Κώστας Σαντάς, Ηθοποιός «Το θέατρο μπορεί να είναι μία απλή διασκέδαση αλλά και μία επανάσταση»

Με αφορμή τον ρόλο του ως Μαρκήσιος Ντε Σαντ στην παράσταση του ΚΘΒΕ «Η δολοφονία του Μαρά», ο Κώστας Σαντάς μιλάει στο SPEAKNEWS και τον Περικλή Βλάχο για το έργο στο οποίο πρωταγωνιστεί και τα ερωτήματα που αυτό θέτει, αλλά και για την μεγάλη καριέρα του στο θέατρο, τους ρόλους που τον σημάδεψαν και τους ρόλους που ονειρεύεται για το μέλλον.

Κύριε Σαντά,

Πρωταγωνιστείτε στην παράσταση «Η δολοφονία του Μαρά», στην οποία οι τρόφιμοι ενός ψυχιατρείου ανεβάζουν μία παράσταση με πολιτικό θέμα! Πως ανταποκρίνεται το κοινό σε ένα τόσο δύσκολο θέμα, που σίγουρα δεν είναι δυο ώρες απλής διασκέδασης.

Μια καλή παράσταση, τίμια, με εμπευσμένη σκηνοθεσία και πολύ καλές ερμηνείες, ταξιδεύει το κοινό με συγκίνηση και σκέψη σε μία ανεπανάληπτη εμπειρία. Η δύναμη του θεάτρου είναι στις λέξεις, αυτές γεννούν συγκίνηση και πυροδοτούν την σκέψη. Ναι, το θέατρο μπορεί να είναι μία απλή διασκέδαση αλλά και μία επανάσταση. Μας βοηθάει να δούμε ένα κόσμο χωρίς φόβους, μεταμορφώνει την πραγματικότητα και νιώθουμε τη ζωή μας πιο έντονα. Θα μεταφράσω τον Νίτσε λίγο διαφορετικά “Εάν δεν υπήρχε η τέχνη, η αλήθεια της ζωής θα μας είχε σκοτώσει”.

Στην παράσταση υποδύεστε τον Μαρκήσιο Ντε Σαντ. Πως είναι να υποδύεστε ένα έναν χαρακτήρα τόσο φορτισμένο –θετικά ή αρνητικά- στο μυαλό των θεατών, οι οποίοι έχουν ήδη άποψη για αυτόν μπαίνοντας στο θέατρο;

Τον ερμηνεύω θετικά και με συμπάθεια, τον θαυμάζω, είπε όχι στα πλούτη του και πέρασε 30 χρόνια σε φυλακές και ιδρύματα, για τα κείμενα που έγραφε με σεξουαλικό περιεχόμενο, τα οποία ήταν κόκκινο πανί για την εξουσία. Ακολούθησε όμως αυτό που τον έκανε ευτυχισμένο… να γράφει. Συγγραφέας και φιλόσοφος, διδάσκεται σήμερα στα γαλλικά σχολεία!

Σε ποια σημεία ταυτίζονται με την εποχή μας και τους σύγχρονους προβληματισμούς τα όσα διαδραματίζονται επί σκηνής.

Η δολοφονία του Μαρά είναι ένα έργο για κάθε εποχή. Τα θέματα που θίγει είναι πολλά και πυκνά. Ωστοσο, ζούμε και εμείς σε μια στιγμή μεταιχμιακή ανάμεσα στο τέλος ενός κόσμου όπως τον ξέραμε και την αυγή ενός νέου που αγνοούμε ακόμα τους καρπούς του. Όπως ακριβώς συνέβαινε και στις ιστορικές στιγμές που το έργο διαδραματίζεται, δηλαδή το 1808 που παίζεται η παράσταση στο ίδρυμα Σαραντόν και την σκηνοθετεί ο Μαρκήσιος ντε Σαντ, αλλά και το 1793, έτος μεγάλης τρομοκρατίας στην Γαλλία. Τα θέματα που ανοίγει ο Πέτερ Βάις με το έργο του, η ατομική ενάντια στην συλλογική ευθύνη, η βία που γεννά πάντα βία, αν ο σκοπός αγιάζει ή όχι τα μέσα που χρησιμοποιούμε, είναι μόνο μερικά από τα ερωτηματικά που ανοίγονται μπροστά μας στην διάρκεια της παράστασης και είναι ερωτηματικά τωρινά, παντοτινά και αιώνια.

Είστε ένας από τους πιο αγαπημένους ηθοποιούς του κοινού της Θεσσαλονίκης. Τι είναι αυτό που σας κράτησε στο ΚΘΒΕ όλα αυτά τα χρόνια;

Η Θεσσαλονίκη είναι όλες οι πόλεις του κόσμου και το ΚΘΒΕ είναι όλα τα θέατρα του κόσμου. Η σχέση μας με τη ζωή και το θέατρο είναι εσωτερική και πνευματική. Ότι σκηνικά και ρούχα θα έχει ο ηθοποιός στο έργο… το σημαντικό είναι η ερμηνεία του. Έτσι και στη ζωή.

Οι απανωτές κρίσεις, αρχικά η οικονομική, μετά η πανδημία, το metoo, πλήγωσαν το θέατρο τα τελευταία χρόνια. Τώρα που τα θέατρα είναι ανοιχτά και πάλι, είστε αισιόδοξος για το μέλλον;

Το θέατρο ήταν και είναι μία αντανάκλαση της ζωής, οτιδήποτε συμβαίνει πολιτικά είτε κοινωνικά αποτυπώνεται σε αυτό. Η κρίση φυσικά το πλήγωσε και η πανδημία το ίδιο, μην ξεχνάτε ότι τα θέατρα για μήνες δεν μπορούσαν να λειτουργήσουν. Αυτό όμως που δεν έπαψε ποτέ, ήταν η ανάγκη των ανθρώπων να βρεθούν ξανά μαζί σε ένα χώρο και να επικοινωνήσουν με τα μεγάλα κείμενα. Μόλις οι σκηνές άνοιξαν η προσέλευση του κοινού ήταν συγκινητική και αυτό δεν μπορεί παρά να με κάνει αισιόδοξο.

Πως κρίνεται τις πολιτικές που εφαρμόζονται στην Ελλάδα για τον πολιτισμό; Πως μπορούν να στηριχτούν περισσότερο οι καλλιτέχνες;

Είναι δυστυχώς ίδιον της φυλής μας κάθε φορά που η εξουσία αλλάζει χέρια να καταργείται ή να αλλάζει και οτιδήποτε έχουν επιλέξει οι προηγούμενοι. Ο πολιτισμός έχει πληγεί από αυτό. Γιατί αν κάτι έιναι καλό και σωστό να μην το διατηρήσουμε; Επειδή δεν το σκεφτήκαμε πρώτοι εμείς; Αυτό δείχνει μία ασυνέχεια και μία έλλειψη οράματος και μακρόπνοου σχεδιασμού για τον πολιτισμό. Η πανδημία ανέδειξε μία απουσία θεσμικού πλαισίου όσον αφορά στον πολιτισμό και την προστασία των καλλιτεχνών και αυτό είναι κάτι που πρέπει να λυθεί, πάντα με γνώμονα την προστασία τους και την θωράκιση τους.

Όλα αυτά τα χρόνια έχετε παίξει τα πάντα! Πρώτους και δεύτερους ρόλους, δράμα και κωμωδία, κλασσικό ρεπερτόριο, αρχαίο δράμα και νέα έργα. Υπάρχει κάποιος ρόλος που να έχει «μείνει» μαζί σας, που να κατέχει ξεχωριστή θέση στην καρδιά σας;

Ο “Άνθρωπος με το λουλούδι στο στόμα” του Λουίτζι Πιραντέλλο.

‘Ανθρωπος: Ελάτε εδώ, κάτω από αυτήν την λάμπα, θα σας δείξω κάτι. Βλέπετε εδώ; Εδώ, στο πάνω χείλος, βλέπετε αυτήν την ωραία βιολέτα; Ξέρετε πως την λένε αυτή στην ιατρική; Ω! Ένα όνομα πολύ γλυκό, σαν καραμέλλα. Επιθηλίωμα. Πέστε το, είναι αδύνατο να μην αισθανθείτε κάποια γλύκα στο στόμα. Ε-πι-θη-λί-ω-μα… Ο θάνατος, με καταλαβαίνετε; πέρασε και μου άφησε αυτό το λουλούδι στο στόμα. -Κράτησε αυτό φίλε μου. Μου είπε. Θα ξαναπεράσω σε οκτώ δέκα μήνες…

Σαμία” του Μενάνδρου. Μετάφραση του Γιάννη Βαρβέρη σε απλή καθαρεύουσα.

Δημέας (Στο κοινό): Ενώ νηφάλιος ταξιδεύεις εν πλήρει νημεμία ψυχής τε και θαλάσσης, ιδού, ενσκήπτει θύελλα τρομερά. Εν μία στιγμή και μόνη το πλοίον μετατρέπεται εις θλιβερόν άθυρμα (παίγνιον) ναυαγίου. Λοιπόν, αγαπητοί μου, προς τοιούτον άθυρμα ομοιάζω…

Ντα” του Χιου Λέοναρντ. Ο Ντα (Πατέρας) σε προχωρημένη ηλικία με αλτσχάιμερ, νομίζει ότι ο γιος του είναι ο μέλλων πεθερός του και του ζητά το χέρι της κόρης του. Έδινε τέτοια συγκίνηση η σκηνή στο κόσμο που άκουγα αναφιλητά στην πλατεία.

Αντίστοιχα υπάρχει κάτι που σας έχει ξεφύγει στην πλούσια πορεία σας; Κάποιο θεατρικό όνειρο που δεν έχει εκπληρωθεί;

Θέλω να κάνω ένα μονόλογο που ξεκινάει από τα χρόνια της δικτατορίας μέχρι σήμερα. Η δραματική, κωμική και τραγική ιστορία μας, με τραγούδια που χαρακτηρίζουν τον χρόνο στην εξέλιξη του.


Τα άρθρα και τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν αποκλειστικά τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.

Ακολουθήστε τις ειδήσεις του speaknews.gr στο Google News πατώντας εδώ

Προηγούμενο άρθροΚατερίνα Σακελλαρίδη, Ζωγράφος – Η ζωγραφική μου είναι κυρίως ανθρωποκεντρική
Επόμενο άρθροΡΕΠΟΡΤΑΖ: Η βία μέσα και έξω από τα γήπεδα

1 ΣΧΟΛΙΟ

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ