Σούλης Μαρκόπουλος – Σημασία έχει να την…ψάχνεις

-Διανύουμε την περίοδο των υπεραθλητών – Ο Αντετοκούμπο σμίλεψε το κορμί του ιδανικά. Σουτάρει, πασάρει, τα κάνει όλα – Τον Αντετοκούμπο θα τον συγκρίνεις μόνο με τον Τζόρνταν – Η στιγμή του Γκάλη – Kαλά κάνει η Ευρωλίγκα και έχει την αίγλη, την γκλαμουριά αλλά ίσως θα πρέπει να καταργηθούν τα συμβόλαια – Εάν προκύψει χρήμα τότε ναι, μπορούμε να επιστρέψουμε στα παλιά ωραία χρόνια – Στο πρώτο αρνητικό αποτέλεσμα ο κάθε πρόεδρος, τις περισσότερες φορές αναγκάζεται να υποκύψει στην μουρμούρα συνεργατών του και απολύει τον προπονητή – Σήμερα υπάρχουν περισσότερες ευκαιρίες για γνώση και κατάρτιση – Ο Κάρυ, κατά την εκτίμηση μου έχει αλλάξει τον ρου της ιστορίας του παγκοσμίου μπάσκετ.

 

Συνέντευξη στον Περικλή Στέλλα


Εδώ δεν είναι του Ρασούλη. Είναι του Σούλη. Του Σούλη Μαρκόπουλου. Και για να δώσουμε και λίγο …άρωμα από τον Μανώλη Ρασούλη…

Δεν ξέρω εάν ‘’τον βύζαξε γύφτισα’’ που έχει δικά του, καταδικά του φτερά και είναι αυτόφωτος.

Δεν ξέρω εάν’’ έρωτας τον επείραξε γι’αυτό όλο γελά’’

Σίγουρα όμως ‘’δρόμος και αγάπη η ζωή του’’

‘’Οι κυβερνήσεις συνεχίζουν να πέφτουν’’, αλλά εκείνος συνεχίζει να μένει. Με τα φώτα νυσταγμένα (όπως διαπιστώνετε, συνεχίζω με Μανώλη Ρασούλη) δεν πορεύθηκε ποτέ του, ‘’Ζούμε σε ψεύτρα εποχή’’ και το γνωρίζει και το βιώνει, ‘’έκανε την μοίρα φίλη’’ και τρία χρόνια τώρα είναι μακριά από τους πάγκους, αλλά κλάση Μαρκόπουλου δεν βλέπουμε από τους συναδέλφους του της νέας γενιάς, εκείνος δεν ήταν ‘’πότε Βούδας, πότε Κούδας’’ αλλά ήταν πάντα ο Σούλης, ‘’το βαλς των παραγόντων’’ δεν το χόρεψε ποτέ, ‘’Γειά σου κυρ εισαγγελέα’’ δεν φώναξε ποτέ, ‘’Αν πεθάνει μία αγάπη’’ δεν θα τραγουδήσει ποτέ διότι το μπάσκετ δεν είναι απλή αγάπη, αλλά πεπρωμένο. ‘’Είναι Ρωμιός από το μέλλον’’ διότι το 3000 κι αν γεννιόταν,τζιμάνι,αστροναύτης κι αν γινόταν,στον τάδε γαλαξία, χι φεγγάρι, πάλι θα την κατάβρισκε, όχι με ένα του Βαμβακάρη που λέει ο Ρασούλης, αλλά με το μπάσκετ. Σίγουρα ‘’Κακοί ντυθήκανε καλοί’’ αλλά εκείνος δεν κρατά κακία. Προσπερνάει, συγχωρεί και προχωράει. ’’Ισοβίτης’’ του μπάσκετ που την ‘’μπαλάντα της ευτυχίας’’ την τραγούδησε στην Τεργέστη τον Μάρτιο του 1994,όταν κατέκτησε τον κύπελλο Κόρατς.’’Εισπνέει μέσα του ο Θεός’’ δεν το αρνείται, ‘’Φίλε΄΄ συνηθισμένη του έκφραση, ’’Σαν θάρθει τούμπα ο ντουνιάς’’ το περιμένει, διότι πάντα  τα καλύτερα έρχονται εκεί που δεν το περιμένεις.

Αλλά φτάνει ο Ρασούλης. Να κάνουμε και την συνέντευξη, ντεεεε!!!!!

Κόουτς, το μπάσκετ του σήμερα;

Κάθε χρόνο το μπάσκετ προσπαθεί να βελτιωθεί για να γίνει ελκυστικό και να αρέσει στο κοινό και εκτιμώ ότι τα καταφέρνει. Είναι πολύ σημαντικό ότι  προσπαθούν από κοινού Ευρωλίγκα και ΝΒΑ και συζητούν για την εξέλιξη του αθλήματος. Βέβαια είναι ελκυστικό και βελτιώνεται, αλλά αν σταματήσει να βελτιώνεται μοιραία θα ξεθωριάσει. Η κόκα κόλα αυξάνει την δύναμη της και τις πωλήσεις συνεχώς, αλλά δεν μένει εκεί. Αλλάζει τον τρόπο προβολής συνέχεια. Εχει σημασία αυτό. Κάθε χρόνο αλλάζουν πολλά σε κάθε σχεδόν άθλημα. Σε κανονισμούς.

Υπάρχει όμως πάντα το χάσμα Ευρωλίγα-FIBA

Ναι είναι αλήθεια υπάρχει χάσμα και είναι πρόβλημα.

Διακρίνει κανείς τα τελευταία χρόνια μία προσέγγιση του ΝΒΑ προς την Ευρωλίγκα, ενώ τόσα χρόνια συνέβαινε το αντίθετο. Οι πάντες είχαν πρότυπο το ΝΒΑ

Είναι γεγονός. Διανύουμε την περίοδο των υπεραθλητών σε όλα τα επίπεδα. Το ΝΒΑ βλέπει πολλά στην Ευρωλίγκα αλλά και η Ευρωλίγκα όμως βλέπει πολλά. Βλέπουμε πλέον το ατομικό παιχνίδι, το ένας εναντίον ενός, έχουμε πάει σήμερα  σε παιχνίδι στους τρεις πόντους. Αυτό προσδίδει θέαμα για τον θεατή, αλλά αλλοιώνει το παιχνίδι. Άλλοι εκτιμούν ότι αυτό δεν  αλλοιώνει το παιχνίδι. Έτσι κι αλλιώς όμως το μπάσκετ είναι ένας συνεχής συναγωνισμός άμυνας και επίθεσης, δράση και αντίδραση. Και σε αυτή την συναρπαστική διαδικασία οι προπονητές προσπαθούν να βρουν τρόπους να σκοράρουν και να κερδίσουν.

Και το τεράστιο χάσμα της Ευρωλίγκα με το ελληνικό πρωτάθλημα πως γεφυρώνεται;

Για να εκλείψει αυτή η μεγάλη ανισότητα πρέπει να βελτιωθούν τα τοπικά πρωταθλήματα. Καλά κάνει η Ευρωλίγκα και έχει την αίγλη, την γκλαμουριά αλλά ίσως θα πρέπει να καταργηθούν τα συμβόλαια

Και τι προτείνεις

Οι ομάδες που θα συμμετέχουν στην Ευρωλίγκα να κερδίζουν την πρόκριση-συμμετοχή τους μέσα από την διαδικασία των τοπικών πρωταθλημάτων. Οι θέσεις που οδηγούν στην Ευρωλίγκα να προκύπτουν από τα τοπικά πρωταθλήματα. Βέβαια για να συμβεί αυτό, θα πρέπει εκείνοι που διοικούν  να πάρουν μέτρα έτσι ώστε τα πρωταθλήματα να είναι υγιή και χωρίς χρέη.

Μπορεί το ελληνικό πρωτάθλημα να επιστρέψει στα παλιά; Με δυνατές ομάδες και δυνατές οικονομικά

Η αλήθεια είναι ότι οι ομάδες γίνονται δυνατές κυρίως με το χρήμα. Εάν προκύψει χρήμα τότε ναι, μπορούμε να επιστρέψουμε στα παλιά ωραία χρόνια. Εάν όμως συνεχιστεί αυτή η κατάσταση που επικρατεί τώρα, είναι μοιραίο ο κάθε αθλητής να θέλει να φύγει και να παίξει στο εξωτερικό και πρωτίστως σε ομάδες  που αγωνίζονται στην Ευρωλίγκα. Η Αγγλία πιστεύετε εσείς ότι θα δεχθεί και θα επιτρέψει στις αγγλικές ομάδες να συμμετέχουν στην Σούπερ Ευρωπαϊκή Λίγκα; Δεν το νομίζω. Η επαγγελματοποίηση έχει αλλάξει πολλά. Ζούμε μία λαίλαπα με Άραβες και Αμερικάνους να αγοράζουν μεγάλες ευρωπαϊκές ομάδες. Μπορεί στην Αγγλία να βλέπουμε το καλύτερο πρωτάθλημα του κόσμου στο ποδόσφαιρο, αλλά  τα περισσότερα πρωταθλήματα θα αλλοιωθούν.

Παραδέχεσαι, εκτιμάς, απορρίπτεις, διακρίνεις αδυναμίες στη νέα γενιά των προπονητών;

Ακολουθούν την εξέλιξη στο άθλημα και αυτό είναι σημαντικό. Σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια έχει αλλάξει η κατάρτιση τους. Παλιά δεν μπορούσες να παρακολουθήσεις τις εξελίξεις. Έπρεπε να ταξιδέψεις στην Αμερική για παράδειγμα για να δεις και να μελετήσεις την εξέλιξη στο άθλημα. Σήμερα με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, με το διαδίκτυο όλα είναι τόσο εύκολα και ο όγκος δεδομένων τεράστιος. Σήμερα υπάρχουν περισσότερες ευκαιρίες για γνώση και κατάρτιση.

Αυτή την ανακύκλωση ενός αριθμού προπονητών από ομάδα σε ομάδα. Τι μόδα πια είναι αυτή;

-Πολλοί παράγοντες δεν δίνουν ευκαιρίες σε προπονητές. Η νοοτροπία στην Ελλάδα βλέπεις. Στο πρώτο αρνητικό αποτέλεσμα ο κάθε πρόεδρος, τις περισσότερες φορές αναγκάζεται να υποκύψει στην μουρμούρα συνεργατών του και απολύει τον προπονητή. Το κριτήριο της επιλογής τους είναι άθλιο. Δεν το κάνουν όλοι, αλλά οι περισσότεροι. Οι παράγοντες δεν βάζουν στόχους σε βάθος χρόνου. Θέλουν απλά να βγάλουν τη χρονιά. Οι ομάδες στηρίζονται σε 6-7 ξένους παίκτες και μοιραία δεν υπάρχει κορμός ομάδας, διότι οι ξένοι θέλουν να φύγουν, να πάνε κάπου άλλου και το κάνουν. Και κάθε χρόνο διοίκηση και προπονητής, άντε πάλι από την αρχή. Όταν ο Παναθηναϊκός έπαιρνε την Ευρωλίγκα είχε κορμό από Έλληνες παίκτες. Ενσωμάτωνε στον κορμό αυτό με ξένους παίκτες και γινόταν δουλειά σε διάρκεια. Αν γίνει προγραμματισμός και καταφέρεις να κρατήσεις έστω για μία τριετία τους ξένους, τότε θα αρχίσει να φαίνεται η βελτίωση.

Στο μπάσκετ του σήμερα παρατηρείται το θλιβερό φαινόμενο, κορυφαίες προσωπικότητες του αθλήματος να απαξιώνονται και να χλευάζονται. Κορυφαίο παράδειγμα ο Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς στην Παρτιζάν. Απίστευτο…

Οι Βαλκάνιοι ενθουσιάζονται εύκολα και απογοητεύονται εύκολα. Δυστυχώς βλέπουμε το αποτέλεσμα και όχι την δουλειά. Μία ομάδα δεν κτίζεται σε ένα χρόνο και δυστυχώς από τον κανόνα δεν είναι εξαίρεση ούτε και ο Ζέλικο, κανένας μας. Το έχουμε βιώσει όλοι μας.

Από τους νέους παίκτες ποιους ξεχωρίζεις;

Δεν προλαβαίνεις να ξεχωρίσεις(γέλια) διότι δεν προλαβαίνουν να αναδειχθούν και τους κλέβει το ΝΒΑ.

Τον Αντετοκούμπο δεν τον άρπαξε. Ο Αντετοκούμπο άρπαξε το ΝΒΑ

Ο Γιάννης είναι φαινόμενο. Σωματότυπο εξαιρετικό και το έχει κτίσει καταπληκτικά. Απίστευτα γρήγορος για το ύψος του. Σε άμυνα και επίθεση είναι ασυναγώνιστος και στο ένας εναντίον ενός δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί. Σμίλεψε το κορμί του ιδανικά. Σουτάρει, πασάρει, τα κάνει όλα. Αλλά το σημαντικότερο για μένα είναι ότι ο Γιάννης είναι εξαιρετικό παιδί. Δεν ξέχασε από που ήρθε. Βελτιώνεται συνεχώς και μπράβο του, διότι εκτιμώ ότι καταλαβαίνει πως εάν πάψεις να βελτιώνεσαι θα σε αποβάλλει το άθλημα.

Έχεις μιλήσει πολλές φορές για τον Κάρυ

Ο Κάρυ, κατά την εκτίμηση μου έχει αλλάξει τον ρου της ιστορίας του παγκοσμίου μπάσκετ. Και μαζί με εκείνον, η ομάδα έχει πλαισιωθεί με ίδιου χαρακτήρα παίκτες. Γρήγορους, ευέλικτους και μπορούν να σουτάρουν από οποιοδήποτε σημείο.

Αρχίζουν ξέρεις, δειλά-δειλά οι συγκρίσεις. Γκάλης ή Αντετοκούμπο. Μοιραίο είναι, δεν συμφωνείς;

Τον Αντετοκούμπο θα τον συγκρίνεις μόνο με τον Τζόρνταν, τον Μπράϊαντ. Δεν μπορεί να γίνει σύγκριση. Άλλες εποχές, άλλο στυλ, άλλη θέση. Ο Γκάλης έφερε τον επαγγελματισμό στην Ελλάδα. Άλλαξα τα πάντα. Το είδα, το βίωσα. Σε μία προπόνηση τον είδα τον πρώτο του καιρό στην Ελλάδα και τα είδα όλα.

Δηλαδή

Είχε κλείσει συγκεκριμένη ώρα για προπόνηση στο Αλεξάνδρειο. Οι προηγούμενοι είχαν καθυστερήσει. Εκείνος με αυστηρότητα τους διέκοψε, τους παρακάλεσε να αποχωρήσουν διότι έπρεπε να ξεκινήσει εκείνος. ’’Η ώρα σας τελείωσε. Τώρα είναι η δική μου ώρα’’ τους είπε και από τη στιγμή που ξεκίνησε να γυμνάζεται στα σουτ, δεν έβγαλε λέξη και δεν γύρισε να κοιτάξει ούτε και εκείνον που του έδινε τη μπάλα για να σουτάρει. Και μέσα σε 17 λεπτά χρονομετρημένα έκανε τόσα σουτ, όσα έκαναν οι προηγούμενοι σε μιάμιση ώρα περίπου. Ανάγκασε εταιρίες, ανθρώπους, κανάλια να ασχοληθούν με το άθλημα.

Νοιώθεις γεμάτος;

Πάντα υπάρχει κάτι που θα ήθελες να είχες κάνει και δεν το έχεις κάνει. Αλλάζει πάντα το άθλημα και θέλεις να είσαι εκεί, να συμμετέχεις, να φιλοσοφείς.

Ο Μαρκόπουλος έχει φρέσκιες ιδέες;

Σημασία στην ζωή και φυσικά στο μπάσκετ έχει να την ψάχνεις. Και εγώ την ψάχνω πάντα. Το μπάσκετ μπορεί να σε τρελάνει. Πάντα το άθλημα είναι εκείνο που σε αναγκάζει να έχεις και να επινοείς νέες ιδέες. Εσύ τι λες; Δεν έχω;

Εσένα σε έχει τρελάνει;

Υπάρχει κάποιος που είναι τόσα χρόνια στο άθλημα και έχει πει ότι δεν γουστάρει πια και φεύγει;

Περικλής Στέλλας

 

 

ΜΙΑ ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΔΙΑΔΡΟΜΗ

Έχει κοουτσάρει στη διάρκεια πέντε δεκαετιών αφού το ντεμπούτο του στην Α΄Εθνική κατηγορία χάνεται στην περίοδο 1978-79. Σε αυτά τα 40 χρόνια μέτρησε 702 παιχνίδια Πρωταθλήματος ενώ από τις 5 Δεκεμβρίου 2010 είναι ο προπονητής με τα περισσότερα ματς στην κατηγορία. Οι αριθμοί και η λογική λένε ότι θα αργήσει αρκετά να απειληθεί η πρωτιά του, αφού απέχει 165 παιχνίδια από τον 2ο Βαγγέλη Αλεξανδρή. Παράλληλα, με τις 339 νίκες του είναι 3ος στην αντίστοιχη λίστα πίσω μόνο από τον Γιάννη Ιωαννίδη και τον Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς.

Γεννημένος την 1η Μαρτίου 1949, ο Μαρκόπουλος άρχισε να παίζει μπάσκετ στον Όλυμπο Σαράντα Εκκλησιών για να μεταπηδήσει στον Δημόκριτο στον οποίο αγωνίστηκε από το 1972 μέχρι το 1978. Το τέλος της αθλητικής καριέρας του συνδυάστηκε με την εκκίνηση εκείνης του προπονητή. Κοουτσάρισε τον Δημόκριτο για σχεδόν μια δεκαετία, έξι χρόνια στην Α’ Εθνική και άλλα τρία στη Β’ Εθνική. Το πρώτο του παιχνίδι ήταν εκείνο της 4ης Νοεμβρίου 1978 απέναντι στον Σπόρτιγκ και τελευταίο στις 17 Μαίου 1987 σε μπαράζ στον Βόλο κόντρα στη Νήαρ Ηστ. Ο Δημόκριτος ηττήθηκε με 75-64 και υποβιβάστηκε από την Α2 στη Β’ Εθνική. Στον πάγκο του Δημοκρίτου και ως προς την Α’ Εθνική, ο Μαρκόπουλος είχε απολογισμό 44 νικών και 108 ηττών.

Το 1987 ανέλαβε τον Ηρακλή στον πάγκο του οποίου πέρασε μια εξαιρετικά παραγωγική τριετία. Αν και στη σκιά των δύο άλλων μεγάλων ομάδων της Θεσσαλονίκης, Άρη και ΠΑΟΚ αλλά και του πολύ δυνατού Πανιωνίου, ο Ηρακλής με παίκτες όπως ο Ντέιβιντ Ίνγκραμ και ο Δημήτρης Παπαδόπουλος, ήταν πάντα ανταγωνιστικός κατορθώνοντας να βρίσκεται στην πρώτη 4άδα. Στο τέλος της σεζόν 1989-90, ο Μαρκόπουλος μετρούσε 33 νίκες και 41 ήττες.

Ο τίτλος του Κόρατς

Το 1993 πήρε μια απόφαση που για κάποιους μπορεί να θεωρήθηκε πισωγύρισμα όμως στην πορεία αποδείχτηκε περισσότερο σαν επένδυση. Στάθηκε στο πλευρό του Ντούσαν Ίβκοβιτς ως ασίσταντ κόουτς του ΠΑΟΚ και όταν σημειώθηκε το επεισοδιακό “διαζύγιο” με τον “Ντούντα”, ανέλαβε την ομάδα την οποία οδήγησε στον 2ο ευρωπαϊκό τίτλο της ιστορίας της, το Κύπελλο Κόρατς απέναντι στην ιταλική Στεφανέλ Τεργέστης και στους τελικούς των πλέι οφ της Basket League όπου ο ΠΑΟΚ έχασε τον τίτλο στον 5ο αγώνα από τον Ολυμπιακό.

Ο ΠΑΟΚ όμως δεν του έδωσε την ευκαιρία να συνεχίσει και τον Φεβρουάριο του 1995 βρέθηκε στον πάγκο του Άρη διαδεχόμενος τον Μέμο Ιωάννου και δούλεψε μόνο στον Άρη μέχρι το 2000 παρότι η μοναδική σεζόν την οποία διένυσε από την αρχή ως το τέλος της, ήταν το 1995-96. Στην επόμενη αντικαταστάθηκε από τον Λευτέρη Σούμποτιτς μετά από μία ήττα στην Πάτρα από τον Απόλλωνα για να επιστρέψει στην εκκίνηση της σεζόν 1998-99 πριν πάρει τη θέση του ο Σβι Σερφ. Ο Μαρκόπουλος βρέθηκε και πάλι στην άκρη του πάγκου του Άρη στην αρχή του 1999-00 όμως μια εντός έδρας ήττα από τον Σπόρτιγκ, τον οδήγησε οριστικά στην αποχώρηση από τους “κιτρινόμαυρους”.

Το Μαρούσι, η επιστροφή στον ΠΑΟΚ και η προσπέραση στον “ξανθό”

Ο Μαρκόπουλος στη συνέχεια δούλεψε στον Μακεδονικό, σε ένα μέρος της σεζόν 2000-01 και της σεζόν 2002-03 πριν βρεθεί στον πάγκο του ΠΑΟΚ για ένα κομμάτι της σεζόν 2005-06, στη 2η θητεία του στον πάγκο του Δικεφάλου του Βορρά. Ακολούθησε η ΑΕΚ στην εξέλιξη της περιόδου 2006-07 όταν διαδέχτηκε τον Βαγγέλη Αλεξανδρή. Τον Δεκέμβριο του 2007 αντικατέστησε τον Ντάρκο Ρούσο -με ενδιάμεσο, υπηρεσιακό για ένα ματς τον Νίκο Λινάρδο- στο “τιμόνι” του Αμαρουσίου στο οποίο είχε ένα πολύ παραγωγικό πέρασμα. Στα πλέι οφ του 2008 το Μαρούσι κατέλαβε την 4η θέση, όμως στα ημιτελικά είχε οδηγήσει τον Ολυμπιακό σε 5ο παιχνίδι το οποίο μάλιστα έχασε στο ΣΕΦ στα… σημεία (64-63). Έτσι κέρδισε τον τίτλο του “προπονητή της χρονιάς”. Το Μαρούσι υπό τις οδηγίες του Μαρκόπουλου έκανε ένα βήμα παραπάνω την επόμενη σεζόν (2008-09) κατακτώντας την 3η θέση στη σειρά μικρών τελικών με τον Άρη με μειονέκτημα έδρας (2-3) για να κερδίσει μια θέση στην Ευρωλίγκα.

Το καλοκαίρι του 2009 επέστρεψε για την 3η θητεία του στον πάγκο του ΠΑΟΚ του οποίου έγινε ο μακροβιότερος αλλά και πολυνίκης προπονητής. Ο απολογισμός του σε αυτές τις περιόδους που τον καθοδήγησε είναι 165 νίκες σε 292 παιχνίδια Πρωταθλήματος. Συνυπολογίζοντας τα 30 παιχνίδια Κυπέλλου και τα 81 παιχνίδια στην Ευρώπη, ο Μαρκόπουλος πλησίασε τα 400 ματς με τον ΠΑΟΚ (393).

Στις 5 Δεκεμβρίου 2010 σε ένα παιχνίδι με τον Ολυμπιακό στο ΣΕΦ, ο ΠΑΟΚ ηττήθηκε με 89-82 όμως ο Σούλης Μαρκόπουλος έγραψε ιστορία, κοουτσάροντας για 489η φορά στην κατηγορία. Με εκείνη προσπέρασε τον Γιάννη Ιωαννίδη και έγινε ο προπονητής με τα περισσότερα παιχνίδια από καταβολής Α’ Εθνικής. Έμεινε στην ομάδα της Θεσσαλονίκης για οχτώ συνεχόμενες σεζόν οδηγώντας την τρεις φορές στην 3η θέση (2011, 2014, 2015).


Τα άρθρα και τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν αποκλειστικά τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.

Ακολουθήστε τις ειδήσεις του speaknews.gr στο Google News πατώντας εδώ

Προηγούμενο άρθροΠοιος θα συμμαζέψει τα ασυμμάζευτα
Επόμενο άρθροΤο να ακούς δεν κοστίζει τίποτα…

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ