Οι υποκλοπές, το χθες και το αύριο

tasos-pap

 

Του ΤΑΣΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ

Δεν έχω κανενός είδους εξειδίκευση στα πρακτορικά. Κάποιοι από το σινάφι μας δηλώνουν ειδικοί. Είναι απορίας άξιο πως καταφέρνουν να συλλέγουν πληροφορίες από τις μυστικές υπηρεσίες, που υποτίθεται δεν κοινοποιούν την όλη δραστηριότητα στα ΜΜΕ, για τα όσα πράττουν στο πλαίσιο της αποστολής τους.

Όμως οι παρακολουθήσεις τηλεφώνων παραγόντων της δημόσιας ζωής και το όλο πολιτικό θέμα, που εγέρθηκε και κορυφώθηκε στη συζήτηση στη Βουλή, ύστερα από πρόταση μομφής, που κατατέθηκε από την Αξιωματική Αντιπολίτευση, προκαλούν πολλές απορίες, αλλά και δυσάρεστες σκέψεις.

Ο Α. Τσίπρας επέρριψε τις ευθύνες των παρακολουθήσεων στον Κ. Μητσοτάκη. Από την πλευρά του ο Πρωθυπουργός επέμεινε ότι δεν ήταν σε γνώση του οι παρακολουθήσεις των έξι και διερωτήθηκε πως και από ποιόν πληροφορήθηκε ο αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης τα ονόματα και λεπτομερείς συνομιλίες των παρακολουθούμενων.

Στην όλη συζήτηση ενεπλάκη και ο επικεφαλής της ΑΔΑΕ που στην προκειμένη περίπτωση επιβεβαίωσε με απόρρητο έγγραφο του την παρακολούθηση των έξι, που παρέδωσε στον Α. Τσίπρα το πρωί της Τρίτης και εν συνεχεία το απόγευμα το έστειλε στους αρχηγούς των υπολοίπων κομμάτων.

Από την κυβέρνηση κατηγορείται ο επικεφαλής της ΑΔΑΕ, ότι δεν έστειλε το έγγραφο ταυτόχρονα σε όλους τους αρχηγούς, αλλά ενημέρωσε προνομιακά τον Α. Τσίπρα και μετά από πολλές ώρες το έστειλε στα υπόλοιπα κόμματα. Μολονότι στο κατά τα άλλα απόρρητο έγγραφο της ΑΔΑΕ δεν αναφέρονται ονόματα, ο αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης έκρινε σκόπιμο να ονοματίσει τους παρακολουθούμενους και να απευθύνει εν συνεχεία την Παρασκευή τον φιλιππικό του στην Βουλή.

Η πρόταση μομφής δεν συγκέντρωσε την απαιτούμενη πλειοψηφία και δεν μένει παρά να αποτιμήσει ο καθένας τα κέρδη και τις ζημιές, που προέκυψαν από αυτή την τριήμερη συζήτηση. Αυτό πάντως που παρατηρεί κανείς αβίαστα εδώ και δεκαετίες, είναι ότι παρακολουθήσεις γίνονταν και γίνονται από εποχής Ανδρέα Παπανδρέου μέχρι σήμερα.

Το θέμα και το ερώτημα είναι, αν ήταν όχι απλά νόμιμες, αλλά επαρκώς δικαιολογημένες και αν είχαν σχέση με την Εθνική Ασφάλεια της χώρας ή αποτελούσαν ένα παιχνίδι εξουσίας, που είχε να κάνει με μικροκομματικά ή οικονομικά θέματα.

Επίσης απορίας άξιο είναι, ότι με εξαίρεση το Ν. Ανδρουλάκη, που η παρακολουθηση του δεν ταυτίζεται χρονικά με την ανάληψη της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ, οι υπόλοιποι έξι, αν κρίνουμε από τα όσα κατέθεσε στη Βουλή ο Α. Τσίπρας, ήταν πρόσωπα που βρίσκονται εντός και στον περίγυρο της παρούσας εξουσίας.

Και γεννάται το εύλογο ερώτημα, αφού είχαν και το μαχαίρι και το πεπόνι, γιατί δεν παρακολουθούσαν τον σοβαρότερο των αντιπάλων τους, που δεν ήταν άλλος από τον Α. Τσίπρα ή τέλος πάντων τον περίγυρό του;

Αλλά το όλο θέμα θα μένει στην επιφάνεια, αν κανείς ασχοληθεί μόνο με τους έξι και δεν εισέλθει στην ουσία του, που είναι η λειτουργία της εν λόγω μυστικής υπηρεσίας. Είναι προφανές ότι τα δημοσιεύματα για τα πρόσωπα, που παρουσιάστηκαν στον φίλα προσκείμενο προς τον ΣΥΡΙΖΑ Τύπο, δόθηκαν από κάποιους εντός των τειχών, της κατά τα άλλα μυστικής υπηρεσίας.

Μιας υπηρεσίας, που είναι τόσο μυστική, που ετησίως, περί τον μήνα Φεβρουάριο, διοργανώνει χορό σε νυχτερινό κέντρο, για να κόψει την πρωτοχρονιάτικη πίτα. Σε μια σοβαρή χώρα, οι λεγόμενοι πράκτορες δεν θα έπρεπε ούτε καν να γνωρίζονται μεταξύ τους. Πολλώ μάλλον να οργανώνουν και δημόσιες συναθροίσεις. Ούτε καν να συνδικαλίζονται, μια και η ιδιότητα τους επιβάλλει μυστικότητα, άρα όχι παρουσία σε χώρους ανοιχτών συναθροίσεων.

Το να παίζουν κάποιοι στην ΕΥΠ κομματικά παιχνίδια και να μην ασχολούνται με το κυρίως έργο τους, που δεν είναι άλλο από την συλλογή πληροφοριών ικανών να προφυλάξουν την χώρα μας από επικίνδυνα παιχνίδια τρίτων σε βάρος της Ελλάδας, είναι όχι απλώς απαράδεκτο, αλλά τους καθιστά επίορκους και θα έπρεπε να επισύρει και ποινικές κυρώσεις.

Στην χώρα μας συνήθως βλέπουμε τον θάμνο και όχι το δάσος, που εκτείνεται στον ορίζοντα μας. Η ΕΥΠ είναι επείγουσα ανάγκη να ανασυγκροτηθεί εκ βάθρων, γιατί εκεί είναι το πρόβλημα και να κληθούν εν ανάγκη να βοηθήσουν και οι πρώτοι διδάξαντες, που δεν είναι άλλοι από τους Άγγλους. Να ξεχωρίσει η ήρα από το στάχυ, να μετακινηθούν όσοι έχουν το κόμμα υπεράνω της αποστολής τους και να αναλάβουν στρατιωτικοί και πολίτες από άλλες υπηρεσίες, προκειμένου να στελεχώσουν τη νέα ΕΥΠ.

Τέλος οφείλει και η δικαιοσύνη να δώσει προτεραιότητα στην υπόθεση, που αφορά το συγκεκριμένο θέμα των παρακολουθήσεων και να την ολοκληρώσει πριν από την επίσημη έναρξη της προεκλογικής περιόδου, με σκοπό να ξεμπροστιάσει όσους λειτουργούν ως παράκεντρα εξουσίας.

Τέλος ο Κ. Μητσοτάκης να δει ξανά το λεγόμενο επιτελικό κράτος και την συγκεντρωτική εξουσία που συσσωρεύθηκε στο Μέγαρο Μαξίμου, μια και η μεταβίβαση της ευθύνης από τον αρμόδιο υπουργό στον ίδιο και από αυτόν στον Γενικό Γραμματέα του, δεν του βγήκε σε καλό.

Στην μακρά σχετικά προεκλογική περίοδο, θα ακούσουμε πολλά. Η πολιτική επιβίωση των αρχηγών θα τους κάνει να χρησιμοποιούν κάθε θεμιτό και αθέμιτο μέσο, προκειμένου να χτυπήσουν τους αντιπάλους. Δυστυχώς μια σημαντική μερίδα της κοινής γνώμης ορέγεται και ικανοποιείται από την αρένα.

Αντί όμως για το χθες, που χρησιμοποιείται κατά κόρον προεκλογικά, πόσο καλύτερο θα ήταν κόμματα και αρχηγοί να ασχοληθούν και να παρουσιάσουν το όραμά τους για το μέλλον, όχι με ψεύτικα μεγάλα λόγια, αλλά με σοβαρές προτάσεις, που θα κάνουν την ζωή των μεγαλυτέρων και ιδίως των νέων καλύτερη;

 

Προηγούμενο άρθροΤο επόμενο βήμα στην εξωτερική μας πολιτική
Επόμενο άρθροΗ ασέβεια Colin Stewart έναντι της ΚΔ, εκτοπισμένων, Διεθνές Δίκαιο και ο κλειδωμένος μας χάρτης

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ