Το προεδρικό πορτραίτο του Νίκου Αναστασιάδη

Μια αιχμηρή, αποκαλυπτική σκιαγράφηση και ρεαλιστική αποκαθήλωση του τέως Προέδρου από τον οξυδερκή αρθρογράφο-ιδρυτή της «Σημερινής», Κώστα Ν. Χατζηκωστή

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗΣ: «Οι Τούρκοι δεν θα υποχωρήσουν. Θέλουν κι άλλα. Τα βιώματα που απέκτησα τα τελευταία εφτά χρόνια συνομιλιών επισήμως και ανεπισήμως παρασκηνιακά και δημοσίως, μου υπαγορεύουν ότι η διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία τελείωσε. Είναι ανέφικτη. Εγώ δεν πρόκειται να υπογράψω λύση, που θα διαλύει την Κυπριακή Πολιτεία. Δεν πρόκειται να υπογράψω λύση, που δεν θα λειτουργήσει»

«Η τουρκοποίηση της Κύπρου ήταν και είναι ο Στρατηγικός Στόχος της Τουρκίας. Εμείς βαφτίσαμε τον στόχο αυτόν τουρκική αδιαλλαξία…»

«Πρέπει κάποια χρονική στιγμή ο κυπριακός λαός να παύσει να τρέφεται τοξικά με τη μεταμόρφωση των ΑΠΟΤΥΧΙΩΝ σε επιτυχίες. Των καταστροφών σε θριάμβους. Οι Κύπριοι Πρόεδροι σε όλα πετύχαιναν, αλλά η Κύπρος τούρκεψε!»

ΤΟΥ ΣΑΒΒΑ ΙΑΚΩΒΙΔΗ*

Ο Νίκος Χρ. Αναστασιάδης είναι μία αμφιλεγόμενη, πλην δυναμική, ξεχωριστή αλλά πολλαπλώς επικρινόμενη και κατακρινόμενη πολιτική προσωπικότητα. Με τα έργα, τις ημέρες και τον πολιτικό βίο του έχει σημαδέψει ανεξίτηλα τα κομματικά και πολιτικά πράγματα της Κύπρου. Ως πρόεδρος του Δημοκρατικού Συναγερμού και επί δεκαετίαν Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας άφησε έντονη τη σφραγίδα της κομματικής και πολιτικής τεχνοτροπίας του, ώστε από άλλους να ανυμνείται και από άλλους να αναθεματίζεται και να μυκτηρίζεται. Υπήρξε μέγας και άριστος τακτικιστής.

Το 2015 κυκλοφόρησε η πρώτη έκδοση του βιβλίου «6 προεδρικά πορτραίτα. Τι συζήτησα με τους 6 Προέδρους της Κύπρου» (εκδόσεις Γερμανός, Θεσσαλονίκη), του Κώστα Ν. Χατζηκωστή, αρθρογράφου και εκ των ιδρυτών της «Σημερινής» και του Συγκροτήματος ΔΙΑΣ. Ο συγγραφέας κατέγραψε τις προσωπικές και εμπιστευτικές, κατά καιρούς, συνομιλίες και πολύωρες συζητήσεις του με τους Προέδρους της Κύπρου. Πρόσφατα κυκλοφόρησε η δεύτερη έκδοση του βιβλίου του, με συμπληρωματικό το πορτραίτο του Νίκου Αναστασιάδη.

Με δωρική λιτότητα, εκφραστική καθαρότητα και αναλυτική ενάργεια, ο Κώστας Ν. Χατζηκωστής ανατέμνει και διαζωγραφίζει την κομματική, πολιτική προσωπικότητα και ιδιοσυστασία του Νίκου Αναστασιάδη, ο οποίος, εκ νεότητός του, στόχευε μεθοδικά την Προεδρία της Δημοκρατίας. Ο Ν. Αναστασιάδης υποστήριξε με ανεκδιήγητο πάθος και επιμονή το ολέθριο σχέδιο Ανάν, κατήγγειλε την Κυπριακή Δημοκρατία στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αποδοκιμάστηκε από την πλειοψηφία του Συναγερμικού κόσμου αλλά δεν ανέμελψε ένα mea culpa.

«Δεν ζήτησε ποτέ του συγγνώμη. Ούτε από τους ψηφοφόρους του, ούτε από τον κυπριακό λαό. Ούτε παραδέχτηκε ποτέ ότι ήταν λάθος η προκλητική πολιτική του υπέρ του σχεδίου Ανάν. Και ενώ υβρίστηκε από τη συντριπτική πλειοψηφία του Κυπριακού Ελληνισμού για τη συμπεριφορά του, στάθηκε όρθιος και κατάφερε να επανακτήσει την κομματική εμπιστοσύνη», επισημαίνει ο Κώστας Ν. Χατζηκωστής.

Παχυλή άγνοια του Τούρκου

Το 2013, ο Νίκος Αναστασιάδης άφησε πίσω του την κόλαση του στιγματισμού του Σχεδίου Ανάν και έφτασε στον… παράδεισο της Προεδρίας της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ο τέως Πρόεδρος ήταν διαπρύσιος κήρυκας και προαγωγός της αγγλοτουρκοδιζωνικής τερατουργίας, αυτής ακριβώς που ο κυπριακός Ελληνισμός απέρριψε στις 24/4/2004, με το βροντερό ΟΧΙ του 76%. Όπως όλοι σχεδόν οι Κύπριοι πολιτικοί, ο Ν. Αναστασιάδης φαινόταν να έχει παχυλή άγνοια με ανεπίτρεπτη υποτίμηση των διαχρονικών σχεδιασμών της Τουρκίας εναντίον της Κύπρου, που μορφοποιούνται από τη δεκαετία του ’30 και οριστικά του ΄50.

Ο Κώστας Ν. Χατζηκωστής συναντήθηκε με τον Ν. Αναστασιάδη στης 11 Ιουνίου 2014, μετά από εκείνο το καταστροφικό ανακοινωθέν του (11/2/2014) με τον κατοχικό Έρογλου, διά του οποίου ακυρωνόταν η ελληνική θέση περί μετεξέλιξης της Κυπριακής Δημοκρατίας σε ομοσπονδιακή δημοκρατία. Ο συγγραφέας επιχείρησε να αναλύσει στον τέως Πρόεδρο τη σημασία του όρου «αδιαλλαξία της Τουρκίας». Ρώτησε τον Ν. Αναστασιάδη αν γνώριζε και αν είχε μελετήσει τη γνωστή έκθεση Νιχάτ Ερίμ για την τουρκική εθνική πολιτική στο Κυπριακό. «Δεν την γνωρίζω και δεν την έχω διαβάσει», ήταν η απάντηση του Ν. Αναστασιάδη.

Γράφει ο Κώστας Ν. Χατζηκωστής: «Την τοποθέτησα στο γραφείο του και έγραψα με την πένα μου στην πρώτη σελίδα της: ‘‘Πρόεδρε, να την διαβάζεις αυτήν την έκθεση τουλάχιστον δύο φορές τον χρόνο. Να την μελετάς, όχι απλώς να την διαβάζεις’’». Και προσθέτει: «Του ανέλυσα στη συνέχεια αρκετά σημεία της έκθεσης Νιχάτ Ερίμ και προσπάθησα να ερμηνεύσω τη συνέπεια της εφαρμοζόμενης, διαχρονικής τουρκικής πολιτικής. Τόνισα πως το 1956, με την έκθεση Νιχάτ Ερίμ, χαράχθηκε ο στόχος και οργανώθηκε η πολυχρόνια πορεία της τουρκικής επεκτακτικής πολιτικής. Η τουρκοποίηση της Κύπρου ήταν και είναι ο Στρατηγικός Στόχος της Τουρκίας. Εμείς βαφτίσαμε τον στόχο αυτόν τουρκική αδιαλλαξία…».

«Ένας νεκρός δεν μετεξελίσσεται»

Ο Κώστας Ν. Χατζηκωστής εξήγησε στον τέως Πρόεδρο ότι Ελλάδα και Κύπρος οφείλουν να διαμορφώσουν «υπεύθυνη, πειστική και αποτελεσματική πολιτική ως προς το γεωστρατηγικό και ενεργειακό πολύπτυχο πρόβλημα των σχέσεων με την Αμερική, τη Ρωσία, το Ισραήλ και την Αίγυπτο». Πρόσθεσε πως «είναι μικρή και αδύναμη η Κύπρος και είναι τώρα ίσως μια ευκαιρία με τους χειρισμούς και τις συμπεριφορές της να εξασφαλίσει φιλίες και συμμαχίες».

Ο Ν. Αναστασιάδης απάντησε: «Κρίνω και εκτιμώ ότι η Τουρκία, όπως μου λέγουν οι φίλοι μας οι Αμερικανοί, θα δείξει κάποια προθυμία και κάποια ευελιξία στην αδιαλλαξία της. Γι’ αυτό και θέλω να είμαι αισιόδοξος ότι οι συνομιλίες μπορούν να φέρουν τη φορά αυτή τη λύση στο Κυπριακό». Ο Κώστας Ν. Χατζηκωστής του  επισήμανε πως «δεν πρέπει να θεωρεί ότι η τουρκική αδιαλλαξία θα αμβλυνθεί με συνομιλίες ή με αμερικανικές… υποσχέσεις. Η Τουρκία θέλει να είναι και να φαίνεται ο μεγάλος παίκτης στη Μέση Ανατολή, στην Κεντρική Ασία και στην Ανατολική Μεσόγειο. Στο τέλος της συνάντησής μας, του είπα ότι η Τουρκία είναι έτοιμη να εισβάλει στην ΑΟΖ μας, αφού γι’ αυτό επαναλαμβάνει ότι δεν αναγνωρίζει την ύπαρξη του κυπριακού κράτους. Όπως αντιλαμβάνεσαι, ο άλλος λόγος που λέγει ο Τούρκος ότι ‘’η Κύπρος εξέλιπε’’, είναι ότι ‘’ένας νεκρός δεν μετεξελίσσεται’’! Ένα κράτος που ‘’εξέλιπε’’ δεν μπορεί να έχει ΑΟΖ!Η Τουρκία θέλει το τέλος της Κυπριακής Δημοκρατίας…».

Ο συγγραφέας παρατηρεί πως στο τέλος της συζήτησης αντιλήφθηκε ότι «ο Αναστασιάδης δεν ήταν σε θέση να εκτιμήσει σωστά και να αξιολογήσει την πολιτική που ακολουθεί και ακολουθούσε διαχρονικά η Τουρκία σε ό,τι αφορά το Κυπριακό. Του υπέβαλα αναλυτικά ότι οι Τούρκοι δεν απειλούν επικοινωνιακά. Δεν τρομοκρατούν άσκοπα. Δεν εξάγουν εκτονωτικά εσωτερικές τους καταστάσεις. Καταστάσεις όπως επιπόλαια κρίνουν Αθήνα και Λευκωσία. Οι Τούρκοι ήδη υλοποίησαν τους σχεδιασμούς τους για να ξανακατακτήσουν την Κύπρο. Το σχέδιό τους όχι μόνο προχωρεί αλλά προχωρεί και στο Αιγαίο. Έμπρακτα, όχι με λόγια. Προκλητικά, αρπακτικά και χωρίς γυρισμό».

Συνεχίζει ο συγγραφέας: «Πριν αποχωρήσω από το Προεδρικό, τόνισα στον Πρόεδρο ότι, αν οι ηγεσίες της Ελλάδας και της Κύπρου δεν μπορούν να κατανοήσουν αυτά τα δεδομένα, εγκληματούν σε βάρος του Ελληνισμού. Οι Τούρκοι σε όλη τη μακραίωνη ιστορία τους απέδειξαν ότι μία γλώσσα κατανοούν, τη γλώσσα της δύναμης (…). Φεύγοντας από το Προεδρικό συνειδητοποίησα ότι, όπως και οι προκάτοχοί του, έτσι και ο τωρινός Πρόεδρος, μετά από σαράντα χρόνια τουρκικής εισβολής και συνεχιζόμενης κατάκτησης και ουσιαστικής προσάρτησης της Κύπρου, παρέμεινε εγκλωβισμένος στην άρνησή του να αντιληφθεί ποια είναι η Τουρκία και σε τι αποσκοπεί τόσο στην Κύπρο όσο και στο Αιγαίο και στη Θράκη».

Στην ίδια παχυλή άγνοια του Τούρκου φέρεται να βρισκόταν τότε και ο Έλληνας Πρωθυπουργός, Κ. Μητσοτάκης, για τον οποίο ο Αναστασιάδης εκφράστηκε όχι με κολακευτικά λόγια.

«Η διζωνική είναι ανέφικτη»

Στις υποδείξεις και τεκμηριωμένες επισημάνσεις του Κώστα Ν. Χατζηκωστή, ο Ν. Αναστασιάδης προέτασσε διαβεβαιώσεις από τους Αμερικανούς ότι, τάχα, «δεν μπορούν και δεν έχουν λόγο μια μικρή και αδύναμη και φιλική χώρα, όπως είναι η Κύπρος, να την αφήσουν στη διάθεση της Τουρκίας». Ο συγγραφέας τον διέκοψε για να του υποβάλει, πρώτον, τη χάραξη μιας νέας στρατηγικής μετά από σαράντα χρόνια αδιέξοδης, αποτυχημένης στρατηγικής. Δεύτερον, «ουδείς (ξένος) αντιλαμβάνεται, όταν ενημερώνεται για το Κυπριακό, τις λέξεις ‘’διζωνική, δικοινοτική ομοσπονδία’’ και τα τοιαύτα. Ούτε οι υπουργοί. Ούτε τα κυπριακά κόμματα». Ο συγγραφέας διερωτήθηκε γιατί ο Ν. Αναστασιάδης δεν αντέδρασε στο γνωστό εξ 105 σελίδων έγγραφο Νταβούτογλου-Τσαβούσογλου (23/6/2014) στην ΕΕ, που εξευτέλισε την Κυπριακή Δημοκρατία, αφού ισχυριζόταν ότι είναι «εκλιπούσα».

Ο Ν. Αναστασιάδης θεωρούσε ότι ο Ρώσος Πρόεδρος, Πούτιν, «δεν είχε πιο στενό φίλο από τον Κύπριο Πρόεδρο», αλλά φρονούσε ότι ο αμερικανικός παράγοντας θα στήριζε τις συνομιλίες και ότι η Τουρκία θα υποχωρούσε για εξεύρεση λύσεως. Μετά τη ρωσική εισβολή και προσάρτηση της Κριμαίας, ο Κώστας Ν. Χατζηκωστής υπέβαλε στον τέως Πρόεδρο ότι όφειλε να αξιοποιήσει τις συγκυρίες και να απαιτήσει παρόμοιες κυρώσεις κατά της Τουρκίας, στην ανάγκη αξιοποιώντας και το βέτο της στην ΕΕ. Ακολούθησαν οι συνομιλίες στη Γενεύη και στο Mont Pellerin, που διαφημίστηκαν ως σταθμοί που θα οδηγούσαν σε λύση. Στέφθηκαν με παταγώδη αποτυχία!

Ακολούθησαν η αποτυχία στο Crans Montana και το αδιέξοδο. Ο Ν. Αναστασιάδης είπε στον συγγραφέα πως «τώρα ξέρω πιο καθαρά τι θα κάμω για να έλθει λειτουργική λύση στο Κυπριακό». Αντ’ αυτής, έκανε αναφορά σε συνομοσπονδία, σε αναγνώριση του κατοχικού μορφώματος με την ψευδαίσθηση ότι θα… πάρει περισσότερο έδαφος και κατέληξε με την παραδοχή, που δεν τόλμησε να διατυπώσει δημόσια:

«Οι Τούρκοι δεν θα υποχωρήσουν. Θέλουν κι άλλα. Τα βιώματα που απέκτησα τα τελευταία εφτά χρόνια συνομιλιών επισήμως και ανεπισήμως, παρασκηνιακά και δημοσίως, μου υπαγορεύουν ότι η διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία τελείωσε. Είναι ανέφικτη. Εγώ δεν πρόκειται να υπογράψω λύση, που θα διαλύει την Κυπριακή Πολιτεία. Δεν πρόκειται να υπογράψω λύση, που δεν θα λειτουργήσει». Και πρόσθεσε προς τον συνομιλητή του:

«Πρέπει να σου εξομολογηθώ ότι τα τελευταία χρόνια έζησα δράματα. Έζησα αυταπάτες και απάτες. Ο Ντάουνερ, π.χ., έπαιζε βρόμικα στο παρασκήνιο των εξελίξεων στο Κυπριακό. Ο Άιντε ήταν πολύ χειρότερος. Ήταν φιλότουρκος με ψεύδη, παγίδες και παραποιήσεις πραγμάτων και καταστάσεων. Με την Τουρκία να αξιώνει καθαρότερα και πρακτικότερα τον έλεγχο όλης της Κύπρου… Όλα αυτά τα γεγονότα ‘’αποτέλειωσαν’’ την ομοσπονδιακή λύση…».

Απαξιωμένος, αναξιόπιστος

Ο τέως Πρόεδρος κινδυνεύει να μείνει στην Ιστορία ως ο πολιτικός που με τους χειρισμούς ή την απραξία του, με την άγνοια ή και την υποτίμηση του Τούρκου, με τις παραχωρήσεις ή με τις αφελείς και ανιστόρητες αντιλήψεις του, συνέβαλε στο τέλος της Κυπριακής Δημοκρατίας ως κράτους. Και, φυσικά, θα παραμείνει ως ο πλέον διεφθαρμένος Πρόεδρος, απαξιωμένος από τις ίδιες τις πράξεις και τις παραλείψεις του. Θα παραμείνει ακόμα στην Ιστορία για το κούρεμα και το δήθεν «πιστόλι στον κρόταφο» ως δείγμα της ανακολουθίας του σε δικές του δεσμεύσεις και ο εμπαιγμός του λαού ως απόδειξη της πολιτικής αναξιοπιστίας του.

Η προεδρία του Ν. Αναστασιάδη «κοσμείται» από διαφθορά, σκάνδαλα ολκής από «άριστους των αρίστων» που εκείνος διόρισε, τις πολιτογραφήσεις, την κατάρρευση του τραπεζο-οικονομικού συστήματος, τη διάλυση των Κυπριακών Αερογραμμών, της Λαϊκής και του Συνεργατισμού.

Θα κλείσουμε αυτήν την εκτενή αναφορά στο προεδρικό πορτραίτο Αναστασιάδη, με την πικρή, θλιβερή, αλλά ορθότατη διαπίστωση του Κώστα Ν. Χατζηκωστή: «Πρέπει κάποια χρονική στιγμή ο κυπριακός λαός να παύσει να τρέφεται τοξικά με τη μεταμόρφωση των ΑΠΟΤΥΧΙΩΝ σε επιτυχίες. Των καταστροφών σε θριάμβους. Οι Κύπριοι Πρόεδροι σε όλα πετύχαιναν, αλλά η Κύπρος τούρκεψε!».

*Πρώην Αρχισυντάκτης-Διευθυντής, Αρθρογράφος-αναλυτής στην κυπριακή εφημερίδα ” Η Σημερινή”. ΜΑ στις Διεθνείς Σχέσεις και Ευρωπαϊκές Σπουδές του Πανεπιστημίου Λευκωσίας- Πτυχιούχος της Ανωτάτης Σχολής Δημοσιογραφίας της Lille – Universite Catholique de Lille – France 

Ακολουθήστε τις ειδήσεις του speaknews.gr στο Google News πατώντας εδώ