Γράφει ο Άθως Ρουσουνίδης
Θα είδατε όλοι τις τοποθετήσεις μου μετά τον Α΄ Γύρο των Προεδρικών του Φεβρουαρίου με τις οποίες υποστήριξα δημόσια ότι ο ΔΗ.ΣΥ., μετά που ο υποψήφιος του έμεινε εκτός, έπρεπε:
1. Να υποστηρίξει τον Νίκο Χριστοδουλίδη και
2. Ακόμα και όταν δεν το έκανε, να αποδεχθεί την πρόταση του νεοεκλεγέντος Προέδρου για ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ συμμετοχή στην κυβέρνηση αναλαμβάνοντας τόσο τα κύρια Υπουργεία όσο και καίρια πόστα, όπως πχ. τη θέση του διαπραγματευτή στο Κυπριακό.
Αντί τούτου, είδαμε στο Παγκύπριο Συνέδριο του Απριλίου να επικυρώνεται η απόφαση του Πολιτικού Γραφείου που είχε συγκληθεί μεταξύ Α’ και Β΄γύρου ότι ο ΔΗ.ΣΥ. θα παραμείνει οριστικά στην αντιπολίτευση. Το σχετικό ψήφισμα τέθηκε σε ψηφοφορία ΠΡΙΝ δοθεί η δυνατότητα στους σύνεδρους να τοποθετηθούν και τελείως αντικαταστατικά αφού δεν ήταν καν στην ατζέντα. Η επακόλουθη συνεδριακή απόφαση δέσμευσε τελικά την επόμενη ηγεσία του κόμματος, η οποία δεν είχε ακόμα εκλεγεί.
Η συνέχεια των γεγονότων, όπως εξελίσσονται, δικαιώνουν πλήρως τη θέση μου. Η εν λόγω απόφαση καθίσταται ήδη επιζήμια για τον τόπο, με διάφορους τρόπους. Πιο κάτω μερικά παραδείγματα:
1. Κρίσιμες συνεδρίες στο ΕΛΚ με τη συμμετοχή Υπουργών για καθοριστικά θέματα όπως π.χ. το Κυπριακό, οι σχέσεις Τουρκίας – Ε.Ε., το μεταναστευτικό κ.ά. θα διεξάγονται ΧΩΡΙΣ εκπροσώπηση της Κύπρου, αφού μετά την επιστολή που απέστειλε η Πρόεδρος του ΔΗ.ΣΥ. στον Μάνφρεντ Βέμπερ, η συμμετοχή Υπουργών της Κυβέρνησης έχει αποκλειστεί. Τυπικά μπορεί η αξίωση του ΔΗ.ΣΥ. να πρέπει να γίνει σεβαστή (ως το κόμμα που είναι πλήρες μέλος του ΕΛΚ), ουσιαστικά όμως ποιος ζημιώνει από τη μη συμμετοχή των Κυπρίων Υπουργών; Φυσικά ο τόπος.
2. Ακόμα και προεκλογικές θέσεις του ΔΗ.ΣΥ. που φαίνονται να είναι προς όφελος του καταναλωτή (e-kalathi), είδαμε πρόσφατα να υπονομεύονται στις σχετικές συνεδριάσεις την αρμόδιας Επιτροπής στη Βουλή. Εγείρονται ξαφνικά σοβαροί προβληματισμοί για το κατά πόσο ο θεσμός είναι “όντως ωφέλιμος για τον καταναλωτή”, ότι “μπορεί να δημιουργήσει καρτέλ”, ότι “στην Ελλάδα δεν είναι τόσο πετυχεμένος” κ.ά. με αποτέλεσμα ο αρμόδιος Υπουργός να φύγει τελικά άπρακτος.
3. Κοινωνικές παροχές όπως τα επιδόματα για τους πολύτεκνους & τους μονογονιούς, ο μηδενικός ΦΠΑ σε βασικά αγαθά, η μερική καταβολή της ΑΤΑ κ.ά. αντιμετωπίζονται με σκεπτικισμό, για να μην πω αρνητικά. Εκτοξεύονται ατάκες και ακούγονται κινδυνολογίες ότι θα αδειάσουν τα δημόσια ταμεία, θα προκαλέσουμε μεγάλη οικονομική κρίση κλπ. Τα ίδια ακούγονται ακόμα και για την δρομολόγηση ενεργειών που είναι μέρος του ήδη υπερψηφισμένου προϋπολογισμού όπως πλήρωση αριθμού θέσεων στο δημόσιο, επαναφορά επιδομάτων που αναστάληκαν στην οικονομική κρίση του 2013 κ.ά.
Αυτά τα λένε οι ίδιοι που εξάγγελλαν προεκλογικά μαγικές λύσεις φοροαπαλλαγής πολλών χιλιάδων ευρώ στα νοικοκυριά, προωθώντας μάλιστα και σχετικά mobile apps. Tότε δεν ετίθετο θέμα ανατίναξης των δημόσιων οικονομικών, παρόλο που ήταν κοινό μυστικό ότι οι εν λόγω προτάσεις ήταν εκτελώς ανεφάρμοστες.
4. Παρακολουθούμε καθημερινά δημόσιες αντεγκλήσεις όπως αυτές του τέως Υπουργού Οικονομικών με τον νυν ακόμα και για ζητήματα που ήταν ήδη δρομολογημένα, πριν από τις εκλογές. Ο πρώτος μάλιστα κάλεσε τον δεύτερο σε δημόσιο διάλογο! (λες και δεν ήταν αρκετά τα δεκάδες ντιμπέιτ που έγιναν προεκλογικά).
Την ώρα που, αν γινόταν δεκτή η πρόταση του ΠτΔ, θα μπορούσε να ήταν ο ίδιος, ή άλλος από τον πολιτικό του χώρο, επικεφαλής του εν λόγω Υπουργείου! Θυμίζω επίσης ότι το κράτος λειτουργεί σήμερα με τον προϋπολογισμό που κατέθεσε η προηγούμενη κυβέρνηση ενώ δεν θέλω να σκέφτομαι τι θα γίνει όταν η Κυβέρνηση φέρει για ψήφιση τον επόμενο. Παραπέμπω απλώς σε σχετικά δημοσιεύματα που αναφέρουν ότι στον ΔΗ.ΣΥ. ακούγονται ήδη φωνές για καταψήφιση του.
5. Τα πιο πάνω κανονικά δεν θα έπρεπε να προκαλέσουν τόση συζήτηση, δεδομένου ότι αφορούν μέτρα επωφελή για τον πολύ κόσμο. Ο καθένας μπορεί να αντιληφθεί τι θα γίνει όταν πρέπει να συζητηθούν δύσκολα θέματα που μπορεί να είναι αντιλαϊκά αλλά είναι επιβαλλόμενα όπως π.χ. οι εκποιήσεις.
Απλώς δεν θα υπερψηφίζεται απολύτως τίποτα, με όλα τα επακόλουθα. Άλλωστε η Βουλή (και εδώ μιλάω για το σύνολο) είναι γνωστή για τους λαϊκισμούς της οι οποίοι κατέστησαν πολλάκις καταστροφικοί (βλ. “ηρωϊκό” ΟΧΙ στο πρώτο κούρεμα το 2013 κ.ά.).
Τα πιο πάνω είναι μερικά μόνο παραδείγματα ότι η ατάκα περί “εποικοδομητικής αντιπολίτευσης” δεν είναι παρά μόνο ένα εύηχο σχήμα λόγου. Στην ουσία αυτό που είδαμε μέχρι τώρα είναι συνέχιση της προεκλογικής εσωστρέφειας, υπονόμευση, αποπροσανατολισμός της κοινής γνώμης και γενικά οτιδήποτε άλλο παρά προώθηση θετικής ατζέντας.
Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα, όσο κι αν κάποιοι δεν το αντιλαμβάνονται, να ζημιώνουν τελικά ΟΛΟΙ. Κυβέρνηση, κόμματα, πολίτες.
Αν δεν επικρατήσουν σύντομα υγιή μυαλά (προσωπικά δεν το βλέπω, παρά τα όσα βλέπουν το φως της δημοσιότητας – εδώ άρχισε ήδη η συζήτηση για το …2028), οι τελευταίοι είναι οι μόνοι που μπορούν να αναστρέψουν την κατάσταση. Οι επόμενοι μήνες θα δείξουν κατά πόσο αυτό θα γίνει κατορθωτό ή όχι.
27/5/2023
