Της Άννας Κωνσταντινίδου
Σήμερα, συμπληρώνονται 77 χρόνια από την αυτονομία και κυριαρχία του Κράτους του Ισραήλ, και με αφορμή την επίσημη επίσκεψη του προέδρου Τραμπ στη Μέση Ανατολή, θέλω να καταθέσω κάποιες απόψεις, απόρροια των διαβασμάτων μου (καθώς εκπόνησα την διατριβή μου) για το εν λόγω γεωγραφικό περιβάλλον.
Τα γράφω συχνά σε αυτή την ιστοσελίδα, όμως είναι γνωστό πλέον ποια είναι τα πραγματικά αισθήματα των σοβαρών αραβικών χωρών για τους αυτοαποκαλούμενους Παλαιστινίους. Και τότε γιατί ενεργούν κάτω από τον “μανδύα” προστασίας ενός τεχνητού προβλήματος που έπρεπε να λήξει στις 14 Μαΐου του 1948, και όχι μόνο δεν έληξε, αλλά αντίθετα με την ανακήρυξη από τον ΟΗΕ της αυτοδιάθεσης του Ισραήλ, οι Άραβες ξεκίνησαν τον πρώτο αραβοϊσραηλινό πόλεμο;
Θέτω γεγονότα τα οποία κάποια από αυτά που δεν είναι γνωστά, θα τα αναλύσω παρακάτω. Επίσης, οφείλουμε να έχουμε στο μυαλό μας, όσο και αν στην πλειοψηφία όσων τα διαβάζουν ηχεί περίεργα, ότι το Ισραήλ οφείλει να θεωρεί ζωτικό περιβάλλον του την περιοχή της Γάζας. Η περιοχή της Γάζας φέρει ζωτικής σημασίας “πατήματα” για το ισραηλινό Κράτος. Γιατί πολύ απλά, εκτός πολλών άλλων, απομειώνει τον ριζοσπαστισμό των κατοίκων (δηλαδή των πολυφυλετικών αραβικών ομάδων που διαμένουν στην περιοχή).
Οφείλουμε να ανατρέξουμε στα παλαίτυπα αρχεία της τότε εποχής και πιο συγκεκριμένα αυτά της περίπου 15ετίας, 1923-1939. Και να επικεντρωθούμε σε κάτι πολύ σημαντικό. Οι Βρετανοί αποικιοκράτες του “διαίρει και βασίλευε” ενώ την ίδια περίοδο χρησιμοποιούσαν τους Εβραίους της Κύπρου ή μεταφέροντας εβραϊκές ομάδες από την γεωγραφική και ιστορική περιοχή της Παλαιστίνης προκειμένου να αλλοιώσουν τον ελληνικό πληθυσμό της Κύπρου, τοποθετώντας τις ομάδες αυτές σε περιοχές και χωριά των Ελλήνων, αναδιανέμοντας παράνομα την περιοχή και εκχωρώντας τες τα κτήματα του γηγενούς ελληνικού πληθυσμού, την ίδια στιγμή στο γεωγραφικό χώρο Παλαιστίνη “έπαιζαν” ένα “βρώμικο” παιχνίδι εναντίον των Ιουδαίων στα εδάφη της γενεαλογίας τους.
Τι έκαναν οι Βρετανοί που ήταν η αποικιοκρατική διοίκηση της Παλαιστίνης; Προωθούσαν την ομοσπονδιοποίηση των αραβικών ομάδων που διέμεναν στο χώρο αυτό με χώρες αραβικές και κυρίως την Αίγυπτο, προωθώντας παράλληλα τον ριζοσπαστισμό των κατοίκων ενάντια στην διαχρονικά εθνολογική ομάδα που της ανήκε ιστορικά το συγκεκριμένο έδαφος και αναφέρομαι στους Ιουδαίους.
Γιατί το έκαναν αυτό; Γιατί πολύ απλά, αφενός οι Άραβες άρχισαν να “ερωτοτροπούν” με το εθνικοσοσιαλιστικό κόμμα της Γερμανίας από το 1933 και μετά, αλλά πολύ πιο μπροστά με τους Μπολσεβίκους, αφετέρου το Σιωνιστικό Κίνημα για τη δημιουργία εστίας των Εβραίων όπου γης στο έδαφος όπου είχαν τις ρίζες τους, ξεκίνησε από τους Αμερικανούς Εβραίους τον 19ο αι., άσχετα εάν το ζήτημα κατά τη διάρκεια του Α’ ΠΠ άρχισαν να το οικειοποιούνται Βρετανοί και Γάλλοι για ευνόητους λόγους. Όμως, οι Βρετανοί -να το πούμε τελείως απλοϊκά – το Παλαιστινιακό Ζήτημα που ήταν η δημιουργία εβραϊκού Κράτους το θεωρούσαν ένα αμερικανικό ζήτημα.
Οπότε, τι έκαναν οι Βρετανοί και τι μέσα χρησιμοποίησαν, ώστε να απομειώσουν τον εβραϊκό πληθυσμό που κατοικούσε στα πατρογονικά εδάφη του;
Α. Προέβησαν σε μετακινήσεις που αντιβαίνουν στη βάση των σημερινών Διεθνών Κανόνων του Διεθνούς Δικαίου, τμήματος των Εβραίων της Παλαιστίνης στην Κύπρο και σε άλλες περιοχές της Μέσης Ανατολής που ήταν αποικιοκράτες, Β. Χρησιμοποίησαν αριστερίζοντες Εβραίους της Ευρώπης και κυρίως της Γαλλίας και του Κράτους του, όπως λχ. ήταν ο Γάλλος πολιτικός Joseph Reinach να ξαναγράψουν την ιστορία της περιοχής, διαστρεβλώνοντας την ιστορική πραγματικότητα, δηλώνοντας στα κείμενά τους ότι οι Εβραίοι της Παλαιστίνης ήταν προσηλυτισμένες ομάδες (!!!!) στην ιουδαϊκή θρησκεία (!!!!), Γ. Χρησιμοποίησαν, δίνοντας πολιτικά κίνητρα στο καθίδρυμα του Μουσουλμανισμού Αλ Αζχαρ στο Κάιρο της Αιγύπτου, προκειμένου να ριζοσπαστικοποιηθούν οι Άραβες της ευρύτερης περιοχής και κυρίως αυτοί της Παλαιστίνης.
Θέλω να κάνετε εικόνα, μία Ελλάδα που ιστορικά και γεωγραφικά της ανήκει το Αιγαίο, να περιορίζεται σε γεωγραφικά όρια μίας Πελοποννήσου (όπως άλλωστε είχε γίνει και τα πρώτα χρόνια απελευθέρωσής της από την Οθωμανοκρατεία). Στην προκειμένη όμως περίπτωση, και αναφέρομαι στο Ισραήλ, έφτιαξαν ένα Κράτος που του αφαίρεσαν το ζωτικό χώρο του, γιατί όπως και τον Ελληνισμό και την Ελλάδα, δεν τα ήθελαν ισχυρά. Και γιατί η Ευρωπαϊκή Διπλωματία (αλλά από κοντά και η Σοβιετική) δεν ήθελε ισχυρά τα συγκεκριμένα Έθνη; Γιατί πολύ απλά και μένουμε στο πλέον γνωστό, διότι είχαν Διασπορά όπου Γης (βάζω στην άκρη ότι αποτελούν ιστορικά έθνη, δηλαδή με αδιάλειπτη παρουσία στον ιστορικό χρόνο).
Στο Ισραήλ υπολείπεται ζωτικός χώρος, γιατί φανταστείτε το δικό μας ζωτικό χώρο (Αιγαίο και μέρος της Νοτιοανατολικής Μεσογείου) να τον είχαν οι Τούρκοι, όπως παράνομα οι “σύμμαχοι” Αγγλογάλλοι παραχώρησαν στο κράτος του Κεμάλ την Ίμβρο, την Τένεδο και την Κωνσταντινούπολη.
Και να προσθέσουμε κάτι επίσης βασικό. 400 χρόνια σκλαβιάς της Ελλάδας, με ήρωες να πολεμούν για την απελευθέρωσή της και οι Ευρωπαίοι να αποφασίζουν για το μέλλον της. Στην Παλαιστίνη και στην ευρύτερη περιοχή κατακτητές ήταν οι ίδιοι οι Ευρωπαίοι, οπότε αντιλαμβάνεστε σε ένα ευρύτερο πλαίσιο ποιοι ήταν αυτοί που αποφάσιζαν για το μέλλον της περιοχής.
Και κάτι πολύ τελευταίο, εάν ψάξουμε τους χάρτες για τη δημιουργία του Κράτους του Ισραήλ στα τέλη του 19ου αι. (υπάρχουν παλαίτυπα αρχεία με χάρτες της εν λόγω περιόδου στην Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών, το Ιστορικό Αρχείο του Ελληνικού ΥπΕξ, τη Γεννάδιο Βιβλιοθήκη και σε κλειστές βιβλιοθήκες) θα αντιληφθούμε ότι το εβραϊκό Κράτος λογιζόταν να δημιουργηθεί στα γεωγραφικά χνάρια των 10 φυλών του Ισραήλ, όπως άρμοζε να ιδρυθεί, άσχετα εάν στη διάρκεια του Μεσοπολέμου Vindley και Ήντεν “έκοψαν” και “έραψαν” στη βάση των ανακύπτοντων θεμάτων για το βρετανικό κράτος.
Το Ισραήλ οφείλει στην Ιστορία τού Εθνισμού του να αποκτήσει το ζωτικό του χώρο, που είναι αυτός που του όρισαν οι φυλές του από αρχαιοτάτων χρόνων. Και οι Άραβες γνωρίζουν την αδικία που η Διεθνής και κυρίως η Βρετανική Διπλωματία έκανε σε βάρος αυτού του λαού, αυτού του Έθνους. Οι Γάλλοι και Βρετανοί στον Α’ Αραβοϊσραηλινό Πόλεμο πολέμησαν δίπλα στο Ισραήλ, γιατί ο ριζοσπαστισμός των Αράβων που οι ίδιοι δημιούργησαν, ήδη από το 1937 άρχισε να αποτελεί βρόγχο για τους Ευρωπαίους αποικιοκράτες. Αν και αργά, κατάλαβαν τα λάθη τους, να μην δώσουν στο Κράτος του Ισραήλ τη γεωγραφική περιοχή που του έπρεπε.
Χρόνια πολλά Ισραήλ! Ως Ιστορικός (την πιο σημαντική ιδιότητα που έχω σε σχέση με τις υπόλοιπες σπουδές μου) εύχομαι σύντομα η Διπλωματία να σε ανταμείψει με το ζωτικό χώρο που η ίδια σου αφαίρεσε.
*Δρ Άννα Κωνσταντινίδου: Ιστορικός- Διεθνολόγος, Διδάκτωρ Δημοσίου Δικαίου Πολιτικής Επιστήμης της Νομικής Σχολής ΑΠΘ, Διδάσκουσα στο Τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Οικονομικών Σχέσεων Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, Επιστημονική Συνεργάτιδα του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας (Θεσμοθετημένο Εργαστήριο Περιβαλλοντικής Τεχνολογίας πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας), εξωτερική διαλέκτρια στην Ανώτατη Διακλαδική Σχολή Πολέμου (ΑΔΙΣΠΟ) και τη Σχολή Εθνικής Άμυνας (ΣΕΘΑ), Συνεργάτιδα του Canadian Hellenic Congress
Τα άρθρα και τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν αποκλειστικά τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.
Ακολουθήστε τις ειδήσεις του speaknews.gr στο Google News πατώντας εδώ
