Όταν ο αντισημιτισμός χρησιμοποιεί για προβιά το Ολοκαύτωμα

*Της Άννας Κωνσταντινίδου

Δεν συνηθίζω να κριτικάρω απόψεις απλών πολιτών, ακόμα κι αν οι διαφωνίες μας είναι τεράστιες, ακόμα κι αν μέσω δημόσιας αρθρογραφίας προσπαθούν να προσεγγίσουν συγκεκριμένα κοινά. Πολλώ δε μάλλον, όταν η συγκεκριμένη αρθρογραφία αναρτάται σε έντυπα που η κομματική ταυτότητά τους απέδειξε σε πολιτικο-ιστορικό επίπεδο ότι η ιδεολογία που πρεσβεύουν αιματοκύλησε (σταλινισμός και ναζισμός) την Ανθρωπότητα, ενώ σε κάποια χρονική στιγμή τα δύο ιδεολογικά άκρα (Σύμφωνο Ρίμπεντροπ -Μολότωφ) αποφάσισαν από κοινού να βεβηλώσουν το πολιτισμικό αποτύπωμα λαών και εθνών.

Ωστόσο, αποφάσισα να γράψω πώς αισθάνθηκα ως Ελληνίδα και μάλιστα απόγονος ανθρώπων που βίωσαν τη Γενοκτονία στην κυριολεκτική σημασία του όρου και τον ξεριζωμό, όταν διάβασα το άρθρο του κ. Δημήτρη Βλαχοπάνου, στην Εφημερίδα των Συντακτών, το οποίο παραθέτω: https://www.efsyn.gr/stiles/apopseis/486978_gaza-mipos-ehoyme-trelathei-entelos. Και φυσικά, μπήκα στα “παπούτσια” των Ελλήνων Εβραίων για τα συναισθήματα που τους δημιουργούσε το άρθρο αυτό διαβάζοντάς το, αλλά κυρίως μπήκα στα “παπούτσια” της οικογένειας του Έλληνα Ισραηλίτη Αρτινού, μια και στενή του συγγενής είναι καλή μου φίλη.

Το συγκεκριμένο άρθρο είναι απαράδεκτο. Και είναι απαράδεκτο για δύο κυριότατους λόγους: α. Γιατί ο αρθρογράφος χωρίς να σεβαστεί το πρόσωπο του Ισαάκ Μιζάν (που σημειωτέον έχει πεθάνει εδώ και λίγα χρόνια), χωρίς να σεβαστεί την ιστορία του επιζώντα, θέλοντας ο ίδιος να πει δημόσια το αφήγημά του, χρησιμοποιώντας τεχνηέντως τον άνθρωπο αυτό, για να δείξει παράλληλα ότι είναι κοντά στους Εβραίους, όχι μόνο δημοσιοποίησε το όνομά του, αλλά αυτό που έπραξε αποδεικνύοντας την ανοίκεια πράξη του, ήταν να δημοσιοποιήσει το σειριακό αριθμό που οι Ναζί χαράκωσαν πάνω στον Εβραίο Αρτινό, και ο δεύτερος λόγος είναι, β. ότι το άρθρο αυτό του αντισημιτισμού που χρησιμοποιεί για προβιά το Ολοκαύτωμα δημοσιοποιήθηκε την ημέρα που συμπληρώνονταν δύο χρόνια από την Εθνοκάθαρση του Κράτους του Ισραήλ.

Ο κάθε άνθρωπος δημιουργεί την ιστορία του. Η ζωή του αποτελεί μία μνήμη και ιερή θύμηση τόσο για τον ίδιο όσο και την οικογένειά του. Η ζωή ενός ανθρώπου είναι η δική του υπαρξιακή, ηθική- αξιακή ταυτότητα και κανένας, μα κανένας ούτε και οι απόγονοί του δεν έχουν το δικαίωμα για ιδιοτελείς σκοπούς να αγγίζουν την ιερή πορεία του ανθρώπου αυτού. Και χρησιμοποιώ ως επίθετο τη λέξη “ιερή”, γιατί η ζωή είναι ό,τι πιο ιερό, που όχι μόνο οι Διεθνείς Συνθήκες προστατεύουν, αλλά οφείλει να προστατεύει ο οποιοσδήποτε που θέλει να λέγεται άνθρωπος. Και δυστυχώς, ο συγκεκριμένος αρθρογράφος χωρίς να πάρει τη συγκατάθεση μέλους της οικογένειας τού θανόντα, παραβίασε κατάφορα την προσωπικότητα τού Ισαάκ Μιζάν, καθώς χρησιμοποίησε -και μάλιστα για άρθρο που εκτός των άλλων παρουσιάζει τους σύγχρονους Εβραίους ως Ναζί- το όνομα και μέρος της προσωπικής ιστορίας του επιζώντα του Ολοκαυτώματος δημόσια, προσβάλλοντας την προσωπικότητα του. Και μάλιστα ενός ανθρώπου που αφού έχει πεθάνει, προσβάλλεται η μνήμη νεκρού, εκτός όλων των υπολοίπων.

Πολύ εύκολα, ιδίως τα δύο χρόνια του πολέμου ανάμεσα σε ένα Κράτος που αγωνίζεται δίκαια απέναντι σε μία τρομοκρατική οργάνωση, χρησιμοποιούμε τεχνικούς όρους που η νομική ερμηνεία και η διάστασή τους είναι πάρα πολύ διαφορετική. Και καθώς ο αρθρογράφος του αντισημιτικού κειμένου είναι φιλόλογος όφειλε να γνωρίζει τη φράση που συναντάται τόσο στα κείμενα του Ηροδότου όσο και στην Α’ Επιστολή προς Κορινθίους του Αποστόλου Παύλου, “έκαστος εφ’ ω ετάχθη” . Και αφού δεν γνωρίζει τη νομική σημασία της Γενοκτονίας, να μην τη χρησιμοποιεί. Και είναι ακόμα πιο επικίνδυνο όταν η άγνοια ή ημιμάθεια γίνεται το “όπλο” ενός δημόσιου λειτουργού και κυρίως ενός ατόμου που παράγει παιδεία και μόρφωση. Γιατί πολύ απλά, ο αρθρογράφος του αντισημιτικού άρθρου προτού μπει στη διαδικασία γραφής του, όφειλε να ψάξει τι σημαίνει Γενοκτονία, για να μην γράψω ότι όφειλε να έχει την απόλυτη γνώση της Ιστορίας και της Εθνολογίας της περιοχής που μετονομάστηκε σε Παλαιστίνη κατά τη ρωμαϊκή περίοδο.

Για να υπάρξει το Έγκλημα της Γενοκτονίας -το πιο απλό – πρέπει να αποδεικνύεται εν τοις πράγμασι η μεθοδευμένη χρήση μηχανισμών που απαγορεύουν την γέννηση και την κοινωνική ανάπτυξη ενός λαού σε μία περιοχή. Και λαμβάνοντας υπόψη ακόμα και τα ψεύτικα στοιχεία από την τρομοκρατική οργάνωση Χαμάς , οι κάτοικοι της Γάζας κάθε άλλο παρά δέχτηκαν όλες αυτές τις δεκαετίες μηχανισμούς από το Ισραήλ εξαφάνισης και εξανδραποδισμού τους. Αντίθετα, το Κράτος του Ισραήλ παρόλο της Εθνοκάθαρσης που υπέστη στις 7 Οκτωβρίου 2023 και θα μπορούσε να αντιδράσει εκδικητικά, προκειμένου να διασφαλίσει τον άμαχο πληθυσμό της Γάζας, εφάρμοσε την τακτική της προειδοποίησης, κάτι που είναι αναμφισβήτητο, καθώς εκτός όλων των άλλων, οι κάτοικοι της Γάζας που δεν είχαν εμπλοκή με τη Χαμάς, είχαν από την πρώτη στιγμή του πολέμου βρει καταφύγιο σε ασφαλείς ζώνες που δημιούργησε για τους αμάχους ο Ισραηλινός Στρατός.

Σε όλο το κείμενο του άρθρου της Εφημερίδας των Συντακτών δεν υπήρξε πουθενά η αναφορά για τους Ισραηλινούς ομήρους, δεν υπήρξε πουθενά η αναφορά για τα χιλιάδες θύματα των τριών ισραηλινών κιμπούτς που χτυπήθηκαν βάναυσα την 7η Οκτωβρίου 2023. Άραγε, δεν είναι παράδοξο πώς σε ένα κείμενο που δημοσιεύτηκε την ημέρα που το Ισραήλ και οι απανταχού Εβραίοι τιμούν τη μνήμη των θυμάτων τους για την ειδεχθέστερη στιγμή της Ιστορίας τους μετά το Ολοκαύτωμα, ένας αρθρογράφος που εκθέτει την ιστορία ενός ηρωικού επιζώντα, το μόνο που κάνει, είναι σε μία απαράδεκτη γενίκευση να θεωρεί τους απογόνους των θυμάτων του Ολοκαυτώματος Ναζί;

Ο εν λόγω αρθρογράφος που στο απαράδεκτο κείμενό του, δεν είναι διόλου αδόκιμο να γραφεί, ότι βρίθει αντισημιτισμού, χρησιμοποιώντας δε για προπαγανδιστικό σκοπό, ως φαίνεται, το όνομα και την ιστορία ενός επιζώντα του Ολοκαυτώματος, αναφέροντας επίσης τους “απογόνους των ομήρων του Άουσβιτς” ως Ναζιστές, θα του πρότεινα να διαβάσει το βιβλίο του Αλβέρτου Κοέν, “ο Σαλαμίνιος” για τους Έλληνες που ενώ προσποιούνταν ότι ήταν δίπλα στους Εβραίους αποτελούσαν τον δίαυλο εξόντωσής τους από τους Ναζί. Γιατί δυστυχώς, αυτά τα δύο χρόνια του πολέμου, που το Ισραήλ υπέστη Εθνοκάθαρση, υπήρξαν και υπάρχουν Έλληνες που καπηλευόμενοι την ιερή Ιστορία του Ολοκαυτώματος ρίχνουν στη βορά της παράνοιας και στιγματίζουν καθημερινά με τα έργα, την αρθρογραφία και τις πράξεις τους τους Εβραίους της Ελλάδας (ας το εξειδικεύσω στους δικούς μας Έλληνες Ισραηλίτες, καθώς το ίδιο φαινόμενο απαντάται σε πολλά κράτη), σε ένα νέο πρελούδιο αντισημιτισμού.

*Ιστορικός -Διεθνολόγος, Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας

Ακολουθήστε τις ειδήσεις του speaknews.gr στο Google News πατώντας εδώ