Του Δρ. ΒΕΝΙΑΜΙΝ ΚΑΡΑΚΩΣΤΑΝΟΓΛΟΥ*
Όλοι οι Έλληνες Πρωθυπουργοί (από το 1967 ο Δικτάτωρ Γ. Παπαδόπουλος, μέχρι σήμερα ο Κυρ. Μητσοτάκης) επιχείρησαν προσέγγιση και διάλογο με την Τουρκία, για επίλυση είτε θεμάτων των θαλάσσιων ζωνών και οριοθετήσεων τους, είτε ζητημάτων εδαφικής (νησιωτικής) κυριαρχίας, είτε παραβιάσεων του εθνικού εναέριου χώρου και παραβάσεων του FIR και της περιοχής Έρευνας και Διάσωσης (SAR) της Ελλάδος. Ταυτόχρονα, το Κυπριακό παρέμεινε άλυτο, 60 χρόνια ήδη (από το 1963) ως πρόβλημα διακοινοτικό και 49 χρόνια (από το 1974) ως πρόβλημα ξένης παράνομης τουρκικής κατοχής του 37% της Βόρειας περιοχής της Κύπρου και βίαιης διχοτόμησης του νησιού, όταν από το 1983, η κατοχική Τουρκία και τα ανδρείκελα της στην κατεχόμενη περιοχή, ‘’ανεκήρυξαν’’ την ΤΔΒΚ, που δεν αναγνωρίζεται διεθνώς. Έτσι ναρκοθετήθηκαν οι ελληνοτουρκικές σχέσεις ευρύτερα. Στον ενδιάμεσο χρόνο, η Τουρκία αύξανε τον πληθυσμό της (ήδη 86 εκατ.) την οικονομική και στρατιωτική ισχύ της και άρα διευρυνόταν το χάσμα δυναμικού των δύο χωρών.
Ταυτόχρονα η Ελλάδα δεν ανέλαβε την πρωτοβουλία των κινήσεων, δίνοντας έτσι στην Τουρκία την άνεση να κινείται πρώτη και να αιφνιδιάζει τη χώρα μας, φέρνοντας την πρό τετελεσμένων. Έτσι η Τουρκία το 1973 προέβη σε μονομερώς αποφασισμένες έρευνες της κρατικής της Εταιρείας Πετρελαίου (ΤΡΑΟ) σε περιοχές της Υφαλοκρηπίδας της Ελλάδος στο Βόρειο και Κεντρικό Αιγαίο. Ήδη από το 1964 είχε καθιερώσει 12 ν.μ. χωρική θάλασσα στον Εύξεινο Πόντο και στα νότια παράλια της (από την Αττάλεια μέχρι την Αλεξανδρέττα). Το 1982 κατεψήφισε τη Σύμβαση για το νέο Δίκαιο της Θάλασσας και το 1995 που η Ελλάδα την επικύρωσε, διεκήρυξε το διαβόητο και διεθνώς παράνομo casus belly, θεωρώντας ότι η αύξηση της ελληνικής χωρικής θάλασσας πέραν των 6 ν.μ. που ίσχυε τότε (και σήμερα), , θα ήταν αιτία πολέμου! Παρά το ότι, το άρθρο 121 της Σύμβασης, επιτρέπει την αύξηση μέχρι 12 ν.μ. και για τις ηπειρωτικές και για τις νησιώτικες ακτές!
Το 1996 μεθόδευσε την κρίση των Ιμίων και έκτοτε διεκδικεί ένα διαρκώς διευρυνόμενο αριθμό νησιών, και βραχονησίδων που ανήκουν στην Ελλάδα, (από το 1912, 1923 ή 1947) με την πρωτοφανή και επεκτατική θεωρία των ‘’γκρίζων ζωνών’’! Επίσης αρνείται την δικαστική επίλυση των οριοθετήσεων θαλάσσιων ζωνών Ελλάδος και Τουρκίας, απορρίπτοντας την οριοθέτηση ΑΟΖ/Υφαλοκρηπίδας και επιζητώντας υποβολή για εκδίκαση ‘’πακέτου’’ ζητημάτων δηλ. τα ‘’αμφιλεγόμενα’’ νησιά, απόρριψη των 12 ν.μ. για το Αιγαίο και όλα τα νησιά του και μία ‘’δίκαιη’’ μοιρασιά, δηλ. εξ ημισείας, αρνούμενοι έτσι τη γεωγραφία και τις διατάξεις της Σύμβασεως του 1982 για το Δ.τ.θ. αλλά και της Λωζάνης (1923), των Παρισίων (1947) και την Ιταλοτουρκική (1932) .
Με το Τουρκολιβυκό Μνημόνιο του Νοεμβρίου 2019, υπέκλεψε θαλάσσιες περιοχές της Ανατολικής Μεσογείου από την Ελλάδα και με την ασύστατη και καινοφανή θεωρία της ‘’Γαλάζιας πατρίδας’’, προσπαθεί να οικειοποιηθεί το μισό Αιγαίο και στα Δυτικά των ελληνικών νησιών του Ανατολικού Αιγαίου, μέχρι το 25ο Μεσημβρινό, που διχάζει το Ελληνικό Αρχιπέλαγος! Ταυτόχρονα προβαίνει σε παράνομες έρευνες της Υφαλοκρηπίδας της Ελλάδος (από τη Ρόδο, το Καστελλόριζο ως την Ανατ. Κρήτη, και αντίστοιχα της Κυπριακής ΑΟΖ, όπου έχει πραγματοποιήσει και παράνομες γεωτρήσεις. Εξάλλου,με θράσος απαιτεί και τον αφοπλισμό των ελληνικών νησιών, ώστε να γίνουν εύκολη λεία της.
Η Ελλάδα αντέδρασε, αργοπορημένα ,με την υπογραφή Ελληνο-Αιγυπτιακής Συμφωνίας για την μερική μόνο οριοθέτηση ΑΟΖ/Υφαλοκρηπίδας από τον 26ο έως τον 28ο Μεσημβρινό, η οποία επικαλύπτει περιοχές που διεκδίκησε παράνομα το Τουρκολιβυκό μνημόνιο και οι οποίες περιέρχονται στην Ελληνική ή την Αιγυπτιακή ΑΟΖ/Υφαλοκρηπίδα. Εκκρεμεί βέβαια η υπόλοιπη οριοθέτηση αλλά και αυτή μεταξύ Ελλάδας και Κύπρου! Η Τουρκία επίσης έχει προβεί σε παράνομη οριοθέτηση θαλάσσιων ζωνών μεταξύ των νοτίων ακτών της και της κατεχόμενων της βόρειας Κύπρου!
Διάλογοι μεταξύ της χώρας μας και της Τουρκίας έγιναν πολλές φορές, από το 1974-1975 μέχρι πρόσφατα και πάντα χωρίς αποτέλεσμα…: 1975-81,1987-88,1997,1999,2002-2016,2017. Κάθε φορά, θεμελιώδεις λόγοι διαφωνιών εμπόδιζαν οποιαδήποτε ουσιαστική πρόοδο και σύγκλιση απόψεων! Άρνηση διατάξεων του διεθνούς δικαίου ή καταχρηστικές ερμηνείες τους από την πλευρά της Τουρκίας. Μαξιμαλιστικές θέσεις με βάση τον εδαφικό όγκο και άλλα μεγέθη της Τουρκίας, κακόπιστες ενέργειες, και θρασεία απαίτηση για αυθαίρετες “πολιτικές” λύσεις εκεί που το Διεθνές Δίκαιο και οι Συνθήκες δε βόλευαν και δεν εξυπηρετούσαν τις τουρκικές διεκδικήσεις και στοχεύσεις. Και πάντοτε, όπως συμβαίνει επί δεκαετίες στις διακοινοτικές συνομιλίες για το Κυπριακό, η Τουρκία θεωρούσε δεδομένες τις όποιες Ελληνικές υποχωρήσεις ή παραχωρήσεις, και άρχιζε απ’ αυτές, ως θέσεις αφετηρίας, τον κάθε νέο γύρο διαπραγματεύσεων! Ενώ, βέβαια, είναι αρχή των διπλωματικών διαπραγματεύσεων ότι, αν δεν επέλθει τελική συμφωνία, οι θέσεις που έλαβαν τα μέρη, δεν τα δεσμεύει στους νέους γύρους διαπραγμάτευσης!
Υπό την πίεση του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η πάντα ειρηνόφιλη και ανεκτική Ελλάδα σύρεται και πάλι σε διάλογο με την Τουρκία στις 7 Δεκεμβρίου 2023, με την σύγκληση του Ανώτατου Συμβουλίου Συνεργασίας και την συνάντηση Μητσοτάκη και Ερντογάν στην Αθήνα. Δυστυχώς, χωρίς να έχει υπάρξει άρση έστω μίας από τις τουρκικές αυθαιρεσίες! Ενώ η Τουρκία αναφέρεται σε “πολιτικό” διάλογο και όχι ρητά σε διάλογο με βάση την ορθή εφαρμογή και ερμηνεία του Διεθνούς Δικαίου! Ενώ η ίδια συνεχίζει να διεκδικεί τα πάντα: στο Αιγαίο (“Γαλάζια Πατρίδα”), στην Κύπρο (δύο κράτη), στην Ανατολική Μεσόγειο, στη Θράκη μας… Ενώ μετέτρεψε σε τζαμί στην Αγία Σοφία, που κινδυνεύει από την κακή συντήρηση και χρήση, αν και είναι Χριστιανικό μνημείο (και μέχρι πρόσφατα Μουσείο), της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς!
*Διεθνολόγου, π.Μον.Λέκτορα Νομικής Σχολής, ΑΠΘ, Περιφερειακού Συμβούλου και Τομεάρχη Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας, πρ. Προέδρου του Περιφ. Συμβουλίου .
Τα άρθρα και τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν αποκλειστικά τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.
Ακολουθήστε τις ειδήσεις του speaknews.gr στο Google News πατώντας εδώ
