Ο Μιχάλης Στρατάκης είναι ίσως ένας από τους πιο σημαντικούς πολιτικούς συντάκτες και μια ξεχωριστή προσωπικότητα στο χώρο της Δημοσιογραφίας και των ΜΜΕ της Θεσσαλονίκης.
Για περισσότερο από τρεις δεκαετίες άφησε το στίγμα του στα ΜΜΕ της πόλης, μέσα από την καθημερινή του αρθρογραφία στα έντυπα και την παρουσία του στα ηλεκτρονικά ΜΜΕ.
Η σκιά του γίνεται ακόμη μεγαλύτερη αν αναλογιστεί κανείς ότι όλα αυτά τα χρόνια με το συγγραφικό και διδακτικό του έργο γαλούχησε την πλειοψηφία των -νεότερών του- δημοσιογράφων της Θεσσαλονίκης και όχι μόνο. Γεννημένος στο Ηράκλειο Κρήτης το 1951, σπούδασε νομικά, οικονομικά και δημοσιογραφία, την οποία άρχισε μάχιμα να ασκεί από το 1973.
Για 35 χρόνια υπηρέτησε τη δημοσιογραφία, δίνοντας μάχες με όπλο τις λέξεις, όπως λέει και ο ίδιος στον τίτλο του τελευταίου του βιβλίου.
Εργάστηκε ως πολιτικός συντάκτης, σχολιογράφος και αρθρογράφος σε εφημερίδες της Θεσσαλονίκης και της Αθήνας, καθώς και ως διευθυντής σύνταξης.
Στον ηλεκτρονικό τύπο εμφανίστηκε από την πρώτη κιόλας μέρα της ελεύθερης ραδιοφωνίας και τηλεόρασης. Υπήρξε αγαπημένη φωνή των Θεσσαλονικέων με την πολυετή ραδιοφωνική του παρουσία στην πρωινή ζώνη του Ράδιο Θεσσαλονίκη και την ΩΜΕΓΑ Τηλεόραση καθώς και σε πολλούς άλλους ραδιοφωνικούς και τηλεοπτικούς σταθμούς της Βόρειας Ελλάδας.
Την μεγάλη του εμπειρία σε όλα τα μέσα ενημέρωσης και τα είδη δημοσιογραφίας, την μετέδωσε συνεργαζόμενος με Σχολές Δημοσιογραφίας σε ΙΕΚ και Εργαστήρια Ελευθέρων Σπουδών, ενώ υπήρξε και καθηγητής στην Αστυνομική Ακαδημία.
Για πολλά χρόνια υπήρξε μέλος του Συμβουλίου Τιμής και Δεοντολογίας της Ένωσης Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Μακεδονίας –Θράκης.
Σε αυτή του την παράλληλη δράση ως δημοσιογράφος αλλά και καθηγητής δημοσιογραφίας, εφάπτεται και η συγγραφική του δραστηριότητα. Η πλειονότητα των βιβλίων του αποτελεί παρακαταθήκη ενός βετεράνου της δημοσιογραφίας προς τους νεότερους συναδέλφους του. Στα βιβλία του αποκαλύπτει τα μυστικά της συνέντευξης, του ρεπορτάζ, της ερευνητικής δημοσιογραφίας, και ρίχνει φως σε διάφορες πλευρές του λειτουργήματος που υπηρέτησε για δεκαετίες
Τα περισσότερα βιβλία του τα εξέδωσε σε συνεργασία με τις Εκδόσεις ΓΕΡΜΑΝΟΣ, μια και με τον εκδότη Ανδρέα Γερμανό τους συνδέει μια μακροχρόνια και ανιδιοτελής φιλία. Το πρώτο του βιβλίο εκδόθηκε το 1996, όταν ο ίδιος μετρούσε πια περισσότερο από 2 δεκαετίες εμπειρίας στο χώρο των ΜΜΕ. Τίτλος του «Συνέντευξη: Τεχνική και οριοθετήσεις», στο οποίο αποθησαυρίζει, τα πορίσματα της επαγγελματικής του διαδρομής και τα παραδίδει ως καθοδηγητική πυξίδα για τους νεότερους δημοσιογράφους. Στο «Πολιτικό Ρεπορτάζ» (1997) που ακολούθησε, ο Μιχάλης Στρατάκης παρέθεσε όλες τις τεχνικές και τα ζητούμενα για την επιτυχή δράση ενός πολιτικού ρεπόρτερ. Το 2001 κυκλοφόρησε το βιβλίο του με τίτλο «Δημοσιογραφία: τέχνη ή επιστήμη», στο οποίο ο συγγραφέας έθεσε το ερώτημα για την ίδια την φύση της Δημοσιογραφίας, και εξέτασε όλες τις παραμέτρους του. Με το βιβλίο «Επικοινωνία ΜΜΕ και Ρητορική Τέχνη» του 2003 ο Μ. Στρατάκης συνεχίζει τον προβληματισμό του γύρω από τις θεωρητικές αρχές της επικοινωνίας και την πρακτική επεξεργασία και αντιμετώπισή τους.
Σ’ αυτό το βιβλίο ο συγγραφέας προσεγγίζει τις κορυφές του τριγώνου “πομπός – δέκτης – μήνυμα” αναλύει το τι συμβαίνει σε καθεμιά κορυφή, “προβλέπει” τη νομοτελειακή εξέλιξη και στη συνέχεια συνθέτει και αρθρώνει το δικό του λόγο-πρόταση. Το 2006 επιστρέφει στο αντικείμενο της συνέντευξης με ένα νέο πόνημα με τίτλο «Η χαμένη αθωότητα της συνέντευξης» που επιχειρεί να επιστρέψει στις βασικές αρχές του δημοσιογραφικού αυτού εργαλείου, και να τις αναδείξει εκ νέου. Με την «Ερευνητική Δημοσιογραφία» (2007) ο συγγραφέας στρέφεται στον πυρήνα της δημοσιογραφίας, την έρευνα. Στις σελίδες του βιβλίου συγκεντρώνεται πλούτος πληροφοριών που αποτελούν την αποσταγματοποίηση μιας πολύχρονης θητείας στην έρευνα, θητείας που άρχισε όταν ακόμα η δημοσιογραφική έρευνα εθεωρείτο περίπου ρεπορτάζ.
Παράλληλα με την βιβλιογραφία του για τις αρχές που διέπουν τη Δημοσιογραφία, ο Μιχάλης Στρατάκης εξέδωσε και βιβλία με πολιτικό-παραπολιτικό περιεχόμενο, με τίτλους «Το ημερολόγιο ενός…Ιππουργού» (2003), «Το εγχειρίδιο του καλού πολιτικού» (1990), «Πολιτική άνευ διδασκάλου» (1990), «Τ’ αληθή λέγειν», «Πολιτική (οί) για γέλια» καθώς και ένα βιβλίο αφιέρωμα στη ζωή και τη δράση του μακαριστού Μητροπολίτη Λαγκαδά Σπυρίδωνα».
Στα βιβλία αυτά κυριαρχεί η κριτική της πολιτικής ζωής του τόπου, με σκωπτικό ύφος και κριτική διάθεση. Τα δύο τελευταία βιβλία του Μιχάλη Στρατάκη διαφοροποιούνται από τα προηγούμενα. Το «35 Χρόνια Μάχες Με Όπλο Τις Λέξεις» (2009) είναι ένα βιβλίο που αναφέρεται στον ίδιο το Μιχάλη Στρατάκη, τον δημοσιογράφο, τον συγγραφέα, τον δάσκαλο και τον άνθρωπο. Μια συνέντευξη απολογίας-απολογισμού στους μαθητές του με ενθυμήματα ζωής και δράσης του μαχόμενου δημοσιογράφου. Το βιβλίο του για τον «Αντώνη Παρίση» (2010) είναι αφιερωμένο στη ζωή, την δράση και την προσφορά του γιατρού και πολιτικού στη Θεσσαλονίκη, τη Μακεδονία και γενικότερα την Ελλάδα. Το βιβλίο προλόγισαν δύο πρώην αρχηγοί της ΝΔ και πρωθυπουργοί της Ελλάδας, ο Κώστας Καραμανλής και ο Αντώνης Σαμαράς. Μετά τη συνταξιοδότησή του ο Μιχάλης Στρατάκης «εγκατέλειψε» την πολύβουη Θεσσαλονίκη και αποσύρθηκε στην πολυαγαπημένη ιδιαίτερή του πατρίδα, από την οποία παρακολουθεί τις εξελίξεις στην πολιτική και όχι μόνο ζωή της χώρας, και με κείμενά του μέσω των social media καυτηριάζει καθημερινά τις εξελίξεις, με εκατοντάδες αναγνώστες.
Η μεγάλη χρονική περίοδος των δέκα ετών που μας χωρίζει από τελευταίο του βιβλίο, οφείλονται στην απόσυρση του Μιχάλη Στρατάκη από την ενεργό δράση. Ο αιχμηρός σχολιαστής, ο ακούραστος ρεπόρτερ, δάσκαλος και συγγραφέας, επέλεξε να παρακολουθεί πια τα εν Ελλάδι τεκταινόμενα από την απόσταση και την ασφάλεια που του προσφέρει η αγαπημένη του Κρήτη.
