Κάθε χρόνο η σχολική σαιζόν ξεκινούσε με προβλήματα όπως έλλειψη εκπαιδευτικών, έλλειψη βιβλίων, καταλληλότητα εκπαιδευτικών χώρων κ.α. Αλλά φέτος οι δυσκολίες που καλούνται να αντιμετωπίσουν μαθητές, εκπαιδευτικοί και γονείς, είναι πρωτόγνωρες. Τα μέτρα προστασίας –ή η έλλειψή τους- οι μάσκες, οι αποστάσεις, ο αριθμός των μαθητών ανά αίθουσα, το πρωτόκολλο αντιμετώπισης των κρουσμάτων μέσα στα σχολεία κ.α. πολλά, επέφεραν μία άνευ προηγουμένου σύγχυση. Η SPEAKNEWS απευθύνθηκε σε γονείς μαθητών αλλά και σε εκπαιδευτικούς, και ζήτησε να μεταφέρουν την δική τους προσωπική εμπειρία από τις πρώτες εβδομάδες της φετινής σχολικής χρονιάς.
Η Παγώνα είναι μητέρα 4 παιδιών, και το κάθε ένα από αυτά παρακολουθεί σε διαφορετική βαθμίδα εκπαίδευσης! Θα έλεγε κανείς ότι είναι η απολύτως αρμόδια για να μας μεταφέρει εικόνα του τι καλούνται να αντιμετωπίσουν οι γονείς τη νέα σχολική χρονιά που μόλις άρχισε.
«Είμαι μητέρα 4 παιδιών που φοιτούν στο δημοτικό, γυμνάσιο, λύκειο, ενώ το στερνοπούλι μου πηγαίνει δεύτερη χρονιά σε παιδικό σταθμό. Καταρχήν στους περισσότερους γονείς δημιουργεί μεγάλο προβληματισμό τι πρέπει να γίνει αν αρρωστήσει κάποιο παιδί –όχι απαραίτητα με κορωνοϊό. Με ποια διαδικασία θα επιστρέψει στο σχολείο. Μας ενημέρωσαν από τον παιδικό σταθμό ότι για την επιστροφή του παιδιού –ανεξάρτητα από τον αριθμό των ημερών που θα απουσιάσει- απαιτείται βεβαίωση από γιατρό. Εννοείται ότι όσον αφορά το σχολείο αποτελεί μία λογική απαίτηση γιατί έτσι είναι και το σχολείο εξασφαλισμένο. Πόσο εύκολο είναι όμως να παίρνεις βεβαίωση ειδικά για παιδιά προσχολικής ηλικίας που ως γνωστό αρρωσταίνουν πολύ συχνά; Στις μεγαλύτερες βαθμίδες εκπαίδευσης έντονο προβληματισμό δημιουργεί ο μεγάλος αριθμός καταλήψεων στα σχολεία. Κάποια από τα αιτήματα των παιδιών είναι δικαιολογημένα –αριθμός μαθητών στα τμήματα, απουσία καθαριστριών- αλλά υπάρχουν αιτήματα όπως η σχολική ενδυμασία και η άρση της υποχρεωτικής στράτευσης που φαίνονται κατευθυνόμενα από τρίτους. Το θέμα είναι ότι από αυτή την κατάσταση ζημιωμένα είναι μόνο τα παιδιά. Έχοντας ήδη κάποιους μήνες που η παιδεία λόγω καραντίνας υπολειτουργούσε, και με τον επικείμενο φόβο του κλεισίματος ξανά των σχολείων μετά τον Νοέμβρη, το άσκοπο χάσιμο των μαθημάτων αυτές τις ημέρες είναι πολύ ζημιογόνο».
Ο Ζαχαρίας είναι φιλόλογος στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση και μιλάει στη SPEAKNEWS για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν φέτος οι εκπαιδευτικοί.
«Από τις αλλαγές αυτής της περιόδου, τα περισσότερα προβλήματα μάλλον συμπυκνώνονται στην εμπειρία της μάσκας, ως δυσκολία κατά τη διάρκεια της χρονιάς. Σε φωνές που δεν ακούγονται, σε εκφράσεις που δεν περνάνε στα παιδιά, στη φθορά της φωνής του εκπαιδευτικού, αλλά όλα αυτά μπορούν να θεωρηθούν εν πολλοίς παράγοντες απώλειας. Σημαντικότερο για μένα φαίνεται να είναι η απόσταση, αυτή που φαίνεται και αυτή που πρέπει συνεχώς να έχει κανείς το νου του ότι ενδεχομένως χρειάζεται. Ο περιορισμός των εξωδιδακτικών δραστηριοτήτων είναι επίσης μια μεγάλη δυσκολία, για όσους ενσωματώνουν αυτές τις δραστηριότητες μέσα στο παιδαγωγικό τους πλάνο και τους δίνουν ένα βασικό ρόλο. Περισσότερο όμως τελικά μέσα μου βαραίνει το μούδιασμα όλων για μια χρονιά που ξεκινάει με την ευχή “Θεέ μου να τελειώσει γρήγορα”. Ένα τέτοιο πλαίσιο για την εκπαιδευτική διαδικασία είναι πραγματικό βάρος».
Η Σοφία είναι μητέρα ενός κοριτσιού που πάει στο δημοτικό, και σχολιάζει τη νέα ρουτίνα γονιών και μαθητών, όπως αυτή διαμορφώνεται σε εποχή πανδημίας.
«Όταν σκεφτόμουν το πώς θα έπρεπε να προετοιμάσω την κόρη μου για την πρώτη μέρα στο Δημοτικό, ποτέ δεν φανταζόμουν πως ένα από τα θέματα για τα οποία θα έπρεπε να μιλήσω μαζί της θα ήταν η χρήση μάσκας… Κι όμως! Η καθημερινή ρουτίνα πλέον περιλαμβάνει και τη μάσκα. Υπάρχει στη ζωή μας, καταλαμβάνει χώρο. Στο to–dolist πλέον περιλαμβάνονται: τάπερ με κολατσιό, μπουκάλι με νερό, 4 τουλάχιστον πλυμένες και σιδερωμένες μάσκες (όσα και τα διαλείμματα). Πιο πολύ ανησυχώ αν έχω βάλει αρκετές μάσκες στην τσάντα, αν έχουν προλάβει να στεγνώσουν, παρά για το αν έχει πάρει μαζί της τα σωστά βιβλία. Το “μάσκα πήρες;” για τις μάνες το 2020 είναι πλέον ότι για τις παλιότερες το “ζακέτα να πάρεις”!
Ο Κώστας, μαθηματικός στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, συνοψίζει το σύνολο των δυσκολιών με τις οποίες έρχεται σήμερα αντιμέτωπος ο Έλληνας εκπαιδευτικός.
Από την στιγμή που ξεκινούσαμε την εργασία μας ως εκπαιδευτικοί, γνωρίζαμε ότι θα συναντούσαμε δυσκολίες. Σε αυτές προστέθηκαν τον τελευταίο καιρό κι άλλες στις οποίες είναι επιτακτική ανάγκη όχι μόνο να προσαρμοστούμε,αλλά προπάντων να μην επιτρέψουμε να εμποδίσουν την αδιάκοπη μέχρι σήμερα μεταλαμπάδευση της γνώσης. Συνεπώς οφείλουμε να τις αντιμετωπίζουμε ως προκλήσεις παρά ως δυσκολίες, κάποιες από τις οποίες είναι: Αμφισβήτηση. Ακόμα και σήμερα πολλοί μαθητές μεταφέρουν λανθασμένες αντιλήψεις, κυρίως από το οικογενειακό περιβάλλον, στο σχολικό. Φυσική παρουσία. Πολλά παιδιά και εκπαιδευτικοί αδυνατούν να βρίσκονται αυτοπροσώπως στο σχολείο λόγω περιορισμού κατ’ οίκον. Μέθοδοι διδασκαλίας. Πλέον η εξ αποστάσεως εκπαίδευση έχει γίνει υποχρεωτική και συνεπώς όλοι μας οφείλουμε να προσαρμοστούμε στις νέες τεχνολογίες. Ψυχικές διαταραχές. Είναι φυσιολογικό σε καιρούς αβεβαιότητας, η ψυχική υγεία του συνόλου της εκπαιδευτικής κοινότητας να βρίσκεται σε τεντωμένο σκοινί. Ακεραιότητα. Η αναγκαιότητα της παιδείας μας σε παρόμοιες εποχές δεν θα πρέπει να αμφισβητείται, μιας και έμμεσα είναι ένα από τα βήματα ώστε να εξαλειφθεί η πανδημία. Επιβάρυνση διδακτικού έργου. Πλέον εκτός από παιδαγωγοί, αστυνόμοι, δικαστές, δικηγόροι, γιατροί, φύλακες, ψυχολόγοι κ.α. μας έχουν ανατεθεί και επιπλέον ρόλοι και αρμοδιότητες αφού δεν έχει αυξηθεί ο αριθμός των εκπαιδευτικών.
Τα άρθρα και τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν αποκλειστικά τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.
Ακολουθήστε τις ειδήσεις του speaknews.gr στο Google News πατώντας εδώ
