Δεν μπορείς να κάνεις πολιτική παρέμβαση όταν έχεις κλειστούς ορίζοντες
Ο Στράτος Κερσανίδης πρωτοεμφανίστηκε στο χώρο της δημοσιογραφίας στα τέλη της δεκαετίας του 1980, όταν μαζί με μια ομάδα σπουδαστών Δημοσιογραφίας ανέλαβαν το τολμηρό εγχείρημα να εκδώσουν ένα περιοδικό. Ήταν το περιοδικό Επι-Θέσεις, το οποίο όμως σταμάτησε στα πρώτα 4 τεύχη καθώς δεν υπήρχαν οι οικονομικές δυνατότητες για συνέχισή του.
«Εκεί συνεργάστηκα με μια ομάδα αξιόλογων νέων παιδιών, οι περισσότεροι/ες από τους οποίους/ες είναι σήμερα καταξιωμένοι στο χώρο της δημοσιογραφίας. Το περιοδικό όμως μπορεί να έκλεισε αλλά αποτέλεσε το εφαλτήριο για το επόμενο βήμα, καθώς μια ομάδα των συνεργατών του αποτέλεσε τον πυρήνα του ραδιοφωνικού σταθμού Α-103. Εκεί ξεκίνησα αρχικά να συντάσσω τα δελτία ειδήσεων και λίγο αργότερα, μαζί με το συνάδελφο Δημήτρη Αθανασόπουλο, αναλάβαμε την παραγωγή και παρουσίαση της κινηματογραφικής εκπομπής “Ταξιδεύοντας στα σκοτεινά”. Βέβαια λίγο καιρό μετά, όλα τελείωσαν άδοξα καθώς η ιδιοκτησία του σταθμού άρχισε τις εκκαθαρίσεις με μειώσεις μισθών και απολύσεις».
Πως όμως ο Στράτος Κερσανίδης βρέθηκε στο χώρο της δημοσιογραφίας;
«Κοιτάξτε, αρχικά σπούδασα Οικονομικά, στο Πανεπιστήμιο του Κλουζ-Ναπόκα, στη Ρουμανία. Όμως πάντοτε ήθελα να γίνω δημοσιογράφος. Μάλιστα έβγαζα μία χειρόγραφη εφημερίδα στην ΣΤ΄ τάξη του τότε εξαταξίου γυμνασίου αλλά και όταν ήμουν φοιτητής. Τη δεύτερη μάλιστα την κολλούσα στην πόρτα του δωματίου μου στη φοιτητική εστία. Επιστρέφοντας στην Ελλάδα και έχοντας ξεκινήσει να εργάζομαι, αποφάσισα να σπουδάσω δημοσιογραφία και γράφτηκα τότε σε μια ιδιωτική σχολή. Τότε, δεν υπήρχε ακόμη το τμήμα Δημοσιογραφίας στο Πανεπιστήμιο. Εκεί γνώρισα τον αρχικό πυρήνα του περιοδικού και κάπως έτσι ξεκίνησαν όλα».
Πως καταλήξατε να γίνεται κριτικός κινηματογράφου;
«Ο κινηματογράφος πάντοτε μου άρεσε. Όταν άρχισα να ασχολούμαι με τη δημοσιογραφία, κάποια στιγμή χρειάστηκε να γράψω κάποια κείμενα για σινεμά. Λίγο καιρό αργότερα έκανα το πιο σημαντικό μου βήμα. Συνεργάστηκα με το περιοδικό Εξώστης, του αείμνηστου Τάσου Μιχαηλίδη και ξεκίνησα να γράφω μικρές κριτικές ταινιών. Θυμάμαι, πως η πρώτη μου συνεργασία ήταν στο τεύχος 62 όταν είχα γράψει για την ταινία του Νίκου Παναγιωτόπουλου “Η γυναίκα που έβλεπε τα όνειρα” που είχε προβληθεί τότε στο Ριβολί, έναν κινηματογράφο που δεν υπάρχει πια. Έκτοτε αφιερώθηκα κυρίως σε αυτό αλλά δεν σταμάτησα ποτέ να είμαι δημοσιογράφος, κυρίως πολιτιστικών θεμάτων αλλά κάποιες φορές και πολιτικών».
Είπατε πολιτικών θεμάτων. Γνωρίζουμε πως εδώ και πολλά χρόνια είστε ενεργός στην πολιτική. Στο παρελθόν μάλιστα έχετε κατέβει ως υποψήφιος σε δημοτικές αλλά και βουλευτικές εκλογές διεκδικώντας την εκλογή σας. Θέλατε να ακολουθήσετε πολιτική καριέρα;
«Να συμπληρώσω πως ήμουν υποψήφιος με την Αριστερά και συγκεκριμένα με τον ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό σημαίνει πως δεν υπήρχε ποτέ φιλοδοξία πολιτικής καριέρας τουλάχιστον με την έννοια που κυριαρχεί. Η πολιτική για μένα δεν είναι μέσο προσωπικής προώθησης και καριέρα αλλά μέσο προώθησης του αιτήματος για κοινωνική δικαιοσύνη. Εντάχθηκα στην ανανεωτική αριστερά από το 1976 και από τότε παραμένω ενεργός από όποιο πόστο χρειαστεί. Κάποτε χρειάστηκε να εκτεθώ ως υποψήφιος, άλλες φορές βρέθηκα στο δρόμο των διεκδικήσεων, εκεί όπου γεννιούνται οι συνειδήσεις, άλλες φορές ανέλαβα άλλου τύπου κομματικές ευθύνες. Αυτή τη στιγμή είμαι υπεύθυνος στο γραφείο Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία Θεσσαλονίκης. Η πολιτική, λοιπόν, είναι ένα μέρος της ζωής μου, ως μέσο συμμετοχής και παρέμβασης στα κοινά, δηλαδή σε όσα μας αφορούν ως πολίτες. Αν κάποιοι το κάνουν για καριέρα, είναι δικό τους θέμα, ρωτήστε τους».
Κινηματογράφος, δημοσιογραφία ή πολιτική;
«Δεν μπορώ να τα διαχωρίσω καθώς όλα αυτά συνθέτουν την προσωπικότητά μου. Δεν είμαι μονοδιάστατος. Εν τέλει όλα αυτά συνδέονται και αλληλοεπηρεάζονται. Επειδή έχω κάποιους φίλους οι οποίοι ασχολούνται μόνον με το σινεμά και δεν τους ενδιαφέρει η πολιτική τους έχω πει κάποτε ότι η πραγματική ζωή βρίσκεται έξω και πέρα από την οθόνη. Και φυσικά δεν μπορείς να κάνεις πολιτική παρέμβαση όταν έχεις κλειστούς ορίζοντες. Και το σινεμά είναι η τέχνη των μεγάλων, ανοιχτών οριζόντων».
Πως βλέπετε την κατάσταση με την πανδημία;
«Δύσκολη. Θέλει πολύ προσοχή. Και πάνω απ’ όλα, πέρα από την προσωπική ευθύνη, θα πρέπει και η κυβέρνηση να αναλάβει τις δικές της ευθύνες. Αντί να βρίσκει την ευκαιρία να εφαρμόζει το νεοφιλεύθερο πρόγραμμά της θα πρέπει να σκύψει πάνω στα πραγματικά προβλήματα. Να ενισχύσει τη δημόσια Υγεία και τη δημόσια Παιδεία, να πάρει μέτρα για τους ανθρώπους του Πολιτισμού μου πλήττονται. Ας χρησιμοποιήσει το περίφημο μαξιλαράκι των 37 δις που άφησε η προηγούμενη κυβέρνηση».
Αγαπημένες σας ταινίες;
Πολλές αλλά θα αναφέρω δύο. Το «Στάλκερ», του Αντρέι Ταρκόφσκι και τον «Θίασο», του Θόδωρου Αγγελόπουλου.
Στράτος Κερσανίδης
Κριτικός κινηματογράφου και δημοσιογράφος.
Γράφει κριτική κινηματογράφου στην πανελλαδικής κυκλοφορίας εβδομαδιαία εφημερίδα ΕΠΟΧΗ, ενώ επιμελείται και παρουσιάζει την εβδομαδιαία κινηματογραφική εκπομπή «Η μοναξιά του δρομέα μεγάλων αποστάσεων» στο ρ/σ 91.4 “στο κόκκινο” της Θεσσαλονίκης
Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1957 και σπούδασε Οικονομικά στο Κλουζ-Νάποκα της Ρουμανίας και Δημοσιογραφία στη Θεσσαλονίκη.
Το 1989 υπήρξε συνεκδότης του περιοδικού ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ.
Έχει συνεργαστεί με εφημερίδες (Θεσσαλονίκη, Καθημερινή, Αυγή, Εποχή), περιοδικά (Πολιορκία, Επιθέσεις, City, Επιλογές, Sunday, Fix Care) , ραδιοφωνικούς (Α-103, Παρατηρητής, Εγνατία) και τηλεοπτικούς σταθμούς (ΕΤ 2 και ΕΤ 3 ), έχει δημοσιεύσει κείμενα σε συλλογικές εκδόσεις και έχει επιμεληθεί το βιβλίο για το σκηνοθέτη Δήμο Θέο που εκδόθηκε από το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.
Έχει συγγράψει τα σενάρια στις ταινίες «Οργώνοντας το χρόνο» (2009) και «Μια μέρα με τον πρίγκιπα» (2010) του Κώστα Κολλημένου.
Έχει διδάξει ιστορία Κινηματογράφου και Δημοσιογραφία, έχει πάρει μέρος σε σεμινάρια, διαλέξεις και ομιλίες, ενώ διετέλεσε μέλος κριτικών επιτροπών σε κινηματογραφικά φεστιβάλ στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
Υπήρξε για πολλά χρόνια αρχισυντάκτης του ιστορικού ΕΞΩΣΤΗ στη Θεσσαλονίκη και του περιοδικού ΠΛΑΤΕΙΑ.
Για πολλά χρόνια επίσης, υπήρξε αρχισυντάκτης των ΥΠΟΤΙΤΛΩΝ, της καθημερινής εφημερίδας του Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους της Δράμας.
Είναι μέλος στην Πανελλήνια Ένωση Κριτικών Κινηματογράφου, της οποίας υπήρξε αντιπρόεδρος για δύο χρόνια καθώς και της Διεθνούς Ομοσπονδίας Κινηματογραφικού Τύπου (FIPRESCI).
Ιδρυτικό μέλος του Κέντρου Μελετών για το Σινεμά (ΚΕΜΕΣ).
Τα άρθρα και τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν αποκλειστικά τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.
Ακολουθήστε τις ειδήσεις του speaknews.gr στο Google News πατώντας εδώ
