«Η σκληρή καθημερινότητα της καραντίνας, οι περιορισμοί, η φτώχεια που είναι προ των πυλών, ίσως είναι το γόνιμο έδαφος που θα φυτρώσουν τα νέα ταλέντα της Θεσσαλονίκης»
Ένας από τους πιο γνωστούς και ξεχωριστούς φωτογράφους και φωτορεπόρτερ της Θεσσαλονίκης, ο Νώντας Στυλιανίδης, γράφει για τα σαράντα χρόνια της επαγγελματικής του πορείας, για την μεγάλη του αγάπη για τη δουλειά του και για την πόλη του, και η SPEAKNEWS φιλοξενεί ένα φωτογραφικό έργο του στο εξώφυλλο αυτού του τεύχους.
Με λένε Νώντα Στυλιανίδη και είμαι πια, χωρίς να το καταλάβω, ένας παλαίμαχος! της φωτογραφίας, αν και εγώ νομίζω ότι κάθε μέρα είναι μια καινούρια μέρα αναζήτησης.
Και πώς ξεκίνησε αυτή η διαδρομή; Όπως όλες οι μεγάλες διαδρομές, κάνοντας το πρώτο βήμα, που αυτό ήταν μια τεράστια, παλιά φωτογραφική μηχανή μένα ωραίο τρίποδο, η μόνη ανάμνηση ενός θείου, από τις αρχές του αιώνα. Αν και δω που τα λέμε, πάντα στο σπίτι υπήρχε μια φωτογραφική μηχανή και πολλές φωτογραφίες που οι παγωμένες στιγμές τους μου τραβούσαν την προσοχή.
Μετά ήρθε μια φωτογραφική, σοβιετική, που πήραμε δώρο με το πλυντήριο! Και αυτή μπορούσα να την έχω αντίθετα με την φωτογραφική της μητέρας μου που ήταν ιερό τοτέμ.
Ας πούμε ότι έτσι ερωτεύτηκα την φωτογραφία.
Και όπως πολλοί το έχουν πάθει, ο έρωτας οδήγησε σε γάμο.
Μέχρι όμως να γίνει αυτό, μιας και τότε δεν υπήρχαν σπουδές σχετικές, δούλεψα σε φωτογραφικό εργαστήριο, σπούδασα γραφίστας στον τότε κραταιό Ευκλείδη και κινηματογράφο, αναζητώντας τον τρόπο έκφρασης.
Απ όλα τσιμπολόγισα κάτι. Έμαθα να τυπώνω ασπρόμαυρες φωτογραφίες, έμαθα σύνθεση και ιστορία της τέχνης, τι είναι προοπτική και οπτικοί άξονες.
Έτσι με καλή προίκα την παντρεύτηκα και μαζί ζούμε σαράντα χρόνια επαγγελματικής και προσωπικής ζωής.
Περάσαμε από το ασπρόμαυρο στο έγχρωμο φιλμ και μετά στον νέο ψηφιακό κόσμο. Απ την μαγεία του σκοτεινού θαλάμου στο photoshop.
Όμως πάντα κάθε μέρα η φωτογραφία είναι ένας τρόπος έκφρασης, κοινωνικής και πολιτικής θέσης.
Άλλες φορές εύκολα και δημιουργικά κι άλλες δύσκολα.
Τα χρόνια που πέρασαν δεν τα χόρτασα.
Δούλεψα με πολλούς και σε διαφορετικούς χώρους. Από την φωτογραφία στούντιο, που έχει δημιουργικότητα και χρόνο σκέψης, μέχρι φωτογραφίες δράσης που το δευτερόλεπτο καθορίζει την είδηση, την μαγική στιγμή που στο βάθος του μυαλού λες «το έχω»!
Με την φωτογραφική μου μηχανή σαν όχημα, πέρασα από πολλούς δρόμους. Του πολιτισμού, μιας και για χρόνια συνεργάστηκα με το ΚΘΒΕ, την ΚΟΘ, το Μέγαρο μουσικής, τους Δήμους της περιοχής, τον αγαπημένο μου Μύλο, το φεστιβάλ τραγουδιού και του κινηματογράφου, τότε που μας πλήρωνε σε φιλμ, αλλά και με πολιτικούς, βουλευτές, υπουργούς.
Οι εμπειρίες και η γνώση που μάζεψα, πολύ μεγάλη και η ψυχιατρική σπουδή ανάλογη. Άλλωστε, κάποτε ψυχολογία και κοινωνιολογία ξεκίνησα να σπουδάσω στη Γαλλία και μου έμεινε το κουσούρι.
Όμως το μεγάλο σχολείο που με βοήθησε να ζήσω πράγματα δυνατά και να ανέβω κάποια σκαλοπάτια ήταν το ρεπορτάζ σε εφημερίδες και περιοδικά.
Μία καθημερινή μάχη με τα γεγονότα, που έπρεπε να τα δω κάθε φορά και με το μάτι του εντύπου που θα έστελνα την δουλειά, να προσπαθήσω να καταλάβω την άποψη του δημοσιογράφου, πράγμα όχι πάντα εύκολο και να δώσω αυτό που έπρεπε για την ενημέρωση.
Τότε, δόθηκαν ευκαιρίες για ηρωική κάθοδο στο μεγάλο χωνευτήρι, την Αθήνα, αλλά δεν μου άρεσε ο τρόπος ζωής, το άγχος, και παρέμεινα πάντα στην αγαπημένη γενέτειρα μου.
Που μέσα από πολλά σκαμπανεβάσματα, σε περιόδους οικονομικής και ηθικής και τώρα τελευταία και ιϊκης κρίσης, παλεύει νομίζω γενναία για την προσωπικότητα της.
Η σκληρή καθημερινότητα της καραντίνας, οι περιορισμοί, η φτώχεια που είναι προ των πυλών, ίσως είναι το γόνιμο έδαφος που θα φυτρώσουν τα νέα ταλέντα της Θεσσαλονίκης, που έχει και σχετική παράδοση ως “φυτώριο” που δυστυχώς δεν μπορεί να θρέψει τα ζωηρά φυντάνια της.
Τι θα ήθελα για το μέλλον; Να αγαπήσουμε την πόλη και την ιστορία της, να σεβαστούμε το παρελθόν και να φτιάξουμε το μέλλον.
Εκτός από ωραία παραλία και ηλιοβασιλέματα, έχουμε πολλούς νέους που αγαπάνε τον τόπο και αρκετούς μεγαλύτερους που θέλουν ακόμη να προσφέρουν. Αναζητώ την συγκολλητική ουσία.
