του Σταύρου Σιδερά
Έντονα φιγουράρουν τελευταία στις
οθόνες των τηλεοράσεων μας οι αιώνιοι
«σωτήρες του έθνους». Βγήκαν και πάλι
στους δρόμους και σουλατσάρουν σε
πολιτείες και χωριά. Κάποιοι βλέπουν
οργανωμένα σύνολα, βιομήχανους, μιλούν
με χερομάχους μεροδουλευτάδες…
Επισκέπτονται καλλιέργειες, εργοτάξια
και με «σηκωμένα μανίκια» μαζεύουν
κεράσια!
Ενώ άλλοι, επισκέπτονται τις λαϊκές
αγορές, μιλούν για την ακρίβεια που
ματώνει τις τσέπες των νοικοκυριών και
των προλετάριων βιοπαλαιστών και για
εκατοστή φορά στρέφουν το βλέμμα προς
τον κακόφημο και δαχτυλοδειχτούμενο
κυβερνήτη της Κύπρου και στους
άσωτους αλευροσκόρπηδες προκαθήμενους
της κυβέρνησης του…
Σαν παράκαιροι Αϊ-Βασίληδες οι
κομματικοί φεουδάρχες άρχισαν να
γυροφέρνουν απ’ άκρη σ άκρη στο
ελεύθερο κομμάτι του πολύπαθου νησιού
μας σκορπώντας απλόχερα υποσχέσεις,
δώρα, μάννα εξ ουρανού… και το δέκα το
καλό!
Και να ήταν μόνο η αμβροσία και το
νέκταρ των θεών που μ απλοχεριά
σκορπίζουν δεξιά κι αριστερά οι
πολιτικάντηδες μας θα το αποδεχόμουν.
Όπου να ‘ναι θα έχουμε προεδρικές
εκλογές… Βγήκαν και πάλι τα ΘΑ και ΘΑ
και ΘΑ… στην φόρα! Αν προσέξατε,
τελευταία οι μύτες των πολιτικών μας
έχουν μακρύνει τουλάχιστον δύο ίντσες… Σαν την μύτη του Πινόκιο!
Και να ήταν μόνο τα θεία δωρήματα, τα
καλούδια και οι μποναμάδες που μας
τάζουν οι δημαγωγοί κομματάρχες; Τον
τελευταίο καιρό, προς πολύ μεγάλη μου
έκπληξη, οι ίδιοι αυτοί άνθρωποι που
πριν λίγο καιρό μιλούσαν για
«σημερινές πραγματικότητες» και «να
πάει ο καθένας ‘έσσω’ του»
υπονοώντας βέβαια πως ‘έσσω’ τους
είναι η Κερύνεια, η Μόρφου, η Λάπηθος, ο
Καραβάς και όλα τα υπόλοιπα
τουρκοκρατούμενα χωριά μας, τώρα
προσπαθούν να μας πείσουν πως ο
«αγώνας», που «ηρωικά» και με ζήλο
καταβάλουν, είναι να
«απελευθερώσουν» την Κύπρο!
Τα ίδια ακούω και από το άλλο πρόσωπο
του Ιανού! Αυτό που συνεχώς κοιτάζει
αριστερά! Άκουσα με τα ίδια μου τα αφτιά
τον Γενικό Γραμματέα του ΑΚΕΛ να
χρησιμοποιεί την λέξη «απελευθέρωση»!
Αμ’ τι νομίζετε; Πως έτσι; Στα καλά
καθούμενα έπαθα έμφραγμα και κόντεψα
να μεταναστεύσω στον άλλο κόσμο
επιδιώκοντας να δω τα ραδίκια ανάποδα;
Και διερωτώμαι ο αδαής! Η λέξη
«απελευθέρωση» υπάρχει στο καινούριο
γλωσσάρι που οι πολυΐστωρες σοφοί της
Κύπρου προσπάθησαν να μας επιβάλουν; Αν
η απάντηση είναι ναι τότε γιατί εγώ ο
ζαβός και ο ξεκουτιασμένος χρόνια τώρα
δεν τολμώ να βάλω στα χείλη μου την λέξη
«απελευθέρωση», μην με κατηγορήσουν
πως είμαι εθνικιστής, πατριδοκάπηλος,
ρατσιστής και Ελληνάρας…!
Πως είναι δυνατόν, οι ίδιοι
εθνομάρτυρες, που χρόνια προσπαθούν να
μας πείσουν πως πρέπει να φανούμε
«ρεαλιστές»· πως πρέπει να
αποδεχθούμε τις «νέες
πραγματικότητες» που απέφερε η
υποδούλωση μας… Πως πρέπει να δώσουμε
«πυρ, αήρ, ύδωρ και γη» στους Τούρκους
για να τους πείσουμε να αποδεχτούν μια
λύση η οποία το μόνο που θα καταφέρει
είναι να νομιμοποιήσει το ΑΔΙΚΟ, να
προσπαθούν τώρα να πείσουν τον λαό πως
η επιδιωκόμενη «ζεμάν φου» λύση την
οποία χρόνια προσπαθούν να μας
επιβάλουν θα «απελευθερώσει» την
Κύπρο;
Μήνες θα «κρατήσουν οι χοροί»! Με
ταμπούρλα, ζουρνάδες και νταούλια, με
πομπώδεις ομιλίες σε πλατείες,
καφενεία και μπαλκόνια, σε γάμους,
κηδείες και βαφτίσια τα πολιτικά
κυκλώματα θα βγουν και πάλι στους
δρόμους και στα τηλεοπτικά «παράθυρα».
Με ψεύτικα χαμόγελα, εγκάρδιες
χειραψίες και νάιλον υποσχέσεις θα
προσπαθήσουν και πάλι να πείσουν τον
λωτοφάγο λαό που χρόνια υπνώττει να
τους ψηφίσει! Κι οι σ_πεκουλαδόροι
ψηφοφόροι οι οποίοι αντί να νοιάζονται
ποιος είναι πιο άξιος για να του
χαρίσουν την ψήφο τους, από το 1960 και
εντεύθεν κριτήριο έχουν ποιος γνωστός
τους πολιτευτής μπορεί να τους
«εξυπηρετήσει» καλύτερα…
«Τα καλά και συμφέροντα»… «Quid pro
quo» η αν θέλετε καλύτερα «Scratch my back an’ I’ll scratch yours» όπως συχνά έλεγε η θεία
μου η Ερμιόνη από την Καλαβασό…
Από «γη της λεμονιάς της ελιάς» γίναμε «γη του ρουσφετιού και της
βρομιάς…»
Εκεί καταλήγουμε πάντα! Ο απώτερος
σκοπός των κομμάτων της Κύπρου
αποδείχθηκε πέραν πάσης αμφιβολίας πως δεν είναι ο «αγώνας» τους για το καλό του τόπου. Πρωτίστως
αγωνίζονται για το καλό του κόμματος τους!
Όλα περιστρέφονται γύρω από την
ενδυνάμωση της βάσης των κομμάτων·
τις έδρες που θα κερδίσουν στην βουλή
και την εξουσία που θα έχουν οι ίδιοι
και το κόμμα τους… Δεν είναι καθόλου
τυχαίο πως η πιο πολυσυζητημένη
κουβέντα που είπε ο αείμνηστος
πρώην πρόεδρος της Κυπριακής
Δημοκρατίας Δημήτρης Χριστόφιας
είναι… «Το κόμμα τζιε τα μάθκια σας»…
Κάτι το οποίο ανεπιφύλακτα ασπάζονται
ΟΛΟΙ οι κομματάρχες και όλοι οι
πολιτικοί!
Αυτό το οποίο οφείλουμε να
συνειδητοποιήσουμε όμως είναι το εξής:
Πρωταγωνιστές στις επερχόμενες
προεδρικές εκλογές δεν είναι οι
κομματάρχες. Κι ούτε οι παλατιανοί
συμβουλάτορες τους. Πρωταγωνιστές
είμαστε ΕΜΕΙΣ. Οι ψηφοφόροι… Αν
παραμερίσουμε τα προσωπικά μας
συμφέροντα, κοινώς το ρουσφέτι,
η/και το «φιλότιμο» μας ακόμα που
αρκετές φορές μας προτρέπει να
δώσουμε την ψήφο μας σε γνωστούς και
φίλους για να μην τους χαλάσουμε το
χατίρι, κι αν κριτήριο μας βάλουμε
το καλό της πατρίδας μας, τότε
ενδέχεται κάποια στιγμή τα πράγματα
να αλλάξουν. Το τιμόνι της εξουσίας να
το πάρουν στα χέρια τους νέοι, ΑΞΙΟΙ
ηγέτες με κάλλος ψυχής, τιμιότητα και
ΗΘΟΣ. Μόνο τότε, μπορούμε να ελπίζουμε πως κάποια στιγμή…
«Θα έρθει άσπρη μέρα και για μας»!
Σταύρος Σιδεράς
Επίτιμος Καθηγητής / Βραβευμένος
Συγγραφέας / Σεναριογράφος /
Λιμπρετίστας / Ποιητής /Συνθέτης /
Δημοσιογράφος / Θεατρικός Σκηνοθέτης &
Παραγωγός / Βραβευμένος Τραγουδιστής /
Πρόεδρος του συνδέσμου «Χάρισμα» /
Μέλος της UNESCO τεχνών, λόγου και
επιστημών Ελλάδος.
Τα άρθρα και τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν αποκλειστικά τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.
Ακολουθήστε τις ειδήσεις του speaknews.gr στο Google News πατώντας εδώ
