του Ανδρέα Καρακόκκινου
Για τις εκδοχές της αλήθειας και του ψέματος μιλάει η ποιήτρια Έλσα Κορνέτη στο SPEAKNEWS και τον Ανδρέα Καρακόκκινο. Σχολιάζει την εικονική πραγματικότητα και τις ψευδείς ταυτότητες που προωθεί η εποχή μας, την αλήθεια που κρύβεται μέσα στη μυθοπλασία, την αποσπασματική ανάγνωση μέσω του διαδικτύου, και την απόδραση στη βία που αποζητεί το κοινό, όχι μόνο στις οθόνες, αλλά και στις σελίδες της λογοτεχνίας.
Η τελευταία σας ποιητική συλλογή έχει το τίτλο «Ξύλινη Μύτη Τορνευτή» που μας παραπέμπει στον Πινόκιο. Ζούμε άραγε στην εποχή όπου το ψέμα είναι τόσο έντονο;
Πέραν των γνωστών ψεμάτων, τύπου πολιτικό ψέμα, ψέματος εξαπάτησης και άλλα πολλά, αρέσκομαι να εστιάζω στο γεγονός ότι ζούμε στην εποχή της εικονικής πραγματικότητας και της «πειραγμένης» αυτοπροβολής που από μόνη της συγκροτεί το μεγαλύτερο ψέμα που μας περιβάλει και ασκεί μια γοητεία στην οποία όλοι έχουμε σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό υποκύψει. Ο μέσος άνθρωπος της εποχής μας έκανε την επιλογή να ζει ψευδαισθητικά σε ένα ψευδές περιβάλλον, συχνά μάλιστα με μια ψευδή ταυτότητα.
2. Και η γραφή, αλλά και η τέχνη γενικότερα είναι, όπως γράφετε στον υπότιτλο του βιβλίου «Ευφάνταστο/ψέμα πλουμιστό/Φτωχέ συγγενή/της αλήθειας»
Σε κάθε μυθοπλασία κρύβεται μια μικρή ή μεγάλη δόση αλήθειας. Με την ίδια λογική και σε κάθε αλήθεια μπορεί να κρύβεται μια μικρή ή μεγάλη δόση μυθοπλασίας κι αυτή είναι η γοητευτικότερη εξίσωση που καλείται ένας καλλιτέχνης να προσεγγίσει δημιουργικά. Με απασχολούν οι πολυάριθμες εκδοχές της αλήθειας και του ψέματος – έχει να κάνει με τον διαφορετικό τρόπο που κοιτάζει κανείς την πραγματικότητα – οι εκδοχές της είναι τόσες όσα και τα ζευγάρια μάτια που την κοιτάζουν, διότι το βλέμμα του καθενός μας είναι τόσο προσωπικό κι ανεπανάληπτο όσο και το δακτυλικό μας αποτύπωμα.
3. Εκτός από τη ποίηση έχετε γράψει και διηγήματα. Τί πιστεύετε ότι διαβάζεται περισσότερο σήμερα;
Σήμερα αυτό που διαβάζεται παραδόξως περισσότερο σε όλο τον κόσμο είναι το αστυνομικό μυθιστόρημα. Και είναι ν’ απορεί κανείς πώς τη στιγμή που ο πραγματικός κόσμος ταλανίζεται από πραγματικά περιστατικά βίας και βίαιες συμπεριφορές που σοκάρουν, πώς οι αναγνώστες αποζητούν την απόδραση σε αυτόν τον σκοτεινό υπόκοσμο που παράγει διαστροφικά κάθε λογής αποτρόπαια πράξη. Ίσως η απάντηση έγκειται στο γεγονός ότι η συνεχής έκθεση στη βία είτε αυτή γίνεται μέσω της εικόνας, είτε μέσω του γραπτού λόγου, προκαλεί ένα είδος εθισμού και ο εθισμός αυτός του αναγνωστικού κοινού «παραγγέλλει» επιτακτικά όλο και περισσότερη βία στους συγγραφείς του είδους, διαιωνίζοντας έναν φαύλο κύκλο κυνισμού που δεν προσφέρει τίποτα καινούργιο στην λογοτεχνία.
4. Εκδίδονται στην εποχή μας αξιόλογα βιβλία; Διαβάζει ο κόσμος ή το διαδίκτυο έγινε αιτία να μειωθούν οι αναγνώστες;
Από τη στιγμή που ακόμα και οι αναγνώστες πραγματικών βιβλίων έπεσαν μαζικώς θύματα της τεχνολογικής κατάχρησης κι ευδαιμονίας, η δραματική τους μείωση ήταν το φυσικό λυπηρό επακόλουθο, παρά το γεγονός ότι την ίδια στιγμή παράγονται πολλά και αξιόλογα βιβλία.
Το διαδίκτυο και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης εθίζουν τον κόσμο στη μαζική συμπεριφορά δημιουργώντας ένα περιβάλλον μίμησης. Όλοι λειτουργούν λίγο πολύ με βάση κοινές συνήθειες –μάλλον κακές- γιατί έχουν έντονο το στοιχείο της εξάρτησης. Η πλειοψηφία διαβάζει αποσπασματικά –κυρίως σε αναρτήσεις- είτε κάποια ποιήματα, είτε σπαράγματα από άρθρα και σκόρπια κείμενα, κινούμενοι από τη συνεχή ανάγκη του σκρολαρίσματος για την αναζήτηση όλο και περισσότερων ειδήσεων, πληροφοριών και τυχάρπαστων στοιχείων. Η κατάληξη αυτής της συστηματικής ενασχόλησης είναι λίγο πολύ γνωστή: Έλλειψη συγκέντρωσης, διάσπαση προσοχής, ψευδαίσθηση ότι κατέχει κανείς ένα κείμενο, ένα ποίημα ή ένα δημοσίευμα το οποίο όμως στην ουσία έχει απλά ηλεκτρονικώς «ξεφυλλίσει» χωρίς πια να το θυμάται, γιατί αυτό που απομένει ως εντύπωση στο μυαλό είναι ένας πολύχρωμος ψηφιακός πολτός. Μοιραία προκύπτει η δυσκολία στο να μπορεί πλέον να διαβάσει κανείς ένα ολόκληρο πραγματικό βιβλίο, κυρίως πολυσέλιδο και να το εντυπώσει με την απαραίτητη συγκέντρωση ξεκολλώντας από τις οθόνες.
Τα άρθρα και τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν αποκλειστικά τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.