Του ΤΑΣΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ
Στην Ελλάδα έχουμε εύκολους τους χαρακτηρισμούς και κυρίως τους αυτοπροσδιορισμούς. Κάποιοι δηλώνουν με κομπασμό δημοκράτες ή προοδευτικοί και ταυτόχρονα κατηγορούν τους αντιπάλους τους για αυταρχισμό ακροδεξιές απόψεις, ακόμη και σε ακραίες περιπτώσεις τους χαρακτηρίζουν φασίστες.
Όλοι αυτοί οι προσδιορισμοί αν δεν ανταποκρίνονται στην πράξη είναι κενοί περιεχομένου. Αξίζει να δει κανείς τρία παραδείγματα που είδαμε και ακούσαμε αυτή την εβδομάδα. Από την μια το debate, ανάμεσα στους υποψηφίους αρχηγούς για την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, από την άλλη την συζήτηση στη Βουλή με αφορμή την υποχρεωτικότητα του εμβολιασμού για τους άνω των 60 και τέλος τις επαφές και συσκέψεις ανάμεσα στην επερχόμενη Άνγκελα Μέρκελ και στον διάδοχο της στην Καγκελαρία.
Ο διάλογος μεταξύ των υποψηφίων για την Προεδρία του τρίτου κόμματος στη Βουλή, ανέδειξε το δημοκρατικό ήθος των διεκδικητών της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ. Πολιτισμένος διάλογος, πολιτικά επιχειρήματα και τέλος πνεύμα ενωτικό για την επόμενη μέρα. Και οι πέντε υποψήφιοι τίμησαν με την αξιοπρεπή παρουσία τους τον χώρο που υπηρετούν.
Στη συνέχεια είχαμε την παρουσία του Κυριάκου Μητσοτάκη στη Βουλή με αφορμή την συζήτηση του νομοσχεδίου για την υποχρεωτικότητα του εμβολιασμού για του άνω τον 60 ετών συμπολίτες μας. Τα στοιχεία που παρουσιάστηκαν για να αιτιολογηθεί αυτό το σκληρό μέτρο ήταν καταλυτικά.
Σύμφωνα με αυτά:
9 στους 10 θανάτους από COVID αφορούν πολίτες άνω των 60 ετών.
7 στους 10 διασωληνωμένους ασθενείς είναι ηλικίας άνω των 60 ετών.
8 στους 10 διασωληνωμένους είναι ανεμβολίαστοι.
Τον τελευταίο μήνα, παρατηρήθηκε, αύξηση των νέων ραντεβού στην πληθυσμιακή ομάδα άνω των 60 ετών είναι μόλις 3%, έναντι 5%-15% στις υπόλοιπες ηλικίες, ενώ ο κίνδυνος εμφανίζεται αντιστρόφως ανάλογος για αυτή την ομάδα πληθυσμού.
Σε χώρες όπως η Πορτογαλία και η Δανία, που έχουν πετύχει 99% εμβολιασμό στην ομάδα άνω των 60, η πίεση στο σύστημα υγείας και η απώλεια ζωών είναι έως 10 φορές μικρότερη από αυτήν της Ελλάδας.
Βάσει αυτών των στατιστικών στοιχείων δεν υπάρχει αμφιβολία ότι υπήρχε ανάγκη να υπάρξει κάποια ιδιαίτερη πίεση σε αυτή την ομάδα ανεμβολίαστων, προκειμένου να σπεύσουν να εμβολιαστούν.
Κι όμως και σε αυτό το θέμα δεν υπήρξε συναίνεση, ούτε ακούστηκε κάποια εναλλακτική πρόταση από την πλευρά της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης προκειμένου να πειστούν οι ανεμβολίαστοι να προσέλθουν να εμβολιαστούν για να προστατεύσουν τον εαυτό τους και το κοινωνικό τους περιβάλλον.
Αντίθετα το νομοσχέδιο στάθηκε αφορμή για να στηθεί ένας τρικούβερτος καβγάς με έωλα ως επί το πλείστον επιχειρήματα. Για παράδειγμα μέχρι πρόσφατα η Αξιωματική Αντιπολίτευση ζητούσε να γίνει υποχρεωτικός ο εμβολιασμός στα Σώματα Ασφαλείας και στις Ένοπλες Δυνάμεις, ενώ αρνήθηκε να υπάρξει μια αντίστοιχη πίεση προς μια ομάδα πολιτών που κινδυνεύουν υπέρμετρα.
Τα στοιχεία αποδεικνύουν του λόγου το αληθές μια ότι το μεγάλο πρόβλημα εντοπίζεται στους άνω των 60 ετών, που νοσούν βαρύτερα και έχουν βαρύνει υπέρμετρα τα νοσοκομεία και κυρίως τις ΜΕΘ. Γιατί λοιπόν να απορρίπτεται άκριτα η υποχρεωτικότητα σε αυτή την κατηγορία πολιτών;
όμως η υποχρεωτικότητα του εμβολιασμού προκειμένου να προστατευτούν οι άνω των 60 δεν είναι ελληνική πατέντα. Ήδη στην Ιταλία και στη Γερμανία προωθείται για το σύνολο του ενήλικου πληθυσμού.
Ειδικά στη Γερμανία έχει ανοίξει μια συζήτηση ανάμεσα στα κόμματα που παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Ήδη απερχόμενη Καγκελάριος η νέα κυβέρνηση, κόμματα και οι τοπικοί πρωθυπουργοί συμφώνησαν σε γενικό υποχρεωτικό εμβολιασμό του πληθυσμού και lockdown για τους ανεμβολίαστους που θα εξέρχονται μόνο για ψώνια στο super market και για προμήθειες από τα φαρμακεία.
Είναι αξιοσημείωτο είναι ότι και η αριστερά στο Βερολίνο Der Linke, που δεν συμμετέχει στη νέα κυβέρνηση, τάχθηκε υπέρ του υποχρεωτικού εμβολιασμού, με μόνη εξαίρεση το ακροδεξιό κόμμα της Εναλλακτικής για την Γερμανία. Η συναίνεση προ του πανδημικού κινδύνου και της νέας μετάλλαξης Όμικρον, ήταν μια λογική εξέλιξη, κάτι ανάλογο όμως δεν βλέπουμε να συμβαίνει στη χώρα μας.
Το σαράκι του διχασμού δεν λέει να εγκαταλείψει την χώρα μας. Ούτε τα διακόσια χρόνια ανεξαρτησίας και οι εμφύλιοι που ακολούθησαν ανάμεσα σε πολιτικούς και στρατιωτικούς, νησιώτες και μοραΐτες δεν στάθηκαν αφορμή για να σκεφτούν κάποιοι πολιτικοί, ότι επιτέλους ήρθε η ώρα να βάλουμε ένα δράμι μυαλό.
Αλλά δυστυχώς το πάθος της εξουσίας φαίνεται ότι δεν καταλαγιάζει ούτε μπροστά στην ιδιαίτερα θανατηφόρα πανδημία, που θερίζει καθημερινά εκατοντάδες ανθρώπους. Ο λαϊκισμός κυκλοφορεί σε πολλούς κομματικούς σχηματισμούς, μια και θεωρείται συνταγή που παρασύρει αφελείς και ευκολοπιστους, μια και χαϊδεύει αυτιά και δεν βλέπει το συμφέρον της Πατρίδας και των πολιτών της.
Όποιος δεν βλέπει πέρα από την μύτη του δυστυχώς παρασύρεται από τα κελεύσματα όσων κηρύττουν τον φανατισμό και την μισαλλοδοξία. Είναι καιρός οι σώφρονες πολίτες να κλείσουν τον δρόμο στους εμπόρους του διχασμού…
Τα άρθρα και τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν αποκλειστικά τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.
Ακολουθήστε τις ειδήσεις του speaknews.gr στο Google News πατώντας εδώ
