Η φωτογράφος και φωτορεπόρτερ Σίσση Βασιλειάδου μιλάει στο SPEAKNEWS για την πορεία της στο χώρο, την ικανοποίηση και το κόστος από μια καλή λήψη, τα υπέρ και τα κατά της ψηφιακής φωτογραφίας, και την «κατασκευή» στιγμιότυπων, που δεν είναι φαινόμενο της εποχής, αλλά υπήρχε από την απαρχή της φωτογραφικής τέχνης.
Κυρία Βασιλειάδου,
Μιλήστε μας για την πορεία σας. Πόσα χρόνια ασχολείστε με τη φωτογραφία;
Με τη φωτογραφία ασχολούμαι πάνω από 25 χρόνια. Στην αρχή ερασιτεχνικά και στη συνέχεια επαγγελματικά δουλεύοντας με τον Νώντα Στυλιανίδη, συνεργάστηκα σαν freelancer φωτογράφος με εφημερίδες της πόλης, τον Αγγελιοφόρο, τη Θεσσαλονίκη και τη Μακεδονία.
Το φωτορεπορτάζ αποτελεί την κύρια ασχολία σας. Το αγαπάτε περισσότερο από τη σκηνοθετημένη φωτογραφία, ή προέκυψε για άλλους λόγους;
Το φωτορεπορτάζ αποτελούσε μέρος της δουλειάς μου κυρίως όταν υπήρχαν έντυπες εφημερίδες και η ανάγκη τους για φωτογραφίες ήταν μεγάλη.
Η ικανοποίηση από μια καλή φωτογραφία ή μια φωτογραφία που θα ξεχωρίσει είναι το ζητούμενο χωρίς να επιτυγχάνεται πάντα χωρίς κόστος.
Κόστος όχι μόνο οικονομικό αλλά κυρίως το χάσιμο των στιγμών με την οικογένεια, τους φίλους.
Όταν όλοι περνούσαν την Πρωτοχρονιά ή το Πάσχα διασκεδάζοντας εμείς τρέχαμε στα νοσοκομεία για το «πρώτο μωρό» της χρονιάς ή για το τσούγκρισμα των αυγών στα στρατόπεδα.
Η φωτογράφιση συναυλιών ή θεατρικών παραστάσεων είναι κάτι τελείως διαφορετικό αλλά εξίσου ενδιαφέρον που προέκυψε στην επαγγελματική μου πορεία χωρίς να το επιδιώξω.
Η Θεσσαλονίκη προσφέρει ερεθίσματα σε έναν φωτογράφο; Πόσο σας «καλύπτει» η πόλη καλλιτεχνικά αλλά και επαγγελματικά;
Προφανώς και όσο μεγαλύτερη είναι η πόλη γίνονται περισσότερες εκδηλώσεις ή πολιτιστικά γεγονότα αλλά αναλογικά υπάρχουν και περισσότεροι φωτογράφοι. Το λέω σε σύγκριση με την Αθήνα που είναι για πολλούς ο απώτερος στόχος. Τα τελευταία χρόνια της κρίσης περιόρισαν τις όποιες εκδηλώσεις αλλά και τα πρόσφατα της πανδημίας τις εξαφάνισαν.
[easingslider id=”8651″]
Υπάρχουν φωτογραφίες που έχετε τραβήξει και τις ξεχωρίζετε; Που θεωρείτε ότι ήταν οι καλύτερες στιγμές σας ως φωτογράφος;
Δυστυχώς ποτέ όλα αυτά τα χρόνια δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποιες φωτογραφίες.
Νομίζω ότι κανείς αποτυπώνει καλύτερα την στιγμή όταν λειτουργεί ελεύθερα και όχι όταν δουλεύει κατ΄ εντολή κάποιας εφημερίδας η πρακτορείου, κάποιου οργανισμού. Έτσι δεν προσπαθεί να ικανοποιήσει την επιθυμία του εκάστοτε πελάτη αλλά βγάζει αυτό που πραγματικά του αρέσει.
Τι κέρδισε και τι έχασε η τέχνη της φωτογραφίας από το πέρασμα στην ψηφιακή εικόνα;
Ώς επαγγελματίες στο πέρασμα των χρόνων από τότε που περάσαμε στην digital φωτογραφία έχουμε χάσει, καθώς είναι πιο εύκολο για τον καθένα πια να βγάλει φωτογραφίες έχοντας ένα κινητό, ούτε καν μια φωτογραφική μηχανή.
Αυτό έχει απαξιώσει το επάγγελμα του φωτογράφου αφού ο καθένας πολύ εύκολα και ανέξοδα μπορεί να βγάλει φωτογραφίες. Αν και έχει μεγάλη διαφορά το να βγάζεις ηλιοβασιλέματα για χόμπυ από το να βγάζεις φωτογραφίες για ρεπορτάζ .
Ωστόσο μετά από 20 περίπου χρόνια από τότε που περάσαμε στην digital εποχή των εικόνων πολύ περισσότερος κόσμος ασχολείται με την φωτογραφία και αυτό είναι σίγουρα θετικό για την τέχνη της φωτογραφίας.
Παλιότερα η φωτογραφία ήταν ταυτισμένη με την αλήθεια, πιστοποιούσε ένα γεγονός. Σήμερα αντιμετωπίζεται με δυσπιστία, όλοι ξέρουν ότι οι φωτογραφίες μπορούν να κατασκευαστούν. Πως σας επηρεάζει αυτό ως φωτογράφο;
Οι φωτογραφίες πάντα μπορούσαν να κατασκευαστούν ή να στηθούν κατά πως βόλευε τον φωτογράφο ή τα συμφέροντα που εξυπηρετούσε. Μια πολύ γνωστή ασπρόμαυρη φωτογραφία του Doisneau, ένα ζευγάρι που φιλιέται στο Παρίσι, αποκαλύφθηκε ότι δεν ήταν μια αυθόρμητη στιγμή αλλά ηθοποιοί που πληρώθηκαν για αυτό. Απλά στις μέρες μας με την βοήθεια της τεχνολογίας είναι πιο εύκολο να ωραιοποιηθεί ή να τροποποιηθεί μια φωτογραφία. Σε κάθε περίπτωση όταν η λήψη μιας φωτογραφίας είναι καλή αυτό είναι αναγνωρίσιμο και δεν χρειάζεται παρεμβάσεις.
Τα άρθρα και τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν αποκλειστικά τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.