Του Περικλή Βλάχου
Και έτσι ξαφνικά το ΠΑΣΟΚ επανήλθε στη ζωή μας δυναμικά! Το κόμμα που σφράγισε την μεταπολίτευση, το κόμμα που κυβέρνησε τα περισσότερα χρόνια την χώρα σε διάρκεια τριών δεκαετιών, το κόμμα που χρεώθηκε περισσότερο από όλα την οικονομική κρίση, και την πλήρωσε με συρρίκνωση των ποσοστών του, μετά από αρκετά χρόνια παρουσίας ως δεύτερος ρόλος στην πολιτική σκηνή, άρχισε ξανά να μονοπωλεί το πρωτοσέλιδα, τα κεντρικά δελτία ειδήσεων, και τις πολιτικές συζητήσεις.
Αφορμή βέβαια για αυτή την δυναμική επανεμφάνιση, στάθηκαν οι εσωκομματικές εκλογές για ανάδειξη του νέου αρχηγού του κινήματος. Ο νέος αρχηγός του ΚΙΝΑΛ λοιπόν είναι εδώ. Ο Νίκος Ανδρουλάκης εκλέχτηκε την Κυριακή 12 Δεκεμβρίου με συντριπτική πλειοψηφία κατακτώντας ποσοστό 68%, έναντι 32% που έλαβε ο εσωκομματικός του αντίπαλος Γεώργιος Παπανδρέου. Στον δεύτερο γύρο των εκλογών για την ανάδειξη του αρχηγού ψήφισαν συνολικά 206.180 πολίτες, ενώ στον πρώτο γύρο η συμμετοχή είχε φτάσει το νούμερο των 270.000. Η μεγάλη συμμετοχή αναπτέρωσε το ηθικό στελεχών και οπαδών του κόμματος, και προκάλεσε το έντονο ενδιαφέρον όλου του πολιτικού φάσματος. Και κάπως έτσι, το βράδυ της Κυριακής 12/12, εμφανίστηκε ξανά στις οθόνες μας ο πράσινος ήλιος, ακούστηκαν συνθήματα κάποτε δημοφιλή αλλά πια ξεχασμένα, και στο timeline μας διαβάζαμε περισσότερο για ΠΑΣΟΚ, παρά για ΚΙΝΑΛ!
Αλήθεια είναι πως η εκλογή του νέου αρχηγού δεν έγινε χωρίς αναταράξεις, ενώ σφραγίστηκε στην αρχή της ακόμη, από ένα πολύ δυσάρεστο γεγονός. Ο απροσδόκητος θάνατος της τέως προέδρου του ΚΙΝΑΛ, Φώφης Γεννηματά, η οποία ήταν ξανά μεταξύ των υποψηφίων και πιθανότατα φαβορί για επανεκλογή, προκάλεσε θλίψη στο πανελλήνιο, αλλά και μια σειρά πολιτικών εξελίξεων. Μέχρι εκείνου του σημείου, υποψήφιοι ήταν η εκλιπούσα, ο Ανδρέας Λοβέρδος, ο Χάρης Καστανίδης και ο Νίκος Ανδρουλάκης. Στις 12 Οκτωβρίου, η Φώφη Γεννηματά ανακοίνωσε την απόσυρσή της από την εκλογική διαδικασία για λόγους υγείας. Τις αμέσως επόμενες μέρες, ανακοίνωσαν την πρόθεσή τους να είναι υποψήφιοι, ο Βασίλης Κεγκέρογλου που τελικά αποσύρθηκε, ο Παύλος Γερουλάνος, ο Παύλος Χρηστίδης, και ο πρώην Πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου.
Η υποψηφιότητα του τελευταίου όπως ήταν αναμενόμενο προκάλεσε έντονες αντιδράσεις, καθώς δεν ήταν λίγοι εκείνοι που τον θεωρούσαν τελειωμένο από την πολιτική, ενώ όπως αποδείχτηκε υπάρχουν ακόμη αρκετοί που «πίνουν νερό» στο όνομα Παπανδρέου. Και κάπως έτσι τα φώτα της πολιτικής επικαιρότητας στράφηκαν ξανά στον περίφημο «μεσαίο χώρο», και ένα κόμμα που μέχρι πρότινος κατηγορούνταν από μερίδα των ψηφοφόρων ότι «κατέστρεψε την χώρα», τώρα βρέθηκε να συγκεντρώνει τις ελπίδες για ανανέωση του πολιτικού σκηνικού και συγκρότηση μία νέας προοδευτικής διακυβέρνησης!
Στις εβδομάδες που οδήγησαν στην πρώτη Κυριακή των εκλογών στις 5 Δεκεμβρίου, οι πολίτες είδαν να αποδίδεται ο χαρακτηρισμός του φαβορί, τόσο στον Γιώργο Παναδρέου, ο οποίος θεωρείτο ότι έχει τον μηχανισμό εντός του κινήματος για να ξαναγίνει πρόεδρος, αλλά και στον Ανδρέα Λοβέρδο, ο οποίος έδειχνε να είναι ο «αγαπημένος» των δημοσκοπήσεων. Όλο αυτό το διάστημα, ο Νίκος Ανδρουλάκης δεν έπαψε να θεωρείται ένας εκ των βασικών διεκδικητών, σίγουρος σχεδόν για τον δεύτερο γύρο.
Δεν έλειψαν βέβαια και οι άτυπες πιέσεις και παρεμβάσεις από τους άλλους πολιτικούς χώρους, υπό μορφή απόψεων, δημοσιευμένων άρθρων, αναρτήσεων στα Social media, όπου διαφαίνονταν ανάμεσα στις γραμμές οι προτιμήσεις και οι προτροπές. Σε κάποια φάση της προεκλογικής περιόδου, ο Γ. Παπανδρέου θεωρήθηκε δεδομένο πως αν εκλεγεί δεν θα διστάσει στο μέλλον να συνεργαστεί με τον ΣΥΡΙΖΑ σε σχηματισμό κυβέρνησης, ενώ ο Ανδρέας Λοβέρδος ούτε λίγο ούτε πολύ αντιμετωπίστηκε ως ο υποψήφιος που προτιμά η ΝΔ! Αίφνης το κύριο διακύβευμα αυτής της εκλογικής διαδικασίας, όχι μόνο για τους εκτός αλλά και για τους εντός ΚΙΝΑΛ, ήταν με ποιους θα συνεργαστεί το κόμμα στις επόμενες εκλογές, όπου και υπάρχει το σοβαρό ενδεχόμενο να μην σχηματιστεί κυβέρνηση αυτοδυναμίας, αφού θα ισχύει η απλή αναλογική. Η συζήτηση πήρε τέτοιες διαστάσεις, ώστε όσο πλησίαζε ο πρώτος γύρος των εκλογών, διατυπώνονταν σενάρια για μαζική συμμετοχή ψηφοφόρων της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ, προκειμένου να επηρεάσουν το αποτέλεσμα!
Μετά λοιπόν και από ένα τηλεοπτικό debate, στο οποίο συμμετείχαν όλοι οι υποψήφιοι, εκτός του Γιώργου Παπανδρέου, φτάσαμε στην πρώτη Κυριακή των εκλογών, όπου φάνηκαν πια καθαρά δύο πράγματα. Πρώτον, ότι υπάρχει ακόμη δυναμική εντός των κόλπων του ΚΙΝΑΛ, γεγονός που πιστοποιεί η μεγάλη συμμετοχή. Και δεύτερον, ότι οι ψηφοφόροι του μεσαίου χώρου, επιθυμούν την ανανέωση. Ο άφθαρτος ευρωβουλευτής Νίκος Ανδρουλάκης, κέρδισε τον πρώτο γύρο με ποσοστό 36,88%, με μεγάλη διαφορά από τον δεύτερο Γιώργο Παπανδρέου (27,97%). Τρίτος αναδείχτηκε ο Α. Λοβέρδος (25,98%), τέταρτος ο Παύλος Χρηστίδης (3,25%), πέμπτος ο Παύλος Γερουλάνος (2,92%) και στην έκτη θέση ο Χάρης Καστανίδης (2,94%). Την εβδομάδα που μεσολάβησε μέχρι τον δεύτερο γύρο, τα πάντα έδειχναν άνετη νίκη του Ν. Ανδρουλάκη, όπως και έγινε.
Κάπως έτσι ο Νίκος Ανδρουλάκης, 42 χρονών, από το Ηράκλειο Κρήτης, πολιτικός μηχανικός, ευρωβουλευτής από το 2014, και γιος του Μαρίνου Ανδρουλάκη, προσωπικού φίλου του Κώστα Σημίτη, εκλέχτηκε έκτος στη σειρά αρχηγός του ΚΙΝΑΛ (ΠΑΣΟΚ).
Οι προσδοκίες για το πώς θα κινηθεί από εδώ και πέρα είναι πολλές, και το φορτίο που βαραίνει του ώμους του καθόλου αμελητέο, αφού καλείται να αυξήσει τα ποσοστά του κόμματός του, και να φέρει πίσω του κεντρώους ψηφοφόρους που τα προηγούμενα χρόνια κινήθηκαν είτε προς ΝΔ είτε προς ΣΥΡΙΖΑ. Όσοι πιστεύουν σε αυτόν τονίζουν το νεαρό της ηλικίας του, την ικανότητά του στο εσωκομματικό παιχνίδι ( η νίκη του το 2013 στις εκλογές για γραμματέας της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής του ΠΑΣΟΚ ήταν τόσο αναπάντεχη όσο και εντυπωσιακή), την θητεία του στην ευρωβουλή, τις αποστάσεις που κράτησε μέχρι τώρα τόσο από τον ΣΥΡΙΖΑ όσο και από την ΝΔ. Οι επικριτές του τον κατηγορούν ότι δεν έχει διατυπώσει σαφείς πολιτικές θέσεις, ότι είναι άπειρος, και ότι δεν θα μπορέσει να ασκήσει την αντιπολίτευση που χρειάζεται, αφού θα απουσιάζει από τα έδρανα του Ελληνικού Κοινοβουλίου.
Την ίδια ώρα, μια σειρά από ερωτήματα περιμένουν απάντηση, σε ότι αφορά το εσωτερικό του ΚΙΝΑΛ. Θα επαναφέρει την ονομασία και το σύμβολο του ΠΑΣΟΚ; Θα φέρει πίσω μεγάλα στελέχη του κόμματος που βρίσκονταν τα τελευταία χρόνια εκτός, όπως ο Ευάγγελος Βενιζέλος και η Άννα Διαμαντοπούλου, αλλά και τα στελέχη εκείνα που άφησαν το ΠΑΣΟΚ για να συνεχίσουν την πολιτική τους καριέρα στο ΣΥΡΙΖΑ και την ΝΔ;
Όλα αυτά θα απαντηθούν, μέσα στους επόμενους μήνες. Αυτό στο οποίο συμφωνούν όλοι, είναι πως η στάση του στις εσωκομματικές εκλογές, όπου απέφυγε τις εντάσεις και τις αιχμές περιμένοντας απλώς τα λάθη και την φθορά των αντιπάλων του, δεν θα τον βοηθήσει ιδιαίτερα από εδώ και πέρα, καθώς ο νέος του ρόλος απαιτεί δραστικές κινήσεις. Και τις απαιτεί άμεσα, αφού έχουμε περάσει στο δεύτερο μισό της τετραετίας της ΝΔ, οπότε και οι εκλογές είναι πια ένα ρεαλιστικό σενάριο στον ορίζοντα, διόλου απίθανο και νωρίτερα από ότι ο ίδιος ο Ν. Ανδρουλάκης θα τις ήθελε! Τα φώτα είναι πια επάνω του, και κάθε του κίνηση παρακολουθείται , ελέγχεται και κρίνεται, από πολίτες, ψηφοφόρους, ΜΜΕ, πολιτικούς φίλους και αντιπάλους, και βεβαίως από τον Κυριάκο Μητσοτάκη και τον Αλέξη Τσίπρα, που στο πρόσωπό του Νίκου Ανδρουλάκη βλέπουν ταυτόχρονα έναν αντίπαλο που μπορεί να τους στερήσει ψήφους, αλλά και έναν πιθανό σύμμαχο στην διεκδίκηση της εξουσίας.
Τα άρθρα και τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν αποκλειστικά τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.
Ακολουθήστε τις ειδήσεις του speaknews.gr στο Google News πατώντας εδώ
