γράφει η Σοφία Γερμανού
Διανύουμε μία ακόμη Χριστουγεννιάτικη περίοδο στη σκιά του Covid και τη μετάλλαξης Όμικρον. Τρίτα Χριστούγεννα στη σειρά και ο φόβος κρέμεται πάνω από τα κεφάλια μας. Πριν δύο χρόνια ήταν απλώς ειδήσεις που μας έρχονταν από την Άπω Ανατολή, χωρίς να μπορούμε να προβλέψουμε τι θα ακολουθούσε για όλο τον πλανήτη. Πριν ένα χρόνο ήμασταν ήδη μέσα στην πανδημία, είχαμε βιώσει τα Lockdown, και περιμέναμε το εμβόλιο για να «πάρουμε τις ζωές μας πίσω». Φέτος ζούμε το τέταρτο κύμα της πανδημίας, καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε τη μετάλλαξη Όμικρον, συζητάμε συνεχώς για νέα μέτρα, και παλεύουμε να πιάσουμε ένα επαρκές ποσοστό εμβολιασμών και να χτίσουμε μία στοιχειώδη ασπίδα προστασίας απέναντι στην εξάπλωση του ιού.
Την ίδια ώρα οι αριθμοί είναι αμείλικτοι. Κάθε μέρα στην Ελλάδα χάνεται ένα μικρό χωριό, και η απώλεια αυτή έχει γίνει σχεδόν συνήθεια, ένα απλό νούμερο στην καθημερινή μας ενημέρωση.
Παρόλα αυτά η κυβέρνηση αποκλείει την πιθανότητα να κλείσει ξανά η αγορά, και αλήθεια είναι πως οι περισσότεροι συμφωνούν πως η οικονομία δεν θα άντεχε ξανά κάτι τέτοιο. Τα καταστήματα λοιπόν παραμένουν ανοιχτά, και όλοι περιμένουν τις γιορτές μήπως και τονωθεί η αγορά. Όπως βέβαια όλοι περιμένουμε τις γιορτές για να τονωθεί ο ψυχισμός μας. Μήπως και οι στολισμοί, τα φώτα, τα οικογενειακά τραπέζια, βοηθήσουν την συλλογική μας διάθεση να ανέβει λίγο. Γιατί οι ειδήσεις με τις οποίες βομβαρδιζόμαστε καθημερινά δεν μας βοηθούν σε αυτή την κατεύθυνση.
Κάθε μέρα γνωρίζουμε και νέες εκδοχές του παράλογου. Συμπολίτες μας αυτοσυστήνονται ως θεματοφύλακες του Συντάγματος, και προβαίνουν σε συλλήψεις διευθυντών σχολείων (βέβαια καταλήγουν οι ίδιοι πίσω από τα σίδερα). Άλλοι συμπολίτες μας που αποφεύγουν να εμβολιαστούν εδώ και μήνες, σπεύδουν τώρα όχι για το φόβο της υγείας και της ζωής τους, αλλά για το φόβο του χρηματικού πρόστιμου που επέβαλλε η κυβέρνηση. Κάποιοι εκδίδουν πλαστά πιστοποιητικά εμβολιασμού. Και όλοι μαζί συνεχίζουμε να αναρωτιόμαστε που κολλάει περισσότερο, στην εκκλησία, στην πορεία, στο γήπεδο ή στο εμπορικό κέντρο; Και επειδή το παράλογο δεν είναι μόνο ελληνικό προνόμιο, με –ελάχιστη είναι αλήθεια- έκπληξη διαβάζουμε πως κάποιος στην Ιταλία πήγε να εμβολιαστεί φορώντας ένα ψεύτικο χέρι!!!!
Και δεν είναι μόνο το μέτωπο της πανδημίας. Ακόμη και αν αύριο πετυχαίναμε την πολυπόθητη ανοσία, θα είχαμε πολλά άλλα προβλήματα να λύσουμε. Όπως για παράδειγμα το πρόβλημα της ακρίβειας που βαραίνει τα ελληνικά νοικοκυριά. Όπως το πρόβλημα της κλιματικής αλλαγής, με τα έντονα καιρικά φαινόμενα να αφήνουν καταστροφές και θύματα στις ανέτοιμες και ελλιπείς από υποδομές ελληνικές πόλεις. Όπως το πρόβλημα του επιθετικού γείτονα στην άλλη πλευρά του Αιγαίου, που δεν σταματάει να προκαλεί με λόγια και πράξεις. Όπως το πρόβλημα της βίας κατά των γυναικών, που λαμβάνει διαστάσεις ανεξέλεγκτες, με ένα νέο θύμα κάθε λίγες εβδομάδες, από τα χέρια του συζύγου, του συντρόφου, ή του αγνώστου, που θεωρεί ότι έχει αναφαίρετο δικαίωμα πάνω στη ζωή της.
Μέσα σε όλη αυτή την δύσκολη κατάσταση, οι μόνοι που μπόρεσαν να πανηγυρίσουν τον τελευταίο μήνα στην Ελλάδα και να ατενίσουν το μέλλον με αισιοδοξία, ήταν οι ψηφοφόροι του ΚΙΝΑΛ! Οι εσωκομματικές εκλογές ανέδειξαν νέο αρχηγό τον Νίκο Ανδρουλάκη. Το άφθαρτο νέο πρόσωπο σε συνδυασμό με την μεγάλη συμμετοχή στην εκλογική διαδικασία, έσπειραν αισιοδοξία και γέννησαν προσδοκίες για ένα καλύτερο μέλλον, στους φίλους του κόμματος. Μακάρι η ανανέωση αυτή να σημαίνει κάτι θετικό καταρχήν για το ίδιο το ΚΙΝΑΛ, και κατόπιν για το σύνολο του πολιτικού σκηνικού, και γιατί όχι, για την χώρα. Άλλωστε στην εξέλιξη, την ανάπτυξη και την ανανέωση ενός κράτους, ή αντίστοιχα στην στασιμότητα και την οπισθοδρόμησή του, δεν συμβάλλουν μόνο οι κυβερνώντες, αλλά όλα τα πολιτικά πρόσωπα και οι παρατάξεις, με την στάση που κρατούν και τον τρόπο με τον οποίο πολιτεύονται στα μεγάλα ή τα μικρότερα θέματα.
Είναι επιτακτική η ανάγκη σε όλα τα μέτωπα για λύσεις, για νέες προτάσεις που θα μας φέρουν λίγο πιο κοντά σε κάτι που να θυμίζει κανονικότητα. Μέχρι τότε, δικαιολογούμαστε όλοι μας, μικροί και μεγάλοι, να στραφούμε για χαρά και ελπίδα στον Αϊ Βασίλη, στο Χριστουγεννιάτικο δέντρο, στα λαμπιόνια και τα παιχνίδια, στα γιορτινά τραγούδια και έθιμα. Πάντα με ασφάλεια, τηρώντας τους στοιχειώδεις κανόνες που θα μας επιτρέψουν να υποδεχτούμε τη νέα χρονιά υγιείς. Ας ανταλλάξουμε δώρα, αγκαλιές, φιλιά. Ας δώσουμε στα παιδιά μας τη χαρά των εορτών.
Ευχόμαστε σε όλους σας Καλές Γιορτές, Καλά Χριστούγεννα και Καλή Πρωτοχρονιά, με υγεία, αγάπη, και ομόνοια!
Τα άρθρα και τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν αποκλειστικά τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.