Ο Δημήτρης Διαμαντίδης μίλησε στο κανάλι της Euroleague για την κατάκτηση του τίτλου το 2007 στην Αθήνα και… έφερε στην επιφάνεια τις αναμνήσεις του, λέγοντας ότι αυτός ήταν ο αγαπημένος του τίτλος.
Οι δηλώσεις του Δημήτρη Διαμαντίδη:
Για το ματς με ΤΣΣΚΑ: «Δεν είμαι καλός στο να θυμάμαι πράγματα, αλλά θα προσπαθήσω. Στη σεζόν 2006-07 είχαμε υψηλές προσδοκίες. Ένας από τους στόχους μας ήταν να φτάσουμε στο Final Four. Βδομάδα με την βδομάδα εμφανιζόμασταν καλύτεροι και στο τέλος ήμασταν τυχεροί. Αλλά δεν ήταν μόνο θέμα τύχης, γιατί είχαμε και καλή ομάδα. Ήρθαμε στην Αθήνα για να παίξουμε στο Final Four. Έτσι παίξαμε με την Ταουγκρές στον ημιτελικό. Τους κερδίσαμε και πήγαμε στον τελικό, όπου αντιμετωπίσαμε την ΤΣΣΚΑ, η οποία είχε μία σπουδαία ομάδα. Αλλά στο τέλος κερδίσαμε και ήμασταν πολύ χαρούμενοι με αυτό. Για μένα ήταν ο καλύτερος τίτλος της Euroleague. Ήταν κάτι ξεχωριστό. Ο κόουτς Ομπράντοβιτς είχε πει πριν το παιχνίδι στα αποδυτήρια ό,τι ήταν ένας τελικός. Ήμασταν πολύ νευρικοί. Αλλά στο τέλος της ημέρας είναι απλά ένα παιχνίδι. Ήμασταν στην Αθήνα, με τους οπαδούς μας. Πάμε να το διασκεδάσουμε και στο τέλος θα είμαστε οι νικητές. Φυσικά και η τακτική είναι ένα μέρος του παιχνιδιού, ειδικά όταν παίζεις απέναντι σε μία καλή ομάδα. Όταν παίζεις απέναντι στην ΤΣΣΚΑ που είχε καλούς παίκτες και εξαιρετική ομάδα. Είχαν επίσης έναν σπουδαία προπονητή, τον Ετόρε Μεσίνα. Έτσι αναφέραμε όλα τα δυνατά σημεία της ΤΣΣΚΑ, αλλά και τις αδυναμίες της. Τελικά είχαμε ένα καλό παιχνίδι και κερδίσαμε».
Για το τι θυμάται από το παιχνίδι: «Το αγαπημένο μου play, δεν θυμάμαι πως το λέγαμε, αλλά ήταν με τον Μάικ Μπατίστ, που πέτυχε ένα πολύ κομβικό καλάθι. Δεν μπορώ να θυμηθώ ακριβώς, αλλά νομίζω είτε ήμασταν μπροστά με δύο πόντους, είτε ισόπαλοι και πέτυχε ένα καθοριστικό καλάθι. Ο Μάικ έβαλε ένα καλάθι που μας έδωσε τρομερή αυτοπεποίθηση».
Για το πως ένιωσε μετά την κατάκτηση του τίτλου: «Ήμουν χαρούμενος. Πολύ χαρούμενος γιατί ήταν ένα συναίσθημα που δεν το ήξερα, το να κερδίζεις την Euroleague. Ήμουν 27 τότε στη Αθήνα, δεν μπορείς να περιμένεις κάτι περισσότερο. Όλα ήταν υπέροχα. Στην Αθήνα, πρώτη Euroleague, με 20.000 κόσμο; Τι άλλο να θες;»
Για το πως πανηγύρισαν στα αποδυτήρια: «Πανηγύρισα τη νίκη αγκαλιάζοντας τους συμπαίκτες μου και όλο τον κόσμο. Αυτό θυμάμαι. Και νομίζω ό,τι είναι μία τυπική ανάμνηση ενός παίκτη. Στα αποδυτήρια ήταν τα συνηθισμένα, υπήρχαν σαμπάνιες που μας περίμεναν. Κάποιος ανέλαβε να τις κουνήσει και μας έκανε όλους χάλια».
Τα άρθρα και τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν αποκλειστικά τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.