της Έλενα Χελβατζόγλου
«Δεν θα αφήσουμε αυτή τη δυστοπική κυβέρνηση να οδηγήσει σε ένα πανεπιστήμιο κλειστοφοβικό, ένα είδος ωρολογιακής βόμβας το οποίο δεν συνάδει με το δημοκρατικό ήθος του πανεπιστημίου.»
Τα προβλήματα στα ΑΕΙ της χώρας έρχονται να επισημάνουν η Οργάνωση Μελών Πανεπιστημιακών του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία και η νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ, σε Συνέντευξη Τύπου που πραγματοποιήθηκε σήμερα (19/1) στη Θεσσαλονίκη.
«Δεν έχουμε κατανοήσει γιατί υπάρχει αυτή η διαφορά αντιμετώπισης των ΑΕΙ από τη μέση εκπαίδευση. Εκει εμβολιασμενοι και ανεμβολίαστοι φαίνονται ως μία ομάδα και φαίνονται να κάνουν ελέγχους όλοι. Στο Α.Π.Θ. δεν συμβαίνει αυτό»
Αλέξανδρος Γαρύφαλλος, καθηγητής Ιατρικής στο ΑΠΘ
Χαρακτηρίζοντας τη συνέντευξη αυτή ως μία κραυγή αγωνίας σε σχέση με το ανοιγμα των πανεπιστημίων, ο κος Γαρύφαλλος δήλωσε ότι βρισκόμαστε σε ένα κρίσιμο σημειο καμπης της πανδημίας.
«Η πανδημία έχει δύο στελέχη: την Όμικρον αλλά υπάρχει και η Δέλτα. Με ποσοστά ουσιαστικά άγνωστα, καθώς έγκυρα σημεία για τη Θεσσαλονίκη δεν έχουν δώσει ακόμα. Αν υποθέσουμε ότι η Δέλτα έχει ένα ποσοστό 20%, μιλάμε για 4.700 κρούσματα Δέλτα. Άρα αυτό το αφήγημα ότι η όμικρον έρχεται να καλύψει τη Δέλτα, είναι ένα ψευδές αφήγημα». Σχολιάζοντας τον υψηλό αριθμό κρουσμάτων με όμικρον αλλά και δέλτα, αναφέρθηκε στις γεμάτες ΜΕΘ και το υψηλό ποσοστό θανάτων. «Σε σημείο επαγγελματικής εξουθένωσης φτάνει το προσωπικό στα νοσοκομεία, χωρίς μόνιμες προσλήψεις και με προσλήψεις που μόλις καλύπτουν τις αποχωρήσεις λόγω συνταξιοδότησης. Μιλάμε για ένα γερασμένο ΕΣΥ με πολύ υψηλό όριο ηλικίας των ανθρώπων που υπηρετούν. Με ειδικευόμενους που κάνουν 7 και 8 μήνες να διοριστούν…με διασωληνωμένους εκτος ΜΕΘ, με ιδιώτες γιατρούς που ελάχιστη βοήθεια μπορούν να προσφέρουν στο ΕΣΥ.»
«Μέσα σε αυτό το πλαίσιο καλούνται τα πανεπιστήμια να ανοίξουν. Με μία ΚΥΑ ισοπεδωτική για όλα τα ΑΕΙ, η οποία αναφέρει τη μέγιστη δυνατή πληρότητα στις αίθουσες. Επομένως, όλα αυτά δημιουργούν ένα πολύ δυσμενές περιβάλλον. Δεν έχουμε κατανοήσει γιατί υπάρχει αυτή η διαφορά αντιμετώπισης των ΑΕΙ από τη μέση και στοιχειώδη εκπαιδευση. Εκει εμβολιασμενοι και ανεμβολίαστοι φαίνονται ως μία ομάδα και φαίνονται να κάνουν ελέγχους όλοι, γιατί όλοι μπορεί να κολλήσουν. Στο Α.Π.Θ. δεν συμβαίνει αυτό, με το πρόσχημα ότι οι φοιτητές είναι εμβολιασμενοι σε μεγάλο ποσοστό. ο Συνδικαλιστικός μας χώρος έχει από πολύ νωρίς, τότε που τα πανεπιστήμια ήταν κλειστά, κάνει προτάσεις για το άνοιγμα τον πανεπιστημίων…Όλες οι προτάσεις πετάχτηκαν στα σκουπίδια. Και από την κυβέρνηση αλλά και από την ηγεσία του ΑΠΘ. Ζητάμε το αυτονόητο. Κάθε σχολή ξέρει τα τμήματά της, τους χώρους και τον αριθμό των φοιτητών και του προσωπικού. Επομένως ζητάμε κάθε σχολή να μπορέσει η ίδια να καθορίσει την εκπαιδευτική και την εξεταστική διαδικασία. Αυτό συνάδει και με το αυτοδιοίκητο του πανεπιστημίου.»
«Για εμάς το ελληνικό δημόσιο πανεπιστήμιο δεν είναι ούτε φράχτες ούτε κάγκελα. Είναι οι καθηγητές του που έχουν εμπνεύσει, είναι οι φοιτητές του, οι βιβλιοθήκες, τα συγγράμματα, οι έρευνες, η ελευθερία διακίνησης των Ιδεών και των γραμμάτων μέσα σε αυτόν τον χώρο. Αυτά είναι που πρέπει να προστατεύσει.»
«Ζητάμε απλώς να κάνουμε στα αμφιθέατρα το μάθημά μας και τις εξετάσεις με όρους ασφαλείας από τη στιγμή που βρισκόμαστε απέναντι σε μία δυστοπική πραγματικότητα. Έχουμε συνηθίσει την αντιμετώπιση από την κυβέρνηση της επιδημίας με μία βολονταριστική αισιοδοξία.»
Παρασκευή (Βιβή) Παπαδοπούλου, επίκουρη καθηγήτρια Κτηνιατρικής στο ΑΠΘ
«Το πανεπιστήμιο ως ένα κομμάτι αυτής της κοινωνίας θα έπρεπε να προφυλάσσει τους ανθρώπους. Δεχθήκαμε μία οδηγία την προηγούμενη εβδομάδα από το Υπουργείο Υγείας, που αναφέρει ότι οι μαθητές μας θα έρθουν στις αίθουσες είτε για διδασκαλία είτε για εξετάσεις. Που οι εξετάσεις είναι ένα ακόμη πιο κομβικό σημείο, καθώς θα μπούνε μέσα σε μία αίθουσα 200 300 και παραπάνω άτομα μέσα σε έναν κλειστό χώρο που μπορεί να μην είναι και καλά αεριζόμενος. Για δυο και τρεις ώρες αυτά τα άτομα θα μπουν στα αμφιθέατρα χωρίς προηγουμένως να έχει γίνει κάποιος έλεγχος.Ο ένας θα κάθεται δίπλα στον άλλον θα βήχει και μιλάμε, λοιπόν, για μία μεγάλη διασπορά από τη στιγμή που τα άτομα αυτά δεν θα έχουν ελεγχθεί προηγουμένως. Δεν θα έχει δοθεί η ευκαιρία να γίνει κάποιο τεστ είτε μοριακό είτε Rapid είτε self test στους φοιτητές όλων των πανεπιστημίων. Να έχουν στη διάθεσή τους δύο δωρεάν self test για να μπαίνουν με ασφάλεια στο αμφιθέατρο. Δεν ζητάμε κάτι το οποίο να θέλει κάποια ιδιαίτερη οικονομική επιβάρυνση για το κράτος. Ζητάμε απλώς να κάνουμε στα αμφιθέατρα το μάθημά μας και τις εξετάσεις με όρους ασφαλείας από τη στιγμή που βρισκόμαστε απέναντι σε μία δυστοπική πραγματικότητα. Έχουμε συνηθίσει την αντιμετώπιση από την κυβέρνηση της επιδημίας με μία βολονταριστική αισιοδοξία. 22.000 νεκροί σημαίνει παταγώδης αποτυχία της διαχείριση της επιθυμίας. Αν, λοιπόν, σταθούμε απαθείς σε αυτό το σημείο και εμείς αυτή τη στιγμή θα έχουμε συμβάλλει σε αυτό το αδιέξοδο. το δημόσιο πανεπιστήμιο είναι ένα κομβικό σημείο μέσα στην κοινωνία. Δεν μπορούμε λοιπόν να συμμεριστούμε την αισιοδοξία αυτής της κυβέρνησης και τον τρόπο με τον οποίο έχει λειτουργήσει μέχρι στιγμής. Και ακόμη περισσότερο πρέπει να πούμε ότι οι αντοχές μας και η ανοχή μας απέναντι στους συνεχείς θανάτους και στους τρόπους αντιμετώπισής του δημοσίου Πανεπιστημίου με έναν απαξιωτικό τρόπο έχει τελειώσει. Δεν μπορούμε να έχουμε εμπιστοσύνη σε μία κυβέρνηση, η οποία έχει δώσει στη χώρα τόσες χιλιάδες νεκρούς και να θεωρεί ότι είναι επιτυχία το ότι έχει σώσει τον τουρισμό. Η εικόνα αυτή και μόνο είναι προσβλητική. Άρα ζητάμε το αυτονόητο να υποστηρίξουμε το πανεπιστήμιο τους εργαζόμενους στο πανεπιστήμιο τους φοιτητές. Να προστατέψουμε την κοινωνία αυτή της πόλης με τεστ για να μπούμε μέσα στα αμφιθέατρα με ασφάλεια. Είναι τεράστια η ευθύνη από μέρους μας να απαιτήσουμε αυτό το πράγμα. γιατί ο τρόπος με τον οποίο έχουμε δει να αντιμετωπίζει η κυβέρνηση το δημόσιο πανεπιστήμιο είναι μία εικόνα προστασίας στις πόρτες και παράθυρα, στους τοίχους… Καλό θα ήταν να τα προστατεύει και αυτά… Αλλά μάλλον προστατεύει περισσότερο τους φράχτες και τα κάγκελα. Για εμάς το ελληνικό δημόσιο πανεπιστήμιο δεν είναι ούτε φράχτες ούτε κάγκελα. Είναι οι καθηγητές του που έχουν εμπνεύσει, είναι οι φοιτητές του, οι βιβλιοθήκες, τα συγγράμματα, οι έρευνες, η ελευθερία διακίνησης των Ιδεών και των γραμμάτων μέσα σε αυτόν τον χώρο. Αυτά είναι που πρέπει να προστατεύσει. Οι φράχτες και τα κάγκελα δεν έχουν κανένα νόημα για εμάς από τη στιγμή που θέλουμε ανοιχτό ελεύθερο δημόσιο πανεπιστήμιο σε απόλυτη ευθυγράμμιση με την ελληνική κοινωνία.»
«Έρχεται με μία οδηγία το Υπουργείο που είναι ένα είδος εποπτείας σε απόλυτη αντιδιαστολή με τη λειτουργία του πανεπιστημίου. Είναι αδύνατο να θεωρείται από το Υπουργείο Παιδείας ότι δεν έχουμε τη δυνατότητα να λειτουργήσουμε με ένα τέτοιο κριτήριο και να προστατεύσουμε τους εαυτούς μας και τα παιδιά. Άρα κάνει μία εποπτεία που δεν έχει να κάνει με την προστασία, Γιατί, αν τα μέτρα ήταν τέτοια που μπορούσαν να οδηγήσουν σε μεγαλύτερη προστασία θα μπορούσαμε και να το δεχτούμε, αλλά έχουμε μία εποπτεία χειραγώγησης. Δεν έχουμε μία εποπτεία, η οποία είναι προς όφελος του ίδιου του πανεπιστημίου. Άρα απαιτούμε το αυτονόητο. Το αυτοδιοίκητο του πανεπιστημίου να συνεχιστεί με όρους αξιοπρέπειας για το δημόσιο πανεπιστήμιο και ταυτόχρονα να μπορέσουμε να προστατεύσουμε τους φοιτητές τουυς εργαζόμενους, άρα και την κοινωνία αυτής της πόλης. Θέλουμε να αφήσουμε ένα ίχνος δημοκρατίας αντίστοιχο με αυτό που παραλάβαμε σε αυτό το πανεπιστήμιο. Το παραλάβαμε δημοκρατικό και θα το παραδώσουμε δημοκρατικό. Δεν θα αφήσουμε αυτή τη δυστοπική κυβέρνηση να οδηγήσει σε ένα πανεπιστήμιο κλειστοφοβικό, ένα είδος ωρολογιακής βόμβας το οποίο δεν συνάδει με το δημοκρατικό ήθος του πανεπιστημίου. Γιατί, μεγαλύτερη εγγύτητα είναι το ήθος που θα έχεις αφήσει ακόμα κι όταν έχεις φύγει πολύ μακριά.»
«Θα θέλαμε μία Υπουργό ή και έναν πρόεδρο του Ιδρύματος να έρθει να δει την ώρα που αδειάζουν φοιτητές ή την ώρα που οι φοιτητές συνωστίζονται για να μπουν στα λεωφορεία και τα γεμίζουν ασφυκτικά ή που πολλές φορές μένουν και απέξω.»
Δημοσθένης Σταμάτης, καθηγητής, πρόεδρος του Συλλόγου ΔΕΠ στο Διεθνές Πανεπιστήμιο της Ελλάδος (ΔΙΠΑΕ)
«Ο κ. Σταμάτης τόνισε τα προβλήματα που υπάρχουν στη μεταφορά των φοιτητών στο πανεπιστήμιο και ανέφερε τη δυσαρέσκειά του για την δοτή διοίκηση που έχει δοθεί στο Διεθνές Πανεπιστήμιο , που έχει οριστεί από το Υπουργείο Παιδείας και που “αναπαράγει” την πολιτική του υπουργείου σε σχέση με τα θέματα της πανδημίας. Το πανεπιστήμιο αυτό άργησε να ξεκινήσει τη λειτουργία του γιατί δεν υπήρχε ούτε μία καθαρίστρια. Με διάφορες κινητοποιήσεις καταφέραμε να έχουμε έξι καθαρίστριες σε 22 κτίρια στη Θεσσαλονίκη οι οποίες καθάριζαν απλά τους κεντρικούς διαδρόμους. Προέρχομαι από ένα πανεπιστήμιο που εγκαταλείφθηκε και για πρώτη φορά καλοριφέρ άνοιξε 15 Δεκεμβρίου του 2021. Θέλω λοιπόν να μεταφέρω τον θυμό και την αγωνία μας για όλα αυτά που συμβαίνουν. θα ξεκινήσουμε εξετάσεις σε αμφιθέατρα που δεν έχουν παράθυρα και τον στοιχειώδη εξαερισμό. Είναι πράγματα που θα μπορούσαν να λυθούν δύο χρόνια τώρα. Αν είχαν δοθεί λεφτά και στοιχειώδη πράγματα, οι συνθήκες τώρα θα ήταν καλύτερες. Ζητήσαμε εξ αποστάσεως διδασκαλία, αλλά δεν εισακουστήκαμε με το επιχείρημα ότι τα πράγματα πάνε καλά. Η κυβέρνηση προσποιείται ότι θεσπίζει μέτρα για τα πανεπιστήμια, σύμφωνα με την υπουργική απόφαση που αναφέρθηκε, που δεν προβλέπει κανέναν έλεγχο. Και διερωτόμαστε: «μπορούμε να συνεχίσουμε έτσι;. Μπορούμε να προσποιούμαστε ότι υπάρχουν μέτρα;». Το κάνει το Υπουργείο και δυστυχώς θα κάνει και διοίκηση του Τμήματος μας και φυσικά το κάνουν και πολλές άλλες διοικήσεις. Στα τρία πανεπιστήμια της Θεσσαλονίκης μετακινείται ένας πληθυσμός της τάξης των 40 με 50 χιλιάδων φοιτητών και καθηγητών. Θα θέλαμε μία Υπουργό ή και έναν πρόεδρο του Ιδρύματος να έρθει να δει την ώρα που αδειάζουν φοιτητές ή την ώρα που οι φοιτητές συνωστίζονται για να μπουν στα λεωφορεία που τα γεμίζουν ασφυκτικά και πολλές φορές μένουν και απέξω. Ζητάμε να ενημερωθούν οι κοινότητες των πανεπιστημίων για τα χαρακτηριστικά των πανεπιστημίων. Ζητάμε να υπάρχει μόνιμα κλιμάκια του ΕΟΔΥ σε κάθε κάμπους για να μπορούν να γίνουν προληπτικά τεστ. Ζητάμε δωρεάν τεστ για την κοινότητα. Ζητάμε επιχορήγηση π.χ. για επιτήρηση κατά τη διάρκεια των εξετάσεων για να αραιώσουν οι αίθουσες. ζητάνε προσωπικό καθαριότητας. Οι αίθουσες ούτε καθαρίζονται ούτε απολυμαίνονται. Και φυσικά πύκνωση των δρομολογίων. Δεν χρειάζεται να είσαι κάποιας αριστερής ιδεολογίας για να τα ζητήσεις, αλλά μπορεί να καταλάβει ότι κάποια άλλη δικαιολογία το απαγορεύει.»
«Πάμε σε μία εξεταστική δια ζώσης σαν πρόβατα στη σφαγή. Από τη στιγμή που η κυβέρνηση δεν έχει λάβει κανένα απολύτως μετρό και με εντελώς ασαφή μέτρα και το τι προβλέπεται για όλους όσους είτε νοσούν είτε κάνουν καραντίνα γιατί έχουν έρθει σε επαφή με κρούσμα είτε γιατί ανήκουν σε κάποια ευπαθή ομάδα.»
Ευθυμία Κρύου, φοιτήτρια Οργάνωσης και Διοίκησης στο ΠΑΜΑΚ
Αναφορικά με τα προβλήματα των φοιτητών: «Πάμε σε μία εξεταστική δια ζώσης σαν πρόβατα στη σφαγή. Από τη στιγμή που η κυβέρνηση δεν έχει λάβει κανένα απολύτως μετρό και με εντελώς ασαφή μέτρα και το τι προβλέπεται για όλους όσους είτε νοσούν είτε κάνουν καραντίνα γιατί έχουν έρθει σε επαφή με κρούσμα είτε γιατί ανήκουν σε κάποια ευπαθή ομάδα. Και ενώ προσπαθούμε να δώσουμε λύση και προτάσεις, η κυβέρνηση προσπαθεί να αποπροσανατολίσει εξαπολύοντας επίθεση κατά των φοιτητών. Σίγουρα στην ιστορία μπλέκεται και ο πρύτανης του ΑΠΘ,ο κύριος Παπαϊωάννου, που έχει δείξει ποια είναι η στάση του και πώς αντιμετωπίζει τους φοιτητές και τις φοιτήτριες του αρνούμενος να μιλήσει μαζί τους και δίνοντας τα ονόματά τους στην αστυνομία και προσπαθώντας να εφαρμόσει την ελεγχόμενη είσοδο μας στο πανεπιστήμιο. Όλα αυτά δεν μας προκαλούν ιδιαίτερη έκπληξη γιατί έχουμε συνηθίσει. Το είδαμε να συμβαίνει από την αρχή της πανδημίας. Αντί να ενισχύσουν οικονομικά τα πανεπιστήμιά μας η κυβέρνηση προχώρησε σε μείωση της χρηματοδότησης όλων των πανεπιστημίων την ίδια στιγμή που με 7.000 και φοιτητές η χρηματοδότηση μας ήταν 1,6 εκατομμύρια μικρότερο από τα δύο εκατομμύρια που επέλεξε να δώσει στην θεολογική ιδιωτική σχολή της βοστώνης με 150 φοιτητές. Ρίχνει εντελώς αλλού την ευθύνη της. Ρίχνει την αιτίες διασποράς του ιού στην ανευθυνότητα των φοιτητών. Αποκορύφωμα ήταν ο νόμος Κεραμέως Χρυσοχοΐδη και όλα αντιμετώπιση του κινήματος εκείνη την περίοδο με συλλήψεις και λοιπά δείχνει ποια είναι η στάση της. Θέλουμε τεστ και να υπάρχει δωρεάν συνταγογράφηση pcr. Χρειαζόμαστε σωστά αερισμένες αίθουσες με τις αποστάσεις που πρέπει να υπάρχουν. Και το πιο σημαντικό από όλα να μην αποβληθεί κανένας από την εξεταστική διαδικασία και να είναι ξεκάθαροι τρόποι με τους οποίους υπάρχουν οι εναλλακτικές μορφές εξέτασης.»
Τα άρθρα και τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν αποκλειστικά τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.
Ακολουθήστε τις ειδήσεις του speaknews.gr στο Google News πατώντας εδώ
