Συνέδριο Βερμούδων Μάρτιος 1957 και βιβλίο Μαρίνου Σιζόπουλου

της Φανούλας Αργυρού

Το Κυπριακό είναι ευθύνη της Βρετανικής Κυβέρνησης και κανενός άλλου»

Μιλώντας για το βιβλίο του «Κύπρος 1955-1974 Πορεία μιας προδοσίας, Ντοκουμέντα από τον Φάκελο της Κύπρου» που εκδόθηκε το 2020 και παρουσιάζεται αυτές τις μέρες, ο Δρ Μαρίνος Σιζόπουλος είπε από το Ράδιο Πρώτο στις 28.3.2022 (Πρωινοί Τύποι με Μάριο Πούλλαδο και Χρήστο Μηχάλαρο): τη διπλή ένωση οι Αμερικανοί την είχαν καθορίσει σε μια άκρως σημαντική συνάντηση που είχαν το 1957 στις Βερμούδες με τους Βρετανούς.

Και με αυτό το άκρως λανθασμένο, παραπλανητικό, παραποιημένο στοιχείο- «fake»- έκτισε και το επικίνδυνα απλουστευμένο αφήγημά του στο βιβλίο του των 101 σελίδων. Όπως και το αναξιόπιστο «πόρισμα Φακέλου Κύπρου» που εξέδωσε η επιτροπή της οποίας προέδρευσε, ατζέντα της οποίας δεν ήταν άλλη από το να αποδώσουν όλες τις ευθύνες για τις τουρκικές εισβολές στην Κύπρο το 1974 στους Αμερικανός και ΝΑΤΟ και κλείσαμε! Αγνοώντας ενσυνείδητα και ασυγχώρητα ολόκληρη ΙΣΤΟΡΙΑ ΒΡΕΤΑΝΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ που διαχειρίζεται το Κυπριακό μέχρι σήμερα. Με κάθε είδους patchwork, φτύμα κόλλημα δηλώσεων, ακόμα και με κλεμμένα «έγγραφα» κατ’ ιδίαν πρωτοφανή ομολογία διά τηλεοράσεως. Αλλά και με πλαστά, όπως επιβεβαιώσαμε με επίσημη δήλωση του Αρχείου του ΝΑΤΟ. Προερχόμενα από μια αισχρή «βιομηχανία πλαστογραφήσεων» στην Ελλάδα. (Βλέπε προηγούμενάς μας δημοσιεύσεις στο τέλος).

Για να ξεκαθαρίσει, όμως, και αυτό το «fake» πλασάρισμα, παραθέτω την ιστορική αλήθεια για το Συνέδριο των Βερμούδων τον Μάρτιο του 1957 και τι ακριβώς λέχθηκε εκεί για την Κύπρο. Τόσο από επίσημα αμερικανικά έγγραφα όσο και από βρετανικά, και με δήλωση του Βρετανού Πρωθυπουργού στην κατάθεσή του στη Βουλή των Κοινοτήτων. Στο δε βρετανικό Εθνικό Αρχείο βρήκα και ακριβώς τι λέχθηκε όσον αφορά στην Κύπρο.

«Fake» το αφήγημα Σιζόπουλου: Δεν υπάρχει πουθενά ότι επιτεύχθηκε συμφωνία στις Βερμούδες για «διπλή ένωση»

Πρώτα κάποιες αναγκαίες εξηγήσεις

Καταρχήν το Συνέδριο διοργανώθηκε με πρόταση του Αμερικανού Προέδρου Eisenhower, καθώς επίσης και για να λάμβανε χώρα σε βρετανικό έδαφος. Στόχος ή σκοπός δεν ήταν καθόλου το Κυπριακό, αλλά προσπάθεια βελτίωσης των αγγλο-αμερικανικών σχέσεων με μια ειλικρινή ανταλλαγή απόψεων, καθώς οι σχέσεις είχαν σοβαρά επιδεινωθεί λόγω των θαλασσωμάτων του Σουέζ. Ως αποτέλεσμα των οποίων παραιτήθηκε ο Πρωθυπουργός Anthony Eden, ο οποίος δεν είχε πει την αλήθεια των μυστικών του επαφών με το Ισραήλ και τη Γαλλία, και ανέλαβε την πρωθυπουργία ο Harold Macmillan.

Δεύτερον, ο λόγος που ο Αμερικανός Πρόεδρος στις Βερμούδες (θα δούμε πιο κάτω) ρώτησε τι έλεγαν οι Τούρκοι και Έλληνες για λύση διχοτόμησης, δεν είναι διότι ο ίδιος υποστήριξε διχοτόμηση. Αλλά επειδή γνώριζε ότι οι Βρετανοί / Φόρειν Όφις την υποστήριζαν! Γνώριζε τι είχε, ο ίδιος ο Υπουργός Αποικιών ήδη επίσημα υποσχεθεί στους Τούρκους, στις 19.12.1956 από τη Βουλή των Κοινοτήτων.

Με επικεφαλής τότε στο Φόρειν Όφις τον μισέλληνα Σερ Ίβον Κιρκπάτρικ , το Φ.Ο είχε διαβιβάσει στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ (ευελπιστώντας στην υποστήριξή του) τα ΒΡΕΤΑΝΙΚΑ ΣΧΕΔΙΑ ΓΙΑ ΔΙΧΟΤΟΜΗΣΗ (που είχαν ξεκινήσει να σχεδιάζονται με διάφορους χάρτες από το 1956), μαζί με τον διχοτομικό χάρτη του ιδίου του Σερ Κιρκπάτρικ. Εξού και η επώνυμη γραμμή Κιρκπάτρικ. Το Στέιτ Ντιπάρτμεντ, όμως, διεξήγαγε δική του λεπτομερή, πολυσέλιδη έρευνα για διχοτόμηση της Κύπρου.

Κατόπιν της οποίας ΑΠΟΦΑΝΘΗΚΕ ότι δεν μπορούσε να δεχθεί διχοτόμηση στην Κύπρο και τόνισε ότι δεν μπορεί να επιβληθεί τέτοια λύση που δεν θα είχε την υποστήριξη του λαού. Απάντησε απορρίπτοντας τα βρετανικά σχέδια. Κάτι που δεν άρεσε καθόλου στο Λονδίνο…

Οι Βρετανοί συνωμοτούσαν τότε για να ικανοποιήσουν τους Τούρκους, εξ ου και η δήλωση του Υπ. Αποικιών από τη Βουλή των Κοινοτήτων στις 19.12.1956 (τρεις μήνες πριν το Συνέδριο στις Βερμούδες) κατόπιν συνεννοήσεως τρεις ημέρες νωρίτερα με την τουρκική κυβέρνηση στην Κωνσταντινούπολη: ότι σε τελική λύση δεν θα αποκλείεται η διχοτόμηση και η ξεχωριστή αυτοδιάθεση του 18% των Τουρκοκυπρίων! Σε πλήρη αρμονία με τους στόχους της Έκθεσης του Δρος Νιχάτ Ερίμ Νοεμβρίου 1956… (Η οποία όμως δεν περιλάμβανε χάρτες, όπως την αποκάλυψε ο μ. Δάσκαλος Δρ Νεοκλής Σαρρής).

1992 βιβλίο Φ.Α. – «Έτσι Κατέστρεψαν την Κύπρο»

Η αμερικανική απάντηση μαζί με πολλά βρετανικά έγγραφα για την ιστορία του Κυπριακού προβλήθηκε από τη «Σημερινή» το 1989/90, σε μια τρίμηνη παρουσίαση της έρευνάς μου, που ήταν και η πρώτη τέτοια παρουσίαση από τα βρετανικά αρχεία. Η «Σημερινή» μετά εξέδωσε τις παρουσιάσεις σε ένθετο κυριακάτικης έκδοσης. Στη συνέχεια, όπως είχε υποσχεθεί ο κ. Κώστας Χατζηκωστής, εκδόθηκε το δεύτερ;o μου βιβλίο «Έτσι κατέστρεψαν την Κύπρο» (ο τίτλος έμπνευση του κ. Χατζηκωστή). Έκτοτε η αμερικανική θέση το 1957 περιλαμβάνεται και σε άλλα βιβλία μου…

Αμερικανική αρνητική θέση για Διχοτόμηση και υπέρ Ανεξαρτησίας

Τον Μάιο και τον Ιούνιο του 1957 το Φόρειν Όφις έγραφε προς την Πρεσβεία του στην Ουάσιγκτον ότι ήταν μεγάλης σημασίας το Στέιτ Ντιπάρτμεντ να μην δεσμευόταν, είτε ιδιωτικά είτε δημόσια, εναντίον της διχοτόμησης… Οι Αμερικανοί είχαν ταχθεί εναντίον της διχοτόμησης και υπέρ της Ανεξαρτησίας, και οι Βρετανοί έβλεπαν ότι το Στέιτ Ντιπάρτμεντ έδειχνε συμπάθεια στις ελληνικές θέσεις και ότι ο Αμερικανός ΥΠΕΞ Dulles φαινόταν να υποστήριζε μια διευθέτηση με αποδοχή μονάχα των ελληνικών αιτημάτων, δίχως σοβαρές διασφαλίσεις για τους Τούρκους… έγραφαν οι Βρετανοί.

Έτσι, ο κύριος λόγος που τελικά οι Βρετανοί εγκατέλειψαν τη γραμμή διχοτόμησης που διαβουλεύονταν με τον Δρα Νιχάτ Ερίμ, ήταν γιατί δεν κατάφεραν να εξασφαλίσουν την αμερικανική υποστήριξη. Συγκατατέθηκαν, λοιπόν, υπέρ της Ανεξαρτησίας και τον Ιανουάριο του 1958 ενημέρωσαν τελικά και τον Αμερικανό ΥΠΕΞ Dulles ότι δεν μπορούσαν να κάνουν αλλιώς, καθώς είχαν υποσχεθεί στους Τούρκους (19.12.1956). Μασκάρεψαν τελικά το «Σχέδιο Μακμίλλαν», που δεν ήταν άλλο από το Σχέδιο «Φουτ» του Ιανουαρίου 1958, σε «Ανεξαρτησία» αφού εξασφάλισαν πρώτα τη μεταστροφή Μακαρίου από την Ένωση στην Ανεξαρτησία και αφού έπεισαν και τον Ερίμ να ικανοποιηθεί με ό,τι μπορούσαν να του δώσουν. Και να επιφυλασσόταν για μελλοντικές συνταγματικές ρυθμίσεις για τα υπόλοιπα εν καιρώ… (βλέπε 1963/64 βιβλίο γράφουσας «Διζωνική vs Δημοκρατία» 2019).

Τώρα για το Συνέδριο στις Βερμούδες αναλυτικά

Αμερικανικά πρακτικά

Foreign Relations of the United States, 1955-1957, Western Europe and Canada, Volume XXVII: 270. Memorandum of a Conversation, Mid-Ocean Club, Bermuda, March 21, 1957, 3:45 p.m.

«…Στη συνέχεια συζητήθηκε το Κυπριακό. Ο Selwyn Lloyd (Βρετανός ΥΠΕΞ) είπε ότι οι Βρετανοί καλωσόρισαν την πρωτοβουλία του λόρδου Ismay (πρώτου ΓΓ του ΝΑΤΟ) αλλά οι Έλληνες την απέρριψαν, ενώ οι Τούρκοι θα την δεχόντουσαν … Ο Αμερικανός Πρόεδρος είπε ότι είχε λάβει πολλές επιστολές για απελευθέρωση του Μακαρίου. Ο Selwyn Lloyd απάντησε ότι ο Μακάριος ήταν η πηγή της τρομοκρατίας στην Κύπρο, πως δεν θα δεχόντουσαν όλοι οι Κύπριοι τον Μακάριο ως εκπρόσωπό τους. Η τρομοκρατία αδυνατούσε, ο κόσμος την βαρέθηκε και οι Τούρκοι παίρνουν πολύ σοβαρά το θέμα της Κύπρου και δεν θα δεχθούν να αφήσουν την Ελλάδα να πάρει το νησί, που είναι τόσο κοντά στις ακτές τους. Οι Βρετανοί επομένως θεωρούν τους εαυτούς των ως ένα είδος “trustee”. Ο Βρετανός Πρωθυπουργός επιβεβαίωσε ότι οι Βρετανοί δεν ενδιαφέρονταν και πολύ για την Κύπρο εκτός για τη στρατιωτική σημασία της νήσου… Αν δεν ήταν για τους Τούρκους, οι Βρετανοί ίσως να έφευγαν ήδη για μια λύση, όμως εμφατικά τόνισε ότι είχε ελπίδες πως ο Μακάριος μπορούσε να δεχθεί την τελευταία βρετανική προσφορά.

» Ο Πρόεδρος ρώτησε αν η διχοτόμηση ήταν μια πιθανότητα και κατά πόσο η ιδέα ήταν δεχτή στο νησί και από Τουρκία και Ελλάδα. Ο Πρωθυπουργός εισηγήθηκε ότι η διχοτόμηση μπορεί να είναι μια εφικτή λύση, ειδικά αν οι 100.000 Τουρκοκύπριοι στην Κύπρο μπορούσαν να συγκεντρωθούν σε μια περιοχή του νησιού βλέποντας προς Τουρκία (εννοούσε ενδεικτικά το βόρειο μέρος – όπως ξεκίνησε το 1964 και ολοκληρώθηκε το 1974 ) και οι 400.000 Ελλήνων στην άλλη περιοχή. Ο Selwyn Lloyd τόνισε ότι αυτή δεν ήταν μια κανονική λύση, όμως η Κύπρος είχε γίνει ένας καρκίνος που έπρεπε να θεραπευθεί. Οι Έλληνες δεν θα δεχθούν διχοτόμηση γιατί θέλουν ολόκληρη την Κύπρο… Ο Πρωθυπουργός και ο Πρόεδρος συμφώνησαν για τη στρατιωτική σημασία της Κύπρου αν και αυτή είχε εξασθενήσει, αλλά παρέμενε χρήσιμη για μια βάση. Ο Πρωθυπουργός παρακάλεσε του Αμερικανούς να προσπαθούσαν να επηρεάσουν τους Έλληνες να δεχόντουσαν την πρωτοβουλία του λόρδου Ismay για μεσολάβηση. Ο Πρόεδρος είπε ότι αυτό μπορούσε να το κάνει αλλά εν πάση περιπτώσει προέτρεψε τους Βρετανούς να απελευθερώσουν τον Μακάριο και πρόσθεσε ότι οι Αμερικανοί πίστευαν πως οι Βρετανοί ηγέτες είχαν εξηγήσει τους πραγματικούς των στόχους σε σχέση με την Κύπρο και θα έκαναν ό,τι μπορούσαν να βοηθήσουν».

https://history.state.gov/historicaldocuments/frus1955-57v27/d270

https://history.state.gov/historicaldocuments/frus1955-57v27/subch1

Στο δε προσωπικό ημερολόγιό του, ο Αμερικανός Πρόεδρος σημείωσε (21.3.1957) ότι ο Βρετανός Πρωθυπουργός τούς εξήγησε το Κυπριακό, το οποίο ο ίδιος (Αμερικανός) βρήκε περίπλοκο και κατάλαβε ότι η Βρετανία το μόνο που ήθελε στο νησί ήταν τις βάσεις της εκεί, αλλά φοβόντουσαν ότι αν εγκατέλειπαν την υποχρέωσή τους στο νησί, η εξέλιξη θα οδηγούσε σε πόλεμο μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας.

«Τους είπα ότι είχα μηνύματα ειδικά από Έλληνες για απελευθέρωση του Μακαρίου και δεν κέρδιζαν τίποτα από το να τον έχουν φυλακισμένο, το ελάχιστον οι ίδιοι (Βρετανοί) θα φαινόντουσαν ότι προσπαθούσαν για λύση. Έχω την εντύπωση ότι θα τον αφήσουν ελεύθερο με τη συμφωνία ότι δεν θα επιστρέψει στην Κύπρο και θα καταδικάσει τη βία», έγραψε.

https://history.state.gov/historicaldocuments/frus1955-57v27/d271

Βρετανικά έγγραφα

Ακολουθεί η δήλωση Βρετανού Πρωθυπουργού (1.4.1957) στη Βουλή των Κοινοτήτων όταν έδωσε πλήρη λογαριασμό των συζητήσεων και συμφωνιών στο Συνέδριο των Βερμούδων. Η πιο κάτω αναφορά για την Κύπρο.

BERMUDA TALKS Hansard Report

HC Deb 01 April 1957 vol 568 cc37-17037

3.35 p.m. The Prime Minister (Mr. Harold Macmillan)

«…Προτού φύγω από το θέμα της Μέσης Ανατολής, οφείλω ίσως να αναφέρω ακόμα κάτι. Έχω δει ισχυρισμούς πως επιτεύχθηκε κάποιο είδος παζαριού που περιλάμβανε και την απελευθέρωση του Μακαρίου. Δεν υπάρχει καμία αλήθεια σε τέτοιο ισχυρισμό. Θα ήταν εντελώς ακατάλληλο να συζητήσουμε αυτό το θέμα με τον Πρόεδρο και δεν το έκανα.

» Η θέση και η σημασία της Κύπρου στη στρατηγική για τη Μέση Ανατολή ήταν, βέβαια, στη συζήτηση, όπως και η πρωτοβουλία για συμφιλίωση του ΝΑΤΟ, καθώς οι ΗΠΑ ως μέλος του ΝΑΤΟ ενδιαφέρονται, όμως δεν έγινε καμία αναφορά είτε από μένα είτε από τον Πρόεδρο για απόφαση, η οποία πρέπει να παραμένει εξ ολοκλήρου στην ευθύνη της Βρετανικής Κυβέρνησης και κανενός άλλου…»

https://api.parliament.uk/historic-hansard/commons/1957/apr/01/bermuda-talks-1

Ο Πρωθυπουργός Harold Macmillan για «fake» ειδήσεις

Διαβάζοντας τα έγγραφα στο Εθνικό Αρχείο, μου έκανε έκπληξη όταν διάβασα ότι ο Πρωθυπουργός Μακμίλλαν πριν 65 χρόνια είχε κάνει έκκληση στους δημοσιογράφους όπως παρουσιάσουν τα πράγματα όπως είχαν και να απέφευγαν… «fake» ειδήσεις!

Έκπληξη, γιατί αυτή είναι ορολογία που εισήχθη στο λεξιλόγιο διεθνώς τα τελευταία χρόνια. Αφού, λοιπόν, εξήγησε σε δημοσιογραφική διάσκεψη στους ξένους δημοσιογράφους το τι έκαναν στο Συνέδριο, τους είπε:

«… Σας είπα για το Συνέδριο, και πιστεύω ήταν ένα επιτυχές Συνέδριο. Προσθέτω μόνο αυτό: Δεν μπορείτε να παρουσίασετε παραποιημένο ένα Συνέδριο. Έλαβα μέρος σε ορισμένα. Δεν αξίζει να βγεί ένα ανακοινωθέν γεμάτο από ένα σωρό κουβέντες και μεγαλοστομίες για να καλυφθούν διαφωνίες. Δεν μπορείτε να το παραποιήσετε “fake”. (“You cannot fake it”). Η ατμόσφαιρα, η πραγματικότητα, το αίσθημα του τι πράγματι έγινε είναι φανερό. Δεν θέλω να το κάνετε “fake”, γιατί δεν υπάρχει τίποτα να κάνετε «fake». (“I do not want you to fake it, because there is nothing to fake”). Υπήρξε ένα πολύ καλό Συνέδριο με άριστη ατμόσφαιρα και νομίζω το έχετε αντιληφθεί. Αν δεν το καταλάβατε τότε δεν κάναμε καλά τη δουλειά μας…»

Είναι μεγάλης ιστορικής σημασίας, βέβαια, η προνοητική έκκληση του Πρωθυπουργού Μακμίλλαν το 1957, σαν και να αισθανόταν ότι μπορούσε να γίνει. Τελικά κατασκευάστηκε «fake» είδηση για το Συνέδριο εκείνο στην Κύπρο! Έστω και μετά από 65 ολόκληρα χρόνια! Μάλιστα πέρασε και από τη Βουλή των Αντιπροσώπων…

Έκθεση CIA 1964 για την Κύπρο

Στη σελίδα 45 του βιβλίου του, ο Δρ Σιζόπουλος, και δίχως καν να αναφέρεται στους βρετανικούς σχεδιασμούς για διχοτόμηση με σχέδια κτλ που προηγήθηκαν από το 1956 και είχαν σταλεί στους Αμερικανούς, χρησιμοποιεί την πιο πάνω έκθεση της Αμερικανικής Υπηρεσίας Πληροφορίων ως μέρος του patch work για ενοχοποίηση των Αμερικανών.

Την έκθεση αυτή όμως, η οποία αποδεσμεύθηκε το 2012 και έγινε προσβάσιμη διαδικτυακά το 2016, είχε δημοσιεύσει σε ειδησιογραφικό του ο συνάδελφος Νίκος Μελέτης στις 31.8.2018. Και όταν το είδα δημοσίευσα δικό μου, στις 3.9.2018, με τίτλο «Έγγραφο της CIA 1964 εν μέρει βασισμένο στα βρετανικά Σενάρια Διχοτόμησης 1956-57», με βρετανικούς χάρτες για σύγκριση.

Τροφή για τη CIA ήταν οι τουρκικές απαιτήσεις και οι σχεδιασμοί του Φόρειν Όφις

Η μελέτη της CIA ήταν επακόλουθο των τουρκικών και βρετανικών ενεργειών και όχι της απόρριψης π.χ. της μεσολάβησης του Αμερικανού Dean Acheson. Συγκεκριμένα, το γεγονός ότι στη Διάσκεψη της 16ης Ιανουαρίου 1964, που διοργάνωσαν οι Βρετανοί στο Λονδίνο μετά το ξεκίνημα του πρώτου πραξικοπήματός των εναντίον της ΚΔ, ο Ραούφ Ντενκτάς απαίτησε ξεκάθαρα ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ. Ενώ το Τμήμα Σχεδιασμού του Φόρειν Όφις σε συνεννόηση με τον τότε Τούρκο ΥΠΕΞ είχε ξεκινήσει σχεδιασμούς για ΑΝΑΣΥΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΣΕ ΔΥΟ ΣΥΝΙΣΤΩΝΤΑ ΚΡΑΤΗ, ΕΝΑ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΑΙ ΕΝΑ ΤΟΥΡΚΙΚΟ, ΣΕ ΜΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ. Η λέξη «συνιστών» κράτος έκανε την πρώτη της εμφάνιση στο βρετανικό έγγραφο 3.1.1964 και όχι σε οποιοδήποτε αμερικανικό… Επανεμφανίστηκε στο βρετανικό «Σχέδιο Ανάν»… (βλέπε Φ.Α. «Διζωνική vs Δημοκρατία» 2016).

Το άρθρο μου με εξηγήσεις και χάρτες στους συνδέσμους εδώ:

https://www.onisilos.gr/?p=19905

Η Ιστορία είναι αδέκαστη και εκδικείται όσους την παραβιάζουν και την περιφρονούν. Η αλήθεια δεν αντέχει να κρυφτεί όσο και να την αποφεύγουν και να την πολεμούν. Και εμείς έχουμε καθήκον να την υποστηρίζουμε γιατί μόνο με την αλήθεια θα μπορέσουμε να προσφέρουμε στη σωτηρία της πατρίδας μας. Όχι με πολιτικο-κομματικές εμμονές και όχι μόνο…

Ακολουθήστε τις ειδήσεις του speaknews.gr στο Google News πατώντας εδώ