Συνέντευξη στον Τάσο Ρέτζιο
Μερικά έργα μοιάζουν να γράφτηκαν ακριβώς για να λειτουργούν σαν είδος πρώτης ανάγκης. Να βρίσκονται εκεί για να παρηγορούν και για να αφυπνίζουν σε δύσκολους καιρούς ή όταν οι ψυχές των ανθρώπων μοιάζουν να αναζητούν κατεύθυνση και πυξίδα. Στους μπερδεμένους μας καιρούς, όπου η ζωή θα πρέπει να συνηθίσει να υπάρχει εν μέσω κρίσεων και πολλαπλών κινδύνων, το «Μεφίστο» του Κλάους Μαν είναι ακριβώς ένα τέτοιο έργο.
Από αυτό το έργο εμπνέεται και ο Νικόλας Βαγιωνάκης και παρουσιάζει την ομώνυμη παράστασή του, που σίγουρα ακουμπάει πολύ στο σήμερα και τις καταστάσεις που βιώνουμε. «Είναι η ιστορία του ηθοποιού Χέντρικ Χέφγκεν, που ξεκινά την καριέρα του στο θέατρο τέχνης του Αμβούργου το 1926, οραματιζόμενος ένα επαναστατικό ισοδύναμο θέατρο μέχρι το 1936, που αναδείχθηκε το νέο αστέρι του τρίτου Ράιχ. Η μετάβαση του στο Βερολίνο προκειμένου να καθιερωθεί σαν πρωταγωνιστής στο θέατρο συμπίπτει με την άνοδο του φασισμού, που εξευτελίζει και χειραγωγεί την ανθρώπινη υπόσταση. Συνάπτοντας λοιπόν συμφωνία με τον διάβολο, προδίδει όλα τα ιδανικά και τις αξίες του, και στο τέλος μεταμορφώνεται σε μαϊμού της εξουσίας. Ένας παλιάτσος που διασκεδάζει δολοφόνους. Οι συνέπειες θα είναι δραματικές».
Τι σας κίνησε το ενδιαφέρον στο έργο;
Είναι ένα πολυδιάστατο έργο, παρουσιάζει την καταστροφή, την πτώση και παράλληλα βλέπεις όλο το σύμπαν αυτής της καταστροφής. Είναι συγκλονιστικό ότι βλέπουμε αυτόν τον άνθρωπο να διασκεδάζει δολοφόνους… Είναι ένα έργο που εκπροσωπεί την ανθρώπινη φύση, από το μεγαλείο της μέχρι την καταστροφή και βέβαια θα βρούμε πολλά στοιχεία δικά μας…
Γιατί μεταμορφώνεται αυτός ο άνθρωπος, γιατί δεν έχει αντιστάσεις;
Είναι μια παρεξηγημένη μορφή… Ο Μαν γράφει μεν ένα μυθιστόρημα, αλλά όλοι οι χαρακτήρες είναι υπαρκτά πρόσωπα. Αυτός ο άνθρωπος θέλει να γίνει πρώτο όνομα, το πετυχαίνει με το ρόλο του Μεφίστο, κι αυτός πουλάει τον εαυτό του. Είναι ένας χαρακτηριστικός τύπος ανθρώπου. Δυστυχώς εμείς οι άνθρωποι έχουμε ένα μεγαλείο και μια καταστροφή: ποτέ δεν είμαστε ικανοποιημένοι μ’ αυτό που έχουμε. Και δυστυχώς το έργο είναι πολύ επίκαιρο, η ιστορία επαναλαμβάνεται, οι άνθρωποι δεν αλλάζουν….
Ο συμβιβασμός του μήπως είναι και προϊόν αδυναμίας;
Δεν κάνει συνειδητά κακό, αλλά ο εγωισμός του δεν τον αθωώνει με τίποτα. Τελικά κάνει πολύ κακό σε όλους κι αυτό είναι το σημαντικό.
Είναι ένας ρόλος που σκηνοθετείτε και ερμηνεύετε μόνος σας και μάλλον απαιτεί και μια ισορροπία δράματος και κωμικού…
Είμαστε σ’ ένα τεντωμένο σχοινί με επικίνδυνες ισορροπίες ενός σχοινοβάτη. Είναι όπως στη ζωή όπου τίποτα δεν είναι μόνο έτσι ή αλλιώς
Και όλο αυτό έχει τη μορφή του καμπαρέ…
Το καμπαρέ, πάλι, είναι κι αυτό μια ψευδαίσθηση, ένας χώρος μαγικός όπου ξεχνιόνται τα προβλήματα, έχει μια μαγεία όπως το θέατρο και δείχνει την επιφανειακά λαμπρή κατάσταση. Πάνω απ’ όλα είναι ο εαυτός του, η καριέρα του και όλα μπαίνουν σε αυτήν τη διάσταση.
Info
Εμπνευσμένο από το έργο του Κλάους Μαν
Κείμενο – μετάφραση: Ειρήνη Δερμιτζάκη
Επεξεργασία κειμένου: Νικόλας Βαγιονάκης
Σχεδιασμός παράστασης – Σκηνοθεσία – Ερμηνεία: Νικόλας Βαγιονάκης
Σκηνικό – Κοστούμι: Εύα Νάθενα
Βοηθός σκηνογράφου: Έλσα Γκογκογλου
Το κοστούμι είναι Sur Mesure by: Takis Giannetos
Χορογραφίες: Νικόλας Βαγιονάκης
Σχεδιασμός φωτισμού: Νικόλας Βαγιονάκης – Παναγιώτης Μπούκας
Επιμέλεια φωτισμού: Παναγιώτης Μπούκας
Μουσική επιμέλεια: Βασίλης Χριστακέας
Στίχοι τραγουδιού “καλωσορίσατε”: Γιάννης Κότσιρας
Τρέιλερ παράστασης: Κωνσταντίνος Οικονόμου
Φωτογραφίες παράστασης: Θανάσης Καρατζάς
Θέατρο Τ, Αλεξάνδρου Φλέμινγκ 16
Ημέρες και ώρες παραστάσεων: Παρασκευή, Σάββατο και Δευτέρα στις 21:30, Κυριακή στις 19:00
Τηλέφωνο κρατήσεων: 2310 854 333
Τα άρθρα και τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν αποκλειστικά τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.
Ακολουθήστε τις ειδήσεις του speaknews.gr στο Google News πατώντας εδώ
