Μερικές παραστάσεις διαμορφώνουν τοπία και καθορίζουν τάσεις. Όταν συμβεί μάλιστα και να αλλάζουν συνειδήσεις, συμπεριφορές και καταστάσεις, τότε πραγματικά μπορούμε να μιλάμε για μια μαγική θεατρική στιγμή ή/και κοινωνικά απαραίτητη.
Όσοι είχαν δει, τις λίγες προηγούμενες φορές που ανέβηκε, την παράσταση «Ερωτευμένα Άλογα» από την ομάδα Εν Δυνάμει, σε σκηνοθεσία Ελένης Ευθυμίου, σίγουρα για μια τέτοια μαγική θεατρική στιγμή μιλάνε. Η παράσταση αφορά «στον έρωτα, αυτή την «αναπηρία» που εξουσιάζει, τορπιλίζει, δυναμιτίζει, τρελαίνει, φλέγει.
Μια παράσταση-ύμνος στην πηγαία ζωτικότητα, στη γενετήσια ορμή, σε όλες τις αισθήσεις που έχουν περιχαρακωθεί από μια αυστηρά ορθολογιστική αντίληψη της ζωής. Μια παράσταση που ξεπερνά τους κοινωνικούς φραγμούς και παραμερίζει εμπόδια για να μιλήσει για το ά-λογο, το ένστικτο, το απαγορευμένο, τη φαντασία, την ψυχή που τελικά επιμένει στην αναζήτηση του ολοκληρωτικού και αμφίδρομου έρωτα».
Μετά από αρκετά χρόνια πώς τη βλέπετε την παράσταση;
Η αλήθεια είναι ότι κι εμείς και η παράσταση έχουμε ωριμάσει… Τη βλέπω με μεγάλη αγάπη και με μεγάλη προσμονή να συναντήσει το κοινό της, μιας και ήδη από το 2019 λόγω covid σταματήσαμε. Πήγαμε όμως στο εξωτερικό, σε διαφορετικές χώρες και κοινά και τώρα επιστρέφουμε γιατί θεωρούμε πως δεν έχει κλείσει τον κύκλο της. Υπάρχουν μικροαλλαγές και νέα πρόσωπα οπότε μ’ έναν τρόπο είναι και λίγο διαφορετική.
Είναι μια παράσταση για τους φραγμούς και τα εμπόδια που μπαίνουν στον έρωτα και το σεξ…
Πρόκειται για έναν ύμνο στον έρωτα, που παρουσιάζεται και κορυφώνεται μέσα από πολύ διαφορετικές ιστορίες οι οποίες μιλάνε για τη μοναξιά, την προσμονή, τη φαντασίωση, τους κοινωνικούς φραγμούς… Είναι πολλοί διαφορετικοί ήρωες που μας παρουσιάζουν την ιστορία τους από τη δική τους οπτική και ταυτόχρονα ένα πλήθος επί σκηνής που με τραγούδια, αφηγήσεις μας μιλάει γι αυτό που είναι κοινό σε όλους τους ανθρώπους, παρά τη διαφορετικότητα, που έχει να κάνει με την ψυχή, την καρδιά και την αγάπη.
Ο έρωτας, το σεξ και οι άνθρωποι με αναπηρία είναι μια κουβέντα που δεν έχει γίνει στη χώρα μας…
Δεν έχει γίνει με τον τρόπο που θα έπρεπε και δεν έχουν θεμελιωθεί πράγματα που θα έπρεπε να είχαν θεμελιωθεί. Η σχέση που έχουν οι ανάπηροι άνθρωποι στη χώρα μας με τον έρωτα, αντανακλά απόλυτα το τι κοινωνία είμαστε εμείς. Αν εμείς είχαμε βάλει σε προτεραιότητα αυτό το πράγμα και δεν αφορούσε την κλειδαρότρυπα και τον κλειστό εαυτό μας, τότε πιθανώς να είχαμε φροντίσει λίγο παραπάνω για τους συνανθρώπους μας. Μένει να γίνουν πολλά, υπάρχει μεγάλος αποκλεισμός… Μέσα από τις πολύ ατομικές ιστορίες στην παράσταση αντανακλάται, πάντως, μια οικουμενική ματιά για τον έρωτα
Οι παραστάσεις της ομάδας σας έχουν συγκινήσει πολύ. Γιατί συνέβη αυτό θεωρείτε;
Από τη μία έχει να κάνει με μια σύμπραξη που δεν την πιστεύαμε και τη βλέπουμε να πραγματοποιείται και σοκαριζόμαστε, ενώ από την άλλη βλέπουμε ανθρώπους που είναι στα σκοτάδια και τους έχουμε αποκλείσει να έχουν τη δυνατότητα να φέρουν τη θεατρική πράξη με πολύ ισότιμο τρόπο. Είναι δηλαδή και καλλιτεχνικοί, όχι μόνο κοινωνικοί, οι λόγοι που συγκινεί.
Πάντως έχετε με τον τρόπο σας καταφέρει και αλλάξατε πράγματα. Είδαμε πρόσφατα το Εθνικό Θέατρο να προσφέρει συμβόλαιο σε μια ηθοποιό με σύνδρομο Down…
Είμαστε κι εμείς ένα λιθαράκι και αισθανόμαστε ως υποχρέωση να συνεχίσουμε τις παραστάσεις γιατί βλέπουμε ότι επηρεάζουν και ευαισθητοποιούν και τελικά έχουν τη δυνατότητα να μετακινήσουν το θεατή.
Σ εσάς τι κόμισε καλλιτεχνικά η ενασχόληση με την ομάδα;
Είναι σαν μια καλλιτεχνική οικογένεια… Στην αρχή ήταν ένα πεδίο πειραματισμού, αλλά στη συνέχεια κι ενώ αποκτήσαμε κοινή γλώσσα, με βοήθησε να κάνω πράγματα καλλιτεχνικά, τα οποία ίσως να μην είχα τη δυνατότητα να κάνω σε άλλους οργανισμούς. Θεωρώ ότι είναι βήματα παράλληλα: όσο δυναμώνει η ομάδα, δυναμώνω κι εγώ. Είναι ωραίο να επιστρέφουμε, να φέρνουμε ό,τι έχουμε αποκομίσει από αλλού και να πηγαίνουμε παρακάτω. Τώρα είμαστε σε διαδικασία δημιουργίας της επόμενης παράστασης με τίτλο «Υπνοβάτες». Θα μιλάει για το θάνατο και τον ύπνο κι αυτήν τη μεταιχμιακή κατάσταση μεταξύ ζωής και θανάτου, μεταξύ ύπνου και ξύπνιου…
Info
Η παράσταση φιλοξενείται αυτό το διάστημα από το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, στη Σκηνή «Σωκράτης Καραντινός» της Μονής Λαζαριστών στις 28, 29, 30 Απριλίου και στις 4, 5, 6, 7, 8 Μαΐου.
Η ομάδα «Εν Δυνάμει» είναι μια ομάδα νέων καλλιτεχνών με και χωρίς αναπηρία. Ιδρύθηκε από την Ελένη Δημοπούλου και την Μαρία Ιωαννίδου το 2008 στη Θεσσαλονίκη, με σκοπό να στηρίξει και να διευκολύνει τα μέλη της να ενταχθούν ισότιμα στο κοινωνικό σύνολο. Όλες οι δράσεις της ομάδας αναπτύσσονται όχι με βάση τη διαφορετικότητα, αλλά λαμβάνοντας υπόψη τις εσωτερικές και εξωτερικές ανάγκες καθώς και τις προδιαθέσεις, κλίσεις και τα ενδιαφέροντα όλων ανεξαίρετα των μελών της ομάδας.
Μέσα από την καθημερινή σχεδόν συνύπαρξη των μελών της ομάδας «Εν Δυνάμει» και τη θέσπιση κοινά αποδεκτών κανόνων συμβίωσης επιτυγχάνεται η βελτίωση των διαπροσωπικών σχέσεων των μελών της ομάδας καθώς και η καλλιέργεια και ανάπτυξη ατομικών δεξιοτήτων όλων των μελών, συμβάλλοντας στην επιτυχή ένταξη στο ευρύτερο κοινωνικό περιβάλλον.
Έχοντας σαν κύριο εργαλείο την έρευνα νέων μεθόδων επικοινωνίας η ομάδα οργανώνει και παράγει ολοκληρωμένες καλλιτεχνικές προτάσεις στον χώρο των εικαστικών, του θεάτρου, της μουσικής και των οπτικών τεχνών. Βρίσκεται σε μόνιμη συνεργασία με καταξιωμένους καλλιτέχνες από διαφορετικά πεδία της τέχνης και συμμετέχει ενεργά σε εκδηλώσεις και φεστιβάλ της Ελλάδας και του εξωτερικού. Καλλιτεχνική διευθύντρια της ομάδας «Εν Δυνάμει» είναι η Ελένη Δημοπούλου. Η έδρα της ομάδας είναι στη Θεσσαλονίκη.
Τα Ερωτευμένα Άλογα αποτελούν το τρίτο μέρος μιας θεατρικής τριλογίας με τίτλο Το Άλλο το Κανονικό. Το πρώτο μέρος της τριλογίας, Ο άνθρωπος ανεμιστήρας ή Πώς να ντύσετε έναν ελέφαντα, μια παραγωγή της ομάδας «Εν Δυνάμει», παρουσιάστηκε μεταξύ άλλων στο Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου (2015), στο ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, στο 4th Our Stage Festival της Δρέσδης και στα 54α Δημήτρια, ενώ το δεύτερο μέρος Το Άλλο Σπίτι, μια παραγωγή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση, παρουσιάστηκε στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση και στα 51α Δημήτρια.
Και οι τρεις παραγωγές σκηνοθετούνται από την Ελένη Ευθυμίου, υπό την καλλιτεχνική διεύθυνση της Ελένης Δημοπούλου. Σε αυτήν τη θεατρική τριλογία οι «Εν Δυνάμει» εξερευνούν το ερώτημα: «Ό,τι δεν είναι Κανονικό είναι Άλλο;» και ταυτόχρονα επιδιώκουν να γίνει το ανοίκειο γνωστό και οικείο μέσα από την κοινοποίηση αληθινών ιστοριών ανθρώπων που βιώνουν το αρνητικό πρόσημο του «Άλλου».
Το κείμενο της παράστασης είναι αποτέλεσμα έρευνας πάνω στο ζήτημα του έρωτα και της αναπηρίας και συντίθεται από επεξεργασμένα αποσπάσματα συνεντεύξεων και πρωτότυπα κείμενα των μελών της ομάδας. Μεταξύ άλλων, ακούγεται και το κείμενο της Γιώτας Τεμπρίδου «Η Σύμβαση», ενώ υπάρχουν διάχυτες αναφορές σε εμβληματικές φράσεις σπουδαίων στοχαστών και λογοτεχνών για αυτό που ονομάζουμε έρωτα.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Σύλληψη– Καλλιτεχνική διεύθυνση: Ελένη Δημοπούλου
Σκηνοθεσία: Ελένη Ευθυμίου
Έρευνα– Συγγραφή κειμένου: Ελένη Ευθυμίου & Ομάδα «Εν δυνάμει»
Δραματουργική επεξεργασία: Σοφία Ευτυχιάδου
Σκηνικά– Κοστούμια: Ευαγγελία Κιρκινέ
Συνεργάτης σκηνογράφος: Richard Anthony
Σχεδιασμός φωτισμών: Richard Anthony, Βαγγέλης Μαρούλης
Χορογραφία – διδασκαλία κίνησης: Τάσος Παπαδόπουλος
Καλλιτεχνική συνεργάτιδα: Βιτόρια Κωτσάλου
Οπτικό περιβάλλον– Βίντεο: Δημήτρης Ζάχος
Διεύθυνση φωτογραφίας βίντεο: Ορέστης Ψωμόπουλος
Μουσική: Ελένη Ευθυμίου, Οδυσσέας Γκάλλιος
Σχεδιασμός ήχου– Ενορχήστρωση: Οδυσσέας Γκάλλιος
Μάσκα: Μάρθα Φωκά
Οργάνωση παραγωγής: Richard Anthony
Μετάφραση στα αγγλικά: Έλλη Μαρμαρά
Κατασκευή σκηνικών: Παναγιώτης Μακρής, Δημήτρης Κουρδής
Βοηθοί σκηνοθέτη: Βαγγέλης Κοσμίδης, Γιώτα Κουϊτζόγλου
Βοηθός σκηνογράφου- ενδυματολόγου: Σοφία Πατσινακίδου
Υπεύθυνος επικοινωνίας: Απόστολος Λιάπης
Φωτογραφίες των: Jacek Klejment, Παύλου Βρυωνίδη και Εύης Φυλακτού
Επί σκηνής: Μαρία Δαχλύθρα, Αγάπη Θεοδωρίδου-Κουνινή, Άννα Καλίντσεβα, Θεανώ Κόντα, Βαγγέλης Κοσμίδης, Ηλίας Κουγιουμτζής, Γιώτα Κουϊτζόγλου, Νίκος Κυπαρίσσης, Άγγελος Κωνσταντίνου, Λωξάνδρα Λούκας, Θεοχάρης Μπαϊρακταρίδης, Γιώργος-Ζήσης Μπιλιώνης, Σοφία Μπλέτσου, Θάνος Νανάσης, Μιχάλης Ντολόπουλος, Θεανώ Παπαβασιλείου, Χάρις Σερδάρη, Χρήστος Σιούμης, Δανάη Τσορλίνη, Παναγιώτης Τσουρουπίδης, Μαρία-Ταρσή Χελά, Αλέξανδρος Χάτσιος
Πιάνο Γιώργος Χωλόπουλος.
Στην παράσταση ακούγεται το κείμενο «Η σύμβαση» της Γιώτας Τεμπρίδου.
Στα βίντεο της παράστασης συμμετέχουν η Ρούλα Αλαβέρα και ο Παναγιώτης Παπαϊωάννου.
Τα άρθρα και τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν αποκλειστικά τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.