Η Δύση και ο ατζέντης του Πούτιν, Ερντογάν

Του ΤΑΣΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ

Σε ατζέντη του Πούτιν έχει εξελιχθεί ο Ερντογάν, που όπως δήλωσε, ο Τσάρος της Μόσχας του είπε, ότι θα διοχετεύσει με αγωγούς φυσικό αέριο προς την Τουρκία, με σκοπό να καταστεί κόμβος προς την Ευρώπη.

Ως πειθήνιο όργανο του Ρώσου πολέμαρχου, προαναγγέλλει στην Ε.Ε. ότι στο μέλλον θα είναι ο διαμεσολαβητής, της προμήθειας φυσικού αερίου προς την Ευρωπαϊκή Ήπειρο.

Και όλα αυτά, την ώρα που ολόκληρη η Ουκρανία βομβαρδίζεται ανηλεώς, σε μια προσπάθεια του Πούτιν να λυγίσει τους ατίθασους Ουκρανούς, που τόλμησαν να σηκώσουν κεφάλι στον νεο Τσάρο της Ρωσίας.

Την ώρα που υποφέρει ολόκληρη η Ευρώπη εξαιτίας των κυρώσεων, που έχει επιβάλει στην επιτιθέμενη Ρωσία και την ώρα που υπάρχει μια παγκόσμια κινητοποίηση, προκειμένου να εξασφαλισθεί φυσικό αέριο και πετρέλαιο για τις ανάγκες του χειμώνα, η Τουρκία κάνει business με τον αιμοσταγή Πούτιν.

Όλα αυτά, άλλα και η κίνηση της ρωσικής οικονομίας μέσω Τουρκίας, Ε.Ε. και ΗΠΑ τα αντιμετωπίζουν χαλαρά. Περιορίζονται μόνο σε κάποιες ανακοινώσεις αποδοκιμασίας των ενεργειών αυτών, και πέραν τούτου ουδέν.

Ταυτόχρονα δηλώνουν, τόσο ο Μπλίνκεν, “σημαντική σύμμαχος η Τουρκία”, όσο και ο αρμόδιος Επίτροπος για την διεύρυνση Όλιβερ Βαρέλι, “η σχέση μεταξύ Άγκυρας και ΕΕ έχει πολύ βαθιές ρίζες” που σημαίνει ότι παρά τα στραβοπατήματά της, παραμένει ένας σημαντικός εταίρος, και ως εκ τούτου μπορούν να κάνουν τα στραβά μάτια, στον εναγκαλισμό του Ερντογάν με τον Πούτιν.

Οι δυο τους συναντήθηκαν τέσσερις φορές τον τελευταίο καιρό και έκλεισαν μια σειρά από δουλειές, από το δεύτερο πυρηνικό εργοστάσιο στη Σινώπη, μέχρι τις προνομιακές τιμές στην προμήθεια φυσικού αερίου, την ώρα που ολόκληρη η Δύση έχει κλείσει την πόρτα στη Μόσχα, για κάθε εμπορική συναλλαγή με τον Πούτιν.

Το ερώτημα που γεννάται είναι πόσο χρήσιμη είναι μια χώρα στη Δύση, την ώρα που ερωτοτροπεί με τον Πούτιν, που βομβαρδίζει νυχθημερόν την Ουκρανία και την στιγμή που σύσσωμες οι χώρες του ΝΑΤΟ, με εξαίρεση την Τουρκία, και της ΕΕ, του έχουν κλείσει την πόρτα.

Μια χώρα που θέλει να παίξει τον ρόλο του νταή της περιοχής, που έχει επιτεθεί σε όμορα κράτη, όπως η Συρία, το Ιράκ και μέσω Αζερμπαϊτζάν στην Αρμενία, και απειλεί καθημερινά με εισβολή στα νησιά της Ελλάδας.

Η Δύση και ο ανεκδιήγητος υπό αποχώρηση γ.γ. του ΝΑΤΟ, με κάθε ευκαιρία και ακούγοντας μετά τις απειλές το τουρκικό μότο περί συνομιλιών, δεν βλέπουν μια κρίσιμη παράμετρο. Αυτή του περιεχομένου και του είδους των συνομιλιών, μια και η Τουρκία επιδιώκει έναν εφ όλης της ύλης διάλογο.

Εκτός από την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ, που δέχεται ως μόνο θέμα να συζητήσει η Αθήνα, στο καλάθι η Άγκυρα επιδιώκει να βάλει το εύρος των χωρικών υδάτων και του εναέριου χώρου, κάτι που αποτελεί αποκλειστικό δικαίωμα της Ελλάδας, που με βάση το Δίκαιο της Θάλασσας μπορεί να επεκταθεί μονομερώς στα 12 μίλια, μικρά νησιά και βραχονησίδες, που ισχυρίζεται ότι δεν έχουν παραχωρηθεί με βάση τις συνθήκες στη χώρα μας, αλλά και το εξωφρενικό αυτό της κυριαρχίας του συνόλου των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου, με το αιτιολογικό ότι έχουν αμυντικό εξοπλισμό.

Στο σχιζοφρενικό πολιτικό σκηνικό, που έχει στήσει ο Ερντογάν και τα εξαπτέρυγα του, μιλούν για προκλήσεις της Ελλάδας, που αφορούν επισκέψεις πολιτικών προσώπων στα ακριτικά νησιά, ισχυρίζονται ότι η χώρα μας παραβιάζει τον εναέριο χώρο της Τουρκίας και το άκρον άωτον του παραλόγου, ότι προκαλεί η Αθήνα όταν πολεμικά αεροσκάφη κάνουν ασκήσεις στη Θράκη.

Ο κατά τα άλλα σύμβουλος του Σουλτάνου Ιμπραχίμ Καλίν έφτασε στο σημείο να ζητήσει να αποσυρθούν από τα νησιά του Α. Αιγαίου στρατεύματα, εξοπλισμός αλλά και αστυνομία!!! Δεν είπε ακόμη να φύγουν και οι κάτοικοι για να τα βρουν έρημα οι ορδές των κατακτητών, όταν “θα αποφασίσουν να έρθουν ξαφνικά μια νύχτα” με τα εκατοντάδες αποβατικά που ναυλοχούν στα Μικρασιατικά παράλια και την λεγόμενη στρατιά του Αιγαίου των 50.000 πλέον χιλιάδων στρατιωτών.

Στους καθημερινούς εκβιασμούς ήρθε τις προηγούμενες να προστεθεί και ο “Τυφώνας” ο βαλλιστικός πύραυλος που με βάση χάρτη που παρουσίασε η κρατική τηλεόραση TRT, μπορεί να πλήξει όχι μόνο την Αθήνα αλλά και την Πρέβεζα.

Τώρα ποιος προκαλεί ποιον, και γιατί η απάντηση της Αθήνας πρέπει να είναι ισχυρή δύναμη αποτροπής, είναι κάτι το αυτονόητο. Το να λέει ο Ακάρ μην αγοράζετε όπλα, σας είναι άχρηστα, γιατί εμείς μπορούμε ανά πάσα στιγμή να σας επιτεθούμε και ότι αν δεν ξέρετε κολύμπι θα έχετε την τύχη των προγόνων σας στη Σμύρνη, επιβεβαιώνει την βαρβαρότητα του Ανατολίτη γείτονά μας.

Όλη αυτή η επιθετικότητα των νεο – Οθωμανών του Ερντογάν με την επικούρηση των κεμαλιστών, οδηγεί σε ένα και μοναδικό συμπέρασμα. Η Ελλάδα έχει απέναντί της μια χώρα με μηδενικό πολιτισμό, που το μόνο που γνωρίζει, είναι να κάνει επιθετικούς και επεκτατικούς πολέμους.

Αυτό λοιπόν που χρειάζεται, είναι η αμυντική θωράκιση πέρα από την διπλωματική εκστρατεία προς πάσα κατεύθυνση, και μια οργάνωση ανάλογη με αυτή του Ισραήλ που κατάφερε να το σεβαστούν και να συνάψουν συμφωνίες ειρήνης, οι ορκισμένοι εχθροί τους. Κάτι ανάλογο οφείλει να κάνει και η Ελλάδα.