Aνακοίνωση εξέδωσε η Κυπριακή Εστία Βορείου Ελλάδος με αφορμή το ψήφισμα του Κυπριακού Κοινοβουλίου.
Η ανακοίνωση αναφέρει:
“Η Κυπριακή Εστία Βορείου Ελλάδος, πολιτιστικός Σύλλογος που ιδρύθηκε το 1982 από Κύπριους που βρέθηκαν στην Θεσσαλονίκη είτε λόγω σπουδών είτε λόγω προσφυγιάς είτε λόγω εργασίας, είναι ένας ενεργός σύλλογος με εκατοντάδες μέλη και πλούσια δράση στα πολιτιστικά δρώμενα της Μακεδονίας.
Σκοπός του συλλόγου είναι η ενημέρωση του ελληνικού λαού για το πρόβλημα που ταλανίζει την Κύπρο μας τα τελευταία 48 χρόνια. Όλες οι δράσεις κινούνται γύρω από αυτόν τον σκοπό. Ευχή και ποθούμενο όλων των Κυπρίων μελών μας, χωρίς πολιτικό, ιδεολογικό ή οποιοδήποτε άλλο διαχωρισμό, αλλά πάντα ενωμένων, είναι η απελευθέρωση της κατεχόμενης πατρίδας μας, καθώς και η ειρηνική και δίκαιη λύση του προβλήματος που έχει βασανίσει για τόσα χρόνια γενεές Ελλήνων.
Οι όποιες εκδηλώσεις μας και ενημερώσεις στοχεύουν στην ενότητα και τον σεβασμό κάθε διαφορετικής οπτικής των ιστορικών γεγονότων ή προσώπων που μπορεί τα μέλη μας να έχουν. Στόχος δεν είναι η επιβολή της οπτικής κανενός απέναντι στην οπτική όποιου άλλου, αλλά η πορεία με τα υπάρχοντα δεδομένα, με τρόπο που να οδηγεί στη σύμπνοια, στην ανίχνευση όλων των κοινών και των καλών που ενώνουν όλους.
Η ελληνική ιστορία από αρχαιοτάτων χρόνων έχει αποδείξει ότι αφορισμοί προσώπων και καταδίκη γεγονότων από την πλειοψηφούσα, ή μη, μερίδα, προκαλούσε πάντα ολέθρια αποτελέσματα, όποτε δεν σεβόταν την άποψη και οπτική αντίστοιχης μεγάλης μερίδας που επικροτούσε την ακριβώς αντίθετη άποψη. Μα αυτό το χαρακτηριστικό του διχασμού, που πολλές φορές εντέχνως ενσπείρεται από εξωτερικούς «παράγοντες», αποτελεί και την πιο τρανή απόδειξη της ελληνικότητάς μας, επιβεβαιώνοντας τη Σεφερική απάντηση προς τον Θεοτοκά ότι στην Κύπρο θα βρεις «χιλιάδες ψυχές από την πιο ατόφια Ρωμιοσύνη, που προσπαθούν να τις αποκόψουν από τις πραγματικές τους ρίζες και να τις κάνουν λουλούδια θερμοκηπίου…».
Τα μέλη της Κυπριακής Εστίας Βορείου Ελλάδος, αυτές τις μέρες, πλησιάζοντας Χριστούγεννα, που είναι η γιορτή της Αγάπης και της Ειρήνης, δηλ. της σύμπνοιας και ομόνοιας όλων των συνανθρώπων μας, με έκπληξη, λύπη και μεγάλη ανησυχία παρακολουθούν τα επινίκια μερίδας του Κοινοβουλίου για το ψήφισμα της σεβαστής Κυπριακής Βουλής, με το οποίο, εν όψει της επετείου της 7ης Δεκεμβρίου 1974, ημέρα επιστροφής του τότε Προέδρου της Κ.Δ., αποφασίστηκε ότι ο εκπρόσωπος των Αγωνιστών για την Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα, ήδη αποθανών τον Ιανουάριο του 1974, δεν είναι άξιος τιμών, απόφαση που προκαλεί αρνητικά συναισθήματα σε εξίσου μεγάλη μερίδα του λαού.
Ως Κύπριοι που για χρόνια ζουν στη Θεσσαλονίκη, και προφανώς αποστασιοποιημένοι πλέον από αυτήν τη χρόνια διχόνοια που με ανησυχία βλέπουν να αναζωπυρώνεται εξαιτίας του ψηφίσματος, επιθυμούν να τονίσουν τα εξής:
Λαός ενωμένος, ποτέ νικημένος. Η ενότητα του λαού δεν εξυπηρετείται με αποφάσεις που θίγουν το συναίσθημα μεγάλου τμήματος του λαού, όσο και αν ικανοποιούν το υπόλοιπο τμήμα. Διότι απλούστατα ο λαός τότε διασπάται αυτόματα σε δύο τμήματα, δεν είναι ενωμένος και άρα παρουσιάζει αδυναμία στην επίτευξη του κοινού στόχου, ο οποίος θεωρητικά είναι η απελευθέρωση των κατεχόμενων εδαφών της πατρίδας μας με ειρηνικό φυσικά τρόπο.
Κατά την ιστορική περίοδο της Αγγλοκρατίας και επιθυμώντας την Απελευθέρωση από τον Αγγλικό ζυγό, αλλά και την Ένωση με την Ελλάδα, όλοι είχαν στηρίξει τις ελπίδες τους στον Αγώνα που είχε στρατιωτικό και πολιτικό Αρχηγό, κάτι που αντικατοπτριζόταν στους στίχους που όλοι έλεγαν: «Με προσταγή του Διγενή κι ευχή του Μακαρίου, η Κύπρος θα λευτερωθεί, με θέλημα Κυρίου…».
Όταν πράγματι η Κύπρος λευτερώθηκε μεν από τον αγγλικό ζυγό, αλλά δεν ενώθηκε με την Ελλάδα, οι μεν αποικιοκράτες έφυγαν, σπάρθηκε όμως ο σπόρος του “divide and conquer”, που ποτέ δεν άφησε την Κύπρο μας .
Φυσικά ο εορτασμός της 1 Οκτωβρίου, ως ημέρας ανακήρυξης της ανεξάρτητης Κ.Δ. οφείλει πολλά στον πολιτικό, όπως και στον στρατιωτικό Αρχηγό του Αγώνα 1955 -59. Και ο στρατιωτικός Αρχηγός είχε μαζί του μια ολόκληρη ομάδα Αγωνιστών που έπεσαν μαχόμενοι γι’ αυτήν την Ανεξάρτητη τώρα πατρίδα.
Απαγχονισμοί, ολοκαυτώματα, βίαιοι θάνατοι. Όλα διαγράφονται άραγε; Τελικά η Ανεξαρτησία χαρίστηκε; Δεν κερδήθηκε με αγώνα ηρώων που ακολουθούσαν τις εντολές ενός αρχηγού που όμως, προσφάτως , κρίθηκε ανάξιος; Και τελικά «τι θα γίνει τώρα, / Θα σχίσουμε τα παλιά μας τετράδια / Που΄ταν γεμάτα χρωματιστή «Ένωση»/ Θα σχίσουμε τα παλιά μας σχολικά τετράδια / Που΄ταν γεμάτα «Ένωση» διακοσμημένα με γιασεμιά και / Λεμονανθούς και μαργαρίτες;»
Τα μέλη της Κυπριακής Εστίας βορείου Ελλάδος κατόπιν πολλής περισυλλογής, αισθήματος ευθύνης απέναντι στην Ιστορία και στη μνήμη τόσων πεσόντων, χωρίς παρωπίδες και χωρίς ιδεολογικές εμμονές, απευθύνουν αίτημα προς τους εκπροσώπους του Κοινοβουλίου, τους οποίους και ψηφίζουν, να σκεφτούν με περισσότερη ψυχραιμία και με στόχο την ΕΝΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ, τον σεβασμό στις αγνές προθέσεις κάθε Κύπριου αγωνιστή, να θεωρήσουν ΑΞΙΟΥΣ άπαντες τους αγωνιστές, και πρωτίστως αυτόν για τον οποίο τόσα τραγούδια ο λαός του απέδωσε, ως πρωτεργάτη της 1ης Απριλίου.
Αρκεί που η πατρίδα μας είναι διχοτομημένη. Ας μην την κάνουμε εμείς οι ίδιοι και διχασμένη!
Μετά τιμής
το Διοικητικό Συμβούλιο
της Κυπριακής Εστίας Βορείου Ελλάδος”
