Δημήτρης Λάλος – Χαίρομαι και απολαμβάνω τη δημοσιότητα

Ο Δημήτρης Λάλος μπορεί να βιώνει ημέρες μεγάλης δημοσιότητας και να χαίρει ιδιαίτερης εκτίμησης για τις υποκριτικές του δεξιότητες στον… καθοριστικό, πλέον, ρόλο του Μαθιού στον τηλεοπτικό «Σασμό», αλλά τόσο οι θεατρόφιλοι, όσο και οι σινεφίλ ήξεραν πολύ καλά το ταλέντο του και το είχαν ήδη απολαύσει σε ουκ ολίγες στιγμές. Τώρα ήρθε η ώρα να το ανακαλύψουν και οι περισσότεροι και ίσως να τον ακολουθήσουν στα πολλά θεατρικά και κινηματογραφικά του βήματα. Αυτό μας θύμισε πρόσφατα με την «Άλκηστη» του Ευριπίδη, την παράσταση που ανέβηκε για λίγο και στη Θεσσαλονίκη, σε σκηνοθεσία της συντρόφου του στη ζωή, αλλά και στο θέατρο, Έλενας Μαυρίδου.

 

Αν και συμπορευτήκατε πολλές φορές με την Έλενα Μαυρίδου, αλλά ουσιαστικά είναι η πρώτη φορά που συνεργάζεστε άμεσα…

Αρχικά είχα δουλέψει στην Επίδαυρο μαζί της, αλλά εκεί ήμασταν και οι δυο ηθοποιοί, τώρα είναι η πρώτη φορά. Αυτό προέκυψε μετά από καιρό, γιατί αφήσαμε να ωριμάσει και η σχέση μας και η θεατρική και να είναι αυτό ουσιαστικό, για να δημιουργηθεί αυτό το έργο οργανικά γιατί αυτό είναι το ουσιαστικό. Κι έτσι όταν το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος μας κάλεσε να κάνουμε την «Άλκηστη» ήρθαν πολύ φυσιολογικά τα πράγματα.

 

Ο ρόλος του σκηνοθέτη ήταν ξεκάθαρος ή ως ζευγάρι το αντιμετωπίσατε… συνεργατικά;

Όχι, είναι καθαρά σκηνοθεσία της Έλενας. Ο κόσμος που φέρνει στην παράσταση αυτή είναι μοναδικός και είναι αυτός που μ’ ενδιέφερε, γιατί έχει μια μοναδική σχέση με το πώς χειρίζεται τον χρόνο, έναν μυστικισμό με τον οποίο μαγεύομαι και βουτάω μέσα σ’ αυτό. Στο σπίτι δεν το συζητάμε, ξεχνάμε την παράσταση εκεί…

 

Στην παράσταση, λέτε, χρησιμοποιείται αναλογικού τύπου εργαλεία…

Ναι, όσοι δουν την παράσταση θα απολαύσουν ένα θέαμα που παντρεύει πολλά είδη τεχνών μαζί. Πέρα από το θέατρο και τον ηθοποιό έχουμε φιγούρες, θέατρο σκιών, ποίηση, ζωντανή μουσική επί σκηνής… Αντί να έχουμε προβολή έχουμε το επιδιασκόπιο, έναν αναλογικό προτζέκτορα με τον οποίο παρουσιάζοιυμε με φιγούρες τον μύθο της Άλκηστης…

 

Και βέβαια, δεν λείπει το χιούμορ…

Μα είναι ένα σατιρικό δράμα. Σαν κωμωδία το έγραψε ο Ευριπίδης, είναι ένα αινιγματικό έργο για εμάς εδώ που έχει φτάσει μετά από τόσα χρόνια και είναι πάρα πολύ ενδιαφέρον για τον καλλιτέχνη και τον κόσμο. Στην ιστορία ο Άδμητος, επειδή φιλοξενεί με καλό τρόπο τον Απόλλωνα, αυτός του λέει ότι όταν είναι να πεθάνεις μπορεί να πεθάνει κάποιος άλλος για σένα. Και όταν ήρθε η στιγμή, το κάνει η γυναίκα του η Άλκηστη. Εδώ ο Ευριπίδης κάνει ένα παιχνίδι μαζί μας και μας βάζει μια υποθετική κατάσταση, του τι θα γινόταν αν μπορούσες να αποφύγεις τον θάνατο και να πεθάνει κάποιος άλλος αντί για σένα, τι θα γίνει. Κι αυτή η κωμωδία εξελίσσεται σαν μια κηδεία όπου όλοι βάζουν τα γέλια ξαφνικά. Κάπως έτσι το βλέπουμε. Είναι ένα σπουδαίο έργο που μπορούν να την παρακολουθήσουν και παιδιά. Γιατί μπορούν να είναι κοινωνοί μιας τραγωδίας που θα τους δώσει κάτι περισσότερο και να απολαύσουν αυτό το κείμενο.

Αυτό το στοιχείο της θυσίας δύσκολα το συναντάμε, ειδικά σήμερα σε εποχές me too, αλλά και ξαναδιαβάσματος τέτοιων έργων…

Έτσι είναι, αλλά να πούμε πως το ξαναδιαβάζω μια τραγωδία είναι πάντα ένα σημαντικό πράγμα, αλλά πρώτα, πριν την ξαναδιαβάσουμε, πρέπει αρχικά να τη διαβάσουμε! Αν τη διαβάσουμε μετά ίσως, αν είμαστε τυχεροί, μπορεί να τη ξαναδιαβάσουμε. Είναι τόσο σημαντικά αυτά τα κείμενα, τόσο αρχετυπικά, σκεφτείτε ότι είναι αυτά που έχουν διαμορφώσει την ανθρωπότητα. Εμείς ως Έλληνες δεν είχαμε κανένα θεόπνευστο κείμενο όπως το Κοράνι ή η Βίβλος, εμείς είχαμε τα ομηρικά έπη, όπου όλες οι τραγωδίες εκεί πάνω κινούνται. Τα ομηρικά έπη είναι η εγκυκλοπαίδεια της φυλής των αιώνων. Από εκεί η ανθρωπότητα έμαθε πώς να συμπεριφέρεται. Όλα τα βιβλία του κόσμου να καίγαμε και να είχαμε μόνο του Όμηρου θα μπορούσαμε να στήσουμε τον κόσμο από την αρχή. Επομένως σίγουρα θίγει θέματα όπως του me too, τι σημαίνει όταν κάποιος εκμεταλλεύεται τη θέση του, γιατί me too σημαίνει όταν κάποιος εκμεταλλεύεται τη θέση του για να ικανοποιήσει τις σεξουαλικές του ορέξεις, αυτός, βέβαια, ο προβληματισμός δεν έχει σχέση με την Άλκηστη. Γιατί αυτή σηκώνεται, ορθώνεται και λέει θα φύγω εγώ, όπως και η Ιφιγένεια. Γι αυτό μένουν στην ιστορία αυτές οι ηρωίδες…

 

Από την άλλη θα μπορούσαμε να πούμε πως τέτοιες στάσεις είναι και αποτέλεσμα αιώνων πατριαρχίας…

Όταν ψάχνεις κάτι τότε το βρίσκεις ιδίως σε τέτοια κείμενα, θα βρεις κάτι που να συνδέεται. Εδώ δεν προσπαθούμε να κάνουμε το έργο επίκαιρο, εμείς προσπαθούμε να αντιληφθούμε τη διαχρονικότητα του κειμένου. Εμείς δεν προσπαθούμε να κάνουμε μια παράσταση που να ισχύει το 2023, και μετά να μην έχει καμία σχέση με το τότε. Θέλουμε να δημιουργήσουμε ένα έργο που να αντέχει μέσα στις δεκαετίες, αυτό είναι το ουσιαστικό για μας.

 

Έχετε πια μια μεγάλη αναγνωρισιμότητα λόγω του τηλεοπτικού σας ρόλου, έχετε αποφασίσει αν αυτό είναι καλό ή κακό;

Νομίζω ότι είναι πάρα πολύ θετικό, εγώ το χαίρομαι, το απολαμβάνω και νομίζω ότι είναι φυσιολογικό. Το θέατρο είναι περιορισμένο σε χρόνο και σε κοινό, χαίρομαι γιατί ανοίγει μια καινούργια δεξαμενή κοινού που δεν θα πήγαινε στο θέατρο, ενώ τώρα πάει και ίσως ξανάρθει κι αυτό είναι θετικό γιατί μπορεί να αυξήσει εντέλει και τη συνολική παιδεία.

 

Ναι, αλλά αυτό το κοινό μήπως ψάχνει τους σταρ, όπως έγινε και φέτος στην Επίδαυρο;

Μα ήταν θετικό αυτό, γιατί όλοι αυτοί που βρέθηκαν εκεί, για όποιο λόγο, άκουσαν το κείμενο της Αντιγόνης που μπορεί να μην είχαν ακούσει ποτέ! Τελικά κερδισμένος βγήκε ο πολιτισμός.

 

Αυτή η αναγνωρισιμότητα επηρέασε καθόλου τον τρόπο που παίζετε;

Δεν νομίζω, κάθε ρόλο τον αντιμετωπίζω διαφορετικά. Πάω να τον βρω εγώ, δεν προσπαθώ να τον φέρω σε μένα. Εντάξει ,τώρα παίζω στον Σασμό και κάνω αυτόν τον ρόλο, πέρυσι έπαιζα έναν αστυνομικό… Δεν δημιουργώ, πάντως, μια μανιέρα για να αρέσω. Ό,τι και να κάνω, όπως και να μεταμορφωθώ, πάλι εγώ θα είμαι. Έλεγε ο Στανισλάφσκι ότι ο ηθοποιός που πιστεύει ότι είναι ο βασιλιάς Ληρ είναι τρελός δεν είναι ηθοποιός!

Σας βλέπουμε συχνά και στον κινηματογράφο, πρόσφατα στην εξαιρετική «Αγέλη προβάτων». Φαίνεται  να το απολαμβάνετε…

Το σινεμά το λατρεύω, πιστεύω ότι ο κινηματογραφικός ηθοποιός είναι το καλύτερο επάγγελμα του κόσμου! Σου δίνει τη δυνατότητα να βρεθείς σε διάφορα μέρη, να ερμηνεύσεις πράγματα με πολύ διαφορετικό τρόπο κι αυτήν την διαδικασία την απολαμβάνω πάρα πολύ!

 

Τάσος Ρέτζιος


Τα άρθρα και τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν αποκλειστικά τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.

Ακολουθήστε τις ειδήσεις του speaknews.gr στο Google News πατώντας εδώ

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ