Ο γνωστός δημοσιογράφος της Θεσσαλονίκης, Δημήτρης Βενιέρης, με αφορμή την υποψηφιότητά του με το κόμα της ΝΔ στις επερχόμενες εκλογές, μιλάει στο SPEAKNEWS και τον Ανδρέα Γερμανό, για την δυσάρεστη επικαιρότητα και τς διαχρονικές παθογένειες του ελληνικού κράτους, για τη νέα εθνική συμφωνία που χρειάζεται η χώρα προκειμένου να προχωρήσει μπροστά, για την Θεσσαλονίκη, τα προβλήματα και τις προοπτικές της, και για τον ρόλο των δημοσιογράφων στην σύγχρονη ελληνική πολιτική πραγματικότητα.
Κύριε Βενιέρη, ας ξεκινήσουμε από την δυσάρεστη επικαιρότητα. Το τραγικό δυστύχημα στα Τέμπη, πέρα από το ανθρώπινο λάθος, πιστεύετε ότι φανερώνει και διαχρονικές παθογένειες του κράτους και απαξίωση του ΟΣΕ;
Σε κάθε ανάλογη τραγωδία διαπιστώνεται διαχρονικά στη χώρα μας ότι υπάρχουν μια σειρά παθογενειών που μεγάλο μέρος του πολιτικού κόσμου, για να μην υποστεί πολιτικό κόστος τις παραβλέπει. Η χώρα επί σειρά δεκαετιών κρύβει κάτω από το χαλί στρεβλώσεις που προκαλούν δυσλειτουργίες στην καθημερινότητα και κάποιες φορές ανείπωτες τραγωδίες. Αν δει κανείς τις φυσικές καταστροφές, αποτέλεσμα της αδιαφορίας ή της ραθυμίας θεσμικών παραγόντων, οι οποίοι για να εξυπηρετήσουν πελατειακές ή άλλες σχέσεις δεν παρεμβαίνουν ουσιωδώς, θα συμφωνήσει πως υπάρχει μια ιδιότυπη ομερτά για τους λόγους που προκαλούν αυτές τις τραγωδίες με κόστος ακόμη και σε ανθρώπινες ζωές. Να θυμηθούμε τις πυρκαγιές στην Ηλεία, στο Μάτι, τις πλημμύρες στη Μάνδρα ή στην Χαλκιδική. Σε όλες και πάντα γινόντουσαν οι ίδιες διαπιστώσεις. Έργα που δεν έγιναν, ενώ τα επέβαλλε η λογική, τοπικά συμφέροντα που εμπόδισαν πρωτοβουλίες υπηρεσιών, φόβος για ανάληψη πολιτικού κόστους.
Ανάλογες αιτίες θα συναντήσουμε και σε άλλες τραγικές καταστάσεις διαχρονικά. Από το Σάμινα, το Γιάκοβλεφ, το Ήλιος μέχρι την τραγωδία, που μας συγκλόνισε όλους στα Τέμπη. Ένοχα μυστικά δυσλειτουργίας ενός μηχανισμού, που κινείται άλλοτε νωχελικά και άλλοτε ράθυμα με τα γνωστά αποτελέσματα. Η πολιτική ηγεσία προσπαθεί να ισορροπεί σε τεντωμένο σχοινί, γνωρίζοντας ότι πρέπει να γίνουν παρεμβάσεις τολμηρές, οι οποίες ωστόσο έχουν κόστος.
Ένας ολόκληρος μηχανισμός στελεχωμένος από κόσμο που δεν έχει αξιολογηθεί, αλλά εξυπηρετεί –και- άλλες σκοπιμότητες. Στο διάβα των δεκαετιών ο ΟΣΕ, όπως και άλλοι φορείς ήταν χώροι, όπου τακτοποιούνταν πλήθος πολιτών, πολλοί εξ αυτών χωρίς αξιολόγηση, με υποτυπώδη εκπαίδευση και εξειδίκευση. Αυτά όλα συνιστούν πολιτικές ευθύνες δεκαετιών, τις οποίες σπανίως ανέλαβαν πολιτικοί σχηματισμοί με ελάχιστες εξαιρέσεις. Η απαξίωση του ΟΣΕ ή κάθε ανάλογου οργανισμού είναι συνάρτηση και των συμφερόντων που τους εποφθαλμιούν και των ανθρώπων που εργάζονται σε αυτούς και οι οποίοι θα πρέπει να δίνουν τον καλύτερο τους εαυτό, ώστε να τους στηρίζει η κοινωνία.
Πιστεύετε ότι χρειάζεται πια συναίνεση από όλα τα κόμματα, ώστε να μπορέσουν να αντιμετωπιστούν αποτελεσματικά χρόνιες δυσκολίες και παθογένειες του τόπου;
Η χώρα χρειάζεται μια εθνική συμφωνία, κοινωνική, οικονομική πολιτική. Ο λάθος δρόμος επί 30 χρόνια μας έριξε στο «Καστελόριζο». Δυστυχώς ακόμη και σήμερα υπάρχει μεγάλο κομμάτι του πολιτικού κόσμου και ένα κομμάτι της κοινωνίας, που δεν αντιλήφθηκε πως η κρίση μας έφερε τα μνημόνια και υποστηρίζουν το αντίθετο. Οι παθογένειες, δημιούργημα του παλαιοκομματισμού και του κρατισμού, αντέχουν ακόμη και βάζουν τροχοπέδη στον εκσυγχρονισμό της χώρας.
Ωστόσο είναι σημαντικό πως τα τελευταία χρόνια μεγάλο τμήμα του ελληνικού λαού ενστερνίζεται νέες ιδέες και αποδέχεται τους όρους του ανταγωνισμού. Η λογική της ήσσονος προσπάθειας δίνει –έστω και με αργά βήματα- χώρο σε καινοτόμες ιδέες, παρεμβάσεις και πρωτοβουλίες. Η εθνική συμφωνία προϋποθέτει ειλικρίνεια και το στοίχημα θα είναι εφεξής αυτό, πόσο μπορούμε να αποστούμε από τον κακό μας εαυτό, αναζητώντας εκείνα που μας ενώνουν και απορρίπτοντας όσα μας διχάζουν, όσο και αν πολλοί θιασώτες της «δημοκρατίας των μετρίων» ζουν από διχαστικά διλήμματα.
Πρόσφατα ανακοινώθηκε η συμμετοχή σας στο ψηφοδέλτιο της ΝΔ στη Θεσσαλονίκη για τις επόμενες εκλογές. Ποιος ήταν ο παράγοντας που συνέβαλε καταλυτικά στην απόφαση για την υποψηφιότητά σας;
Η συμμετοχή μου στις εκλογές δεν ήταν ούτε είναι μια εύκολη επιλογή. Υπάρχουν πολλοί παράγοντες που λειτουργούν θετικά στη κατεύθυνση αυτή, αλλά δεν λείπουν και οι αστερίσκοι και οι δυσκολίες. Συμπληρώνω τριάντα πέντε χρόνια έντονης παρουσίας μου στα ΜΜΕ με παρεμβατικό ρόλο, ο οποίος δημιουργεί πολλές συμπάθειες και -αυτονοήτως- κάποιες αντιπάθειες. Ο τρόπος που ασκώ το επάγγελμα του δημοσιογράφου γειτνιάζει με το ρόλο της πολιτικής παρέμβασης κάθε ενεργού πολίτη. Δεν έχω κρύψει τον τρόπο σκέψης μου, που είναι ξεκάθαρα φιλελεύθερος, καθώς πιστεύω πολύ στις ανθρώπινες αξίες και κυρίως στον παράγοντα άνθρωπο.
Πάντα μου ανέθεταν ρόλους επιτελικούς και αυτό με έκανε να επιδιώκω να βρίσκω λύσεις σε απλά αλλά και σύνθετα ζητήματα. Φυσικά δε θα μπορούσα να έχω συμμετοχή σε κομματικές διαδικασίες, καθώς το επάγγελμά μας έχει ιδιαιτερότητες, ωστόσο παρακολουθώ την πολιτική και παρεμβαίνω επηρεάζοντας μέρος της κοινής γνώμης, είτε θετικά είτε αρνητικά στέκεται εκείνη απέναντί μου. Από την προηγούμενη εκλογική αναμέτρηση στην οποία συμμετείχα, με εντυπωσιακά αποτελέσματα, μέχρι σήμερα επέστρεψα στη δουλειά μου, οργανώνοντας έναν από τους εγκυρότερους ραδιοφωνικούς σταθμούς. Δεν ασχολήθηκα με τίποτε άλλο πέρα από τη δημοσιογραφία, υποστηρίζοντας πάντα τις θέσεις μου. Οι συζητήσεις για τη συμμετοχή μου ξεκίνησαν μήνες πριν και ήταν αποτέλεσμα ώριμης σκέψης.
Περιμένουμε λοιπόν την επίσημη δημοσίευση της λίστας των συμμετεχόντων με το ψηφοδέλτιο της ΝΔ στην Α’ Περιφέρεια Θεσσαλονίκης. Εκείνο που έγειρε τη ζυγαριά, είναι η διάθεσή μου να στηρίξω όσα πιστεύω χρόνια τώρα και από ένα άλλο βήμα, εκείνο του ναού της δημοκρατίας, αν φυσικά το εγκρίνουν οι πολίτες. Θεωρώ ότι η πορεία μου μέχρι σήμερα, όλα όσα κατάφερα είναι ικανή και αναγκαία συνθήκη να εκτιμηθεί από τους ψηφοφόρους.
Οι περισσότερες προβλέψεις μιλάνε και για δεύτερη εκλογική αναμέτρηση, λόγω της απλής αναλογικής. Είστε έτοιμος για μία μακρά προεκλογική περίοδο;
Καθώς δεν είμαι ένας κλασικός υποψήφιος, δε διαθέτω μηχανισμούς ή μέσα που συμβάλλουν σε έναν προεκλογικό αγώνα και επειδή κρίνομαι καθημερινά από τη διαδραστική σχέση με τους ακροατές και πολίτες, δεν είναι ο χρόνος που με απασχολεί. Φυσικά θα ήταν καλύτερο για όλους μας να ήταν μικρή η προεκλογική περίοδος και να μην πειραματιζόμαστε με το σύστημα της απλής αναλογικής, αλλά αυτό δεν αλλάζει. Έτοιμος θεωρώ πως θα ήμουν και θα είμαι οποτεδήποτε γίνουν οι εκλογές, αφού με την εργασία μου είμαι καθημερινώς στις «επάλξεις». Μετά από τρεισήμισι δεκαετίες δουλειάς και έκθεσης στη κοινή γνώμη, θεωρώ ότι με γνωρίζουν οι πολίτες και είτε θα εκτιμήσουν θετικά είτε αρνητικά τη διαδρομή μου.
Ένα πολύ ισχυρό σενάριο για την επερχόμενη εκλογική αναμέτρηση, είναι να αναδείξει την ανάγκη για μια κυβέρνηση συνεργασίας. Εσείς είστε θετικός απέναντι σε μια τέτοια προοπτική;
Συνεργασίες που προκύπτουν από την επιθυμία και μόνο να σχηματιστεί κυβέρνηση διανομής εξουσίας, δεν έχουν προοπτική ούτε αποτέλεσμα. Οι συνεργασίες προϋποθέτουν διάθεση σύγκλισης και κοινής ανάληψης ευθύνης. Δυστυχώς στη χώρα μας –ιστορικά- δεν υπάρχει κουλτούρα συνεργασιών πουθενά. Δείτε, πως ούτε την ημέρα της Πρωτομαγιάς δε μπορούμε να είμαστε στην ίδια πλατεία. Στους δήμους στα επιμελητήρια στα ΑΕΙ, πουθενά δεν απέδωσαν οι συνεργασίες. Τουναντίον εμπόδισαν λήψη απαραίτητων αποφάσεων για να μην υποστούν το πολιτικό κόστος, κόμματα, παρατάξεις κλπ.
Ποια πιστεύετε ότι είναι τα σημαντικότερα προβλήματα της Θεσσαλονίκης, για τα οποία και θα αγωνιστείτε;
Η Θεσσαλονίκη –και το υποστηρίζω χρόνια – πρέπει να αποκτήσει ταυτότητα. Έχουν γίνει βήματα, ωστόσο χρειάζονται περισσότερα. Θα πρέπει μετά από την αναβάθμιση του αεροδρομίου να επισπευστούν οι διαδικασίες αναβάθμισης του λιμανιού και να κερδίσουμε χαμένο έδαφος. Θα πρέπει να διευρύνουμε τον αριθμό των ελληνικών και ξένων επενδύσεων, διώχνοντας τις παρωχημένες αντιλήψεις για τους ιδιώτες και την επιχειρηματικότητα.
Η βιομηχανική περιοχή θα πρέπει να αναπτυχθεί προσελκύοντας επενδυτές με κίνητρα, ώστε να αντιστραφεί η κατάσταση που «εκρίζωνε» επιχειρήσεις και τις έστελνε στα Βαλκάνια. Πάντα πίστευα πως η πόλη θα μπορούσε να αναπτύξει ακόμη περισσότερο τα Πανεπιστήμιά της, σε συνεργασία με ξένα πανεπιστήμια, ερευνητικά κέντρα κ.α. ώστε να έρθουν νέοι άνθρωποι για τις σπουδές τους. Τουριστικά γίνονται επενδύσεις κυρίως σε ξενοδοχειακές υποδομές, αλλά η πόλη χρειάζεται και καινοτόμες ιδέες για ανάπτυξη του τουριστικού προϊόντος της.
Ποιοι είναι οι τομείς στους οποίους δεν έχει δοθεί η προσοχή που έπρεπε μέχρι τώρα, και που θα πρέπει κατά τη γνώμη σας να δοθεί προτεραιότητα από τη νέα κυβέρνηση που θα αναδειχθεί τους επόμενους μήνες;
Θεωρώ πως σε κρίσιμους τομείς όπως η Υγεία, η Ασφάλεια και η Παιδεία χρειάζεται να ξεπεραστούν τα «ταμπού» δεκαετιών έμφορτα κρατικίστικων δομών και αντιλήψεων και να κάνει αυτή η κυβέρνηση όσα δεν έγιναν δεκαετίες ολόκληρες. Το πρόβλημα στη χώρα είναι ότι πολλοί θεωρούν τα ποσοτικά στοιχεία καθοριστικά για μεγάλες αλλαγές, αλλά η πράξη ορίζει πως προτεραιότητα θα πρέπει να δοθεί στα ποιοτικά. Το εύκολο, λαϊκίστικο και παρωχημένο σύνθημα «προσλήψεις, προσλήψεις, προσλήψεις», θα πρέπει να αντικατασταθεί από το σύνθημα «αξιολόγηση, αξιοκρατία, επιβράβευση». Κίνητρο για τους ευσυνείδητους και παραγωγικούς πολίτες σε κάθε δημόσια δομή, αλλά και αντικίνητρο σε όσους σκοπίμως δημιουργούν προβλήματα και στρεβλώσεις.
Τους προηγούμενους μήνες έκλεισαν δύο ραδιοφωνικοί σταθμοί της Θεσσαλονίκης. Πώς βλέπετε το τοπίο των ΜΜΕ στην πόλη σήμερα;
Η ερώτηση απευθύνεται σε κάποιον που υπήρξε ο βασικός πυλώνας, οργανωτής και υπεύθυνος για τη λειτουργία δύο ενημερωτικών ραδιοφωνικών σταθμών στην πόλη. Μάλιστα, να σημειώσω πως στη Θεσσαλονίκη τα τελευταία 15-20 χρόνια κανείς δεν επιχείρησε κάτι ανάλογο.
Μουσικοί σταθμοί χωρίς προσωπικό και έτοιμο πρόγραμμα από ραδιοφωνικούς ενημερωτικούς σταθμούς της Αθήνας, με ελάχιστη συμμετοχή της Θεσσαλονίκης. Αντιθέτως ως επικεφαλής επέλεξα να δημιουργήσουμε δυο ραδιοφωνικούς σταθμούς με πυρήνα τους την βόρεια Ελλάδα, χωρίς να διατίθενται μεγάλα κεφάλαια. Χάρη στη δουλειά των συνεργατών μας και στο σεβασμό των ακροατών. Συνεπώς, προσωπικά πιστεύω πως αν η σχέση με το κοινό είναι ειλικρινής και υπάρχει ανάλογος σχεδιασμός και διάθεση για δουλειά, μπορεί η Θεσσαλονίκη να δεχτεί κι άλλα ενημερωτικά ραδιόφωνα. Και φυσικά δεν αναφέρομαι στη «ρύπανση» στα ερτζιανά, στις κραυγές και στους γραφικούς τύπους, οι οποίοι δε μπορούν να στηρίξουν έναν ενημερωτικό σταθμό.
Το γεγονός ότι έχουν μικρόφωνο κάποιοι απίθανοι τύποι οι οποίοι δηλώνουν… δημοσιογράφοι, αλλά προσβάλλουν ακόμη και την στοιχειώδη χρήση ελληνικής γλώσσας, απαξίωσε τον όρο ενημερωτικό ραδιόφωνο και η πόλη ζημιώνεται.
Οι δημοσιογράφοι έχουν δεχτεί πολλές φορές την κατακραυγή για την σχέση τους με την εκάστοτε εξουσία. Είναι δικαιολογημένη αυτή η οργή, ή είναι μέρος του πολιτικού παιχνιδιού, είναι δηλαδή κατευθυνόμενη;
Φυσικά υπάρχουν δημοσιογράφοι, οι οποίοι συναγελάζονται με τους ανθρώπους της εξουσίας, ή συντηρούνται από αυτούς. Υπάρχει στρατευμένη δημοσιογραφία, κατευθυνόμενη δημοσιογραφία, παραδημοσιογραφία, κίτρινη δημοσιογραφία.
Η κοινωνία είναι εκείνη που δέχεται ή απορρίπτει τον τρόπο άσκησης του επαγγέλματός μας. Και καθώς η κοινωνία δεν είναι ένα ομοιογενές υλικό, έτσι είναι και οι λειτουργοί του Τύπου. Φυσικά υπάρχουν επιχειρηματικά και πολιτικά συμφέροντα, τα οποία πολλά ΜΜΕ εκπροσωπούν ή εξυπηρετούν, άλλωστε αυτός είναι και ο λόγος, που δεκάδες μεγαλοεπιχειρηματιών διαχειρίζονται –με ζημιές πολλές φορές- μέσα ενημέρωσης. Θα ήταν αφελής, όποιος πιστεύει κάτι διαφορετικό. Μέρος αναπόσπαστο της κοινωνίας είναι τα ΜΜΕ, άρα την «καθρεφτίζουν». Προσωπικά όλα αυτά τα χρόνια υποστήριζα πάντα τις απόψεις μου χωρίς υστεροβουλία, δεν επεδίωξα ούτε είχα ποτέ στενές σχέσεις με πολιτικούς ή επιχειρηματίες που θα επεδίωκαν να γίνω ιμάντας μεταφοράς συμφερόντων, απόψεων κλπ.
Φυσικά με παρρησία και θάρρος διατυπώνω τις θέσεις μου, δεν απαιτώ να τις αποδεχτεί όποιος διαφωνεί, είμαι ανοιχτός πάντα στο διάλογο με όλους και δε χρησιμοποίησα το μικρόφωνο ή την κάμερα για να εκβιάσω, εκφοβίσω ή να εκμεταλλευτώ πρόσωπα ή καταστάσεις. Έτσι και αλλιώς η Θεσσαλονίκη δε μπορεί να επηρεάσει τις αποφάσεις που λαμβάνονται στη Αθήνα, άρα και να το επιθυμεί κάποιος δε μπορεί να το καταφέρει μακριά από το λεκανοπέδιο.
Για να μην αποφύγω τον πυρήνα της ερώτησής σας, με την είσοδο στη ζωή μας των social media, δόθηκε απεριόριστος χώρος σε «πρόθυμους» να παίζουν το παιχνίδι της εξουσίας, με ότι αυτό σημαίνει και να γίνονται πολλοί υποτελείς και όργανα κομματικών συμφερόντων, η κομματικών παραγόντων. Στο τέλος της μέρας όμως έρχεται ο… λογαριασμός από το μέρος της κοινωνίας που θέλει κανείς να απευθύνεται, καθώς δε μπορεί κανένας να είναι αποδεκτός από όλους.
Τα άρθρα και τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν αποκλειστικά τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.