Σαφείς και συγκεκριμένες απαντήσεις

Κοκορομαχίες βλέπουμε και ακούμε καθημερινά από τα ΜΜΕ ενόψει της εκλογικής αναμέτρησης του Μαΐου. Παράλληλα τσιτάτα επιστρατεύονται, που προσφέρονται για μετάδοση από τα τηλεοπτικά κανάλια, τα οποία χρησιμοποιούν στις δηλώσεις τους και τις απαντήσεις τους αρχηγοί και εκπρόσωποι κομμάτων.

Για το πάπλωμα κουβέντα. Και το πάπλωμα δεν είναι άλλο από το δέον γενέσθαι. Πολύ απλά τι προτείνουν για το αύριο και πιο είναι το πρόγραμμά τους για κάθε επιμέρους θέμα, που απασχολεί την κοινωνία.

Όχι γενικολογίες, όχι αοριστίες, όχι μισόλογα, όχι υπεκφυγές, όχι ακατάσχετη παρελθοντολογία. Καθαρές και ξάστερες κουβέντες. Προγράμματα με σαφείς θέσεις και όχι φλυαρία τριακοσίων σελίδων όπως έκανε το ΠΑΣΟΚ με γραμματοσειρές που θυμίζουν τα ψιλά γράμματα συμβάσεων.

Τα προβλήματα της κοινωνίας είναι συγκεκριμένα. Πρωταρχικό η ακρίβεια και πως αντιμετωπίζεται σε συνδυασμό με τις αμοιβές. Το εργασιακό και το μέλλον των νέων. Γιατί αυτό δεν εξαντλείται με την πρόσληψη πτυχιούχων ως σερβιτόρων.

Αυτό σημαίνει εξορθολογισμός υπαρχουσών σχολών και σπουδών με σκοπό να μην σπουδάζουν οι νέοι σε σχολές, που οδηγούν στο πουθενά και όχι σε κάποια επαγγελματική δραστηριότητα.

Στο κρίσιμο θέμα της παιδείας, καλούνται τα κόμματα που διεκδικούν την εξουσία να μας πληροφορήσουν με σαφήνεια τι προτίθενται να πράξουν. Από τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, μέχρι την κάρτα εισόδου στους φοιτητές, διδάσκοντες και λοιπό προσωπικό και παράλληλα να πάρουν θέση για τους βανδαλισμούς και τις καταλήψεις χώρων για την αποθήκευση μολότοφ και λοιπών εύφλεκτων υλικών.

Ακόμη στο μεταναστευτικό να δηλώσουν τι πρεσβεύουν. Προκρίνουν την παράνομη είσοδο αλλοδαπών ανεξέλεγκτα, ή την είσοδο με νόμιμο τρόπο και διακρατικές συμφωνίες για την κάλυψη εποχικών αναγκών που αφορούν εργάτες γης.

Τι θα κάνουν για την πραγματική μεταρρύθμιση του κράτους. Θέλουν ή όχι πραγματική και όχι πλασματική αξιολόγηση μέσω της οποίας όλοι κρίνονται άριστοι, ισοπεδώνοντας έτσι τους εργατικούς με τους τεμπέληδες και τους λουφαδόρους. Θέλουν τον εκσυγχρονισμό του κράτους ή όχι. Και πως θα πετύχουν αυτό το στόχο.

Πως αντιλαμβάνονται τον ρόλο των μυστικών υπηρεσιών της χώρας; Με κομματικούς, που παίζουν τον ρόλο πληροφοριοδότη προκειμένου να πλήξουν το αντίπαλο κόμμα; Ή μήπως είναι ανάγκη ο ρόλος της ΕΥΠ να περιοριστεί στην προστασία και την ασφάλεια της χώρας;

Η αστυνομία που κατά καιρούς βρίσκεται στο στόχαστρο των κομμάτων. Πως πρέπει να χειρίζονται όσους παραβιάζουν τον νόμο. Που αρχίζει και που τελειώνει η ελευθερία του οποιουδήποτε. Μήπως είναι καιρός τα κόμματα να υιοθετήσουν το απλό που λέει ο κάθε νουνεχής, ότι η ελευθερία σου τελειώνει εκεί που αρχίζει η ελευθερία του διπλανού σου;

Σε ότι αφορά την υγεία. Πως θα ικανοποιηθούν τα δίκαια αιτήματα των υγειονομικών, πως θα προσληφθούν νέοι σε καίριες θέσεις και πως θα υπάρξει μια αναδιάταξη, μέσω των κέντρων υγείας που θα αποσυμφορήσουν τα δημόσια νοσοκομεία;

Πως θα προσκληθούν εύποροι Έλληνες παράλληλα με το κράτος να βοηθήσουν στην κτιριακή ανακαίνιση των νοσοκομείων και στον εκσυγχρονισμό των ιατρικών υποδομών;

Το κοινωνικό κράτος πως θα λειτουργήσει, ώστε τα όποια βοηθήματα να πηγαίνουν σε όσους συμπολίτες μας έχουν πραγματική ανάγκη και όχι σε μπαταχτσήδες, που έχουν μάθει να απομυζούν την κοινωνία λόγω οκνηρίας, μια και τα αρμόδια όργανα δεν μπορούν να ξεχωρίσουν την ήρα από το στάχυ.

Οι δημοσκοπήσεις, πρόσφατες και παλαιότερες, με τα σχετικά ερωτήματα, που αφορούν θέματα προτεραιότητας, που απασχολούν τους πολίτες, προσφέρονται για να αποτελέσουν οδηγό στα δύο κόμματα που διεκδικούν την εξουσία και το τρίτο που πολύ πιθανό θα κληθεί να συνδράμει στην συγκρότηση της επόμενης  κυβέρνησης, προκειμένου να δώσουν σαφείς και ξεκάθαρες απαντήσεις.

Διαφορετικά αν οι έχοντες ασκήσει εξουσία ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ κινηθούν σε θολό τοπίο, τότε δεν αξίζουν την ψήφο των πολιτών και καλούνται να τους αποδοκιμάσουν έμπρακτα.