της Φανούλας Αργυρού
Διάβασα το πρόσφατο άρθρο της κ. Ανδρούλας Γκιούρωφ στην (έντυπη) «Σημερινή», 2/4/2023, με τίτλο: «Ο πόλεμος δεν είναι μακριά μας…». Στο άρθρο η αρθρογράφος ασχολείται με τις ΗΠΑ και την ΕΕ, οι οποίες είναι εναντίον της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία. Η κάθε άποψη, είτε ένας συμφωνεί ή διαφωνεί μαζί της, είναι σεβαστή. Αναφέρομαι, όμως, στην παράγραφο: «Τα γεγονότα μπορεί να μη θυμίζουν τη συνωμοσία του Μονάχου με το βρόμικο ιμπεριαλιστικό σύμφωνο, τον Σεπτέμβριο του 1938, που παρέδωσε την Τσεχοσλοβακία στον Χίτλερ και οδήγησε στον προθάλαμο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, αλλά το όλο σκηνικό με 40 και πλέον χώρες να πολεμούν τη Ρωσία οδηγεί στα πρόθυρα ενός Τρίτου Παγκοσμίου Πολέμου…», (https://simerini.sigmalive.com/article/2023/4/3/o-polemos-den-einai-makria-mas/).
«Βρόμικο ιμπεριαλιστικό Σύμφωνο, Σεπτέμβριος 1938»
Στην αναφορά, όμως, σε «βρόμικο ιμπεριαλιστικό σύμφωνο τον Σεπτέμβριο του 1938» δεν διευκρινίζεται ότι το Σύμφωνο εκείνο έγινε μεταξύ του Αδόλφου Χίτλερ αφενός και αφετέρου του Βρετανού Πρωθυπουργού, Arthur Neville Chamberlain, του Γάλλου Πρωθυπουργού, Edouard Daladier και του Ιταλού Πρωθυπουργού, (δικτάτορα) Benito Mussolini, στις 30 Σεπτεμβρίου 1938, που αποκαλείται και ως «Η Συμφωνία του Μονάχου» και όχι π.χ., μεταξύ των ΗΠΑ, ΕΕ, ΝΑΤΟ.
Και επειδή το όλο άρθρο επιτίθεται στις ΗΠΑ, ΕΕ και ΝΑΤΟ, ο αναγνώστης που δεν γνωρίζει ιστορικές λεπτομέρειες, μπορεί εύκολα να εκλάβει ότι το «βρόμικο ιμπεριαλιστικό Σύμφωνο του Σεπτεμβρίου 1938» ήταν και εκείνο δουλειά των ιμπεριαλιστών Αμερικανών (ΗΠΑ)…
Η Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα ιδρύθηκε στις 25 Μαρτίου 1957 (στη Ρώμη), μετατράπηκε σε Ευρωπαϊκή Ένωση την 1η Νοεμβρίου 1993 (στο Μάαστριχτ) και το ΝΑΤΟ ιδρύθηκε στις 4 Απριλίου 1949 στην Ουάσιγκτον D.C.
Ο Βρετανός Πρωθυπουργός Νέβιλ Τσιάμπερλεν επέστρεψε στο Λονδίνο, ανεμίζοντας το χαρτί χωρίς αντίκρισμα, πως τάχα πέτυχε ειρήνη με τον Χίτλερ. Για να αναγκαστεί σε παραίτηση τον Μάιο του 1940 και να αναλάβει ο Γουίνστον Τσιώρτσιλ (Winston Churchill). Ο Τσιάμπερλεν πέθανε τον Νοέμβριο του ιδίου χρόνου (1940) και έμεινε στην ιστορία ως o κατευναστής του Χίτλερ…
Συμφωνία Ναζιστικής Γερμανίας και Σοβιετικής Ένωσης
Αλλά, πέραν της κατευναστικής συμφωνίας του Μονάχου («βρόμικου ιμπεριαλιστικού Συμφώνου Σεπτεμβρίου 1938») μεταξύ Ηνωμένου Βασιλείου, Γαλλίας και Ιταλίας, πολύ σύντομα ακολούθησε παρόμοια κίνηση μεταξύ της Ναζιστικής Γερμανίας και της τότε Σοβιετικής Ένωσης επί Στάλιν. Η συμφωνία Molotov-Ribbentrop στις 23 Αυγούστου 1939. Δηλαδή, μεταξύ του Σοβιετικού Υπ. Εξωτερικών Vyacheslav Molotov και του Γερμανού Υπ. Εξωτερικών Joachimvon Ribbentrop. Εκτός από τις αναφορές για μη επιθέσεις, η συμφωνία περιελάμβανε και μυστικό πρωτόκολλο, με το οποίο διαχωρίζονταν ορισμένες χώρες της Ανατολικής Ευρώπης μεταξύ των μερών της συμφωνίας.
Η «Guardian» 24 Ιουλίου 2019
Η βρετανική εφημερίδα «Guardian» στα 80 χρόνια του Συμφώνου εκείνου έγραψε μακροσκελές ιστορικό άρθρο με τίτλο «Το σύμφωνο Molotov – Ribbentrop – Αρχείο, Αύγουστος 1939» και, μεταξύ άλλων, αναφέρει:
«Πριν από 80 χρόνια, η Ναζιστική Γερμανία και η Σοβιετική Ένωση συμφώνησαν να μην επιτεθούν η μια της άλλης. Το σύμφωνο διαχώρισε την κεντρική και την ανατολική Ευρώπη σε ‘‘σφαίρες επιρροής’’ και, μια εβδομάδα αργότερα, η Γερμανία εισέβαλε στην Πολωνία…». Πλαισιωμένο το άρθρο με φωτογραφίες, μία από τις οποίες δημοσιεύουμε κι εμείς.
Αμφότερες οι συμφωνίες, γνωστότατο βέβαια, δεν άξιζαν ούτε το χαρτί πάνω στο οποίο γράφτηκαν και υπογράφτηκαν, καθώς ο Χίτλερ τον Μάρτιο του 1939 κατέλαβε και το υπόλοιπο της Τσεχοσλοβακίας και τον Σεπτέμβριο (1939) μπήκε στην Πολωνία… Δύο μέρες μετά η Βρετανία κήρυξε το πόλεμο εναντίον της Γερμανίας…
Πηγή Βρετανικό Εθνικό Αρχείο:https://www.nationalarchives.gov.uk/education/resources/chamberlain-and-hitler/#:~:text=At%20Munich%2C%20Chamberlain%20got%20an,demands%20to%20make%20in%20Europe.
Αμερικανική βοήθεια προς τη Σοβιετική Ένωση
Αξίζει να αναφέρω ότι η «ιμπεριαλιστική» Αμερική (ΗΠΑ), ακόμα πριν εισέλθει στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, τον Δεκέμβριο του 1941, έστειλε όπλα και υλικό στη Σοβιετική Ένωση για να βοηθήσει στην αντιμετώπιση της ναζιστικής εισβολής. Σύμφωνα με τα αμερικανικά αρχεία, η βοήθεια έφθανε τα $11.3 δισεκατομμύρια, ή τα $180 δισεκατομμύρια σε σημερινές τιμές συναλλάγματος. Με το αμερικανικό νομοσχέδιο Lend-Lease Act, οι ΗΠΑ προμήθευσαν τη Σοβιετική Ένωση (και όχι μόνο, έστειλαν και στη Βρετανία άλλη τόση βοήθεια), με ό,τι χρειαζόταν για να αντιμετωπίσει τον ναζισμό μεταξύ 1941-1945. Ο Stalin περιέγραψε στον Αμερικανό Πρόεδρο Φράνκλιν Ρούσβελτ, ως την «τεράστια και δύσκολη μάχη εναντίον του κοινού εχθρού – αιμοδιψούς Χιτλερισμού».
Οι Ην. Πολιτείες προμήθευσαν στην τότε Σοβιετική Ένωση τα ακόλουθα: 400.000 τζιπ και φορτηγά, 14.000 αεροπλάνα, 8.000 τρακτέρ, 13.000 τεθωρακισμένα, 1,5 εκατομμύριο κουβέρτες, 15 εκατομμύρια ζευγάρια στρατιωτικές μπότες, 107.000 τόνους βαμβάκι, 2,7 εκατομμύρια τόνους πετρελαιοειδών, 4,5 εκατομμύρια τόνους τροφών.
Πηγή:
World War II Allies: U.S. Lend-Lease to the Soviet Union, 1941-1945 (https://ru.usembassy.gov/world-war-ii-allies-u-s-lend-lease-to-the-soviet-union-1941-1945/#:~:text=Totaling%20%2411.3%20billion%2C%20or%20%24180,common%20enemy%20%E2%80%94%20bloodthirsty%20Hitlerism.%E2%80%9D).
Σοβιετική Ένωση/ΗΠΑ Συμμαχία 1941-1945
Γράφουν τα αμερικανικά έγγραφα σχετικά: «Παρόλο που οι σχέσεις μεταξύ Σοβιετικής Ένωσης και των ΗΠΑ τα χρόνια πριν από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο ήταν τεταμένες, η συμμαχία ΗΠΑ/Σοβιετικής Ένωσης 1941-1945 σημαδεύτηκε με μεγάλη συνεργασία και ήταν αναγκαία για να ηττηθεί η Ναζιστική Γερμανία. Δίχως τις αξιοσημείωτες προσπάθειες της Σοβιετικής Ένωσης στο Ανατολικό Μέτωπο, οι ΗΠΑ και η Μεγάλη Βρετανία θα τα εύρισκαν πολύ δύσκολα να εξασφάλιζαν μιαν αποφασιστική νίκη εναντίον της Ναζιστικής Γερμανίας».
Το δε Υπουργείο Άμυνας των ΗΠΑ εξέδωσε ενωρίς τότε και φιλο-σοβιετικές αφίσες όπως αυτήν που δημοσιεύουμε. Χαρακτηρίζοντας έναν Ρώσο στρατιώτη «Αυτός ο άνδρας είναι ΦΙΛΟΣ σου». Περισσότερα, πηγή εδώ: https://history.state.gov/milestones/1937-1945/us-soviet.
Τα άρθρα και τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν αποκλειστικά τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.