Οι καλλιτέχνες Ίλια & Εμίλια Καμπάκοφ στη γκαλερί Donopoulos
Με τη συμπλήρωση ενός έτους συνεργασίας, η Donopoulos International Fine Arts παρουσιάζει την έκθεση των Ίλια και Εμίλια Καμπάκοφ «Έργα Σε Χαρτί», η οποία εγκαινιάζεται τη Δευτέρα 15 Μαΐου, στις 19:00.
Η έκθεση περιλαμβάνει εκτυπώσεις και σχέδια σε χαρτί, όπως και την εγκατάσταση “The Children’s Corner”, η οποία εκτέθηκε για πρώτη φορά το 1988. Τα εγκαίνια θα πλαισιώνονται από ένα κονσέρτο νέων μουσικών από την Ελλάδα, τη Βόρεια Μακεδονία, την Ουκρανία και τη Ρωσία.
Οι Ίλια και Εμίλια Καμπάκοφ, είναι πρώην Σοβιετικοί καλλιτέχνες που ζουν και εργάζονται στις ΗΠΑ. Οι Καμπάκοφ επεξεργάζονται περιβάλλοντα τα οποία ενώνουν στοιχεία της καθημερινότητας, με στοιχεία του ιδεατού. Ενώ το έργο τους είναι βαθιά ριζωμένο στο Σοβιετικό κοινωνικό και πολιτισμικό περίγραμμα, με το οποίο ανατράφηκαν, η δουλειά τους έχει αποκτήσει παγκόσμια χροιά και σημασία. Έχει ως επίκεντρο τους συναισθηματικούς και ψυχολογικούς φόβους, τις φοβίες, τις ελπίδες και τα όνειρα, τα οποία είναι κοινά σε όλους, ανεξαρτήτως εθνικότητας και προέλευσης.
Η έκθεση λαμβάνει χώρο σε αλληλεπίδραση με το Ship of Tolerance (Πλοίο της Ανεκτικότητας), ένα παγκόσμιας εμβέλειας πρότζεκτ αφιερωμένο στη μόρφωση και τη διασύνδεση παιδιών από διαφορετικές Ηπείρους, Κουλτούρες και Ταυτότητες, μέσω της παγκόσμιας γλώσσας της Τέχνης. Η εκκίνηση του πρότζεκτ έγινε από τους Καμπάκοφ το 2005 στη Σίβα Αιγύπτου, και ακολούθησαν περισσότερες από δώδεκα εγκαταστάσεις του, σε τέσσερις Ηπείρους.
Ο εννοιολογικός καλλιτέχνης, Ίλια Καμπάκοφ γεννήθηκε στο Ντιεπροπετρόφσκ της Σοβιετικής Ένωσης, το 1933. Σπούδασε στην Ακαδημία Τεχνών VA Surikov στη Μόσχα, και ξεκίνησε τη καριέρα του ως δημιουργός σκίτσων σε παιδικά βιβλία τη δεκαετία του 50. Υπήρξε μέλος μιας ομάδας καλλιτεχνών στη Μόσχα, η οποία δούλεψε εκτός του Σοβιετικού Συστήματος Τέχνης. Το 1985, πραγματοποίησε τη πρώτη ατομική του έκθεση στη Dina Vierny Gallery στο Παρίσι, ενώ μετοίκησε στη Δύση δύο χρόνια αργότερα, με την ευκαιρία του art residency στο Kunstverein Graz της Αυστρίας. Το 1988, ο Καμπάκοφ ξεκίνησε να εργάζεται με τη μέλλουσα σύζυγό του, Εμίλια (θα παντρευτούν το 1992). Στη συνέχεια όλη η δουλειά των δύο καλλιτεχνών ήταν συνεργατική, σε διαφορετικές αναλογίες, ανάλογα με το πρότζεκτ το οποίο αναλάμβαναν. Σήμερα, ο Καμπάκοφ αναγνωρίζεται ως ο πιο σημαντικός Σοβιετικός καλλιτέχνης που αναδείχθηκε στα τέλη του 20ου Αιώνα. Οι εγκαταστάσεις του απευθύνονται τόσο στις συνθήκες της μετασταλινικής Ρωσίας, όσο και γενικότερα στο ανθρώπινο γίγνεσθαι.
Η Εμίλια Καμπάκοφ (γεν. Λέκατς) γεννήθηκε στο Ντιεπροπετρόφσκ της Σοβιετικής Ένωσης, το 1945. Παράλληλα με τις σπουδές της Ισπανικής Γλώσσας στο Πανεπιστήμιο της Μόσχας, παρακολούθησε και το Μουσικό Κολλέγιο του Ιρκούτσκ. Μετοίκησε στο Ισραήλ το 1973 και έπειτα στη Νέα Υόρκη το 1975, όπου εργάστηκε ως επιμελήτρια και έμπορος Τέχνης. Η Εμίλια εργάζεται στο πλάι του Ίλια, από το 1989.
Το έργο των καλλιτεχνών έχει εκτεθεί σε Μουσεία όπως το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης (ΜΟΜΑ) στη Νέα Υόρκη, στο Hirshhorn στην Ουάσινγκτον, στο Stedeleijk στο Άμστερνταμ, στο Pompidou στο Παρίσι, στη Documenta IX, στη Whitney Biennial του 1997, και στο Κρατικό Μουσείο Ερμιτάζ στην Αγία Πετρούπολη, μεταξύ άλλων. Το 1993, εκπροσώπησαν τη Ρωσία στην 45η Μπιενάλε Βενετίας, με την εγκατάστασή τους στο Κόκκινο Περίπτερο. Οι Καμπάκοφ, έχουν αναλάβει πληθώρα σημαντικών δημοσίων commissions ανά την Ευρώπη, και έχουν λάβει βραβεία και διακρίσεις, όπως το Βραβείο El Greco For Lifetime Achievement από την Art Thessaloniki International Contemporary Art Fair, στη Θεσσαλονίκη το 2022, το Commandeur de l’Ordre des Arts et des Lettres, Γαλλία, το 2014, το βραβείο Cartier, στο St. Moritz Ελβετίας το 2010, το βραβείο Όσκαρ Κόκοσκα, στη Βιέννη Αυστρίας το 2002, και το Chevalier de L’Ordre des Arts et des Lettres, Γαλλία, το 1995.
