Πρωταγωνιστής στην παράσταση του ΚΘΒΕ “Ο Επιθεωρητής” του Νικολάι Γκόγκολ, που παίζεται ξανά φέτος σε επανάληψη μετά την περσινή επιτυχία, ο νεαρός ηθοποιός Γιάννης Σύριος μιλάει στο SPEAKNEWS για την μεγάλη τύχη που είχε βγαίνοντας από τη σχολή να πρωταγωνιστεί σε μία μεγάλη παράσταση, για την συνεργασία του με τον Γιάννη Κακλέα, για την επικαιρότητα του έργου του Γκόγκολ, για την τηλεόραση, και για τα επόμενα σχέδιά του που θα τον κρατήσουν προς το παρόν στη Θεσσαλονίκη.
Γιάννη μίλησέ μας για εσένα. Πώς ξεκίνησες και τι ήταν αυτό που σε έφερε στη Θεσσαλονίκη;
Ήμουν από πολύ πολύ μικρός στα διάφορα θεατρικά εργαστήρια που γίνονται στην Αθήνα, στο Παιδικό Εργαστήρι της Κάρμεν Ρουγγέρη, στο Εφηβικό Εργαστήρι της Ξένιας Καλογεροπούλου, στο εργαστήρι του Εθνικού θεάτρου. Ταυτόχρονα ήμουν και στο Καλλιτεχνικό Γυμνάσιο και Λύκειο στο Γέρακα. Τελειώνοντας το σχολείο πια, έδωσα εξετάσεις για την Δραματική σχολή του Ωδείου Αθηνών, όπου και πέρασα. Εκεί φοίτησα τέσσερα χρόνια, και τελειώνοντας τη σχολή στο τέταρτο έτος, πριν καν ακόμα αποφοιτήσω, έγινε μια ανοιχτή ακρόαση εδώ στο Κρατικό, όπου ήταν πάρα πολλοί σκηνοθέτες, και αποφασίσαμε με μια φίλη μου να ανέβουμε κι εμείς. Το είδαμε περισσότερο σαν εκδρομή. Είχαμε πάει σε πολλές οντισιόν πριν και είχαμε δεχτεί πολλές απορρίψεις. Ήρθαμε λοιπόν, περάσαμε την ακρόαση, και τελικά μείναμε.
Όταν σε επέλεξε ο Γιάννης Κακλέας, σου είπε ότι ήταν για τον πρωταγωνιστικό ρόλο του επιθεωρητή;
Δεν ήξερα από την αρχή ότι πρόκειται για τον ρόλο του επιθεωρητή. Όταν είπε το όνομά μου ο Γιάννης Κακλέας δεν το πίστευα. Μετά την πρώτη ακρόαση και επιλογή ακολούθησαν και άλλες δύο φάσεις. Η τρίτη φάση μάλιστα ήταν στο Βασιλικό Θέατρο και μπαίνοντας στο Βασιλικό και κάνοντας κάποια στιγμή ένα zoom out, είδα το θέατρο και είπα “Παναγία μου, τι έγινε τώρα;“
Εκεί πήρα και μια πρώτη νύξη από τον Κακλέα, ότι μάλλον προορίζομαι για αυτό τό ρόλο. Όπως καταλαβαίνεις βγήκαν φτερά στην πλάτη μου.
Η συνεργασία με τον Γιάννη Κακλέα, ήταν για εσένα μία συνέχεια της σχολής, ή ανέτρεψε αυτά που έμαθες εκεί;
Και τα δύο. Ήταν και συνέχεια, ήταν και μεγάλη ανατροπή σε κάποια πράγματα. Γιατί αυτό που μου έμαθε ο Κακλέας ήταν η δουλειά. Στη σχολή παίρνεις τα εργαλεία, τα εφόδια, αλλά είναι άλλο πράγμα. Οπότε ο Γιάννης Κακλέας μου έμαθε τη δουλειά. Από την αρχή, από την πρόβα νούμερο ένα μέχρι και τελευταία παράσταση. Δηλαδή παίρνω μαθήματα ακόμα και τώρα μιλώντας μαζί του, άμα χρειαστεί να τον συμβουλευτώ για κάτι, για την παράσταση, για κάτι που μπορεί να αισθάνομαι, ακόμα μαθαίνω.
Πέρασε καθόλου από το μυαλό σου το ότι “εγώ φεύγω από την ΑΘήνα με τις 500 σκηνές και τα σίριαλ, και πηγαίνω στη Θεσσαλονίκη με τις δύο σκηνές και το κανένα γύρισμα”;
Όχι βέβαια. Μπροστά σε αυτό τον ρόλο, σε αυτή την παράσταση, με αυτόν το σκηνοθέτη, δεν υπάρχει καμία δεύτερη σκέψη, καμία, ούτε στιγμή. Δεν υπήρχε κάτι που νομίζω ότι θα μπορούσε να ανταγωνιστεί αυτή την ευκαιρία. Και μάλιστα ούτε το μετάνιωσα, ούτε το σκέφτηκα στιγμή. Και βεβαίως η ίδια η θεσσαλονίκη την αγκάλιασε αυτή την δουλειά.
Τι μπορεί να δώσει σο σημερινό κοινό ένα κλασσικό έργο όπως ο Επιθεωρητής;
Ειδικά αυτή τη στιγμή νομίζω είναι το πιο επίκαιρο έργο, τουλάχιστον για τις επόμενες δύο εβδομάδες (σ.σ. η συνέντευξη πραγματοποιήθηκε ακριβώς πριν την πρώτη Κυριακή των εκλογών της Τοπικής Αυτοδιοίκησης). Δεν νομίζω ότι υπάρχει πιο επίκαιρη παράσταση. Πραγματεύεται θέματα που τα ζουμε στην καθημερινότητά μας αυτό τον καιρό. Πρόκειται για μια μικρή κοινωνία που διοικείται από κάποιους ανθρώπους που είναι βουτηγμένοι στη γραφειοκρατία, στα ρουσφέτια, στις δωροδοκίες και την εκμετάλλευση του απλού λαού. Εκμεταλλεύονται την εξουσία που έχουν, και καταλήγουν πολλές φορές να γίνονται και βίαιοι, το οποίο είναι γραμμένο στο έργο, αλλά αυτές τις μέρες το βλέπεις και στην τηλεόραση. Δήμαρχους δηλαδή που παίζουν σφαλιάρες! Δεν το κάνει μόνο ο έπαρχος του Γκόγκολ στον Επιθεωρητή.
Αλλά ξαφνικά, από το πουθενά, εκεί που αυτοί οι άνθρωποι ήταν σε μια γιορτή, σε ένα τρελό πανηγύρι, σκάει μια είδηση ότι πρόκειται να έρθει ένας επιθεωρητής της κυβέρνησης για να επιθεωρήσει την επαρχία και τους λειτουργούς της, και αποδιοργανώνεται και αποσυντονίζεται όλο το σύστημα. Και τελικά ο άνθρωπος τον οποίο συναντούν και θεωρούν πως αυτός είναι ο επιθεωρητής, δεν είναι παρά ένα νέο παιδί. Ένας μπεκρής και χαρτοπαίκτης, ο οποίος τυχαία βρέθηκε εκεί, σε ένα ταξίδι αναψυχής με τον κολλητό του.
Οπότε γίνεται μία τεράστια παρεξήγηση, βλέπεις ανθρώπους να γίνονται χαλί μπροστά σε ένα νέο παιδί, και να ξεγυμνώνεται όλη η σαπίλα τους. Και φυσικά αυτό που συμβαίνει και που είναι και το μαγικό στο έργο, όταν αυτός ο χαρακτήρας καταλαβαίνει περί τίνος πρόκειται, καταλήγει όχι μόνο να παίρνει τα λεφτά από τους επόπτες των ιδρυμάτων, αλλά να παίρνει λεφτά ακόμα και από τον απλό λαό. Και τελικά μέσα σε λιγότερο από 24 ώρες καταλήγει αυτό το παιδί να γίνεται ακόμα χειρότερος από όλους αυτούς μαζί. Γιατί ο ίδιος είναι ένας απλός καιροσκόπος στην αρχή που απλά εκμεταλλεύεται την καλοπέραση που του προσφέρει η επαρχία, και τελικά καταλήγει να τους ξεγυμνώνει όλους, χωρίς διακρίσεις.
Είχες και μια συμμετοχή σε μια τηλεοπτική σειρά, το “Αυτή η νύχτα μένει”.
Βρέθηκα δίπλα σε ανθρώπους με πάρα πολή μεγάλη εμπειρία. Είναι πολύ μεγάλη εμπειρία για ένα νέο παιδί να βλέπει την Άννα Μάσχα ή την Κόρα Καρβούνη να κάνουν γύρισμα. Επίσης ήταν και πολύ ευχάριστο το ότι υπήρχαν οι ηθοποιοί που είναι πάρα πολύ έμπειροι και πολύ γνωστοί σε όλους μας, και δίπλα τους πολλοί νέοι ηθοποιοί, οι οποίοι μάλιστα κρατούσαν και κεντρικούς ρόλους. Και το έβλεπες όλο αυτό και έλεγες, η γενιά μας είναι εδώ και πρόκειται να κάνει μεγάλα πράγματα.
Ποια είναι τα επόμενα σχέδιά σου;
Ο επιθεωρητής θα πάει για λίγες ακόμη παραστάσεις, μέχρι τις 12 Νοεμβρίου, γιατί είναι σε επανάληψη. Και μετά ξεκινάμε πρόβες με τον Ακύλα Καραζήση, έναν τεράστιο θεατράνθρωπο, για τους Ληστές του Σίλλερ που θα ανέβουν επίσης στο Βασιλικό θέατρο, τον Φεβρουάριο. Είναι ένα πολύ ωραίο έργο, επίσης πολύ επίκαιρο και βαθιά πολιτικό. Και κινηματογραφικά θα βρίσκομαι στην μεγάλη παραγωγή του Γιάννη Σμαραγδή, που θα είναι η ταινία για τη ζωή του Καποδίστρια, όπου εκεί θα κρατήσω το ρόλο του Αλέξανδρου Υψηλάντη.
Τα άρθρα και τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν αποκλειστικά τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.