Ο δημοσιογράφος Σάββας Ιακωβίδης μιλάει στο SPEAKNEWS για το βιβλίο του με τίτλο «Η Κύπρος στα πρόθυρα τουρκοποίησης», που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις ΓΕΡΜΑΝΟΣ. Το βιβλίο αποτελεί συλλογή πολλών άρθρων που έγραψε μέσα στα χρόνια της πολυετούς δημοσιογραφικής πορείας του ο Σάββας Ιακωβίδης, με κεντρικό θέμα πάντα το Κυπριακό πρόβλημα και τις εξελίξεις γύρω από αυτό. Ο Σάββας Ιακωβίδης δικαιολογεί τον προκλητικό τίτλο του βιβλίου του, και σχολιάζει τα σχέδια για διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία, τις διεθνείς συγκυρίες και αν ευνοούν το κυπριακό, και την προοπτική προόδου από τις κυβερνήσεις σε Ελλάδα και Κύπρο.
-Ο τίτλος του βιβλίου σας είναι: «Η Κύπρος στα πρόθυρα τουρκοποίησης». Δεν είναι βαριά η λέξη, «τουρκοποίηση»; Τι ακριβώς σημαίνει;
Βαριά, ασήκωτη, αχώνευτη είναι η τουρκική κατοχή του 37% της Κυπριακής Δημοκρατίας. Η τουρκοποίηση της Κύπρου έχει δύο πτυχές. Η μία, είναι η διαχρονική πολιτική στοχοθεσία της Τουρκίας να κατακτήσει πλήρως το νησί. Αυτή διατυπώθηκε τον Νοέμβριο-Δεκέμβριο του 1956 από τον Νιχάτ Ερίμ, κατ’ εντολήν του τότε Πρωθυπουργού της Τουρκίας, Μεντερές. Έκτοτε, δεν αλλοιώθηκε ποτέ, αντίθετα ενισχύθηκε συν τω χρόνω, μέχρι το «Στρατηγικό Βάθος» του Νταβούτογλου, μέντορα του Ερντογάν και υλοποιείται αδιατάρακτα, βοηθούντων λαθών και εγκλημάτων της ελληνικής πλευράς.
Δεύτερον, η Λευκωσία και η Αθήνα, αντί να αντισταθούν σε αυτόν τον εφιαλτικό σχεδιασμό της Τουρκίας, την διευκολύνουν, υιοθετώντας την τουρκοδιζωνική δήθεν ομοσπονδία. Τα κατεχόμενα εδάφη μας τουρκοποιούνται και ισλαμοποιούνται ενώ οι ελεύθερες περιοχές υφίστανται μεθοδευμένη δημογραφική αλλοίωση από την εισβολή χιλιάδων παράνομων μεταναστών που εργαλειοποιεί η Τουρκία. Όπως ακριβώς έπραξε και στην περίπτωση της Αλεξανδρέττας.
-Ποιος είναι ο στόχος του βιβλίου; Τι σας ώθησε στην έκδοσή του;
Ο στόχος του βιβλίου μου είναι διπλός. Πρώτον να αφυπνίσει τους Έλληνες της Κύπρου – και της Ελλάδος – για την επιχειρούμενη τουρκοποίηση-ισλαμοποίηση τους. Δεύτερον, να προκαλέσει την αντίδραση και αντίστασή τους κατά του Τούρκου εισβολέα ώστε να ανακόψουν και να εξουδετερώσουν αυτήν την ολέθρια προοπτική.
-Είστε ιδιαίτερα επικριτικός κατά της Δ.Δ.Ο. Γιατί;
Η διζωνική είναι αγγλικής επινόησης, τουρκικής υιοθεσίας και, ολεθρίως, ελληνικής κατάποσης. Μετά την καταστροφή του 1974, λογικά, η πολιτική ηγεσία της Κύπρου όφειλε να αναπετάσει το λάβαρο της απελευθέρωσης με δραστική ενίσχυση των συντελεστών ισχύος – πολιτικών, διπλωματικών, οικονομικών, πρώτιστα αμυντικών. Δεν το έπραξε, αντίθετα ο εκάστοτε νόμιμα εκλεγμένος και διεθνώς αναγνωρισμένος Πρόεδρος, αυτοϋποβιβάζεται σε… κοινοτάρχη για να συναντήσει τον τ/κ παράνομο κοινοτάρχη, για να συνομιλήσουν και να λύσουν το Κυπριακό.
Από διεθνές πρόβλημα τουρκικής εισβολής, κατοχής, εποικισμού, εθνοκάθαρσης, παραβίασης όλων των θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ελευθεριών, του Διεθνούς και Κοινοτικού Δικαίου, των αρχών και αξιών της ΕΕ, το Κυπριακό υποβιβάστηκε, με τη συγκατάνευση της ελληνικής πλευράς, σε δικοινοτική… διαφορά. Η διζωνική είναι αντιευρωπαϊκή, αντιδημοκρατική, ρατσιστική και ικανοποιεί τις τουρκικές αξιώσεις.
Η διζωνική θα οδηγήσει στην διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας και στην εγκαθίδρυση δύο συνιστώντων κρατιδίων που θα μοιραστούν την εξουσία. Θα λειτουργούν τρεις κυβερνήσεις, τρία Κοινοβούλια, τρεις δημόσιες υπηρεσίες, τρεις ημικρατικοί οργανισμοί, τρία τελωνεία, τρεις αστυνομίες, πολλαπλοί θεσμοί, οι οποίοι θα στοιχίζουν δεκάδες εκατομμύρια στους Κύπριους φορολογούμενους. Αυτό το αγγλοτουρκικό τερατούργημα, που απορρίφθηκε βροντερά το 2004, η Λευκωσία το αποκαλεί «μοναδική λύση».
-Η διεθνής συγκυρία, σήμερα, πιστεύετε ότι ευνοεί δραστικές αποφάσεις για το Κυπριακό ή, αντίθετα, επιτάσσει στάση αναμονής;
Η διεθνής συγκυρία ήταν άκρως ευνοϊκή για την ελληνική πλευρά αμέσως μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία. Ευρωπαίοι και Αμερικανοί αίφνης θυμήθηκαν το Διεθνές Δίκαιο, τα ανθρώπινα δικαιώματα, τον σεβασμό της κυριαρχίας, ανεξαρτησίας και εδαφικής ακεραιότητας της Ουκρανίας. Απαιτούν από τη Ρωσία να αποσύρει τα κατοχικά στρατεύματα και να αποδώσει στην Ουκρανία την ελευθερία της.
Και η κατεχόμενη από την Τουρκία, Κύπρος; Καμία αντίδραση, καμία ευαισθησία, κανένα μέτρο εναντίον του Αττίλα. Κυνική, υποκριτική πολιτική δύο μέτρων και δύο σταθμών. Η ευθύνη βαραίνει πρώτιστα την Λευκωσία όπως και την Αθήνα. Η τότε κυβέρνηση Αναστασιάδη, που για τρία χρόνια ακολουθούσε πολιτική κυρώσεων εναντίον της Τουρκίας, ανέκρουσε πρύμναν και δήλωσε ότι προτιμά Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης. Χάθηκε έτσι μια κλασική, μοναδική ευκαιρία να διεκδικήσουμε τα αυτονόητα. Δεύτερη ευκαιρία χάθηκε πρόσφατα στον ΟΗΕ όταν ο Πρόεδρος, Ν. Χριστοδουλίδης, παρακολουθούσε ενεός τον Ερντογάν, που απαιτούσε από τη διεθνή αμφικτυονία την αναγνώριση του κατοχικού μορφώματος και… σιώπησε βροντερά! Καμία αντίδραση!
Η στάση αναμονής διευκολύνει τους ισχυρούς αλλά στραγγαλίζει τους αδύνατους. Η Λευκωσία και η Αθήνα για πενήντα σχεδόν χρόνια σύρονται προς τουρκικές θέσεις, που θα τουρκέψουν τον κυπριακό Ελληνισμό. Δυστυχώς δεν έχουμε έναν Έλληνα Μαντέλα. Και οι ηγέτες μας δεν διδάσκονται τίποτε από το παράδειγμα του Ισραήλ.
-Πιστεύετε ότι οι κυβερνήσεις Ελλάδος και Κύπρου μπορούν να πετύχουν θετικές εξελίξεις για το Κυπριακό;
Παρά τις φιλότιμες προσπάθειές τους, πιστεύω πως, όχι!
>Πρώτον, επειδή είναι δεδομένες και προσδεδεμένες στο αμερικανικό άρμα, σε αντίθεση με την Τουρκία που είναι απρόβλεπτη, δηλ. αδίστακτη και ασύδοτη στην διεκδίκηση των συμφερόντων της και παίζει ληστρικά σε όλα τα ταμπλό.
>Δεύτερον, Αθήνα και Λευκωσία λένε ότι βρίσκονται στη σωστή πλευρά της ιστορίας αλλά αυτή η… σωστή πλευρά βρίσκεται σε λάθος πορεία όσον αφορά το Κυπριακό και τα ελλαδοτουρκικά. Στην πλάστιγγα των συμφερόντων ΗΠΑ-ΕΕ, η Τουρκία αξίζει περισσότερα από την Ελλάδα-Κύπρο.
>Τρίτον, από την εποχή Σημίτη, οι τουρκοφοβικές Αθήνα και Λευκωσία επιμένουν σε μιαν ολέθρια πολιτική κατευνασμού, εξημέρωσης και καλοπιάσματος του τουρκικού θηρίου με την φρούδα ελπίδα ότι, κάποτε, θα συναινέσει σε λειτουργική λύση του Κυπριακού. Αρνούνται να ακούσουν όσα εδώ και δεκαετίες η Τουρκία βροντοφωνάζει: Να κατακτήσει όλη την Κύπρο, να καταπιεί το μισό, τουλάχιστον, Αιγαίο και να μετατρέψει την Ελλάδα σε προτεκτοράτο.
>Τέταρτον, Αθήνα και Λευκωσία δεν κατάφεραν να αξιοποιήσουν επαρκώς και κυρίως αμυντικά, τις περιφερειακές συμμαχίες και διεθνείς συγκυρίες ώστε να θωρακίσουν στρατιωτικά την Κύπρο έναντι ενός διαρκώς επιτιθέμενου τουρκισμού. Καλές οι τριμερείς και τετραμερείς συμπράξεις αλλά την κρίσιμη ώρα, Ελλάδα και Κύπρος θα είναι μόνες έναντι του Τούρκου.
Πέμπτον, οι Έλληνες Κύπριοι αισθανόμαστε πικρά ότι ακόμα κείμεθα μακράν της Ελλάδος. Η λεγόμενη αθηναϊκή πολιτική «ελίτ», πέρα από την προσπάθεια της «να τα βρει με την Τουρκία», χωρίς την επίλυση του Κυπριακού, αρνείται να αντιληφθεί ότι: Η Τουρκία αντιμετωπίζει τον Ελληνισμό ως ενιαίο εχθρικό χώρο, τον οποίο επιδιώκει να καθυποτάξει ή και να φινλανδοποιήσει.
>Έκτον, η ακολουθούμενη μέχρι σήμερα πολιτική στο Κυπριακό, απέτυχε να οδηγήσει σε λύση, πρώτα εξαιτίας της τουρκικής αδιστακτότητας και, δεύτερον, εξαιτίας της καταστροφικής προσχώρησης της ελληνικής πλευράς σε τουρκικές αξιώσεις. Η πολιτική «ελίτ» στην Λευκωσία αρνείται να παραδεχθεί ότι η πολιτική κατευνασμού ΑΠΕΤΥΧΕ. Άρα, ΟΦΕΙΛΕΙ να αλλάξει στρατηγική με στόχο την απελευθέρωση του κυπριακού Ελληνισμού με κάθε κόστος, διάσωση της Κυπριακής Δημοκρατίας και εξουδετέρωση του τουρκικού εφιάλτη.
Τα άρθρα και τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν αποκλειστικά τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.
Ακολουθήστε τις ειδήσεις του speaknews.gr στο Google News πατώντας εδώ
