Από την Παρασκευή 17 Νοεμβρίου 2022 στις 21:15 Σάββατο 18 Νοεμβρίου στις 21:15 και Κυριακή 19 Νοεμβρίου στις 20:00 το θέατρο Μελίνα Μερκούρη το θεατρικό έργο του Γιώργου Μπουρονίκου σε σκηνοθεσία του Κρίτωνα Ζαχαριάδη, θα παρουσιάσει την παράσταση με τίτλο «ο Αχυρώνας».
Σε ένα απομακρυσμένο χωριό, κάποιο κρύο απόγευμα του χειμώνα και μεσουσης μιας καταιγίδας, ένας άγνωστος άντρας βρίσκει καταφύγιο στην παλιά αποθήκη μίας φάρμας. Δεν θυμάται τι έχει συμβεί και πως έφτασε στην αποθήκη. Κατά την παραμονή του εκεί γίνεται αντιληπτός από την κόρη του ιδιοκτήτη της φάρμας. Ο άγνωστος επισκέπτης είναι ευγενικός, πλην όμως τρομάζει την οικογένεια που προσπαθεί να μάθει πληροφορίες. Η καταιγίδα έχει διακόψει τις επικοινωνίες δεν υπάρχει ρεύμα και η επαφή με τον έξω κόσμο είναι αδύνατη. Αρχικά κυριαρχεί φόβος για τον άγνωστο άντρα όμως σιγά-σιγά ξυπνάνε συναισθήματα αγάπης και συμπόνιας. Οι χαρακτήρες ξεδιπλώνουνε. Ο άγνωστος είναι η ευκαιρία να μιλήσουν για όσα δεν τους επέτρεπε η μικρή κοινωνία του χωριού και οι περιστάσεις.
Λίγα λόγια για το έργο Μέσα από το πρίσμα της σάτιρας το έργο προσπαθεί να αναδείξει ένα ευαίσθητο και λεπτό θέμα της σύγχρονης κοινωνίας, την εσωτερική μοναξιά.
Ακροβατώντας στο λεπτό νήμα που χωρίζει το γέλιο από το κλάμα, και τη μοναξιά από τη μοναχικότητα, ο συγγραφέας επιδιώκει να προσεγγίσει τα αχαρτογράφητα νερά της ψυχοσύνθεσης των χαρακτήρων του. Πόσο μόνοι είμαστε τελικά; Κι αν, από επιλογή, αποφασίσαμε να μένουμε μόνοι, τι μας ώθησε σε αυτό;
Κυλώντας από την περιστασιακή και την εξελικτική μοναξιά, στα βαθιά «φαράγγια» της εσωτερικής μοναξιάς, ορθώσαμε έναν τοίχο μέσα μας. Προστατεύοντας όμως τα όμορφα συναισθήματά μας, δίχως να το καταλάβουμε, τα κάναμε αιχμάλωτα. Εσώκλειστα. Φυλακισμένα. Ξεχασμένα στην «παλιά αποθήκη» του μυαλού μας, σέρνουν βαριές τις αλυσίδες, κάνοντας εκκωφαντική την αποχή μας. Η φύση μας προίκισε να τα γεννάμε για να τα προσφέρουμε. Κι αν δεν το κάνουμε, όσο μεγαλώνουμε, τόσο αυτά θα συνωστίζονται μέσα μας.
Όλα όμως -και όχι πάντα μαγικά- μπορούν να αλλάξουν. Τα τείχη γκρεμίζονται ξαφνικά και δραπετεύουν οι αλήθειες μας. Χορεύουν γύρω μας ελεύθερα τα συναισθήματά μας. Το ξεχειλισμένο απόθεμα βρίσκει με μιας κανάλι, και ορμητικό ξεχύνεται από το βλέμμα μας… Η συνέχεια στο σανίδι!
