του Χάρη Φωκά
Ένα από τα διαχρονικά επιχείρηματα των υποστηρικτών του Ελλαδοτουρκικού διαλόγου ,ιδιαίτερα στην Κύπρο, είναι ότι η προσέγγιση των δύο χωρών θα φέρει πιο κοντά και την επίλυση του ακανθώδους για την Δύση Κυπριακού προβλήματος.
Αντίστοιχο επιχείρημα προβάλλεται και για την ανάγκη επανέναρξης των συνομιλιών για το Κυπριακό.
Κάθε λογικός αναλυτής άλλωστε θα συμφωνούσε με την θέση αυτή βασιζόμενος στην αρχή της επίλυσης των όποιων διαφόρων με ειρηνικό τρόπο.
Μπορεί να έχει όμως ουσιαστικό αποτέλεσμα μια τέτοια προσπάθεια σαν αυτή που επιχειρείται σήμερα με την επίσκεψη στην Αθήνα του Τούρκου Πρόεδρου, με βάση τα σημερινά δεδομένα;
Ας δούμε ποια είναι αυτά:
•Η Τουρκία επιχειρεί να αναδειχθεί σε περιφερειακή δύναμη παραβιάζοντας το διεθνές δίκαιο εις βάρος των Ελληνικών συμφερόντων με το Τουρκολιβυκό μνημόνιο.
•Στο ίδιο πλαίσιο έχει συνάψει στρατηγική συμμαχία με άλλες χώρες όπως το Κατάρ, την Σομαλία ,το Αζερμπαϊτζάν και την Μαλαισία.
•Υποστήριξε την δράση του ISIS στην Συρία και αλλού.
•Καταπιέζει εδώ και δεκαετίες το Κουρδικό στοιχείο στην Νότιοανατολική Τουρκία και χρησιμοποιεί ως πρόσχημα την καταστολή της Κουρδικής εξέγερσης για να εισβάλει στην Συρία και το Ιράκ.
•Στηρίζει το Αζερμπαϊτζάν στην επιχείρηση εθνοκάθαρσης στην περιοχή του Αρτσάχ εις βάρος των Αρμενίων.
•Στηρίζει με κάθε τρόπο την τρομοκρατική δράση της ισλαμιστικής ΧΑΜΑΣ στο Ισραήλ και αλλού.
•Εργαλειοποιεί το μεταναστευτικό επιχειρώντας να εκβιάσει την Δύση για ανταλλάγματα και να αποσταθεροποιήσει την Ελλάδα.
•Το καθεστώς Ερντογάν παραβιάζει τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα και καταπιέζει κάθε αντιπολιτευτική φωνή η αντίδραση στο εσωτερικό της χώρας.
•Αμφισβητεί τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο και χρησιμοποιεί την μουσουλμανική μειονότητα στην Θράκη προωθώντας μια αναθεωρητική ατζέντα για την Συνθήκη της Λωζάνης.
•Εμμένει σε λύση δύο κρατών στην Κύπρο κόντρα σε όλα τα περί Κύπρου ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών.
Άφησα επίτηδες τελευταία την αναφορά στην στροφή του γεωστρατηγικού προσανατολισμού της γείτονος χώρας από το Δυτικό πλαίσιο στο τρίγωνο Ρωσίας, Κίνας, Ιράν.
Και αυτό γιατί κάποιος μπορεί καλόπιστα να ισχυριστεί ότι η Δύση έδειξε κατά καιρούς ανοχή αν όχι υποστήριξη στον Τουρκικό επεκτατισμό.
Δεν θα διαφωνούσα. Ακόμα και έτσι όμως η στροφή της Τουρκίας προς απολυταρχικά καθεστώτα, ο νεοοθωμανικός ηγεμονισμός της και η στήριξη της στην ισλαμική τρομοκρατία αποτελούν ηχηρό καμπανάκι προς στην Ελληνική διπλωματία και στο πολιτικό σύστημα.
Διερωτάται κάνεις, με βάση τα πιο πάνω δεδομένα, τι έχει να κερδίσει η Ελλάδα με μια εφ’ όλης της ύλης προσπάθεια διαλόγου με την γείτονα χώρα η έστω με μια συζήτηση θεμάτων χαμηλής πολιτικής.
Ούτε η Ελλάδα αναμένεται να ωφεληθεί αλλά ούτε και η υπόθεση της ειρήνης στην περιοχή μας θα προωθηθεί.
Και αυτό γιατί η ειλικρινής προσέγγιση δύο χωρών θα πρέπει να βασίζεται σε ένα κοινό σύστημα αξιών και την συναντίληψη όσον αφορά την θέση των δύο χωρών στην περιοχή και την προώθηση της περιφερειακής και παγκόσμιας ειρήνης.
Το μόνο που θα προσφέρει η σημερινή συνάντηση είναι πολίτιμο χρόνο στο καθεστώς Ερντογάν να ξεπεράσει τα εσωτερικά του προβλήματα που μεγιστοποιήθηκαν με τον σεισμό τον περασμένο Φεβρουάριο και άλλοθι στην αντιδυτική του ατζέντα.
Πρόκειται για μια αφελή προσπάθεια κατευνασμού της Τουρκικής επιθετικότητας ανάλογης με αυτήν που επιχείρησαν οι Δυτικοί παραμονές του β’ παγκοσμίου πολέμου για να τιθασεύσουν την Χιτλερική Γερμανία. Η ιστορία διδάσκει ότι η επιθετικότητα και η αλαζονεία αντιμετωπίζονται αποτελεσματικά μόνο με την ενδυνάμωση της αποτρεπτικής ισχύς σε όλα τα επίπεδα.
Όταν η Τουρκία θα είναι έτοιμη θα επαναφέρει με δυναμικό τρόπο στο προσκήνιο τις επεκτατικές διεκδικήσεις στο Αιγαίο, την Θράκη και στην Ελληνική ΑΟΖ με τον πιο αδύναμο κρίκο του Ελληνισμού να είναι για μια ακόμη φορά η Κύπρος.
Και η Ελλαδική ελίτ θα ξαναπέσει από τα σύννεφα των ψευδαισθήσεων του win win και του κατευνασμού.
Και τότε θα είναι αργά.
Τα άρθρα και τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν αποκλειστικά τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.