Η πρόεδρος της Ομοσπονδίας Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδας, Αφροδίτη Ρέτζιου, μιλάει στο SPEAKNEWS για τις ελλείψεις στη στελέχωση του δημόσιου συστήματος υγείας, που αυτή τη στιγμή βρίσκεται σε ιστορικά χαμηλό επίπεδο, και για το ασφυκτικό όπως λέει περιβάλλον που διαμορφώνεται για τους γιατρούς, το οποίο είναι αποτέλεσμα της διαχρονικής πολιτικής της υποχρηματοδότησης, και καλεί τους συναδέλφους της σε μαζικές απεργιακές κινητοποιήσεις στις 28 Φεβρουαρίου.
Ποια είναι η κατάσταση αυτή τη στιγμή με τις ελλείψεις γιατρών; Έχετε εικόνα σε ποιες ειδικότητες είναι μεγαλύτερο το πρόβλημα;
Η στελέχωση σε γιατρούς όλων των ειδικοτήτων, και συνολικά σε προσωπικό του δημόσιου συστήματος υγείας, βρίσκεται σε ιστορικά χαμηλό επίπεδο. Η μεγαλύτερη “πληγή” είναι οι αναισθησιολόγοι. Το 25% των οργανικών θέσεων αναισθησιολόγων, σύμφωνα με τα απαρχαιωμένα οργανογράμματα που είναι πολυ πίσω από τις ανάγκες, είναι κενές, ενώ στα νοσοκομεία της Βορείου Ελλάδας το ποσοστό των κενών οργανικών θέσεων αγγίζει το 50%. Μεγάλες είναι οι ελλλείψεις και σε παθολόγους καθώς επίσης και σε ακτινολόγους και γιατρούς εραγστηριακών ειδικότητων.
Που οφείλεται η έλλειψη γιατρών; Στην αδυναμία/άρνηση του κράτους να κάνει προσλήψεις, ή στην απροθυμία των νέων γιατρών να εργαστούν στο ΕΣΥ;
Η μόνιμη επωδός της κυβέρνησης είναι ότι προκηρύσσονται θέσεις αλλά οι γιατροί δεν εκδηλώνουν ενδιαφέρον. Οι ισχυρισμοί της κυβέρνησης αποτελούν πρόκληση. Η κυβέρνηση επιδιώκει να φορτώσει τις ευθύνες στους γιατρούς και να απεμπολήσει τις δικές της. Μία μόνιμη θέση στο ΕΣΥ είναι η «τελευταία» επιλογή ενός νέου γιατρού γιατί γνωρίζει ότι θα εργάζεται με απάνθρωπα ωράρια, με χαμηλό μισθό, χωρίς τη δυνατότητα να ασκεί ιατρική με σύγχρονους όρους, να εξελίσσεται επιστημονικά, χωρίς ελεύθερο χρόνο να παρακολουθήσει τις εξελίξεις της Ιατρικής, να ικανοποιεί το σύνολο των κοινωνικών αναγκών του. Γιατί γνωρίζει ότι παίζει τη ζωή των ασθενών του κορόνα – γράμματα. Καλείται ο νέος γιατρός χωρίς αντίστοιχη προηγούμενη εμπειρία να αναλάβει εξολοκλήρου, σε αρκετές περιπτώσεις, τη λειτουργία ενός τμήματος ή μίας κλινικής στην οποία δεν υπάρχει καν επιστημονικά υπεύθυνος ή είναι στα πρόθυρα συνταξιοδότησης.
Η ομαλή διαδοχή με νέο ηλικιακά ιατρικό δυναμικό, ώστε να μεταλαμπαδεύεται η εμπειρία των παλιότερων στους νεότερους, έχει διακοπεί βίαια εξαιτίας του διαχρονικού εμπάργκο στις προσλήψεις, με αποτέλεσμα να απαξιώνεται και να αχρηστεύεται πολύτιμη επιστημονική εμπειρία που έχει συσσωρευτεί από τη δουλειά ετών. Αυτές είναι οι αιτίες που δημιουργούν ένα ασφυκτικό εργασιακό περιβάλλον κυριολεκτικά, όχι μόνο για τους γιατρούς αλλά για όλους τους υγειονομικούς, αποτέλεσμα της διαχρονικής πολιτικής της υποχρηματοδότησης και της υποστελέχωσης του δημόσιου συστήματος υγείας. Οι ίδιοι λόγοι άλλωστε ευθύνονται και για τις αθρόες παραιτήσεις γιατρών, την αιμορραγία επιστημονικού δυναμικού προς τον ιδιωτικό τομέα και το εξωτερικό.
Ποια είναι τα μεγαλύτερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι νοσοκομειακοί γιατροί σήμερα στη χώρα μας;
Εκτός από αυτά που ήδη ανέφερα, ένα επιπρόσθετο ιδιαίτερα οξυμένο πρόβλημα είναι οι συνεχείς μετακινήσεις γαιτρών με την επίκληση “εκτάκτων” αναγκών που μόνο έκτακτες δεν είναι. Έχουν μετατρέψει τους γιατρούς του δημόσιου συστήματος υγείας σε περιοδεύοντα θίασο, ανταλλάξιμα πιόνια στη σκακιέρα των συνεχών μετακινήσεων.
Ποια είναι η θέση της Ομοσπονδίας σχετικά με τα απογευματινά χειρουργία με πληρωμή;
Με τα απογευματινά επί πληρωμή χειρουργεία γίνεται ένα αποφασιστικό βήμα από την πλευρά της κυβέρνησης στην κατεύθυνση ενίσχυσης της εμπορευματικής λειτουργίας των κατ’ όνομα δημόσιων νοσοκομείων. Στόχος να περιοριστεί δραστικά η κρατική χρηματοδότηση των δημόσιων νοσοκομείων για να εξοικονομηθεί ζεστό κρατικό χρήμα για την παντός είδους στήριξη των επιχειρηματικών ομίλων. Αν η κυβέρνηση ήθελε να μειώσει τις λίστες αναμονής θα προσλάβανε όλο το αναγκαίο μόνιμο προσωπικό για να λειτουργήσει το 30% των χειρουργών αιθουσών, ώστε να εξασφαλίσει ότι όλοι οι ασθενείς θα χειρουργούνται έγκαιρα χωρίς να χρειάζεται να ξαναπληρώσουν, αφού ήδη πληρώνουν φόρους, ασφαλιστικές εισφορές για την υγεία, συμμετοχή για φάρμακα και για εξετάσεις.
Αντί για αυτό επιβάλλει νόμιμο κρατικό “φακελάκι” σε όσους μπορούν, εντός πολλών εισαγωγικών το “μπορούν”, να καταβάλλουν το αντίτιμο ενώ οι υπόλοιποι θα περιμένουν στις ψηφιακές λίστες αναμονής. Για αυτό είμαστε κατηγορηματικά αντίθετοι όχι μόνο στα απογευματινά επί πληρωμή χειρουργεία αλλά αντίθετοι συνολικά στη λειτουργία των δημόσιων νοσοκομείων με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια. Είναι ένα ζήτημα που αφορά πρώτα από όλα τους ασθενείς, το λαό τον οποίο καλούμε να ξεσηκωθεί και να υπερασπιστεί το δικαίωμα του σε σύγχρονες απολύτως δωρεάν υπηρεσίες υγείας, να παλέψει για να καταργηθούν κάθε είδους πληρωμές για συμμετοχή σε φάρμακα, εξετάσεις κλπ. Η υγεία πρέπει να είναι κατοχυρωμένο κοινωνικό αγαθό και όχι εμπόρευμα.
Πως σχολιάζετε το σχέδιο του Υπουργείου για τον Προσωπικό Γιατρό;
Ο προσωπικός ή αλλιώς οικογενειακός γιατρός είναι ένας σοβαρός θεσμός. Πρέπει να αποτελεί μέρος ενός πλήρως ανεπτυγμένου συστήματος πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας στελεχωμένο με όλες τις αναγκαίες ειδικότητες (παθολόγο, καρδιολόγο, παιδίατρο κ.λ.π.) και με κατάλληλες υποδομές ώστε να παρέχονται οι αναγκαίες υπηρεσίες πρόληψης, θεραπείας και αποκατάστασης. Όμως το μέτρο της κυβέρνησης είναι στην ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση. Το συγκεκριμένο μέτρο είναι ενταγμένο στην παραπέρα προώθηση του περίφημου “gate keeping“, της ενίσχυσης της λειτουργίας της ΠΦΥ ως φραγμού προς τα νοσοκομεία και προς τους γιατρούς άλλων ειδικοτήτων.
Στην καλύτερη περίπτωση αυτό που εξασφαλίζεται στους ασθενείς είναι ένα υποτυπώδες πακέτο παροχών Υγείας, συνταγογράφησης και στοιχειωδών εξετάσεων για ορισμένα προβλήματα υγείας και όχι για όλα, για συγκεκριμένες ώρες της μέρας, για κάποιες μέρες την εβδομάδα και όχι 24 ώρες το 24ωρο, 7 μέρες την εβδομάδα, 30 μέρες το μήνα, 365 μέρες το χρόνο. Ούτε καν αυτό το “λίγα, για λίγους και για λίγο“ δεν μπορεί να εξασφαλίσει η επιστράτευση αποφοίτων της ιατρικής χωρίς εκπαίδευση, που βαφτίζονται από την κυβέρνηση προσωπικοί γιατροί. Και εδώ ο στόχος είναι ο δραστικός περιορισμός των κρατικών δαπανών για την υγεία. Αυτός είναι διακηρυγμένος στόχος όλων των κυβερνήσεων και της ΕΕ. Ο προσωπικός γιατρός να λειτουργεί σαν κόφτης, πορτιέρης, “gate keeper” ώστε να εμποδίζεται η πρόσβαση των ασθενών στα δημόσια νοσοκομεία.
Υπάρχουν δομές υγείας που δεν λειτουργούν στο 100% λόγω της έλλειψης προσωπικού, ή αντιμετωπίζουμε και πρόβλημα έλλειψης δομών, ιδίως στην περιφέρεια;
Δεν υπάρχει καμία δομή του δημόσιου συστήματος υγείας που να λειτουργεί στο 100%. Καμία δημόσια μονάδα υγείας που να μην αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα είτε στελέχωσης, είτε υποδομών και εξοπλισμού. Ειδικά στα νοσοκομεία της περιφέρειας αλλά και σε επίπεδο ΠΦΥ όπου κυριολεκτικά τα Κέντρα Υγείας είναι αποδεκατισμένα. Επειδή όμως το ζήτημα δεν είναι να αναδεικνύουμε μόνο τα οξυμμένα προβλήματα αλλά να διεκδικούμε λύσεις, καλούμε τους συναδέλφους να συμμετέχουν μαζικά στους απεργιακούς σταθμούς στις 22 και στις 28 Φεβρουαρίου. Ειδικά στις 28 Φεβρουαρίου όλες οι πόλεις από τη μία άκρη της Ελλάδας στην άλλη πρέπει να γίνουν ένα απέραντο απεργιακό ποτάμι. Να ακουστεί ξανά το σύνθημα που συγκλόνισε όλη τη χώρα πριν από ένα χρόνο “Η τα κέρδη τους ή οι ζωές μας”!
Τα άρθρα και τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν αποκλειστικά τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.
Ακολουθήστε τις ειδήσεις του speaknews.gr στο Google News πατώντας εδώ
