Γράφει ο Άγγελος Κολοκοτρώνης
Επαναλαμβάνουν μονότονα οι ελληνικές Κυβερνήσεις ότι η εξωτερική μας πολιτική ασκείται με γνώμονα τις αρχές του Διεθνούς Δικαίου. Μάλιστα! Καλό είναι να εξηγήσουν στον ελληνικό λαό, ποιες είναι οι αρχές αυτές, όταν το Διεθνές Δίκαιο είναι το Δίκαιο το οποίο οι ισχυροί δεν τηρούν και οι αδύναμοι δεν εφαρμόζουν.
Αυτό μαθαίνουν οι πρωτοετείς φοιτητές των νομικών Σχολών, ανάλογα βέβαια με τον καθηγητή. Στη δική μου φουρνιά ο καθηγητής έλεγε ότι «Δημόσιο Διεθνές Δίκαιο δεν υπάρχει». Και μάλιστα επειδή διαφωνούσε με τον προκάτοχό του, ο οποίος ονομαζόταν Τενεκίδης, πρόσθετε: «Και μην ακούτε τί λένε ορισμένοι… τενεκέδες»!
Δεν υπάρχει λοιπόν και αυτό το δείχνει η ίδια η ζωή και τα γεγονότα.
Στην Κύπρο υπάρχει εισβολή και κατοχή, εδώ και πενήντα χρόνια. Πού είναι το διεθνές Δίκαιο, αλλά και η Ευρώπη, αφού ένα κράτος-μέλος της δέχθηκε στρατιωτική επίθεση και κατέχεται παρανόμως, μεγάλο τμήμα της;
Το Συμβούλιο Ασφαλείας του Ο.Η.Ε., εξέδωσε δεκάδες επί δεκάδων … «αυστηρές» ανακοινώσεις για το ζήτημα αυτό, χωρίς βέβαια να συγκινηθεί η Τουρκία, η οποία συνεχίζει τις προκλήσεις και τις απειλές σε βάρος σύμπαντος του ελληνικού χώρου. Κατά ποία έννοια λοιπόν εμείς εφαρμόζουμε τους κανόνες του Δημοσίου Διεθνούς Δικαίου, το οποίο είναι αδύνατο να επιβληθεί και να τιμωρήσει, όποιον παραβαίνει τις αρχές του;
Δεν μπορεί να αποδώσει Δικαιοσύνη και να αποκαταστήσει τα πράγματα κανένας διεθνής Οργανισμός για τον απλό λόγο ότι δεν διαθέτει μηχανισμό, για την επιβολή των αποφάσεών του. Οι παρεμβάσεις τους λοιπόν πάνε στο καλάθι των αχρήστων, όπως καταδεικνύουν και οι πόλεμοι που διεξάγονται στην Ουκρανία και μεταξύ Ισραήλ – Παλαιστίνης. Όσο ειδικότερα για την Ευρώπη ισχύουν τα ίδια. Παρά τις μεγαλοστομίες, ούτε αυτή διαθέτει μηχανισμό επιβολής των αποφάσεών της, εκτός κι αν πρόκειται να βουλιάξει την Ελλάδα οικονομικώς ή όπως άλλως!
Κατά τα άλλα, η… «μάνα» Ελλάδα, που έχει ως «εικόνα» της το Δημόσιο Διεθνές Δίκαιο, εξεφράσθη με σαφήνεια προσφάτως, με τον σημερινό υπουργό Χρήστο Στυλιανίδη, να «βαπτίζει» στη Βουλή των Ελλήνων, το κατεχόμενο Βόρειο τμήμα της Κύπρου, ως τουρκικό. Έτσι αποκαλεί τα κατεχόμενα και ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών, Λαμπρόφ. «Ετσι το λέμε στην Κύπρο», δικαιολογήθηκε. Δεν ξέρω αν το επιτρέπει το Διεθνές Δίκαιο, αλλά κάποιος πρέπει να του μιλήσει για την εθνική σφαλιάρα. Έτσι τα λέμε κι εμείς από την Θεσσαλονίκη, τα εθνικά ατοπήματα.
Ο κυπριακός Ελληνισμός δεν ξεχνά. Δεν θα ξεχάσει ποτέ! Και όσοι από βλακεία ή από αλσχάιμερ θέλουν να ξεχάσουν, πρέπει κάποιος να τους λέει συνεχώς για τα κορμιά εκείνων των παλικαριών, που θυσιάστηκαν για την Κυπρο.
