Κριτική της Βικτωρίας Ιωσηφίδου
Είναι η πρώτη φορά φέτος που το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος ανεβάζει έργο του μεγάλου Γάλλου δραματουργού, Ζαν Ανούιγ. Πρόκειται για το έργο «Ρωμαίος και Αννέτα». Ο συγγραφέας εμπνεύστηκε τον τίτλο από τον Σαίξπηρ, ενώ δεν υπάρχει καμία επιπλέον σύνδεση με το σαιξπηρικό έργο πέραν του ότι και τα δύο διαπραγματεύονται έναν πολύ μεγάλο, έναν μοιραίο και τραγικό έρωτα. Πρόκειται λοιπόν για ένα τελείως αυτόνομο έργο στο οποίο βέβαια η πένα του Ανούιγ κεντάει πραγματικά πλάθοντας μιαν εξαιρετική, δυνατή ιστορία αγάπης και ταυτόχρονα ένα μοναδικό σχόλιο για τον έρωτα, τον πόθο, τη ζήλια, το μίσος, το συμβιβασμό ή μη και το θάνατο.
Η μεγάλη κυρία του Ελληνικού Θεάτρου και του σπιτιού του ηθοποιού, η Άννα Φόνσου, μια αειθαλής, εμπνευσμένη και ακούραστη γυναίκα αναλαμβάνει να σκηνοθετήσει την παράσταση αυτή με μεγάλη αγάπη για το έργο, το οποίο την έχει αγγίξει από τα νεανικά της χρόνια και της ξυπνά γλυκές αναμνήσεις. Είναι γιατί πρωταγωνίστησε σε αυτό κάποιες δεκαετίες πριν, όταν το ανέβασε ο μεγάλος δάσκαλός της Αλέξης Σολομός, που έχει κάνει και την μετάφραση.
Η Τζούλια, μια καλόβολη κοπέλα επιστρέφει στο πατρικό της σπίτι μετά από πολύ καιρό μαζί με τον αρραβωνιαστικό της Φρέντερικ και την μητέρα του. Όμως η οικογένειά της, μια διαλυμένη οικογένεια γεγονός που αποτελεί πληγή για την ηρωίδα, την απογοητεύει ακόμη μια φορά. Είναι εκεί ο κατεστραμμένος πατέρας της και ο μέθυσος αδερφός της Λουκιανός, που έχει καταρρεύσει αφού τον εγκατέλειψε η σύζυγός του. Μα και η αδερφή της, η Αννέτα, το πλέον μαύρο πρόβατο της οικογένειας που ζει μιαν ελεύθερη και αντισυμβατική ζωή, η οποία παρ’ όλα αυτά δεν την κάνει ευτυχισμένη. Τι θα συμβεί άραγε όταν αυτοί οι άνθρωποι συναντηθούν μεταξύ τους;
Αν και πρόκειται για μια τραγική ιστορία ο συγγραφέας την εμπλουτίζει με αρκετά στοιχεία χιούμορ και ευτράπελες καταστάσεις που προκαλούν τα ιδιόμορφα μέλη της οικογένειας, κυρίως ο πατέρας και ο αδερφός, ενώ είναι γεμάτη και από τα αποφθέγματα και τις φιλοσοφίες του μορφωμένου Λουκιανού.
Δεν ξέρω τι να πω για τη σκηνοθεσία της Άννας Φόνσου, δε χρειάζεται να πω πολλά, το μόνο σίγουρο είναι ότι μας ταξίδεψε και μας μάγεψε. Χωρίς εκκωφαντικά ευρήματα έδωσε όμως τέλεια το κλίμα της εποχής και την ψυχοσύνθεση των ηρώων. Πρόκειται για μια ζεστή, ρομαντική σκηνοθεσία που προκαλεί οικειότητα και φέρνει τους πρωταγωνιστές κοντά στους θεατές. Όλες οι ηθοποιίες ήταν εξαιρετικές αλλά και η αλληλεπίδραση των ηθοποιών πάνω στη σκηνή ήταν ιδιαίτερα πετυχημένη. Πόσο όμορφες και δυνατές και οι σκηνές του ερωτευμένου ζευγαριού!
Την έκπληξη έκανε η Ελένη Μισχοπούλου στο ρόλο της Αννέτας, που αντικατέστησε τη Χρύσα Ζαφειριάδου που είχε ένα ατύχημα. Με μόλις έξι πρόβες κατάφερε να αποδώσει άριστα τον σύνθετο και απαιτητικό ρόλο και της αξίζουν συγχαρητήρια. Γλυκιά και τρυφερή η Αίγλη Κατσίκη μας κατέκτησε ως Τζούλια. Στιβαρός, επικοινωνιακός ο Γεράσιμος Σοφιανός στον ρόλο του Φρέντερικ. Σπουδαία κυρία η Έφη Δρόσου, ήταν υποδειγματική στον ρόλο της μητέρας. Στόφα καλού ηθοποιού ο Νίκος Νικόλαου κέρδισε τις εντυπώσεις στο ρόλο του πατέρα. Πολύ καλός και ο Δημήτρης Τσιλινίκος στο ρόλο του ταχυδρόμου. Άφησα τελευταίο τον ταλαντούχο Κωνσταντίνο Χατζησάββα στο ρόλο του Λουκιανού, που καταφέρνει πάντα να κλέβει την παράσταση.
Το σκηνικό είναι εντυπωσιακό και είναι μια μεγάλη διάφανη μπαλκονόπορτα που βλέπει προς τη θάλασσα. Τα υπόλοιπα σκηνικά στοιχεία είναι λίγα έπιπλα εποχής και τα εμπνεύστηκε η Δανάη Πανά.
Τα κοστούμια, καλόγουστα και vintage δίνουν τη διάθεση και το κλίμα μιας άλλης εποχής και τα σχεδίασαν μαζί η Άννα Φόνσου και η Δανάη Πανά.
Η μουσική του Γιώργου Ανδρέου είναι εξαιρετική, ενώ συχνά πυκνά ήχοι της φύσης, όπως της θάλασσας, του αέρα και της βροχής μας ταξιδεύουν και μας εισάγουν ακόμη πιο βαθιά στην ατμόσφαιρα του έργου.
Η αρχή και το τέλος είναι έκπληξη και είναι εμπνευσμένα από τον κινηματογράφο, μιαν άλλη μεγάλη αγάπη της σκηνοθέτιδας.
«Ρωμαίος και Αννέτα», ένα αριστουργηματικό έργο του μεγάλου Ζαν Ανούιγ, μια καλαίσθητη, καλοδουλεμένη, συγκινητική παράσταση σε σκηνοθεσία Άννας Φόνσου, που πρέπει να δείτε από το Κρατικό Θέατρο.
Συντελεστές:
Μετάφραση: Αλέξης Σολομός
Σκηνοθεσία: Άννα Φόνσου
Κοστούμια: Άννα Φόνσου
Σκηνικά- Κοστούμια: Δανάη Πανά
Μουσική: Γιώργος Ανδρέου
Φωτισμοί: Στέλιος Τζολόπουλος
Βίντεο: Βαλλεντίνα Κόπτη
Βοηθός σκηνοθέτη: Μαρία Καραμήτρη
Οργάνωση παραγωγής: Μαριλύ Βεντούρη
*Ευχαριστούμε τον κ. Γιώργο Ανδρέου για την ευγενική παραχώρηση των μουσικών του έργων, τα οποία αποτελούν αποσπάσματα από την σουίτα εγχόρδων “Αθανασία”.
Παίζουν:
Έφη Δρόσου: μητέρα
Χρύσα Ζαφειριάδου: Αννέτα
Αίγλη Κατσίκη: Τζούλια
Νίκος Νικολάου: Πατέρας
Γεράσιμος Σοφιανός: Φρέντερικ
Δημήτρης Τσιλινίκος: Ταχυδρόμος
Κωνσταντίνος Χατζησάββας: Λουκιανός
*Τον ρόλο της Αννέτας θα ερμηνεύσει η κυρία Ελένη Μισχοπούλου ως έκτακτη αντικατάσταση
Τα άρθρα και τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν αποκλειστικά τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.
Ακολουθήστε τις ειδήσεις του speaknews.gr στο Google News πατώντας εδώ
