Του Χάρη Αηδονόπουλου*
Μισό αιώνα μετά τα πρώτα δειλά βήματα ένταξης της Ελλάδας στην τότε ΕΟΚ, πλησιάζει η ώρα μιας ακόμη εκλογικής αναμέτρησης στην Ενωμένη Ευρώπη.
Πόσο ενωμένη άραγε, πόσο Ευρώπη?
Σίγουρα οι επιλογές κάθε χωράς-μελους σε θέματα Εθνικής οικονομίας, άμυνας και εξωτερικής πολίτικης είναι σεβαστές όπως και τα ανθρωπινά δικαιώματα και το κράτος δίκαιου.
Η με πληθυσμιακή αναλογία εκπροσώπηση κάθε χωράς-μελους είναι αυτονόητα δίκαιη.
Όμως τα προβλήματα, οι ανισότητες και οι αδικίες δεν έχουν κοινό παρονομαστή ενώ οι λύσεις δεν αφορούν εξίσου τις κυβερνήσεις.
Οι χώρες του βορρά, οι χώρες της Μεσογείου, οι χώρες των πρώην δικτατορικών καθεστώτων «σοσιαλισμού», η κάθε μια από αυτές με την δική της ατζέντα, ιστορία και προοπτική συνθλίβουν το όραμα της κοινής Ευρωπαικής πολίτικης σε μείζονα θέματα.
Η άκρατη επιθυμία κάποιων χώρων για άμεση ένταξη κρατών της Ανατολής και «χωρών»-μορφωμάτων της Βαλκανικής θα γεννήσει μεγαλύτερες ανισότητες και θα είναι η Κερκόπορτα για την κατάρρευση του Κράτους Δίκαιου και της ευνομίας με βάση το χθες και το σήμερα κάποιων λαών.
Η αγνόησή των δίκαιων αιτημάτων Ελλάδας και Κύπρου για αναγνώριση Ποντιακής Γενοκτονίας, για διαφύλαξη της Ιστορικής αληθείας για την Μακεδονία απέναντι στο κρατίδιο των Σκοπίων, η αναγκαστική αποχώρηση κατοχικών στρατευμάτων από την Κύπρο, την μόνη χωρά της ΕΕ που είναι διαιρημένη, δεν οφείλονται σε άγνοια αλλά σε εθελοτυφλία των «μεγάλων» σε πληθυσμό και οικονομία χώρων-μελων.
Οι δημιουργοί της Ενωμένης Ευρώπης, εμφορούμενοι από πρότυπα Δημοκρατίας και παραδόσεων της ηπείρου μας θα σείονταν στα κοιμητήρια εάν λάμβαναν γνώση των αλλοιώσεων που επήλθαν από τους επίλυδες μετανάστες, ανθρώπους με άλλο πολιτισμό και θρησκεία, σεβαστοί μεν αλλά παντελώς ξένοι προς τα πρότυπα των καθ ημάς.
Δεν οραματίζομαι απομονωτισμό, δεν απαιτώ αφομοίωση των αλλογενών αλλά την ένταξη τους με συνεργεία στις χώρες που αναγκάστηκαν η επέλεξαν να μετακινηθούν είτε για βιοπορισμό είτε για λογούς ανώτερης βίας ως ισότιμα μελή της κοινωνίας και όχι ως πάριες η δακτυλοδεικτούμενοι η ως μόνιμοι ύποπτοι ακραίων ενεργειών.
Στις χώρες που είχαν την τύχη η την ατυχία να κατέχουν αποικίες έως τον περασμένο αιώνα η ένταξη έχει επέλθει σε μεγάλο βαθμό και ο σεβασμός στην διαφορετικότητα φυλής, θρησκείας και εθίμων είναι αυτονόητος και εμείς ως Ευρωπαίοι πολίτες απαιτούμε το αντίστοιχο από αυτούς.
Η συμπερίληψη στην καθημερινότητα των ιδεωδών του Δυτικού πολιτισμού είναι εκ των ουκ άνευ και η χωρά μας, ως γεννήτωρ αυτού, έχει την υποχρέωση να στηλιτεύει τις εκτροπές και να έχει φωνή στην τήρηση των θεμελιωδών άρχων της ΕΕ.
Οι Χριστιανικές επιταγές, εμπλουτισμένες με τις διδαχές της Ορθοδοξίας πρέπει να ορθοτομούν τον λόγο της Ευρωπαικής Ένωσης.
Ελλάδα, Κύπρος, Βουλγαρία και Ρουμανία, κυρίως χώρες Χριστιανών Ορθόδοξων, αλλά και χώρες με πολλαπλές ιδιαιτερότητες ας είναι πλέον μια ενιαία δυνατή φωνή με ουσία στο Ευρωκοινοβούλιο.
Είναι αναγκαία η επιλογή γυναικών και ανδρών ως εκπρόσωπων που θα εμφορούνται από αρχές και αξίες, με εμπειρία και συνεπεία αντί ατόμων δήθεν εκθαμβωτικών, δήθεν διάσημων κλπ που γνωρίζουμε από την «θητεία» τους σε συλλογικά όργανα Δήμων, Περιφερειών και Ευρωπαικού Κοινοβουλίου ότι είναι διακοσμητικοί και άφωνοι.
Εμείς, οι Δημοκράτες με τον Ανδρέα Λοβέρδο εκτιθέμεθα στην κρίση των εκλογέων με εφικτό όραμα για μια Ελλάδα πρωταγωνίστρια στην Ενωμένη Ευρώπη.
Προσωπικά έχοντας πολλές θητείες και εμπειρία ως Αντιδήμαρχος Θεσσαλονίκης, Αντιπεριφερειάρχης Κεντρικής Μακεδονίας και ως Λειτουργός του Ιπποκράτη ζήτω να είμαι μια από τις επιλογές των συμπατριωτών μου παραθέτοντας στην κρίση τους την πορεία μου.
*Αντιπρόεδρος Δημοτικού Συμβουλίου Θεσσαλονίκης, Υποψήφιος Ευρωβουλευτής
Τα άρθρα και τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν αποκλειστικά τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.
Ακολουθήστε τις ειδήσεις του speaknews.gr στο Google News πατώντας εδώ
