O ανταγωνισμός ανάμεσα σε Μπάιντεν και Τραμπ…θα κρίνει το δίπολο που εντέλει θα κυριαρχήσει στη Διεθνή Πολιτική Σκηνή

Χθες, σημειώθηκε συμπλοκή ανάμεσα σε Ισραηλινούς και Αιγύπτιους στρατιώτες στο κλειστό πέρασμα που οδηγεί στη Ράφα, το οποίο χρησιμοποιούνταν για μεταφορά ανθρωπιστικής βοήθειας στη Γάζα, μέχρι πριν λίγους μήνες.Το πέρασμα, ως γνωστόν, έκλεισε από τις αιγυπτιακές αρχές, διότι δεν μπορούσε να ελεγχθεί η διέλευση των προσφύγων καθώς πολλοί εξ αυτών κάθε άλλο παρά ήταν γυναικόπαιδα.

Διαβάζοντας την είδηση από αιγυπτιακές ιστοσελίδες, το ενδιαφέρον είναι, ότι παρά την απώλεια της ζωής Αιγύπτιου στρατιώτη από την συγκεκριμένη συμπλοκή, η Αίγυπτος χωρίς βερμπαλισμούς και εθνικιστικές κορώνες κρατά σε πολύ χαμηλά επίπεδα το γεγονός, καταδεικνύοντας ότι τα σοβαρά κράτη της περιοχής έχουν συνειδητοποιήσει την επικινδυνότητα της κατάστασης.

Σήμερα, στο Πεκίνο μεταβαίνει ο Αιγύπτιος πρόεδρος Σίσι, καθώς την Πέμπτη εκτός των άλλων, θα διεξαχθεί στην κινεζική πρωτεύουσα προγραμματισμένη εδώ και καιρό Σύσκεψη ανάμεσα στα μέλη του Αραβικού Συνδέσμου (και φυσικά αντιλαμβάνομαστε ποιες χώρες θα λάβουν μέρος) και την κυβέρνηση της Κίνας, προκειμένου να συζητηθούν τα περιφερειακά ζητήματα της περιοχής.

Και καθώς η ανακοίνωση τόσο από την προεδρία της Κίνας όσο και από την προεδρία της Αιγύπτου που ανέφεραν το γεγονός, δεν εστιάζει μόνο στο φλέγον θέμα του πολέμου στην ισραηλινή περιοχή, αντιλαμβάνομαστε, ότι στο τραπέζι των συζητήσεων θα πέσουν τα θέματα που έχουν να κάνουν τόσο με Ιράν όσο και με Ρωσία. Ας έχουμε στο μυαλό μας, ότι η Κίνα τη δεδομένη στιγμή θέλει να κρατήσει ένα εξισορροπητικό ρόλο προς όλες τις μεγάλες δυνάμεις που έχουν ρόλο και παρουσία στην περιοχή, ενώ ας μην ξεχνάμε επίσης, την επίσκεψη του Κινέζου προέδρου στη Γαλλία πριν λίγες ημέρες κι ας βάζουμε και στο παζλ αυτό, αλλά και στη συνεδρίαση αυτή με τους Άραβες αξιωματούχους (γιατί όχι και) τη σκιώδη ύπαρξη των Γάλλων…

Αυτό που πρέπει να αναφέρουμε εμφατικά, είναι ότι  η Κίνα αυτήν την περίοδο έχει το ρόλο της διαμεσολαβήτριας χώρας. Διαμεσολαβεί τόσο ανάμεσα σε Ρωσία και Δύση για να τα ξαναβρούν (άλλωστε ο Πούτιν πριν 2 ημέρες έκανε δημόσια την πρόθεσή του να λήξει τον πόλεμο στην Ουκρανία, αρκεί να διατηρηθούν οι γραμμές που πήρε υπό την κατοχή του ο ρωσικός στρατός) όσο και είναι το κράτος αυτό που “συμπαραστέκεται” στη Γαλλία του Μακρόν στον άτυπο “πόλεμο” με τις ΗΠΑ από την στιγμή υπογραφής της AUKUS, ενώ γνωρίζουμε επίσης καλά, και μετά την επίσκεψη Μπλίνκεν πριν 2 εβδομάδες στο Πεκίνο, ότι οι ΗΠΑ εμμέσως πλην σαφώς βασίζονται στο διαμεσολαβητικό ρόλο του κινεζικού Κράτους ανάμεσα σε Ισραήλ και Αραβικά Κράτη… και πλέον, υφίσταται στο προσκήνιο ο θάνατος του Ραϊσί…

 Ενώ ας βάλουμε και στο παραπάνω παζλ, ότι η Κεντρική Ασία θα είναι αυτή που πολύ σύντομα θα ξαναμοιράσει την τράπουλα των συμμαχιών στην ευρύτερη περιοχή ακόμα και μέσω μίας (νέας) σύγκρουσης… Ήδη ο Ρώσος πρόεδρος χθες επισκέφθηκε το Ουζμπεκιστάν, ένα κράτος της πρώην σοβιετικής ομοσπονδίας με το οποίο η Κίνα έχει υπογράψει εδώ και χρόνια συνεργασίες σε τομείς ενέργειας και οδικών συγκοινωνιών… Και φυσικά υπάρχει και η Ινδία, το αντίπαλο δέος της Κίνας που αν και βρίσκεται στο νότιο τμήμα της ασιατικής ηπείρου, ωστόσο περιπλέκει (δεν εμποδίζει ακριβώς) τις κινήσεις του κινεζικού Κράτους στο “one belt one road”…

Η Κίνα έχοντας μία στάση αναμονής, ουσιαστικά ουδετερότητας τόσο στο ρωσο-ουκρανικό πόλεμο όσο και τώρα σε αυτόν που εξελίσσεται στο έδαφος του Ισραήλ κατόρθωσε να είναι η αναγκαία δύναμη που οι σχέσεις ανάμεσα σε όλες τις εμπλεκόμενες πλευρές περνάνε κατ’ουσίαν από την ίδια.

Και οφείλουμε είτε μας αρέσει ως Δυτικούς είτε όχι, να αναφέρουμε εμφατικά ότι τη δεδομένη στιγμή σε καμία περίπτωση τις ΗΠΑ δεν τις συμφέρει να οξύνουν τις σχέσεις τους με το κινεζικό Κράτος μία συνθήκη που έχει αντιληφθεί απόλυτα η Κυβέρνηση Μπάιντεν, εν αντιθέσει με τον υποψήφιο πρόεδρο Τραμπ, που “παρήγαγε” τις μεγαλύτερες ήττες για το Κράτος του, καθώς είχε πάθει παροξυσμό με την Κίνα…

Και αυτό που μόλις έγραψα, επιρρωνύεται, εκτός όλων των άλλων των ήδη γνωστών γεγονότων απο το 2017-2020, ότι η υποψήφια αντιπρόεδρος των ΗΠΑ στην περίπτωση που κερδίσει ο Τραμπ, Νίκη Χάλεϊ μετέβη χθες στο Τελ Αβίβ, όπου στο “πορτρέτο” με τα Κράτη που ευνοούν με κάθε τρόπο την Χαμάς, έβαλε εκτός από το Ιράν και τη Ρωσία (για τους ευνόητους λόγους, πλέον “ιστορικής διάστασης”) την Κίνα χωρίς ωστόσο για το συγκεκριμένο κράτος να βασίζει σε επιχειρηματολογία αυτήν την διαπίστωσή της…

…Να πούμε κάτι τελευταίο που φυσικά θα φανεί σε λίγους μήνες… Από τον τρόπο που θα κινηθεί η κυβέρνηση Μπάιντεν όσον αφορά τις σχέσεις της με την Κίνα… θα φανεί εάν νικητής στη διπλωματική και εν γένει στην πολιτική σκακιέρα για τις αμερικανικές προεδρικές εκλογές θα είναι ο νυν πρόεδρος ή ο Ντόναλντ Τραμπ… συνοδευόμενοι καθ’ έκαστος από το δίπολο που θα κυριαρχήσει, ο μεν πρώτος και ως εκ τούτου οι ΗΠΑ έχοντας ως άλλο άκρο την Κίνα, ο δε δεύτερος και ως εκ τούτου οι ΗΠΑ έχοντας ως άλλο άκρο τη Ρωσία (επαναφέροντάς την στα πράγματα)…

… και για να το κάνουμε ακόμα πιο κατανοητό, η Κίνα θέλει Μπάιντεν…η Ρωσία από την άλλη θέλει Τραμπ…