Της Άννας Κωνσταντινίδου*
Με την αποχή από την κάλπη, απλά η Ελλάδα αιμορραγεί.Και όταν λέμε Ελλάδα εννοούμε όλους εμάς. Προφανέστατα υφίστανται κοινωνικής διάστασης προβλήματα, προφανώς υφίστανται οικονομικά ζητήματα γιατί οι περισσότεροι εξ ημών δεν ανήκουμε στα ανώτερα και ανώτατα εισοδήματα και εξυπακούεται ότι πρέπει να γίνουν ενέργειες από μέρους της Κυβέρνησης, ώστε ο Έλληνας να αισθανθεί ασφαλής, να αισθανθεί δικαιωμένος.
Ωστόσο, για να έρθει η εσωτερική εξυγίανση θα πρέπει τουλάχιστον σε ζητήματα εθνικής Άμυνας, δηλαδή εθνικής ασφάλειας να έχουμε το κεφάλι όσον το δυνατόν πιο ήσυχο. Γιατί η Ελλάδα δεν είναι Βέλγιο, δεν είναι Λουξεμβούργο, αλλά ως γνωστόν περιβάλλεται από αναθεωρητικούς γείτονες.
Από το 2020 η χώρα μας κάνει τα πάντα για την εθνική της άμυνα και οφείλουμε σε αυτές (και κυρίως σε αυτές) τις εκλογές, να δώσουμε ένα ηχηρό μήνυμα στην κάλπη, ώστε να βγάλει μεγάλα ποσοστά το κόμμα αυτό που διασφαλίζει τα εθνικά μας εδάφη. Γιατί πολύ απλά εάν το κυβερνών κόμμα βγει με τα ποσοστά των εθνικών εκλογών, το μόνο σίγουρο είναι, ότι ο πρώτος Επίτροπος Άμυνας στην Ευρωπαϊκή Ένωση θα είναι Έλληνας και ως εκ τούτου δεν χρειάζεται πανεπιστημοσύνη για να αντιληφθούμε τα εθνικά οφέλη.
Η Άμυνα της ΕΕ δεν είναι παράταιρο και ανεδαφικό να ειπωθεί, ότι θα περνά μέσα από την Ελλάδα και την Κύπρο!!!
Εάν η Κυβέρνηση χτυπήσει ποσοστά εθνικών εκλογών και καθώς θα είναι ένα από τα λαϊκά κόμματα του Ευρωκοινοβουλίου με τέτοια μεγάλα ποσοστά, ο θώκος του Επιτρόπου Άμυνας όχι μόνο θα δοθεί στην Ελλάδα, αλλά και με μία Ελλάδα στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ (που πανηγυρικά έχουμε εκλεγεί) το μόνο βέβαιο είναι ότι το Κράτος μας θα είναι κυρίαρχο στις διεθνείς και περιφερειακές αποφάσεις… και κυρίως ανεβαίνει σε ακόμα μεγαλύτερο level στην περιοχή του, γιατί τα περισσότερα των διεθνών και περιφερειακών ζητημάτων θα περνάνε από το ίδιο.
Την Κυριακή ψηφίζουμε για την Άμυνά μας, ψηφίζουμε για τη θωράκιση των εδαφών μας, αλλά κυρίως ψηφίζουμε για την κυριαρχία του Ελληνισμού στα διεθνή και περιφερειακά όργανα/οργανισμούς.
Προτάσσοντας το εθνικό συμφέρον, προωθούμε τον Ελληνισμό να έχει λόγο σε κομβικές αποφάσεις. Με την αποχή ως μέσο ακόμα και αντίδρασης πολύ απλά βάζουμε τρικλοποδιά στην ίδια τη χώρα μας, βάζουμε τρικλοποδιά στους ίδιους τους εαυτούς μας. Η δυσαρέσκεια μπορεί να εκφραστεί με πολλούς τρόπους σε μία δημοκρατική κοινωνία, ωστόσο οφείλουμε κάθε φορά να γνωρίζουμε πότε είναι η κατάλληλη στιγμή για να εκφραστεί η αντίδραση.
Και φυσικά, η κάλπη είναι το μέσο για την έκφραση των κοινωνιών, όμως η Ελλάδα αυτήν την στιγμή πρέπει να προχωρήσει, καθώς η ευκαιρία που της δίνεται στην Ευρωπαϊκή Ένωση να είναι η επικεφαλής της Άμυνας και της Ασφάλειας του Θεσμού, είναι άδικο να την αποκόψουμε εμείς με τις αποφάσεις μας την Κυριακή, είτε απέχοντας από την κάλπη, είτε ψαλιδίζοντας τη δύναμη του κυβερνώντος κόμματος που έχει αποδείξει ότι μπορεί όχι μόνο να εγγυηθεί την Άμυνα και την Ασφάλεια του Κράτους, αλλά να είναι σοβαρός συμμέτοχος σε διεθνείς και περιφερειακές αποφάσεις.
Η Ελλάδα είναι το σπίτι μας και η Ευρωπαϊκή Ένωση το εξοχικό μας… και οφείλουμε στην Παράδοσή μας, οφείλουμε στην Ιστορία μας τη δεδομένη στιγμή που έχουμε την ευκαιρία να μην τη χάσουμε… και ο Ελληνισμός μέσω της Ελλάδας να ξαναγίνει το επίκεντρο του Κόσμου (και δεν είναι διόλου λαϊκισμός).
*Άννα Κωνσταντινίδου , Ιστορικός -Διεθνολόγος Διδάκτωρ Δημοσίου Δικαίου και Πολιτικής Επιστήμης Νομικής Σχολής ΑΠΘ, Επιστημονική Συνεργάτιδα Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας (θεσμοθετημένο Εργαστήριο Περιβαλλοντικής Τεχνολογίας Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας), Διδάσκουσα Ανώτατης Διακλαδικής Σχολής Πολέμου (ΑΔΙΣΠΟ) και Σχολής Εθνικής Άμυνας (ΣΕΘΑ)
Τα άρθρα και τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν αποκλειστικά τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.
Ακολουθήστε τις ειδήσεις του speaknews.gr στο Google News πατώντας εδώ
