Της Άννας Κωνσταντινίδου*
Η χθεσινή τοποθέτηση, σχεδόν επίθεση (και ορθώς έπραξε) του Υπουργού Άμυνας του Ισραήλ, Γιόαβ Γκάλαντ εναντίον του Μακρόν και των πολιτικών που υιοθέτησε απέναντι στο Ισραήλ, παρόλο που σχεδόν “πάγωσαν” την κυβέρνηση Νετανιάχου, η οποία πήρε σαφείς αποστάσεις από τις δηλώσεις του υπουργού της, ωστόσο υποδηλώνουν -και κυρίως όσον αφορά το timing που έγιναν- ότι το ισραηλινό Κράτος μέσω των Γαλλο-εβραίων θα καθορίσουν σε αισθητό βαθμό το εκλογικό αποτέλεσμα στη Γαλλία. Η πρώτη εκλογική αναμέτρηση, καθώς η διαδικασία χωρίζεται σε δύο φάσεις, θα γίνει στις 30 Ιουνίου.
Η Μαρί Λεπέν από τον αντισημιτισμό που πρέσβευε ο πατέρας της, εδώ και καιρό -ήδη από το 2022- προσπάθησε την ταυτότητα του κόμματός της (για αυτό και ήρθε σε ευθεία ρήξη με τον Ζαν Μαρί Λεπέν) να την επαναπροσδιορίσει, υιοθετώντας πολιτικές που ήταν ικανές να συσπειρώσουν μεγάλο μέρος της γαλλικής κοινωνίας και κυρίως των παραγωγικών δυνάμεων. Μάλιστα, μετά την τρομοκρατική επίθεση εναντίον του Ισραήλ, προβεβλημένα στελέχη του κόμματός της συμμετείχαν στις διαδηλώσεις για την επιστροφή των Ισραηλινών ομήρων.
Όμως, η Λεπέν είναι μία δεδηλωμένη φιλορωσίδα πολιτικός όχι μόνο της ευρωπαϊκής πολιτικής σκηνής, αλλά της διεθνούς πολιτικής σκηνής. Δεν είναι μήπως ασυμβίβαστα μεταξύ τους αυτά που γράφω; Εν ολίγοις, είναι δυνατόν, να συμπλεύσει ο φιλοπουτινισμός/φιλορωσισμός της Γαλλίδας πολιτικού με την πολιτική των Ισραηλινών, όταν είναι γνωστή η εχθρική στάση της Ρωσίας απέναντι στο Ισραήλ;
Και οι μαγικές λέξεις είναι οι εξής : αμυντικοί εξοπλισμοί/αμυντική βιομηχανία. Παρενθετικά να αναφέρουμε ότι ο μεγαλύτερος διαμετακομιστής των προϊόντων της αμερικανικής, αμυντικής βιομηχανίας σε όλη την νοτιοανατολική περιφέρεια και Ανατολική Ευρώπη είναι το Ισραήλ.
Επίσης, είναι γνωστό εδώ και καιρό, ότι οι “μηχανές” του λόμπι των Ευρωπαίων οπλάδων προετοιμάζονται για την επάνοδο του Τραμπ στην ηγεσία του αμερικανικού Κράτους. Και οφείλουμε με αφορμή την προηγούμενη περίοδο, να σημειώσουμε το εξής. Δεν υπάρχουν λέξεις ταμπού, αλλά άτομα που εσκεμμένα, λόγω συμφερόντων, παραποιούν το νόημα των λέξεων. Δεν θα έπρεπε να είναι ταμπού η λέξη “οπλάδες”, καθώς είναι οι επιχειρηματίες αυτοί που κρατώντας τον παγκόσμιο ΑΕΠ δίνουν εργασία σε χιλιάδες πολίτες. Αυτά τα γλυκανάλατα για “τα όπλα που σκοτώνουν τους ανθρώπους”, θυμίζουν τις άνευ λογικής πολιτικές του τύπου “η Άμυνα δεν είναι αυτοσκοπός”. Όταν ένα Κράτος έχει αναπτυγμένη αμυντική βιομηχανία και διαθέτει προηγμένο εξοπλισμό, κάθε άλλο παρά σημαίνει “πόλεμος”, αλλά αντίθετα σημαίνει ισχύ. Οπότε μία χώρα που το επιβουλεύεται θα το σκεφτεί πολλαπλά για να κινηθεί σε βάρος του.
Αυτό δε, που έγινε στο Ισραήλ μέσω της τρομοκρατικής οργάνωσης, Χαμάς, δεν σημαίνει παρά το αυτονόητο, ότι η τρομοκρατική οργάνωση είναι η βιτρίνα που πίσω από αυτήν κρύβεται η αμυντική βιομηχανία της Ρωσίας, του Ιράν και της Τουρκίας.
Επανερχόμενη στο κύριο μέρος του άρθρου, παρά το γεγονός, ότι ο Μακρόν ως πρόεδρος συνεχίζει, όπως αναφέρει χθεσινό άρθρο του polico, να συμπεριφέρεται ως τραπεζίτης (που είναι άλλωστε το επάγγελμά του) δίνοντας στην πολιτική του έμφαση στα συμφέροντα των μεγαλο-επιχειρηματιών, εντούτοις, η ατολμία του όλο αυτό το χρονικό διάστημα της προεδρίας του να ρυθμίσει τα κοινωνικά ζητήματα του Κράτους του που γιγαντώνονται, εκτός των άλλων, εξαιτίας της πολυπληθούς ομάδας ριζοσπαστών μουσουλμάνων στο εσωτερικό του, διαμόρφωσε ουσιαστικά μια αντισημιτική στάση απέναντι στο Ισραήλ. Όμως οι κραταιές αμυντικές βιομηχανίες της Γαλλίας (από αυτές που και η Ελλάδα προμηθεύτηκε τα προηγμένα όπλα της σε Πολεμική Αεροπορία και Πολεμικό Ναυτικό) έχουν την ταυτότητα των Γαλλο-εβραίων ιδρυτών τους (… για να μην πούμε οι εταιρείες καλλωπισμού, καλλυντικών κτλ)…
Αλλά η λέξη κλειδί αναμφίβολα, για την μεταστροφή, μην πούμε φιλοεβραϊκή στάση της Λεπέν είναι: αμυντική βιομηχανία… Και η Λεπέν έχει αντιληφθεί την απογοήτευση των Γαλλο-εβραίων επιχειρηματιών απέναντι στο Μακρόν.
Εκτός των παραπάνω και εξίσου σημαντικό είναι ότι ήδη κάποια κράτη της πρώην Σοβιετικής Ένωσης που συνέχιζαν να βρίσκονται μέσω του Οργανισμού για τη Συλλογική Ασφάλεια (CSTO), που εν πολλοίς αντικατέστησε το Σύμφωνο της Βαρσοβίας, στο άρμα της Ρωσίας και ως εκ τούτου οι εξοπλισμοί τους εξαρτιόνταν από την αμυντική βιομηχανία της, κάνουν στροφή, εγκαταλείποντας τον Οργανισμό, αναζητώντας δυτική υποστήριξη … και επομένως, αγορά εξοπλισμού από τις δυτικές βιομηχανίες. Ένα από τα Κράτη αυτά είναι η Αρμενία, καθώς ο πρωθυπουργός της, Νικόλ Πασινιάν κατήγγειλε πριν λίγες ημέρες τη σύμβαση και απομακρύνθηκε από τον Οργανισμό με την αιτιολογία ότι η Λευκορωσία παρείχε αμυντικό εξοπλισμό στο Αζερμπαϊτζάν.
Μα θα πει κάποιος: “Και το Ισραήλ παρείχε αμυντικό εξοπλισμό στο Αζερμπαϊτζάν”. Το ζήτημα ωστόσο εν προκειμένω, δεν είναι ποιος παρείχε οπλικά συστήματα στο εχθρικό κράτος της Αρμενίας, αλλά -κάλλιο αργά παρά ποτέ – το αρμενικό Κράτος αντιλήφθηκε ότι η Ρωσία ποτέ δεν το προστάτευσε από τις αζερικές ορέξεις, παρόλο που το Αζερμπαϊτζάν δεν είναι,εκτός των άλλων, μέλος του CSTO.
Και όπως λέει η έκφραση… Είναι πολλά τα λεφτά, Άρη για να χαθούν… και δη τα έσοδα από τις πωλήσεις αμυντικών εξοπλισμών για ένα κράτος που διαθέτει κραταιά, αμυντική βιομηχανία.
Και η Λεπέν αντιλήφθηκε αφενός τη δυσφορία των Γαλλο-εβραίων επιχειρηματιών αμυντικού εξοπλισμού για τον τρόπο που ο Μακρόν αντιμετωπίζει τον πόλεμο στο ισραηλινό έδαφος αφετέρου όπως προαναφέραμε είναι τόσα πολλά τα έσοδα από τους αμυντικούς εξοπλισμούς…που αν και φιλορωσίδα πολιτικός (ωστόσο ως γνωστόν όλα αυτά είναι λυκοφιλίες), η Λεπέν θα στηρίξει την Αρμενία του Πασινιάν στο νέο άνοιγμά του προς τη Δύση. Φυσικά δεν πρέπει να παραβλέψουμε, ότι η Γαλλία διαθέτει μεγάλη και ιδιαίτερα ενεργή αρμενική κοινότητα. Εξυπακούεται δε, ότι ενδεχόμενες συμφωνίες αμυντικού εξοπλισμού της Αρμενίας με το γαλλικό Κράτος, είναι βούτυρο στο ψωμί για το δημόσιο, γαλλικό κορβανα.
Η Λεπέν έχει πλήρως αξιολογήσει τα νέα δεδομένα. Γιατί εάν χάσει ο Μακρόν τις βουλευτικές εκλογές, θα είναι ιδιαίτερα δύσκολο να εξαντλήσει την προεδρική θητεία του, γιατί πολύ απλά συγκατοικώντας ουσιαστικά με την Λεπέν, δεν θα μπορεί να περάσει ούτε ένα νομοσχέδιο από την Γαλλική Εθνοσυνέλευση. Οπότε θα είναι πρόεδρος άνευ ισχύος. Και επομένως, η Λεπέν οργανώνει την επόμενη ημέρα και μάλιστα χέρι χέρι με τους Γαλλο-εβραίους επιχειρηματίες όπλων.
Επομένως για τη Μαρί Λεπέν με έναν σμπάρο κυριολεκτικά δύο τρυγόνια στη φαρέτρα των επικείμενων εκλογών:
Γαλλο-εβραίοι και Γαλλο-αρμένιοι…
*Άννα Κωνσταντινίδου , Ιστορικός -Διεθνολόγος Διδάκτωρ Δημοσίου Δικαίου και Πολιτικής Επιστήμης Νομικής Σχολής ΑΠΘ, Επιστημονική Συνεργάτιδα Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας (θεσμοθετημένο Εργαστήριο Περιβαλλοντικής Τεχνολογίας Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας), Διδάσκουσα Ανώτατης Διακλαδικής Σχολής Πολέμου (ΑΔΙΣΠΟ) και Σχολής Εθνικής Άμυνας (ΣΕΘΑ)
Τα άρθρα και τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν αποκλειστικά τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.
Ακολουθήστε τις ειδήσεις του speaknews.gr στο Google News πατώντας εδώ
