της Άννας Κωνσταντινίδου*
Πριν λίγες ώρες, ξημερώματα Κυριακής, η Χεζμπολάχ του Λιβάνου εξαπέλυσε καταιγισμό ρουκετών εναντίον του Ισραήλ, προσπαθώντας να πλήξει το βόρειο τμήμα του. Ενώ σε λίγες ώρες, ανώτεροι αξιωματούχοι της Εθνικής Ασφάλειας των ΗΠΑ μεταβαίνουν στο Ισραήλ, καθώς το Ιράν απειλεί ότι θα το χτυπήσει εντός της εβδομάδας, αναφέροντας δε, στελέχη τόσο της νέας κυβέρνησής του όσο και της Χεζμπολάχ ότι και το σημερινό χτύπημα ήταν μία προειδοποίηση για το τι θα ακολουθήσει ως απάντηση στο θάνατο του ηγέτη της τρομοκρατικής οργάνωσης του Λιβάνου που πρόσκειται στο ιρανικό κράτος, Φουαντ Σουκρ.
Αυτό ωστόσο που έγινε σήμερα, τις πρώτες πρωινές ώρες εναντίον του Ισραήλ, παρά το γεγονός οτι το ισραηλινό Κράτος είναι εδώ και καιρό προετοιμασμένο για μία επίθεση από τους Ιρανούς και τα τρομοκρατικά φερέφωνά τους, ωστόσο οφείλουμε να το δούμε ως απόληξη της προειδοποίησης με τα απανωτά χτυπήματα που δέχθηκαν το τελευταίο 24ωρο τα δύο Κράτη πυλώνες της ΕΕ, Γερμανία και Γαλλία.
Το Ιράν και τα φερέφωνά τους με τα χτυπήματα αυτά σε Γερμανία, Γαλλία και Ισραήλ επιδίωξαν ουσιαστικά να “ενημερώσουν” -πρώτη φορά μετά από δέκα μήνες πολέμου – πώς στοχεύουν να κινούνται από εδώ και πέρα στο επιχειρησιακό στρατιωτικό σκέλος του πολέμου. Ενώ μέχρι τώρα κάθε φορά υπήρχε ένας συγκεκριμένος στόχος, τον οποίο χτυπούσαν, η στρατηγική τους -μετα τα χθεσινά σχεδόν ταυτόχρονα χτυπήματα – αλλάζει, στοχεύοντας στην ταυτόχρονη διασπορά του χτυπήματος. Αυτό είναι το ένα, ως ερμηνεία των επιθέσεων που είχαμε το τελευταίο 24ωρο πρώτα σε Γερμανία, μετά σε Γαλλία και τα ξημερώματα στο Ισραήλ.
Το δεύτερο, στο οποίο οφείλουμε να εστιάσουμε και θα δούμε το αποτέλεσμα πολύ σύντομα να συμβαίνει, είναι στην τοποθέτηση του νέου ΥπΕξ της Αιγύπτου, Αμπντελάττι που κατά τη χθεσινή σύσκεψη της Διάσκεψης του Τόκιο για την Αφρικανική Ανάπτυξη (TICAD) είπε κάτι πολύ σαφές ότι η Διεθνής Κοινότητα στάθηκε ανίκανη και απρόθυμη απέναντι στα ζητήματα που δημιουργούνται στο Σουδάν και με τον πόλεμο στο Ισραήλ.Τα μηνύματα από την τοποθέτηση του Αιγύπτιου ανωτάτου πολιτικού αξιωματούχου είναι πάρα πολλά σε πολλές κατευθύνσεις, καθώς τόσο το Σουδανικό (ένα εθνικό ζήτημα των Αιγυπτίων ήδη από τον 19ο αιώνα που αν και μεταλλάχθηκε ως προς τους στόχους για τη διαχείρισή του το 1956, εντούτοις παραμένει μέχρι σήμερα εθνικό ζήτημα των Αιγυπτίων) όσο και το Παλαιστινιακό είναι θέματα που το αιγυπτιακό Κράτος τα διαχειρίζεται μέχρι σήμερα ως κεφαλαιώδους θέματα της εθνικής πολιτικής του όχι μόνο απέναντι στη Δύση, αλλά και σε Αραβικό Κόσμο, όμως και σε μουσουλμανικές χώρες που στοχεύουν να τα “υφαρπάξουν” με σκοπό να πιέζουν τη Νειλόρρυτη χώρα. Και πολύ απλά η επίθεση της Χεζμπολάχ εναντίον του βόρειου τμήματος του ισραηλινού Κράτους τα ξημερώματα, αυτό που πολύ απλά θα κάνει, είναι η συσπείρωση Αιγύπτου, Ιορδανίας…..με Ισραήλ για τη διαφύλαξη όχι μόνο των μεταξύ τους συνόρων, αλλά και το…. Σαχέλ (ειδικά ως προς αυτό όσο και για κάποιους μπορεί να φαίνεται ουτοπικό, είναι τόσο αληθινό και ως φαίνεται… κοντά).
Ένα τρίτο αποτέλεσμα που αντιλαμβανόμαστε από την επίθεση σε σχεδόν ταυτόσημο χρόνο εναντίον Γερμανίας, Γαλλίας και Ισραήλ, είναι το εξής παρακάτω.
Δεν είναι μόνο ότι τα δύο ευρωπαϊκά κράτη αποτελούν τους πυλώνες του θεσμικού περιβάλλοντος της ΕΕ, αλλά επίσης η Γαλλία όλο αυτό το διάστημα έχει ακυβερνησία (επί της ουσίας) ενώ συγχρόνως σε μία εβδομάδα αρχίζουν οι Παραολυμπιακοί Αγώνες στο Παρίσι. Η επίθεση στην εβραϊκή Συναγωγή και μάλιστα -ως φαίνεται – με επικεφαλής Γάλλο υπήκοο, γαλλικής καταγωγής δίνει το μήνυμα ότι το Κράτος της Μασσαλιώτιδας έχει χάσει τα ηνία για τη διασφάλιση του εθνοτισμού της, κινούμενο σε βάσεις κοινωνικής φύσης. Ένα κράτος που κρατούσε ψηλά την έννοια του πατριωτισμού έχει ξεπέσει σε ένα ταξικό κατεστημένο, εξαιτίας της πριμοδότησης της τελευταίας δεκαετίας ενός αριστερισμού που αντιστρατεύεται τα εθνικά συμφέροντα των Γάλλων. Στο βιβλίο μου, το “Ισλάμ και το Ενεργειακό Ζήτημα στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο”, εξηγώ με σαφήνεια γιατί νέοι άνθρωποι που κατάγονται από πρώην αποικιοκρατικές δυνάμεις ελκύονται τόσο πολύ από τις οργανώσεις του Ισλαμ.
Η Γαλλία πάντως έχει ξεφύγει από τα εθνικοπατριωτικά ερείσματά της. Το ξένο πλέον, και μάλιστα το ισλαμιστικό δίνει το μήνυμα μίας κυριαρχίας όχι σε οποιοδήποτε δυτικοευρωπαϊκό έδαφος, αλλά στην κυρίαρχη αμυντικά χώρα της ΕΕ, τη Γαλλία.
Και φυσικά, χτυπήθηκε από τον ISIS η Γερμανία, γιατί σε λίγες εβδομάδες θα γίνουν εκλογές στα ομόσπονδα κρατίδιά της, το αποτέλεσμα των οποίων θα κρίνει τις εκλογές στην Καγκελαρία το 2025…
… αυτή η “διασπορά” του χτυπήματος από μέρους του Ιράν έδωσε τόσα πολλά μηνύματα, τα οποία η Δύση πρέπει με σοβαρότητα και προσήλωση “να διαβάσει”. Το Ισραήλ χάρη στον αναμφισβήτητα μεγάλο ηγέτη της, Μπέντζαμιν Νετανιάχου δεν μπορεί να τρωθεί, όμως η Ευρώπη μπορεί και μάλιστα σε τέτοιο βαθμό που οι λαοί της θα πονέσουν.
*Άννα Κωνσταντινίδου , Ιστορικός -Διεθνολόγος Διδάκτωρ Δημοσίου Δικαίου και Πολιτικής Επιστήμης Νομικής Σχολής ΑΠΘ, Επιστημονική Συνεργάτιδα Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας (θεσμοθετημένο Εργαστήριο Περιβαλλοντικής Τεχνολογίας Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας), Διδάσκουσα Ανώτατης Διακλαδικής Σχολής Πολέμου (ΑΔΙΣΠΟ) και Σχολής Εθνικής Άμυνας (ΣΕΘΑ)
Τα άρθρα και τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν αποκλειστικά τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.
Ακολουθήστε τις ειδήσεις του speaknews.gr στο Google News πατώντας εδώ
