” Φινλαδοποίηση”

Είναι η διαδικασία με την οποία μια ισχυρή χώρα αναγκάζει μια μικρότερη γειτονική χώρα να συμμορφώνεται με τους κανόνες εξωτερικής πολιτικής της ισχυρής χώρας, επιτρέποντάς της ταυτόχρονα να διατηρήσει την ανεξαρτησία της και το δικό της πολιτικό και οικονομικό σύστημα.

 Η υιοθέτηση αυτής της στάσης ήταν απότοκο του φόβου ότι η μικρή χώρα οδηγούμενη σε σύρραξη με τη γείτονά της θα χάσει πολλά περισσότερα.

 Ο όρος αυτός αφορά τις ιστορικές σχέσεις της Φινλανδίας με τη Σοβιετική Ένωση.

 Μετά από μία σειρά ένοπλων συγκρούσεων μεταξύ των δύο χωρών στο πρώτο μισό του αιώνα, η μεταπολεμική φινλανδική κυβέρνηση του Juho Kusti Paasikivi ακολούθησε μία πολιτική ευμενούς ουδετερότητας απέναντι στη Σοβιετική Ένωση, η οποία μέσα από ένα πλέγμα συμφώνων συνεργασίας, καθώς και τη σύναψη προνομιακών οικονομικών σχέσεων, οδήγησε στο συντονισμό της εξωτερικής και εν μέρει της εσωτερικής πολιτικής της Φινλανδίας βάσει των απαιτήσεων της Σοβιετικής Ένωσης.”

Αν ανατρέξει κανείς στο Διαδίκτυο για να πάρει τις πρώτες πληροφορίες περί του τι είναι η ” Φινλαδοποίηση ” μιας χώρας διαβάζει το παραπάνω χωρίο.

Αν μάλιστα είναι Έλληνας ο αναγνώστης είναι πολύ πιθανόν να αντιλαμβάνεται ότι η παράγραφος αυτή κατά μείζονα λόγο τον αφορά για τα θέματα της Πατρίδας του σε σχέση με την ” Σοβιετική Ένωση” του Αιγαίου δηλαδή την Τουρκία.

Μετά την ” Διακήρυξη Φιλίας των Αθηνών” τον Δεκέμβριο του 2023 βλέπουμε ακριβώς τα ίδια στις Ελληνοτουρκικές σχέσεις.

Η Τουρκία με διαρκή και έντονη προβολή ισχύος (ρεαλιστική ή όχι δεν έχει σημασία από την στιγμή που έγινε αποδεκτή) να πιέζει και τελικά να αναγκάζει την Αθήνα στην υπογραφή αυτής της περίεργης Διακήρυξης και έκτοτε να την χρησιμοποιεί καθημερινά για να εκμηδενίσει κάθε σκέψη ακόμη αντίδρασης της Ελλάδας σε θέματα απαράδεκτα ως απάδοντα κατά την Τουρκία του πνεύματος αυτής της εκπληκτικής Διακήρυξης Φιλίας.

Το πιο εμφατικό παράδειγμα είναι η σφοδρή ενόχληση της Τουρκίας στην ανακοίνωση της Αθήνας για την δημιουργία θαλάσσιων πάρκων στο κεντρικό και νότιο Αιγαίο,μια πάγια τακτική ενίσχυσης των δράσεων για την προστασία του περιβάλλοντος που αφορά ψάρια, θαλάσσια είδη, πλαγκτόν, καθαρή ενέργεια, ποιότητα του νερού και συναφή.

Μια ενέργεια που επιβάλλεται από μια σειρά νόμων και ρυθμίσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλά και διεθνών κειμένων για το Κλίμα.

Μια πράξη που δεν έχει κανένα στρατιωτικό χαρακτήρα ή επιθετικό.

Παρά όλα αυτά όμως η Τουρκία αντέδρασε ακαριαία με απειλές ότι αυτά τα πάρκα δεν θα γίνουν καθώς παραβιάζουν ευρέως το πνεύμα της Διακήρυξης των Αθηνών.

Επί της ουσίας η Τουρκία εννοεί ότι με την υπογραφή της η Ελλάδα έθεσε όλα τα ζητήματα που δυνητικά μπορεί η Τουρκία να θεωρήσει ότι έχει λόγο,ως υποκείμενα στην τελική κρίση της Τουρκίας.

Με λίγα λόγια η Τουρκία θεωρεί ότι με την υπογραφή της Διακήρυξης των Αθηνών η Ελλάδα οφείλει να ρωτάει την ίδια για τα πάντα σε Αιγαίο, Κύπρο, Θράκη, Ανατολική Μεσόγειο.

Τα περιστατικά έλαβαν δραματική μορφή στην πανέμορφη Κάσο με την παρενόχληση του Ιταλικού πλοίου που θα πόντιζε καλώδια για τις έρευνες υποθαλάσσια από το Τουρκικό Πολεμικό Ναυτικό.

Η Τουρκία εμφανίστηκε με μεγαλύτερο αριθμό πλοίων στην περιοχή από την Ελλάδα και δήλωσε ότι το Ιταλικό πλοίο πήρε την άδεια ολοκλήρωσης των ενεργειών του από την Άγκυρα ευχαριστώντας μάλιστα την Αθήνα για την αποδοχή του γεγονότος.

Η Αθήνα προχώρησε σε μια μάλλον χαλαρή διάψευση και τα ερωτηματικά παραμένουν για το τι πραγματικά συνέβη στην Κάσο και μάλιστα δις.

Την ίδια στιγμή η Τουρκία ανακοινώνει συνεχώς υλοποίηση σχεδίων αυτόνομης ανάπτυξης παραγωγής οπλικών συστημάτων, μεγαλώνει και αυξάνει τον επιχειρησιακό σχεδιασμό επιθετικών μονάδων και σχηματισμών από Βορρά προς Νότο στην Δυτική Ιωνία και απέναντι από την Κύπρο, παρεμβαίνει αποφασιστικά στην δυτική Λιβύη με μια ακόμα παράνομη υπογραφή αμυντικής συμφωνίας με την Τουρκόφωνη δοτή προσωρινή διοίκηση που δεν έχει δικαίωμα να υπογράφει τέτοιες συμφωνίες που παραδίδουν την μισή χώρα στις Τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις χωρίς καμία αντίδραση από ΕΕ και ΝΑΤΟ.

Η Τουρκία επίσης δεν κρύβει την πλήρη στρατηγική της συμπόρευση με όλες τις Αντιδυτικές,Αντινατοικές δυνάμεις του Ισλαμικού Φονταμενταλισμού στην Μέση Ανατολή παρόλα αυτά όμως δεν υποφέρει από καμία κύρωση ή αντίποινα ούτε από την ΕΕ ούτε τις ΗΠΑ ούτε το ΝΑΤΟ.

Αντίθετα η Τουρκία πετυχαίνει συνεχώς την συμφωνία με τον Δυτικό κόσμο για την απόκτηση κρίσιμων οπλικών συστημάτων όπως τα Γερμανικά υποβρύχια και τα Αμερικανικά F16 με Ελληνική μάλιστα στήριξη μετά την υπογραφή της Διακήρυξης των Αθηνών αφού η Αθήνα έχει δηλώσει στο Κογκρέσο ότι οι Ελληνοτουρκικές σχέσεις έχουν εξομαλυνθεί απαλλάσσοντας έτσι τις αντιτουρκικές δυνάμεις στις ΗΠΑ από το αντικείμενο τους .

Η Ελλάδα λοιπόν με τον τρόπο της βοηθά την Τουρκία στον υπερεξοπλισμό της την στιγμή που αδειάζουν οι σχολές των Ενόπλων Δυνάμεων από φοιτητές λόγω του νόμου Κεραμέως,δεν έχει αμυντική βιομηχανία εγχώρια, αναγκάζεται σε πανάκριβες εισαγωγές οπλικών συστημάτων και  έχει σοβαρό ζήτημα με το Πολεμικό Ναυτικό που χρειάζεται άμεσα πλην των Γαλλικών Μπελαρά,κορβέτες,ΜΕΚΟ, υποβρύχια και προσωπικό καθώς οι αποστρατείες και παραιτήσεις έχουν υπερβεί προ πολλού το όριο κινδύνου.

Η Τουρκία επίσης με υπογραφή της Ελλάδος για τις βίζες εξπρές στα νησιά που η ίδια θεωρεί  “Τουρκικά” γεμίζει τα νησιά αυτά με δεκάδες χιλιάδες εύπορους τουρίστες Τούρκους που ήδη ελέγχουν τα νησιά αυτά οικονομικά.

Σε λίγα χρόνια δεν θα χρειάζεται ούτε μισή σφαίρα.

Η Τουρκία θα έχει τον πλήρη έλεγχο των νησιών αυτών με μεγάλες κοινότητες Τούρκων που θα έχουν αγοράσει σπίτια και γαίες και θα ζητούν τουρκικά πολιτιστικά κέντρα,τζαμιά, δίγλωσσες πινακίδες κλπ.

Ήδη στα μαγαζιά των νησιών οι πινακίδες είναι και στα τουρκικά για την εξυπηρέτηση των πελατών ενώ έρχονται μέχρι και Τούρκοι σερβιτόροι.

Όταν χτίσουν οι Τούρκοι και κέντρα υγείας, μονάδες αφαλάτωσης, έργα υποδομής ως ” δώρο και προσφορά” στην κοινή Ελληνοτουρκική συμβίωση θα είναι το τέλος.

Στην Θράκη βλέπουμε το Τουρκικό Προξενείο να έχει ξεφύγει από κάθε έλεγχο.

Τούρκοι παρακρατικοί που είχαν απαγόρευση εισόδου στην χώρα, επανέρχονται για να ασχημονήσουν την στιγμή που η Τουρκία απελαύνει συνεχώς Ελλαδίτες Ποντίους που θέλουν να επισκεφθούν τον Πόντο ενώ το τουρκικό παρακράτος πέτυχε την ακύρωση της Πατριαρχικής Θείας Λειτουργίας στην Τραπεζούντα κάθε 15 Αυγούστου.

Όλο το μηντιακό σύστημα της Τουρκίας διαπαιδαγωγεί τα 85 εκατομμύρια πολίτες στην λογική της κατάκτησης και του ρατσιστικού εθνικιστικού επιθετικού πλαισίου κατά της Ελλάδας την στιγμή που στην Ελλάδα όλο το σύστημα οδηγεί στον καυτευσμό,την υποχώρηση,την ενδοτικότητα,την προσβολή των Εθνικών Αντανακλαστικών,την μείωση της Εθνικής ομοιογένειας,την πλαδαροποίηση των νέων στα στρατιωτικά τους καθήκοντα,στον εκμαυλισμό των ηθών στην έκπτωση και παρακμή.

Σε ένα τέτοιο περιβάλλον μεταξύ των δύο χωρών,σε όλα τα επίπεδα,η σύγκρουση φαντάζει αναπόφευκτη σε λίγα χρόνια καθώς η Τουρκία θα δεί ότι υφίσταται μοναδικό παράθυρο ευκαιρίας 100 ετών να πάρει το μισό Αιγαίο την Θράκη και ολόκληρη την Κύπρο.

Ο λόγος είναι αυτό που εκπέμπει η Ελλάδα.

Και αυτό που εκπέμπει δεν είναι απόλυτη προτεραιότητα στην Αποτροπή αλλά αποδοχή της Φινλαδοποίησης.