του Δρ. ΒΕΝΙΑΜΙΝ ΚΑΡΑΚΩΣΤΑΝΟΓΛΟΥ*
Η τουρκική απειλή, ήδη από τον 11 αιώνα μ.Χ., αποτελεί την βασική υπαρξιακή απειλή κατά του Ελληνισμού… Αφού κατέλαβε το παρακμασμένο Βυζάντιο, τον 15ο αιώνα, απέτυχε βέβαια να καθυποτάξει την Κεντρική Ευρώπη (της οποίας το Βυζάντιο ήταν πάντα το αμυντικό ανάχωμα), αλλά υπέταξε μεγάλο μέρος της Βαλκανικής Χερσονήσου, στο νότιο τμήμα της οποίας διαβιούσε ανέκαθεν ο Ελληνισμός. Τέσσερις αιώνες οθωμανικής σκλαβιάς στην νότια και πέντε αιώνες στην βόρεια Ελλάδα, σημάδεψαν την μοίρα των Ελλήνων με κάθε είδους βαρβαρότητα που στόχευε να αλλοτριώσει, να εξουθενώσει και να ενσωματώσει φυλετικά, θρησκευτικά, πολιτισμικά και να εξανδραποδίσει πολιτικά τους «γκιαούρηδες»! Αυτοί όμως, όπως και κάποιοι άλλοι χριστιανοί σκλάβοι των Βαλκανίων, άντεξαν και, όταν οι συνθήκες το επέτρεψαν, εξεγέρθηκαν και διεκδίκησαν την ανεξαρτησία και την αυτοδιάθεσή τους. Πρώτοι, βέβαια οι Έλληνες, οι Ρωμιοί της πρώην Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, με κύριο χαρακτηριστικό την Ορθόδοξη Χριστιανική Πίστη τους! Ούτε οι μαζικές εξοντώσεις, ούτε οι βίαιοι εξισλαμισμοί, ούτε ο γενιτσαρισμός και το παιδομάζωμα, πέτυχαν να κάμψουν την βαθειά πεποίθηση ευγενικής φυλετικής και υψηλής πολιτιστικής καταγωγής των υπόδουλων Ρωμιών, ούτε βέβαια τα οφέλη από το «τουρκοπροσκύνημα»!
Όταν το νέο Ελληνικό κράτος απέκτησε ανεξαρτησία και κυριαρχία και στη συνέχεια με τους Βαλκανικούς Πολέμους και τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο (συνέχεια του οποίου ο Ελληνοτουρκικός 1919-1922), επεξέτεινε τα σύνορά του μέχρι την περιορισμένη πια Οθωμανική και, στη συνέχεια, νέα Τουρκική επικράτεια, ήδη από το 1913, άρχισαν οι διώξεις, τα πογκρόμ και οι (πραγματικές) γενοκτονίες όλων των Χριστιανών της Ανατολής, στην Ανατολική Θράκη (και στην Κωνσταντινούπολη), την Ιωνία, τον Πόντο και την υπόλοιπη Μικρά Ασία: Ελλήνων, Αρμενίων, Ασσυρίων… Οι τραγικοί αριθμοί ξεπερνούν τα τρία (ίσως 3,5) εκατομμύρια νεκρών και διωχθέντων, που οδήγησαν στην εθνική εκκαθάριση των μη Τούρκων και τον εξισλαμισμό όσων απέμειναν.
Το νέο (εθνικό) τουρκικό κράτος δεν απέβαλε, αλλά τελειοποίησε και «εκσυγχρόνισε» τις βίαιες πρακτικές των Οθωμανών! Έτσι, στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Χίτλερ ανέκραξε «Ποιος θυμάται τους Αρμένιους» για να δώσει ιστορική «νομιμοποίηση» και να προσδοκά την παγκόσμια λήθη, για το δικό του γενοκτονικό έγκλημα (Ολοκαύτωμα) κατά των Εβραίων…!
Η Δύση, όπως διαμορφώθηκε μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, με το ΝΑΤΟ, την Ευρωπαϊκή Ένωση και τους άλλους θεσμούς, δεν θέλησε να μάθει για τις τραγικές εμπειρίες των Χριστιανών υπόδουλων και γενοκτονημένων της Τουρκίας (Οθωμανικής, Νεοτουρκικής και Κεμαλικής). Της αρκούσε ότι οι Τούρκοι ήταν «σύμμαχοι» στο ΝΑΤΟ και με την πλευρά της Δύσης στον Ψυχρό Πόλεμο…! Αλλά και ο Ελληνισμός άρχισε να συνειδητοποιεί το μέγεθος και το ιστορικό βάθος, αλλά και την σύγχρονη μορφή, του τουρκικού υπαρξιακού κινδύνου κατά της Ελλάδος, μόνον όταν άρχισε η αναγνώριση των γενοκτονιών στην Ελληνική έννομη τάξη (1994, 1998).
Είχαν προηγηθεί οι Αρμένιοι για τη δική τους γενοκτονία με μεγάλη επιτυχία στην διεθνή της αναγνώριση, ενώ οι Ασσυροχαλδαίοι που δεν είχαν κρατική υπόσταση, μόνο σε επίπεδο ΜΚΟ και επιστημονικό, πέτυχαν την αναγνώριση της δικής τους γενοκτονίας!
Ήρθε όμως, το Καλοκαίρι του 1974, η τουρκική εισβολή στην Κύπρο (και ιδίως ο δεύτερος Αττίλας), για να ανοίξει η Δύση και η Διεθνής Κοινότητα τα μάτια της, μπροστά στην φρίκη της τουρκικής αυθαιρεσίας και βαρβαρότητας! Δεν ήταν βέβαια το άφρον και προδοτικό (και ξενοκίνητο) πραξικόπημα της Χούντας του Δ. Ιωαννίδη η αιτία, αλλά μόνο μία εύκολη στημένη αφορμή, για να εφαρμοσθούν τα προηγούμενα υπάρχοντα, από το 1964 και νωρίτερα ακόμη, σχέδια της Τουρκίας για εισβολή!
Αφού τορπίλισε η Τουρκία με τους εγκαθέτους της, την αγαστή συνύπαρξη της πλειοψηφίας του 80% των Ελληνοκυπρίων, με την μειοψηφία του 18% των Τουρκοκυπρίων (που είχαν προνόμια Κοινότητας και δικαιώματα veto), στο νεοπαγές Κράτος της Κυπριακής Δημοκρατίας (Συμφωνίες Ζυρίχης-Λονδίνου), εμπόδισε την ψήφιση των συνταγματικών τροποποιήσεων του Προέδρου Αρχιεπισκόπου Μακαρίου (για την πιο εύρυθμη λειτουργία του κράτους) και ουσιαστικά επέβαλε την γκετοποίηση των Τουρκοκυπρίων εντός οχυρωμένων θυλάκων, με αποχώρησή τους από τους θεσμούς και τα όργανα του Κυπριακού κράτους όπου μετείχαν! Το κάκιστο πραξικόπημα της 15.07.1974 έδωσε την αφορμή και είχε ξένη (όχι μόνο τουρκική) εμπλοκή, προκαλώντας εμφύλια διένεξη στην πλευρά της Ελληνοκυπριακής πλειοψηφίας και αφήνοντας χωρίς άμυνα το νησί. Πάντως, ούτε ένας Τουρκοκύπριος δεν επλήγη κατά το πραξικόπημα και μέχρι την 20.07.1974, οπότε εκδηλώθηκε η απόβαση των Τούρκων! Οι εισβολείς Τούρκοι, αντίθετα, προκάλεσαν χιλιάδες θύματα, 1619 αγνοούμενους και 200.000 πρόσφυγες και εκτοπισμένους Ελληνοκύπριους…!
Η Τουρκία δεν είχε κανένα δικαίωμα ένοπλης και μονομερούς επέμβασης, με βάση την τριμερή Συνθήκη Εγγυήσεως, χωρίς ανάλογη απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ. Ο Διεθνής Οργανισμός διοργάνωσε, μετά την πρώτη φάση της παράνομης εισβολής, ειρηνευτικές συνομιλίες στην Ελβετία, όπου η Τουρκία και οι Τουρκοκύπριοι επιδίωξαν να τις τορπιλίσουν διεκδικώντας εκβιαστικά παράνομες διεθνώς και αντισυνταγματικές αλλαγές. Ενώ συνεχίζονταν οι συνομιλίες, οι Τούρκοι ξεκίνησαν τον Αττίλα 2, και κατέλαβαν συνολικά το 37% του Κυπριακού εδάφους ,στη Βόρεια Κύπρο, παρά τον ηρωικό αγώνα της Εθνοφρουράς και της ΕΛΔΥΚ. Οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις, που τέθηκαν σε κινητοποίηση επιστράτευσης, εμποδίστηκαν να παρέμβουν με ναυτικές και αεροπορικές δυνάμεις.
Τα 50 χρόνια κατοχής και η παράνομη ανακήρυξη του ψευδοκράτους της ΤΔΒΚ(1983), δεν μπόρεσαν να οδηγήσουν σε διεθνή αναγνώρισή του, παρά μόνο από την εισβολέα Τουρκία. Σήμερα, πλέον, η Τουρκία και οι κατοχικές «Αρχές» του ψευδοκράτους, θρασύτατα διεκδικούν μια «λύση» με την ύπαρξη δύο «ισότιμων» κρατών στην Κύπρο, δηλ.την ουσιαστική «νομιμοποίηση» εκ των υστέρων, της παράνομης εισβολής του 1974 και της κατοχής 50 ετών, έκτοτε, της Βόρειας Κύπρου! Αφού άλλαξαν παράνομα την εθνική πληθυσμιακή αναλογία στο νησί με την οργανωμένη εγκατάσταση εκατοντάδων χιλιάδων εποίκων από την Τουρκία και παράνομων μεταναστών από Ασία – Αφρική που νέμονται τις Ελληνοκυπριακές περιοχές και περιουσίες !
Η επεκτατική απειλή κατά του Ελληνισμού είναι ενιαία, από την Κύπρο και το Αιγαιακό Αρχιπέλαγος ως την Θράκη. Ενιαία πρέπει να είναι και η αμυντική μας αντιμετώπιση, απέναντι στην υπαρξιακή αυτή απειλή: Απελευθέρωση της Κύπρου, με κάθε μέσο πλέον (μετά από 50 χρόνια) και με την κατάλληλη και αποτελεσματική προετοιμασία γι’ αυτό!
Υπεράσπιση των ελληνικών νησιών του Αιγαίου και των νόμιμων Θαλασσίων Ζωνών που αναλογούν σε αυτά, όπως και στις ηπειρωτικές ακτές της Ελλάδος. Έχοντας κατά νου ότι το Αιγαίο είναι το πρώτο ιστορικό Αρχιπέλαγος και δικαιούται να διασφαλίσει την ενότητά του, τόσο μεταξύ των νησιών του, όσο και μεταξύ των νησιών και της ηπειρωτικής Ελλάδας χωρίς την παρεμβολή ξένης ζώνης κυριαρχίας ή κυριαρχικών δικαιωμάτων.
Και τέλος η Ελληνική Θράκη είναι αδιαπραγμάτευτη ιστορική περιοχή πλήρους ελληνικής κυριαρχίας, αιχμή του δόρατος της Ελλάδος.
*Διεθνολόγος, Μόνιμος Λέκτορας Νομικής Σχολής του Α.Π.Θ.,
Πρόεδρος Ομάδας 21 Μακεδονίας-Θράκης Κίνησης Πατριωτικής Αφύπνισης
Τα άρθρα και τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν αποκλειστικά τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.
Ακολουθήστε τις ειδήσεις του speaknews.gr στο Google News πατώντας εδώ
