της Άννας Κωνσταντινίδου*
Το βλέμμα όλων μας και όπως είναι φυσικό, είναι επικεντρωμένο τη δεδομένη στιγμή στον πόλεμο που διεξάγεται στο Ισραήλ και το ευρύτερο γεωγραφικό ορίζοντα, απ’ όπου αναμφισβήτητα εξαρτά την επιβίωσή του. Εδώ και ένα χρόνο, καθώς σε δυο εβδομάδες από σήμερα, η Μεσόγειος και η Μέση Ανατολή έχει μία από τις “μαύρες επετείους” της, την 7η Οκτωβρίου, αναφερόμαστε -αν και τελείως εσφαλμένα και έχει εξηγηθεί πολλές φορές μέσα από δημόσια αρθρογραφία -στην υποτιθέμενη δυαδικότητα που εδώ και δεκαετίες δίνει το στίγμα ανάφλεξης της Μέσης Ανατολής, η αντιπαράθεση Ισραήλ με τους αυτοαποκαλούμενους Παλαιστινίους.
Έχουμε άραγε αναρωτηθεί, ιδίως μετά την πτώση του Υπαρκτού Σοσιαλισμού και τον Πόλεμο του Κόλπου το 1991… και όλα αυτά τα γεγονότα που συμβαίνουν από την περιοχή του Μαγκρέμπ μέχρι τον Αραβικό Κόλπο, ότι τα συμβάντα αυτά, ανεξαρτήτως φυλών και εθνών, όχι μόνο συμπλέκονται μεταξύ τους, αλλά στον πόλεμο αυτό που εξελίσσεται μπροστά στα μάτια μας αυτήν την στιγμή, ότι εάν χάσει το Ισραήλ (που για να είμαστε ειλικρινείς, αυτό δεν πρόκειται να συμβεί), αυτομάτως όχι μόνο θα υπάρξει ένα ντόμινο εξελίξεων, αλλά η Σαουδική Αραβία θα τρωθεί από το Ιράν;
Σε μία γενικότερη εικόνα, έχουμε τον Πόλεμο του Ισραήλ και απέναντι τους Άραβες (;;;;;) που προσπαθούν να προστατεύσουν ένα φυλετικό ζητούμενο, που αυτό το ζητούμενο (μία παλαιστινιακή εστία) θα τους προστατεύσει από την ισλαμική, ωστόσο, τρομοκρατία. Σε μία ειδική, όμως, εικόνα που οφείλουμε να δώσουμε αμέριστη προσοχή, είναι ο πόλεμος των δύο βασικών δογμάτων του Μουσουλμανισμού, του παραδοσιακού δόγματος της Σούνα (την πραγματική εκδοχή της οποίας την ασπάζονται οι Άραβες, οι οποίοι γέννησαν τη θρησκεία του Ισλαμ) και του Σιισμού που εγκολπώθηκε από τους λαούς της Ανατολής (που σε μία πολύ ελεύθερη “μετάφραση”) αναγκάστηκαν να ασπαστούν τον Μουσουλμανισμό… Και ο σιισμός “γέννησε” τα θρησκευτικά τάγματα…
Με έναν πολύ πρόχειρο παραλληλισμό, η Σούνα είναι αυτό το παραδοσιακό, αξιακό υπόβαθρο, όπως είναι το Ορθόδοξο δόγμα του Χριστιανισμού και ο Σιισμός, το Καθολικό δόγμα (από το οποίο γεννήθηκαν και τα επιμέρους δόγματα της χριστιανικής εκκλησίας). Και όπως ο Καθολικισμός, αλλά και τα επιμέρους ιδεολογικά, θρησκευτικά δόγματα (πχ ο Προτεσταντισμός) χρησιμοποίησαν και την κοσμική εξουσία της Εκκλησίας (ας μην ξεχνάμε τους Σταυροφόρους, αλλά και την πολιτική και κρατική υπόσταση του Βατικανού), ακριβώς σε αυτό το πλαίσιο, οφείλουμε να αντιληφθούμε το Σιισμό… και υπό το πλαίσιο όλης αυτής της “πάλης” που με οργανωμένο τρόπο φτάνει πλέον στα όρια της τρομοκρατίας μέσω των φερεφώνων του, οφείλουμε να δούμε και να ερμηνεύσουμε τον πόλεμο αυτό εδώ και δεκαετίες ανάμεσα σε Κράτη που ασπάζονται τη Σούνα και τα Κράτη που ασπάζονται το Σιισμό.
Και μπορεί η Τουρκία να θεωρείται ένα σουνιτικό κράτος, ωστόσο, αποτελεί μία πολύ ειδική περίπτωση καθώς αφενός ως Οθωμανική Αυτοκρατορία στηριζόταν στην ταξική δομή του πολυεθνοτικού μορφώματος, αφετέρου λόγω αυτής της ιδιαιτερότητας το σουνιτικό δόγμα έγινε επίσημο τού εν λόγω κράτους, και πάλι με ταξικό έρεισμα (μόλις τον 19ο αι), ώστε η ανώτατη τάξη των μουσουλμάνων να διαφοροποιείται από τις κατώτερες τάξεις των μουσουλμάνων της αυτοκρατορίας, οι οποίοι ασπάζονταν στην πλειοψηφία τους, ωστόσο τα τάγματα που γεννησε ο Σιισμός. Η Τουρκία, εν ολίγοις, πατάει σε δύο (θρησκευτικές δογματικά) βάρκες, όπως εξάλλου πατούν και κάποια δυτικά κράτη, που η διαμόρφωση του πολιτικού και πολιτειακού τους κατεστημένου στηρίχθηκε στο δόγμα, ως μία συνθήκη που φανερωνε το ταξικό (… άλλωστε ας μην ξεχνάμε τους λόγους των εμφυλίων ανάμεσα σε Αγγλία και Σκωτία)…
… όπως ανέφερε στα έργα του, ο Olivier Roy , η Σοβιετική Ένωση ήταν το μαξιλάρι αυτό που συγκρατούσε από κάθε άποψη τον μουσουλμανισμό, τόσο απέναντι στη Δύση όσο και στην ανατολική, γεωγραφική περιοχή. Με την πτώση της, και με μία ιρανική επανάσταση που είχε συντελεστεί μόλις 10 χρόνια πριν από τον κατακερματισμό της ΕΣΣΔ, ήταν επόμενο οι μουσουλμανικές ομάδες που ήταν τα πολιτειακά περιβάλλοντά τους τμήμα του σοβιετικού Κράτους, να βρούνε (καθώς σημειωτέον, τα περισσότερα από αυτά τα περιβάλλοντα ήσαν εξισλαμισμένοι λαοί, διαμορφώνοντας το ιδεολογικό κομμάτι της θρησκείας στο ίδιο επίπεδο με αυτό των Τούρκων) μία “αυτοέκφραση” δυναμισμού σε έναν ιρανικό μπούσουλα που διαμόρφωνε το σχεδιασμό του στην ευρύτερη περιοχή. Έτσι, αν και φαινομενικά δείχνει, ότι η Τουρκία από τη δεκαετία του 1990, κατάφερε να έχει με το μέρος της τον Αραβικό Κόσμο, εντούτοις το μόνο βέβαιο είναι, ότι αυτό είναι το μεγαλύτερο “γεωπολιτικό ψέμα”…
… Τα δίπολα ήταν (και είναι) δύο… Ιράν με Τουρκία και χώρες πολυφυλετικές στον Αραβικό Κόσμο και στη Νότια και Κεντρική Ασία και από την άλλη τα Αραβικά Κράτη της Σούνα, αυτά τα γνωστά Κράτη που γνωρίζουμε μέχρι σήμερα και είναι οι ρίζες του Αραβικού Κόσμου. Να σημειωθεί, ότι η ανάλυση που κάνω, είναι η βασική πτυχή, ώστε να καταλάβουμε ποια είναι τα πραγματικά εχθρικά “στρατόπεδα” μετά το 1990 στην ανατολική περιφέρεια…φυσικά τα θέματα θρησκευτικής ιδεολογίας στη βάση του πώς αναπτύχθηκαν σε κάθε μουσουλμανικό περιβάλλον έχουν και ειδικότερες παραμέτρους (πχ με βασικότερο αυτών, την αποικιοκρατία), όμως, θεωρώ ότι το κυριότερο είναι να δούμε τη βασική εικόνα των πραγμάτων…
…το Ιράν βασικό θρησκευτικό αντίπαλο δεν θα μπορούσε να έχει κανέναν άλλο πέρα από το Κράτος αυτό που φέρει τα κυριότερα προσκυνήματα της μουσουλμανικής θρησκείας… Και ποιο είναι αυτό;… Η Σαουδική Αραβία… Και πηγαίνοντας ένα βήμα παραπέρα, στην “αντίπερα” ουσιαστικά πλευρά της Ανατολής, δεν θα μπορούσε να έχει κάποιον άλλον αντίπαλο από το Κράτος αυτό που στο έδαφός του συγκλίνουν οι 3 βασικές θρησκείες των πολιτειακών μορφωμάτων του διπόλου, Δύσης και Ανατολής… Και ποιο είναι αυτό το Κράτος; Το Ισραήλ, που στον κορμό του, υπάρχουν τα κύρια προσκυνήματα του Χριστιανισμού, του Ιουδαϊσμού, αλλά και του Μουσουλμανισμού με την ιερότερη πόλη, τα Ιεροσόλυμα…
… Αυτό που βλέπουμε στα μάτια μας είναι ένας θρησκευτικός πόλεμος, ένας δογματικός πόλεμος πρώτα και κύρια ανάμεσα σε Σουνιτισμό και Σιισμό και δευτερευόντως, στην καθυπόταξη από τον Σιισμό και τον κύριο εκφραστή του,το Ιράν,της χώρας αυτής που συγκλίνουν τα κύρια δόγματα, τα ορθόδοξα δόγματα των 3ων μεγάλων θρησκειών…
… και να το πάμε λίγο παραπέρα;;;… Ποιες χώρες της Δύσης αυτήν την στιγμή κρατούν το λάβαρο εναντίον του Ισραήλ;… Κυρίως αυτές οι χώρες που δεν ασπάζονται το Ορθόδοξο Χριστιανικό Δόγμα (… όπως η Ισπανία, η Νορβηγία κτλ κτλ)…
… πόλεμος Θρησκειών και Δογμάτων…. πόλεμος των Ορθοδόξων Δογμάτων με τα επιγενόμενα θρησκευτικά δόγματα…
*Άννα Κωνσταντινίδου , Ιστορικός -Διεθνολόγος Διδάκτωρ Δημοσίου Δικαίου και Πολιτικής Επιστήμης Νομικής Σχολής ΑΠΘ, Επιστημονική Συνεργάτιδα Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας (θεσμοθετημένο Εργαστήριο Περιβαλλοντικής Τεχνολογίας Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας), Διδάσκουσα Ανώτατης Διακλαδικής Σχολής Πολέμου (ΑΔΙΣΠΟ) και Σχολής Εθνικής Άμυνας (ΣΕΘΑ)
Τα άρθρα και τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν αποκλειστικά τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.
Ακολουθήστε τις ειδήσεις του speaknews.gr στο Google News πατώντας εδώ
