της Άννας Κωνσταντινίδου*
… πολύ “πυρηνικό” αυτό που γράφω, αλλά θεωρώ ότι είναι σκέψη πολλών, καθώς είμαστε θεατές εδώ και ένα χρόνο απέναντι σε μία κατάσταση που μόνο οι Βιβλικές Γραφές (η Παλαιά Διαθήκη) ανέφεραν τέτοια γεγονότα.Το 2001, όταν οι ΗΠΑ χτυπήθηκαν από την τρομοκρατία, όταν ο ISIS έσπειρε τον θάνατο στην καρδιά της Οικονομίας του αμερικανικού Κράτους, απλά σκέφτομαι γιατί το επόμενο βήμα όλων αυτών των “ευαίσθητων”, δεν ήταν να καθίσουν σε ένα τραπέζι “διαπραγμάτευσης” τον τρομοκράτη με το θύμα, όπως αναγκάζεται να πράξει το Ισραήλ;
… αλλά για πρώτη φορά, από το 1949 που είχε ιδρυθεί το ΝΑΤΟ, εκτός των άλλων, είχε ενεργοποιηθεί το άρθρο 5 του Καταστατικού!!!… Ακόμα και για τη Γαλλία που χτυπήθηκε από την τρομοκρατία το 2015, είχε ενεργοποιηθεί το άρθρο 4!!!…Εννοείται ότι η ενεργοποίηση του νατοϊκού μηχανισμού δεν θα μπορούσε να γίνει, καθώς είναι γνωστό, ότι το Ισραήλ δεν είναι μέλος της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας, όμως η Αμερική όταν λαβώθηκε από την τρομοκρατία, ως υπερδύναμη όχι μόνο δεν στάθηκε επί της ουσίας να αντιμετωπίσει το πρόβλημα με τις “δικές της δυνάμεις”, αλλά εμμέσως πλην σαφώς ενέπλεξε και ένα πλήθος άλλων κρατών. Και η διαφορά με το σήμερα είναι, ότι τότε οι Ισλαμιστές τρομοκράτες είχαν έναν στόχο, την Αμερική, ενώ τώρα με επίκεντρο το Ισραήλ οι Ισλαμιστές τρομοκράτες πλήττουν και τα αραβικά περιβάλλοντα…
…και βλέπεις το Κράτος του Δαυίδ, μία χώρα που η έκτασή της είναι σαν την Πελοπόννησο και ο πληθυσμός της λίγο λιγότερος από τον ελληνικό, να αντιμετωπίζει όχι απλά μόνο του τα πολλαπλά εχθρικά μέτωπα που διαμορφώνονται από Ιράν, Τουρκία και τα τρομοκρατικά φερέφωνά τους, αλλά να έχει απέναντί του και επιλεκτικά ευαίσθητους αξιωματούχους του Διεθνούς Συστήματος, που δυστυχώς ένα ψήφισμα δεν έβγαλαν για τους Κούρδους που κατασφάζονται από τα τουρκικά στρατεύματα και τις παρακρατικές τουρκικές οργανώσεις, ένα ψήφισμα δεν έβγαλαν για τους Γιαζίντι (φυλετική υποομάδα των Κούρδων) που βάλλονται τόσο από τους Τούρκους όσο και από τις κυβερνήσεις των κρατών που διαμένουν, ένα ψήφισμα για την Υεμένη ή για τις χώρες της Υποσαχάριας Αφρικής… ή τουλάχιστον, αυτά τα ψηφίσματα που αφορούν κάποιες από τις ομάδες αυτές όχι μόνο δεν εφαρμόστηκαν, επιβάλλοντας κυρώσεις τους θύτες… αλλά είναι “κενό χαρτί”…
Το εθνικό μας Ζήτημα, το Κυπριακό πλέον έχει καταντήσει για την Διεθνή Κοινότητα, σαν τους στίχους του διδακτικού, παραδοσιακού τραγουδιού ” Ντίλι ντίλι ντίλι το καντήλι, που έφεγγε και κένταγε η κόρη το μαντήλι”, που με την κλιμακωτή επανάληψη εκφράσεων, καταδεικνύει την κατανόηση αλληλουχιών, ωστόσο χωρίς ένα τελικό συμπέρασμα…μια και όλο “ξεφύτρωναν” νέα δεδομένα (εάν θυμηθούμε το τραγούδι)… όπως “ξεφυτρώνουν” για το Κυπριακό που οφείλουμε να σημειώσουμε εμφατικά ότι είναι το μόνο Ζήτημα της (σύγχρονης) Διεθνούς Πολιτικής που δεν προσβλήθηκε μόνο η κυριαρχία του Κράτους, αλλά συντελέστηκε και Γενοκτονία.
Αλλά επανέρχομαι, στην αρχική τοποθέτησή μου, όταν η Αμερική ως θύμα ενεργοποίησε όλους τους μηχανισμούς για να αντιμετωπίσει τον εχθρό… και βλέπουμε ένα Ισραήλ τον ίδιο ακριβώς εχθρό, αλλά με τη διάσταση μίας Λερναίας Ύδρας όχι μόνο να τον αντιμετωπίζει μόνο του, αλλά -και από πάνω – να στοχοποιείται με απίστευτο μένος…
Οφείλω να κάνω μία διευκρίνιση.Κανένας και καμία δεν μπορεί να κλείσει τα μάτια και τα αυτιά στα αποτελέσματα ενός πολέμου, πολλώ δε μάλλον όταν στις παράπλευρες απώλειες υπάρχουν γυναικόπαιδα!!!!… Τα παιδιά, οι γυναίκες και οι ηλικιωμένοι είναι θύματα!!!… και το δυστύχημα είναι, ότι οι ομάδες αυτές τραβάνε τα πάνδεινα και καταλήγουν παράπλευρες απώλειες, εξαιτίας των τρομοκρατικών οργανώσεων που διοικούν τον πληθυσμό τους…
Ωστόσο, τα Κράτη και οι Διεθνείς Οργανισμοί θα πρέπει να αποφασίσουν, εάν το Διεθνές Σύστημα και το Δίκαιο που πρέπει να αποτελεί την σπονδυλική στήλη του, επιβάλλεται και ερμηνεύεται το ίδιο για όλα τα Κράτη ή εάν η εφαρμογή του Δικαίου είναι εφάμιλλη των συμφερόντων που δημιουργούνται κατά περίπτωση… Βρε αδερφέ, για να ξέρουμε κι εμείς οι απλοί πολίτες αυτού του ντουνιά πώς να συμπεριφερθούμε…
…η τρομοκρατία, όπως επίσης και η προσβολή της κυριαρχίας ενός Κράτους έχουν συγκεκριμένα γνωρίσματα… Γι’ αυτό, δεν έχει κανένα κράτος το δικαίωμα “να βαπτίζει” την ανάμειξή του στα εσωτερικά θέματα μίας χώρας “ανθρωπιστική επέμβαση” όταν το βολεύει, και όταν δεν το βολεύει, να το αναφέρει Εισβολή… Και φυσικά, με αυτό που γράφω, δεν “ξεπλένω” καμία παράνομη επέμβαση εναντίον κυρίαρχου Κράτους, καθώς ήδη ανέφερα, ότι υφίστανται συγκεκριμένα χαρακτηριστικά στις ενέργειες αυτές. Όπως επίσης, συνήθως, όταν αποφασίζεται μία ανθρωπιστική επέμβαση υπάρχει η σύγκλιση κάποιων μηχανισμών Διεθνών Οργάνων, όμως και πάλι και κυρίως εδώ υφίσταται το κατά πόσο εφαρμόζεται η αμεροληψία και το Διεθνές Δίκαιο ή οι αποφάσεις διαμορφώνονται στη βάση συγκεκριμένων συμφερόντων…
… Ως επιστήμονας οφείλω να πατώ στην αντικειμενική θέαση των πραγμάτων… Και εννοείται ότι υποστηρίζω, ότι οι αραβικές χώρες, όπως είναι η Αίγυπτος ή η Ιορδανία δεν πρέπει να υποστούν την αλλοίωση των πολιτιστικών χαρακτηριστικών τους από ενδεχόμενη μετεγκατάσταση ενός ξένου πληθυσμού, όπως είναι οι αυτοαποκαλούμενοι Παλαιστίνιοι. Για πάρα πολλούς λόγους, αλλά κυρίως ότι όλοι οι Παλαιστίνιοι είναι ριζοσπαστικοποιημένοι από τη δεκαετία του 1970 και μετά.
Όμως, αυτό δεν σημαίνει ότι ένα κυρίαρχο Κράτος, ένα Κράτος που δεν φέρει ούτε κατ’ελάχιστο κοινό πολιτιστικό υπόβαθρο με τον πληθυσμό αυτό, να ζει στην αβεβαιότητα, στην ανασφάλεια και τη μόνιμη σύγκρουση. Γιατί από το 1948 που ιδρύθηκε το Κράτος του Ισραήλ δεν έπαψε να πολεμά, δεν έπαψε να δέχεται εκστρεμιστικά πυρά από Γάζα και Δυτική Όχθη…
…Αιθεροβάμονες δεν πρέπει να είμαστε. Έχουμε πολλές φορές αναφερθεί στη δημόσια αρθρογραφία, γιατί δεν πρόκειται να δημιουργηθεί Παλαιστινιακό Κράτος, ούτε είναι δόκιμο (καλώς ή κακώς) να δημιουργηθεί… Το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης το έχουν οι λαοί… αλλά όχι οι λαοί που, ως φαίνεται, πλέον έχουν μεταβληθεί (τουλάχιστον η πλειοψηφία των μελών τους) σε τρομοκράτες και φερέφωνα κρατών, τα οποία επιβουλεύονται τη Διεθνή Ασφάλεια και Ειρήνη…
… Η λύση είναι μία, δημιουργία μίας ουδέτερης περιοχής υπό την επίβλεψη του ΟΗΕ, του Αραβικού Συνδέσμου, του Ισραήλ, των ΗΠΑ και ΕΕ, όπου θα εγκατασταθεί ο αυτοαποκαλούμενος παλαιστινιακός λαός. Αλλά από εκεί και πέρα, τη δεδομένη χρονική στιγμή, είναι ανέντιμο τουλάχιστον, το Ισραήλ να πολεμά μόνο του την ισλαμική τρομοκρατία και να στοχοποιείται. Ήδη Γερουσιαστές του Κογκρέσο κατηγορούν την κυβέρνηση Μπάιντεν, ότι δεν στέλνει τον απαραίτητο οπλικό εξοπλισμό, ώστε το Ισραήλ να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις…
…Στους λίγους μήνες που απομένουν στην Κυβέρνηση Μπάιντεν, επιβάλλεται ο πρόεδρος των ΗΠΑ να παραδώσει είτε στην Κάμαλα Χάρις είτε στον Ντόναλντ Τραμπ μια Αμερική περήφανη που δεν αντιμετωπίζει την Ισλαμική Τρομοκρατία με δύο μέτρα και δύο σταθμά… Γιατί αυτό που αντιμετωπίζει το Ισραήλ, είναι αυτό ακριβώς που αντιμετώπισαν οι ΗΠΑ το 2001… Ο θύτης, όπως η Λερναία Ύδρα έχει ένα σώμα και πολλά πρόσωπα (μέσω των τρομοκρατικών οργανώσεων)…
*Άννα Κωνσταντινίδου , Ιστορικός -Διεθνολόγος Διδάκτωρ Δημοσίου Δικαίου και Πολιτικής Επιστήμης Νομικής Σχολής ΑΠΘ, Επιστημονική Συνεργάτιδα Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας (θεσμοθετημένο Εργαστήριο Περιβαλλοντικής Τεχνολογίας Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας), Διδάσκουσα Ανώτατης Διακλαδικής Σχολής Πολέμου (ΑΔΙΣΠΟ) και Σχολής Εθνικής Άμυνας (ΣΕΘΑ)
Τα άρθρα και τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν αποκλειστικά τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.
Ακολουθήστε τις ειδήσεις του speaknews.gr στο Google News πατώντας εδώ
