Τα όρια γνωστοποίησης μίας πληροφορίας

Της Άννας Κωνσταντινίδου*


Ο Γεώργιος Παπανδρέου κάποια στιγμή είπε: “Μόνο σε δύο χώρες οι μυστικές υπηρεσίες δεν μπορούν να κάνουν σωστά τη δουλειά τους: στην Ιαπωνία επειδή δεν μιλά κανένας και στην Ελλάδα επειδή μιλούν όλοι “.

Από χθες, παίζει σε όλα τα ΜΜΕ η δυσαρέσκεια που δημιουργήθηκε τόσο από το αρμόδιο Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη όσο και από την Κεντρική Υπηρεσία της Αστυνομίας  για την γνωστοποίηση των ονομάτων των 554 ατόμων που θα στελεχώσουν το ελληνικό FBI. Για να μην πούμε τα ονόματα των επικεφαλής των κρίσιμων τομέων γνωστοποιήθηκαν σε δημοσιογραφικές πλατφόρμες ήδη από τις 7 Οκτωβρίου (… εάν ο οποιοσδήποτε googlαρει ελληνικό FBI βλέπει τον βαρυγδουπο τίτλο σε γνωστά ειδησεογραφικά sites: “Αυτά τα ονόματα θα στελεχώσουν το ελληνικό FBI”).

 

Χθες, όπως τουλάχιστον το αντιλαμβάνομαι, απλά (επιτέλους , θα πω) υπήρξε αντίδραση από τους αρμόδιους φορείς για την λίστα με τα ονόματα των υπολοίπων 530 ατόμων που θα στελεχώσουν την επίλεκτη ομάδα για την καταπολέμηση του ελληνικού εγκλήματος… Δηλαδή, στις 7 Οκτωβρίου απλά έγραφε ημέρα Δευτέρα…

 

Πέρσι, με τις καταστροφικές πλημμύρες του φαινομένου Daniel, οι Τούρκοι σε απευθείας “σύνδεση” με συγκεκριμένα ελληνικά sites “χαρτογραφούσαν” τις στρατιωτικές περιοχές της Θεσσαλίας με στρατηγική σημασία, όπως επίσης μάθαιναν live τον στρατιωτικό εξοπλισμό των εκεί στρατοπέδων. Για να μην πούμε φυσικά, το περσινό όνειδος στο οποίο συμμετείχαν και κάποιοι απόστρατοι των Ενόπλων Δυνάμεων  που συναγωνίζονταν μεταξύ τους ποιος θα βγει σε περισσότερα τηλεοπτικά κανάλια και sites για να μιλήσει για υποτιθέμενη αποστρατιωτικοποίηση των ελληνικών νησιών και μάλιστα δίνοντας στη δημοσιότητα και ευαίσθητα στοιχεία αμυντικού εξοπλισμού. Γιατί μπορεί τόσο η Ελλάδα όσο και η Τουρκία να έχουν γνώση  για τα Όπλα και την τεχνολογία σε αμυντικό εξοπλισμό που έχει η άλλη πλευρά, αλλά η αποθήκη και το στρατόπεδο που φυλάσσονται, φυσικά ήταν κάτι που πρόθυμοι δημοσιογράφοι και απόστρατοι -που προφανώς προσδοκώντας στην καλή γειτονία με τους απέναντι- έδιναν οι ίδιοι ως πληροφορία. Εν ολίγοις παρείχαν στον αντίπαλο ευαίσθητες εθνικές πληροφορίες. Φυσικά αυτό “από πρόθεση περί καλής γειτονίας” εννοείται ότι γράφεται με πολλή δόση ειρωνείας…

 

Το ζήτημα είναι ένα. Ότι ως φαίνεται επιβάλλεται να αυστηροποιηθεί ακόμη περισσότερο ο νόμος σχετικά με το πλαίσιο που αφορά την Εθνική και Εσωτερική Ασφάλεια του Κράτους. Και φυσικά, ο οποιοσδήποτε, οποιουδήποτε επαγγελματικού χώρου που δίνει ευαίσθητη εθνική πληροφορία να έχει βαριές συνέπειες, με την κυριολεκτική σημασία του όρου. Γιατί πολλοί δημοσιογράφοι χρησιμοποιώντας τεχνηέντως τη λέξη “είδηση” και την λέξη “πληροφορία” βρίσκονται όχι μόνο στο απυρόβλητο του νόμου, αλλά αντίθετα κάτω από άλλο πλαίσιο θα μπορούσαν να θεωρηθούν μέχρι εξωμότες της Πατρίδας. Γιατί εδώ από έναν κοινό νου που δεν έχει τη γνώση των παραμέτρων που στοιχειοθετούν την διάσταση παροχής εθνικών πληροφοριών και αντιλαμβάνεται τα όρια , πολλώ δε μάλλον όταν οι δημοσιογράφοι γνωρίζουν την δημοσιογραφική δεοντολογία και οι απόστρατοι την στρατιωτική δεοντολογία.

 

Είναι τουλάχιστον ανεπίτρεπτο μία Αρχή, ένας Θεσμός και φυσικά ένα Κράτος να μην έχει την πρόθεση (γιατί υποτίθεται το τελευταίο έχει τα μέσα και το νομικό πλαίσιο) να διασφαλίσει ευαίσθητα δεδομένα που αφορούν την Εθνική Ασφάλεια και την Ασφάλεια των Πολιτών. Γιατί ας μην ξεχνάμε κάτι, που το ζήσαμε στη γειτονιά μας και μάλιστα από ένα Κράτος κυριολεκτικά στρείδι σε ό,τι αφορά τη διασφάλιση των εθνικών συμφερόντων του. Από πληροφορίες Ισραηλινών αξιωματούχων που έδωσαν σε sites και υποτιθέμενες κλειστές διαδικτυακές πλατφόρμες, οι τρομοκράτες της Χαμάς έμαθαν τα τρωτά σημεία του φράχτη που είχε κατασκευαστεί από το Ισραήλ στα σύνορα με τη Γάζα.

 

Από εκεί και ύστερα, η Ελληνική Πολιτεία πρέπει επιτέλους να βάλει το μαχαίρι στο κόκκαλο, γιατί το ζήτημα Εθνική Ασφάλεια, ούτε δημοσιογραφικές ζαριές είναι, ούτε προσωπικές διχόνοιες αποστράτων (αν και εξυπακούεται λίγων και πλέον μετά τα περσινά τερτίπια τους γνωστών και στους Έλληνες πολίτες, που ως φαίνεται πέρασαν από το στράτευμα και “δεν ακούμπησαν”… Γιατί ένας αξιωματικός που τιμά τις ΕΔ δεν κατεβάζει ρολά με την αποστρατεία του). Εάν φυσικά, εμπλέκονται και εν ενεργεία στελέχη των αρμοδίων αρχών στην παροχή απόρρητης πληροφορίας, τότε πραγματικά το “δυστυχώς, αποτύχαμε ως Κράτος” είναι η πιο ήπια έκφραση που μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε τέτοιες περιπτώσεις.

*Άννα Κωνσταντινίδου , Ιστορικός -Διεθνολόγος Διδάκτωρ Δημοσίου Δικαίου και Πολιτικής Επιστήμης Νομικής Σχολής ΑΠΘ, Επιστημονική Συνεργάτιδα Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας (θεσμοθετημένο Εργαστήριο Περιβαλλοντικής Τεχνολογίας Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας), Διδάσκουσα Ανώτατης Διακλαδικής Σχολής Πολέμου (ΑΔΙΣΠΟ) και Σχολής Εθνικής Άμυνας (ΣΕΘΑ)


Τα άρθρα και τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν αποκλειστικά τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.

Ακολουθήστε τις ειδήσεις του speaknews.gr στο Google News πατώντας εδώ

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ