του Λουκά Φουρλά*
Η Ευρώπη υπήρξε στο παρελθόν μια παγκόσμια ηγέτιδα δύναμη, πρωτοπορώντας σε τομείς όπως η τεχνολογία, η αυτοκινητοβιομηχανία και η οικονομία. Μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, κατάφερε να ανταγωνιστεί επάξια τις Ηνωμένες Πολιτείες, τη Σοβιετική Ένωση, την Ιαπωνία και αργότερα, την Κίνα. Με ισχυρές βιομηχανικές βάσεις, καινοτομία και την ενιαία αγορά, η Ευρωπαϊκή Ένωση αναδείχθηκε ως ένας από τους πυλώνες της παγκόσμιας οικονομίας, ωστόσο, σήμερα, η εικόνα αυτή έχει αλλάξει.
Βρίσκεται σε μια κρίσιμη καμπή, καθώς το χάσμα που τη χωρίζει από άλλες μεγάλες δυνάμεις, όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Κίνα, διευρύνεται. Οι δύο αυτές χώρες σημειώνουν εντυπωσιακά άλματα στην τεχνητή νοημοσύνη, την ψηφιακή μετάβαση και την καινοτομία, ενώ η ΕE δείχνει να δυσκολεύεται να ακολουθήσει τον ρυθμό τους.
Η αμερικανική οικονομία ευνοείται από έναν συνδυασμό τεχνολογικών γιγάντων, όπως SpaceX, Google, Facebook, Instagram, Amazon, Microsoft, που ηγούνται της παγκόσμιας τεχνολογικής εξέλιξης και της ευελιξίας του αμερικανικού κανονιστικού πλαισίου. Παράλληλα, η Κίνα επενδύει μαζικά στην καινοτομία, στηρίζοντας τη βιομηχανία της με κρατική βοήθεια και προωθεί στρατηγικές συνεργασίες στον τομέα της τεχνολογίας. Αντίθετα, η Ευρώπη αντιμετωπίζει χρόνιες αδυναμίες, οι οποίες την κρατούν πίσω.
Η γραφειοκρατία είναι ένα από τα μεγαλύτερα εμπόδια. Η υπερβολική ρύθμιση και οι περίπλοκες διαδικασίες επιβραδύνουν την ανάπτυξη καινοτόμων επιχειρήσεων και αποθαρρύνουν τις επενδύσεις. Επιπλέον, η γήρανση του πληθυσμού αποτελεί ένα ακόμη σοβαρό πρόβλημα, καθώς περιορίζει τη δυναμική της αγοράς εργασίας και επιβαρύνει τα δημόσια συστήματα πρόνοιας. Η δημογραφική στασιμότητα, σε συνδυασμό με την ανεπαρκή χρηματοδότηση για έρευνα και ανάπτυξη, αποδυναμώνει τη θέση της Ευρώπης στην παγκόσμια οικονομία.
Συνεπώς κινδυνεύει να βρεθεί σε μειονεκτική θέση, με αποτέλεσμα να εξαρτάται όλο και περισσότερο από άλλες χώρες για κρίσιμες τεχνολογίες. Αν το χάσμα αυτό δεν μειωθεί σύντομα, υπάρχει κίνδυνος η διαφορά να γίνει μη αναστρέψιμη.
Για να αντιμετωπιστεί αυτή η κρίση, η Ευρώπη πρέπει να επαναπροσδιορίσει τη στρατηγική της. Χρειάζεται επενδύσεις στην τεχνολογική έρευνα και ανάπτυξη, δίνοντας έμφαση στην τεχνητή νοημοσύνη και την ψηφιακή οικονομία. Παράλληλα, η απλοποίηση των κανονιστικών πλαισίων θα επιτρέψει στις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις να κινηθούν πιο γρήγορα, ευέλικτα και ανταγωνιστικά.
Η ενίσχυση της εκπαίδευσης και της δια βίου μάθησης είναι επίσης ζωτικής σημασίας, ώστε η Ευρώπη να αποκτήσει ένα εργατικό δυναμικό υψηλής εξειδίκευσης, ικανό να υποστηρίξει τη μετάβαση στη νέα ψηφιακή εποχή. Επιπλέον, η στρατηγική αυτονομία πρέπει να αποτελέσει προτεραιότητα, μειώνοντας την εξάρτηση της Ευρώπης από τρίτες χώρες για κρίσιμες τεχνολογίες και πρώτες ύλες.
Έχει τη δυνατότητα να ξαναγίνει ένας ισχυρός παγκόσμιος παίκτης, ωστόσο, για να το πετύχει, χρειάζεται πολιτική βούληση, στρατηγικές επιλογές και την ικανότητα να ξεπεράσει τις χρόνιες αδυναμίες της. Είναι η ώρα για αποφασιστική δράση, ώστε η Ευρώπη να ανταποκριθεί στις προκλήσεις του 21ου αιώνα και να εξασφαλίσει τη θέση που της αξίζει στον παγκόσμιο χάρτη.
ΕΥΡΩΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΔΗΣΥ & ΕΛΚ
Τα άρθρα και τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν αποκλειστικά τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.
Ακολουθήστε τις ειδήσεις του speaknews.gr στο Google News πατώντας εδώ
