Κριτική της Βικτωρίας Ιωσηφίδου
Μια καταξιωμένη θεατρική ομάδα ατόμων με μεγάλη αγάπη και παρελθόν στο θέατρο, οι ΘΕΑΤΡΟΚΑΠΗΛΟΙ, αποφασίζει να ανεβάσει ένα δικό της έργο. Για την ακρίβεια το δημιούργημα ενός από τα μέλη της, του ταλαντούχου Στράτου Ναλμπαντίδη, το έργο «ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΠΕΘΑΝΕΙΣ», που απέσπασε το 3ο βραβείο καλύτερου θεατρικού σεναρίου από την Πανελλήνια Ένωση Συγγραφέων Ελλάδος.
Και όχι τυχαία. Είναι ένα αστυνομικό θρίλερ αποκλειστικά γραμμένο για το θέατρο, όπου πρωταγωνιστεί βέβαια ένας φόνος. Σαφέστατα επηρεασμένος από την Άγκαθα Κρίστυ ο συγγραφέας τοποθετεί την υπόθεση σε μία έπαυλη μισή ώρα από το Λονδίνο, όπου ο ιδιοκτήτης γιορτάζει τον αρραβώνα της μικρής του κόρης και έχει φυσικά τους ανάλογους καλεσμένους. Και μέσα σε δύο ώρες στήνει ένα έργο με αριστοτεχνική πλοκή, όπου όλα τα στοιχεία και όλη η δράση χτίζονται πάνω στο σανίδι αναδεικνύοντας τα κίνητρα για καθέναν από τους καλεσμένους. Έτσι, ο κάθε θεατής λάτρης του είδους μπαίνει στη διαδικασία να αναζητά τον δράστη με αξιώσεις. Έχω δει κι άλλα αστυνομικά στο θέατρο μόνο που στο τέλος συχνά το μυστήριο λύνεται με μία αφήγηση που δεν είναι ικανοποιητική. Εδώ δε συμβαίνει αυτό. Όλα είναι τόσο καλοστημένα και αληθινά και δεν υπάρχει κανένα ψεγάδι.
Το έργο αναλαμβάνει να σκηνοθετήσει η έμπειρη και πάντα γεμάτη ιδέες Βαρβάρα Δουμανίδου. Η επιλογή των ηθοποιών για τους ρόλους είναι η ιδανική, καθώς η εμφάνιση του καθενός μοιάζει να ταιριάζει απόλυτα με το χαρακτήρα που υποδύεται. Και η Βαρβάρα καταφέρνει εκμεταλλευόμενη το ταλέντο τους να τους καθοδηγήσει τέλεια, εστιάζοντας στην ερμηνεία των ρόλων, όπου όλοι δίνουν τον καλύτερο εαυτό τους. Με εντυπωσίασε ακόμη το στήσιμό τους επάνω στη σκηνή, όταν πολλές φορές έπρεπε να βρίσκονται όλοι εκεί. Ήταν τόσο φυσικά και τόσο καλά τοποθετημένοι που δεν ξένιζε ούτε περίσσευε κανείς. Η κορύφωση στην ερμηνεία τους ήρθε φυσικά μετά τον φόνο, όπου όλοι μα όλοι ανεξαιρέτως ήταν συγκλονισμένοι. Αλλά και ανά πάσα στιγμή, ακόμη κι αν δεν πρωταγωνιστούσαν στη σκηνή ήταν όλοι απόλυτα βαθιά μέσα στο ρόλο με πόζες καταπληκτικές. Τα παιδιά μεγαλούργησαν.
Μα και τα σκηνικά ήταν τόσο κομψά και μέσα στην εποχή τους (ο συγγραφέας τοποθετεί το έργο στο 1953), που έδωσαν ένα τέλειο στυλ και φινέτσα σε όλη την παράσταση, το ίδιο και τα κοστούμια.
Με λίγα λόγια το γλυκό πέτυχε απόλυτα. Εξαιρετικό το έργο και η σκηνοθεσία, πολύ καλές και οι ερμηνείες όλων των ηθοποιών. Είχαμε την ευκαιρία να απολαύσουμε ένα υπέροχο αστυνομικό θρίλερ, που καλύπτει ακόμη και τους πιο απαιτητικούς λάτρεις του είδους! Το έργο αξίζει, να παιχτεί και να ξαναπαιχτεί και να το δουν πολλοί. Σπεύσατε λοιπόν εσείς που αγαπάτε τα αστυνομικά στο θέατρο ARTBOX Φαργκάνη και είναι σίγουρο ότι θα περάσετε μιαν αξέχαστη βραδιά!!
Συντελεστές:
Κείμενο: Στράτος Ναλμπαντίδης
Σκηνοθεσία: Βαρβάρα Δουμανίδου
MakeupArtist: Ιωάννα Mπουρνάζη, Πηνελόπη Στάθη
(Μakeup Academy Thessaloniki της Μαριάννας Βλασίδου)
Φωτογραφίες – Προωθητικό video: Στέλιος Δουλγερίδης
Γραφιστική επιμέλεια: Ιωάννα Παπάζογλου, Άννα Βλαχογεωργακοπούλου
Διανομή:
James Rowden: Bασίλης Δομουκτσής
Margaret Rowden: Θωμαή Ντόκου
Patricia Rowden: Γεωργία Παπαδοπούλου
Sandy Rowden: Τιμοθέα Μαλλούση
Mason Holeman: Κωνσταντίνος Μπάρκος
Albert Kempster: Bλαδίμηρος Δράμος
Eliza Doliver: Ιωάννα Παπάζογλου
Ethel Loney: Ευαγγελία Προεστοπούλου
Henry Walker: Απόστολος Μπακίρης
Edward Bloodworth: Στράτος Ναλμπαντίδης
Τα άρθρα και τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν αποκλειστικά τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.
Ακολουθήστε τις ειδήσεις του speaknews.gr στο Google News πατώντας εδώ
