του Αρίστου Μιχαηλίδη
Είναι γεγονός πως όταν ρωτήθηκε ο Πρόεδρος Χριστοδουλίδης, μετά τη συνάντηση με τον Τατάρ, για το πακέτο οκτώ προτάσεων, αν είναι «όλα ή τίποτα», απάντησε ότι «είναι ένα πακέτο που, ναι, έχει αυτή τη διάσταση». Δηλαδή, αυτό σημαίνει πως είτε αποδέχονται και τα οκτώ, είτε τα απορρίπτουν και τα οκτώ.
Είναι επίσης γεγονός ότι την επόμενη μέρα, χτες, ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος Κωνσταντίνος Λετυμπιώτης, διευκρίνισε πως «η παράμετρος αυτής της ομαδοποίησης αναφέρεται κυρίως στο ζήτημα των τεσσάρων σημείων που αφορούν τα σημεία διέλευσης». Δηλαδή, το «όλα ή τίποτα» αφορά τα τέσσερα σημεία διέλευσης και όχι τις άλλες τέσσερις προτάσεις.
Είναι συχνό το φαινόμενο να χρειάζονται διευκρινήσεις από τον κ. Λετυμπιώτη, διότι ο Πρόεδρος φαίνεται πως όταν κάνει δηλώσεις λέει περισσότερα από όσα πρέπει ή ακόμα και από όσα θέλει να πει. Το έχει αυτό με τα μικρόφωνα. Αλλά, ας πούμε ότι δεν του ξέφυγε, ήθελε να στείλει ένα μήνυμα στην άλλη πλευρά. Η δική μας πλευρά, πολλοί πολιτικοί και δημοσιογράφοι, γιατί έτρεξαν τόσο βιαστικοί να βγάλουν τον Τατάρ από τη δύσκολη θέση; Ήταν φανερό ότι βρέθηκε σε δύσκολη θέση διότι δεν περίμενε να πάει στη συνάντηση και να ακούσει πρόταση για τέσσερα σημεία διέλευσης αντί να ακούσει μόνο «όχι» για τη Μια Μηλιά.
Έτρεξαν αμέσως δημοσιογράφοι να αρθρογραφήσουν ότι δυσκολεύει τον διάλογο ο Χριστοδουλίδης επειδή κατέθεσε πακέτο οκτώ προτάσεων (οι άλλες, εκτός από τα οδοφράγματα, είναι και για τις δυο πλευρές χωρίς κόστος, θα μπορούσα να πω εν πρώτοις και εντελώς ανούσιες), έτρεξε και το ΑΚΕΛ να εκδώσει ανακοίνωση να καταγγείλει ότι το πακέτο δεν είναι βοηθητικό και «ενέχει κινδύνους να μετατραπεί σε άλλοθι για να απορριφθούν όλα».
Δόθηκε τέτοια διάσταση στις προτάσεις του, που έτρεχε να προλάβει το κακό και η γνωστή πρώην υπουργός Ερατώ Κοζάκου Μαρκουλλή. Χαρακτήρισε «εντελώς απαράδεκτη» τη συμπεριφορά του Προέδρου με την τακτική «όλα ή τίποτα» και σε ένα ρεσιτάλ εξυπνάδας (το οποίο διαβάζω στην ιστοσελίδα Άστρα και Χαραυγής) «διερωτήθηκε αν ο κ. Χριστοδουλίδης είναι ο Ραούφ Ντενκτάς που έλεγε “take it or leave it” ή αν θέλει να δείξει πως είμαστε όπως είπε υπερδύναμη και αποφασίζουμε».
Ο καθένας δικαιούται φυσικά να βγάζει τον νου του περίπατο μαζί με τη γλώσσα του, αλλά που να πάρει, το πρόβλημά μας τώρα είναι ότι ο Χριστοδουλίδης κατέθεσε μια πρόταση πακέτο για να απαντήσει στην πρόκληση του Τατάρ ο οποίος απέρριπτε προκαταβολικά οποιαδήποτε άλλη συζήτηση πλην του ανοίγματος της Μιας Μηλιάς; Το οποίο μάλιστα ονομάζει «συνοριακή πύλη» και αποκλείει να διευκολύνει τους Αθηενίτες και τους Τήλλυρους, διότι αυτό που ζητούν είναι απλή διέλευση και όχι «συνοριακή πύλη». Αυτό δεν τους ενοχλεί καθόλου τους έξυπνους μας!
Θα ήταν ευχαριστημένοι, μήπως, αν πήγαινε στη συνάντηση ο Πρόεδρος και δεχόταν να ανοίξει η Μια Μηλιά και η Λουρουτζίνα; Διότι αυτή ήταν η πρόταση που είχε: Να ανοίξει η Μια Μηλιά και για να ισχύει η λεγόμενη αμοιβαιότητα να ανοίξει η Λουρουτζίνα που δήθεν εξυπηρετεί τους Ελληνοκύπριους. Πώς τους εξυπηρετεί; Το είπε χτες ο Οζερσάι: Θα επέτρεπε στους Ελληνοκύπριους που επιθυμούν να ταξιδέψουν μέσω της Τύμπου να φτάνουν εκεί πιο γρήγορα μέσω Λουρουτζίνας.
Άκου κόψιμον ο νους τους! Κι αντί να τους ρίξουν ένα ομαδικό σιχτίρισμα, τους φταίει ο Χριστοδουλίδης διότι οι προτάσεις του πήγαν πακέτο ενώ προτιμούσαν να τις καταθέτει μία – μία. Ούτε που ασχολούνται με το ότι πήγε στη συνάντηση γνωρίζοντας ότι οι προτάσεις του για Πυρόι ή Κόκκινα μαζί με τη Μια Μηλιά απορρίφθηκαν πριν πάει.
Πηγή : philenews.com
Τα άρθρα και τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν αποκλειστικά τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.
Ακολουθήστε τις ειδήσεις του speaknews.gr στο Google News πατώντας εδώ
